Skip to main content

Tag: 12

Betrokken, bevlogen en bewust

Als vormgever ben ik sinds de start nauw betrokken bij Stichting Tileng.

De reden is niet zo ingewikkeld; zoals sommige van u al wel weten is de voorzitter en oprichter mijn vader. Het lag dus voor de hand dat ik bij de oprichting van de stichting zorg zou dragen voor de huisstijl. Inmiddels is dit alweer 12,5 jaar geleden.

Bijna zeven jaar gelden besloot ik naast mijn dienstverband aan de slag te gaan als parttime ondernemer. ’s Avonds op de bank zitten en televisie kijken is niet echt wat voor mij, in ieder geval niet elke avond. Mooie dingen maken, dat is wat mij inspireert.

Sinds juli van dit jaar ben ik zzp-er. Mijn eigen studio, dat is de droom die ik nu najaag. Maar, rustig aan, ik heb geen haast. Ik heb me wel een ding voorgenomen: zolang ik werk – in dienst van een baas of voor mezelf – zal ik altijd iets doen voor mensen om me heen.

Bewust betrokken ondernemen. Niet alleen maar bezig zijn met het behalen van winst, maar ook oog hebben voor degenen die het minder hebben. Om die reden werk ik kosteloos voor Stichting Tileng (net als alle andere bestuursleden en vrijwilligers) en draag ik graag een steentje bij als er weer eens ergens voor betaald moet  worden en het vanwege de bestedingsgarantie niet uit de kas van de stichting betaald kan worden. Daarnaast probeer ik ook altijd het beste uit mij netwerk te halen en andere partijen te betrekken in het betrokken ondernemen.  Wees dus niet verrast als ik in de toekomst eens een beroep op je doe: ik doe het voor het goede doel!

Bram, bedankt!

Gisteren kon u op onze site het stukje “Partir, c’est mourir un peu” van onze secretaris Bram van der Weele lezen, waarin hij zijn afscheid aankondigt. U begrijpt dat wij daar ook nog wel iets over kwijt willen.

Ruim 12 jaar geleden groeide de gedachte bij Ton Lange dat er iets moest gebeuren ter verbetering van hetgeen hij had aangetroffen bij een bezoek aan Java, en dan met name Tileng. Gezien onze familiebanden, en het feit dat ik zelf ook al eens in Indonesië had kunnen rondkijken, heeft hij mij toen benaderd en samen hebben wij besloten daar via een stichting vorm aan te geven.

Dat betekende echter dat we, teneinde een compleet dagelijks bestuur te kunnen presenteren, een derde oprichter nodig hadden. Wij moesten dus op zoek naar iemand die bereid zou zijn veel tijd, een beetje geld en een hoop energie en enthousiasme te steken in een nieuwe organisatie, zonder basiskapitaal en zonder trackrecord. Wie zou nou zoiets doen? Bram, dus.

Aangezien Bram van meet af aan geloofde in de doelstellingen, en met name ook de werkwijze, die ons met de nieuwe stichting voorstonden was er weinig overredingskracht nodig om Bram aan boord te krijgen. En dat is nu dus meer dan 12 jaar geleden. Al die tijd heeft Bram als secretaris zijn aanzienlijke steentje bijgedragen aan de opzet, de groei en de successen van Stichting Tileng. Daar komt dus nu een einde aan. Hoewel wij het niet leuk vinden afscheid te moeten nemen, hebben wij uiteraard alle begrip voor zijn besluit.

Wij zullen zonder Bram verder moeten en dus ook voor opvolging moeten zorgen. Sinds de oprichting is Stichting Tileng echter in alle opzichten gegroeid, zodat het benaderen van kandidaten een heel andere insteek heeft dan in 2000. Ook daar is Bram overigens mede voor verantwoordelijk.

Wij gaan er dan ook vanuit dat wij u hier zeer snel verder over kunnen berichten.

Rest mij alleen nog om van harte de titel van dit stukje te herhalen. Mede namens Ton, Eveline, Ellen, Remco, Frank, Wouter, Santos, Iko, Suci, Tri, Astin, Puri, Sugeng, Renata, Jatmiko en alle bewoners van Tileng, Imogiri en Baturraden:

 

Bram, bedankt!

,Magazine ‘Buffelen voor Tileng’

Een jarige stichting, dat moet gevierd worden. 12,5 jaar actief in de desa’s van Baturraden, Tileng en Imogiri kan tenslotte niet ongemerkt voorbij gaan.

Als bestuur dachten we na over een cadeau voor de stichting en kwamen we al gauw op het volgende idee: een magazine. Een magazine dat leuk en informatief is, ons verhaal vertelt en onze naamsbekendheid vergroot en ook nog – als het even kan – geld voor de stichting oplevert. Met die doelen in het achterhoofd was ook de naam gauw gevonden: ‘Buffelen voor Tileng’. Op verschillende manieren toepasselijk.

We bedachten een manier om het magazine te bekostigen (natuurlijk geheel zonder steun van de reguliere donaties) en kwamen op het idee om advertentieruimte te verkopen. Een waar succes! Inmiddels is de benodigde advertentieruimte verkocht en zijn we hard aan het schrijven en ontwerpen geslagen.

In het magazine komen onder meer interviews met onze ambassadeur van het eerste uur Wouter Muller, onze onvolprezen ‘aanschuiftafeldame’ Sonja van der Lely en andere trouwe donateurs. Verder vindt u er de mooiste foto’s uit de desa’s en de beste weekendverhaaltjes. En natuurlijk is er ook aandacht voor het verhaal van de oprichter en voorzitter van de stichting: Ton Lange. Tot slot zullen ook andere bestuursleden een woordje tot de lezer en de jarige stichting richten!

We verwachten u het magazine in september te kunnen presenteren. Voor het symbolische bedrag van € 12,50 zal het dan verkocht worden.

We houden u op de hoogte!

Met een hartelijke groet van de jarige.

Stichting Tileng bestaat 12,5 jaar

Aan het einde van 2012 bestaat Stichting Tileng al weer 12,5 jaar. In de aanloop van dit jubileumjaar is er binnen het bestuur intensief gefilosofeerd over de vraag of we deze mijlpaal groots zouden vieren om meer naamsbekendheid te verwerven. Het antwoord daarop was een volmondig: “Ja”.

Gaandeweg de besprekingen kwamen we er al gauw achter, dat een feestje van de stichting vermoedelijk meer zou kosten dan dat het zou opbrengen. Dat leidde tot de conclusie dat het verkrijgen van naamsbekendheid in de grote wereld van goede doelen op zich een lofwaardig streven is, maar dat dit ten allen tijde niet koste zou mogen gaan van het doel waartoe Stichting Tileng op aarde is.

In plaats van een feestje is nu de actie gestart om zoveel mogelijk donaties van 12,5 euro (of een veelvoud daarvan), naast de gebruikelijke donaties, binnen te halen. Het gaat tenslotte om de omstandigheden in de drie desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden op midden Java.

Mijn advies is: geef met gulle hand. Ondanks alles hebben we het in Nederland zo slecht nog niet.