‘Verbeter de wereld, start bij de kinderen’

In het verhaal van 27 juni jl. deed Stichting Tileng de volgende oproep; “Heeft u een verhaal dat verband houdt met het werk van Stichting Tileng en u wilt het kwijt op onze site, laat het ons weten via info@tileng.nl”.

Ja, ik heb wel een verhaal. Enkele jaren geleden schreef ik voor een regionale krant een artikel over Tileng. Ik deel dit graag met u!

Wanneer Ton vertelt over Stichting Tileng, de plaatselijke bevolking op Java en de inspanningen van de stichting om de leefomstandigheden van deze mensen te verbeteren, lijkt het haast vanzelfsprekend dat hij hier zoveel tijd en energie in stopt. Toch mag dit heel bijzonder genoemd worden. Hij bracht met zijn vrouw Wil in 1997 een bezoek aan hun pleegkind (van toenmalig Foster Parents) en dit leidde tot een intensief contact met de gehele desa Tileng.

Zij adopteerden in 1992 een Indonesisch kindje uit het dorpje Tileng. Tijdens een rondreis vijf jaar later wilden zij graag op bezoek bij de familie en zij werden uitgenodigd om een nachtje te blijven logeren. ,,De medewerker van Foster Parents vond dit geen goed idee, we moesten na een uurtje maar weer vertrekken. Hij zei dat het gevaarlijk zou kunnen zijn. Wij vonden dat onzin.’’ Ton had zich al eerder de taal eigen gemaakt, dus hij kon zich wat dat betreft prima redden. ,,We waren de eerste blanken die het dorpje bezochten, de hele plaatselijke bevolking was uitgelopen.’’

Zoals beloofd hadden Ton en Wil twee geiten, tien kippen, suiker en rijst meegenomen. ,,We werden ontzettend gastvrij ontvangen, ze zijn zo vriendelijk daar. ’s Nachts kon ik niet slapen’’, vertelt Ton. ,,Ik wilde die mensen helpen. De volgende dag ben ik gaan praten. Ik heb gevraagd wat ze zelf graag zouden willen. Ze vertelden ons dat ze graag mooie woningen wilden hebben.’’ Ton maakte de afspraak dat hij voor het geld ging zorgen, mits de bevolking zelf die huizen ging bouwen. Dankzij de hulp van een Nederlandse aannemer konden drie nieuwe woningen worden gerealiseerd, terwijl zeven andere werden gerenoveerd.

Hier bleef het niet bij. Stichting Tileng werd opgericht en samen met de inwoners van Tileng werden plannen gemaakt voor structurele hulp. ,,De voorwaarde is altijd dat zij zelf ook bijdragen door middel van geld en persoonlijke inzet. Het geld dat binnenkomt bij de stichting wordt volledig gebruikt voor de projecten.’’

De bevolking gaf aan zelfstandiger te willen worden en daarom werd het zogenaamde koeienproject opgezet: ,,We hebben een aantal koeien gekocht. Degene die er één krijgt, geeft hem door aan de volgende zodra de koe gekalfd heeft. Het kalf houdt hij zelf. Zo worden deze mensen selfsupporting.’’

Ton heeft als motto ‘Verbeter de wereld, begin bij de kinderen’. Daarom ondersteunt Stichting Tileng ook onderwijsprojecten. Ze gaan regelmatig naar Indonesië. ,,Natuurlijk betalen we die reizen altijd zelf. Enkele jaren geleden hebben we nog een school geopend.’’

,,Mijn pleegzoon in Baturraden is inmiddels de Generaal Manager van de stichting in Indonesië. Hij heeft zelfs Nederlands geleerd.’’ Iedere keer wanneer ze de desa’s bezoeken, krijgen ze veel media-aandacht en hun steun wordt zeer gewaardeerd. ,,Het is zo’n mooi land en de mensen zijn ondanks de armoede heel aardig. Er bestaan vooroordelen dat je daar wordt besodemieterd maar daar hebben we nog nooit iets van gemerkt.’’

Dankzij de inzet van Stichting Tileng zijn de leefomstandigheden in Tileng, Imogiri en Baturraden al enorm verbeterd. Wilt u de stichting steunen of heeft u behoefte aan meer informatie, kijk dan op www.tileng.nl.