Persaandacht Stichting Tileng

Geplaatst op: 8 mei 2009 · Geplaatst in: Weekendverhalen

Op gezette tijden verschijnen er in de pers in Indonesië, zowel landelijk als regionaal, artikelen over projecten van de Stichting Tileng. In onderstaand artikel van 9 maart 2009 wordt het verhaal verteld over de “bedelpraktijken” van drs Iksan, hoofd van een lagere school in Baturraden; de vertaling staat eronder. Dit is een van de vele praktijkvoorbeel-den waarbij het lokale initiatief wordt beloond door Stichting Tileng.

Van kindsbeen af was drs Iksan gewend om hard te werken. ”Ik deed geen gekke dingen, maar gaf prioriteit aan studeren. De school was mijn tweede huis,” zegt drs Iksan, nu hoofd van SDN2 Pamijen, Baturraden. Hij zag de school als een kostbaar bezit dat hij goed moest onderhouden. ”De leeromgeving moet prettig zijn om goede resultaten te kunnen realiseren,” aldus drs Iksan. Zijn carrière: onderwijzer van 1 juni 1988 op SDN2 Karangsalam, Baturraden, tot 1 juli 1994; vervolgens SDN1 Purwosari van 1 juli 1994 t/m 1 juli 1995. SDN2 Kempoah van 1 juli 1995 t/m 2005. Bevorderd tot schoolhoofd SDN2 Rempoah (29 juli 2000 – 13 mei 2004) en vervolgens overgeplaatst naar SDN2 Karantengah van 13 mei 1994 tot 12 mei 2008. Vervolgens opnieuw overgeplaatst, dit keer naar SDN2 Pamijen op 12 mei 2008.

Als schoolhoofd stond hij al gauw bekend als ”bedelaar” omdat hij talrijke voorstellen bij iedereen indiende om zijn school te kunnen verbeteren. In 2002 diende hij zijn eerste voorstel in bij Stichting Tileng in Nederland. In 2004 kwam er een bijdrage. In dat zelfde jaar werd hij echter overgeplaatsts naar SDN2 Karangetengah. Daar diende hij een voorstel in bij de overheid. De constructie was nog maar net gereed toen hij weer werd teruggeplaatst naar SDN2 Pamijen in Baturraden. Men kan zich afvragen waarom drs Iksan altijd naar een kapotte school wordt gestuurd om vervolgens te worden overgeplaatst nadat die school is opgeknapt. Dat overkwam hem ook nadat hij zijn voorstel via PMPB indiende bij Stichting Tileng. Volgens voorzitter Ton Lange en de penningmeester Cees van der Jagt, was SDN2 Pamijen  de meest bouwvallige school die zij in Baturraden hadden gezien. Toen deze stichting voldoende geld had, kreeg de school in 2009 het fantastische bedrag van Rp. 800 miljoen voor de renovatie van 10 lokalen, inclusief meubilair en 5 computers.

Advies aan collega’s: in de 20 jaar als onderwijzer heeft drs Iksan veel problemen in het onderwijs gezien. Daar heeft hij veel over geschreven. Schrijft! Wees niet passief. Veel tijdschriften willen maar al te graag artikelen van onderwijzers opnemen.

Het aantal onderwijzers zal snel afnemen omdat de generatie 1997 in 2015 met pensioen gaat. De overheid moet daar nu al maatregelen voor plannen. In deze tijd van regionale autonomie zou de Regent beslissingen moeten durven nemen. Een daarvan kan zijn om tijdelijke leerkrachten een vaste aanstelling te bieden. Ook het management op de scholen moet beter, want de werkdruk is veel te hoog. Ook is het belangrijk dat er op het departement van onderwijs mensen werken met onderwijser-varing, zodat allerlei maatregelen niet vastlopen.

Ga zo door Mas Iksan, veel succes!