Artikel uit Tellus

Voor een wandeling en een goed gesprek gaan we naar buiten, ook al is het wel wat guur in het Haagse Bos. Een heel verschil met het weer in Tileng op Java, want daarover wil Ton Lange, senior adjunct-inspecteur in regio Zuid-West van de VROM-Inspectie, het met ons hebben.

Wat heb jij met Tileng? “Heel veel, in 1997 gingen mijn vrouw en ik voor het eerst op bezoek bij ons pleegkind Ribut in Manggung, een woongemeenschap in de desa Tileng. Een desa is een inlandse gemeente op Java en Madoera. Ik sliep op de grond en mijn vrouw mocht in een bed slapen, samen met Ribut en haar moeder. De volgende dag keken we rond in de desa en spraken met bewoners. Ze hadden grote behoefte aan stenen woningen. Ik heb toen met de mensen van het dorp het volgende afgesproken: “Jullie maken plannen en sturen die aan mij op, dan zal ik zorgen dat er geld komt om de plannen uit te voeren.” Zo zijn er drie nieuwe woningen gebouwd en zeven gerenoveerd.

Na verloop van tijd hebben we toen de Stichting Tileng opgericht, waarvan ik voorzitter werd en Bram van der Weele, ook van VROM, de secretaris en Cees van der Jagt de penningmeester. Cees werkt niet bij VROM” Waarom voel je je zo betrokken bij Tileng? “Ik kan het niet verkroppen dat zij onder die omstandigheden moeten leven. Ik vind dat ik er alles aan moet doen om hun situatie te verbeteren.” Wat doet die Stichting nu precies? “De bewoners van de desa Tileng, een gebied zo groot als de provincie Utrecht, maken zelf een plan voor een bepaald project. Dat werken ze uit met hulp van onze plaatselijke vertegenwoordiger in Indonesië. Daarna sturen ze het op aan ons bestuur dat het plan beoordeelt. Als het is goedgekeurd, laat het bestuur de bewoners weten wanneer en in hoeveel fasen ze het geld voor het project kunnen verwachten en wanneer ze moeten rapporteren over het project. Ik ga zelf om de twee jaar naar Indonesië en dan besteed ik één week van mijn vakantie aan het bezoeken van de projecten.

Zo zijn er al kleuterscholen gebouwd, leermiddelen gekocht en nu zijn we bezig met het koeienproject. Bij het koeienproject krijgt een familie een koe in bruikleen. Als de koe een kalf krijgt mag de familie dat houden, de koe gaat door naar een volgende familie.” Hoe komen jullie aan geld? “We hebben vijftig donateurs, veel eenmalige schenkers en ook een paar sponsors. Praktisch elke eurocent wordt aan het project besteed. Alleen voor het lidmaatschap van de Kamer van Koophandel moeten we betalen. Mijn zoon verzorgt de website en de grafische vormgeving van de nieuwsbrief en een bedrijf drukt en verstuurt de nieuwsbrief gratis.