Toen ik deze mooie foto zag van fotograaf Kang Jaunk moest ik gelijk weer denken aan de Pasar bezoeken tijdens mijn werkbezoeken aan de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden. Het is altijd weer een feest om met je gastvrouwen en –heren op pad te gaan en inkopen te doen voor de maaltijden van die dag. Zo vers van het land in de wok. Beter kan het niet.

Even tussendoor en wellicht ten overvloede: de reis- en verblijfkosten van werkbezoeken naar Indonesië betalen we altijd zelf. Immers de stichting geeft niet voor niets een 99% bestedingsgarantie af voor de ontvangen donaties en sponsorgelden. Ik schrijf dit omdat er steeds naar gevraagd wordt. “Ga ja nu weer op kosten van de stichting naar Indonesië?” Maar dit terzijde, ik was een verhaal over de Pasar aan het schrijven.

Generatie op generatie kopen de Indonesiërs hun voedsel bij traditionele markten, Pasars. De term Pasar verwijst naar een bijeenkomst van Tukang Sayur (leveranciers die normaliter met hun karren door woonwijken rijden om hun waar aan de man te brengen), een plek waar verkopers zich in de ochtend verzamelen. Naast voedsel zijn er op de wat grotere Pasars ook andere benodigdheden te koop, potten, pannen, kleding e.d..

Naar de Pasar gaan is meestal een dagelijkse activiteit van de Indonesische vrouwen. Aangezien koelkasten te duur zijn voor de armen en Indonesiërs toch al graag over verse groente, fruit en vlees willen beschikken, vereist dit elke dag een reis naar de Pasar om ingrediënten voor de maaltijden van die dag te kopen.

Het is niet alleen inkopen doen op de Pasar. Het is ook een kans om even van huis te zijn en zo de laatste nieuwtjes en roddels van buren en vrienden te horen.

Niet iedereen uit de desa’s is het gegeven om elke dag naar de Pasar te gaan. Daar zijn gewoon geen centjes voor. Maar als ze gaan is het van belang dat ze afdingen om zo te proberen de laagste prijzen te krijgen voor de dagelijks benodigde producten.

Om een ieder in de desa’s zoveel mogelijk de gelegenheid te geven hun inkopen te doen op de Pasar, geeft Stichting Tileng financiële hulp. Het betreft geen noodhulp, maar steun aan projecten, gericht op het direct (bijv. via inkomen genererende projecten), dan wel indirect (bijv. via onderwijs) stimuleren van de bevolking om zelf structureel de levenstandaard te verhogen.

Stichting Tileng verzorgt geen noodhulp, maar kiest voor een duurzame oplossing.