Skip to main content

Tag: dusun

Model dusun Manggung

Op de dag dat we met de hele groep (het management Baturraden, onze vertegenwoordiger in Imogiri en ikzelf) in de dusun Manggung waren, hebben we weer positieve signalen ontvangen van de mensen van de dusuns. Immers de mensen van Manggung proberen uit alle macht een model-dusun te zijn voor de overige 15 dusuns in de desa Tileng.

Het blijft goed gaan met de “Buffelbank”; het is duidelijk dat door deze “bank” de levensomstandigheden zichtbaar verbeteren. Sommige mensen hebben bij verkoop van een of meerdere sapi’s met een deel van de winst, die voor hen bestemd is, al een stuk sawa en/of een brommer kunnen kopen. Ook de infrastructuur van de dusun verbetert zienderogen. De straten worden beter en zien er verzorgd uit. Juist die voorbeelden spreken de mensen in andere dusuns aan. Een goed resultaat van een kleine charitatieve instelling als de onze. Stichting Tileng neemt de tijd om projecten als deze op een duurzame manier uit te bouwen.

Het zijn weer ervaringen, die ook geëxporteerd kunnen worden naar de andere desa’s van de stichting: Imogiri en Baturraden. Andersom kunnen de 16 dusuns van de desa Tileng weer expertise importeren uit Imogiri en Baturraden. Daarom is ook afgesproken, dat een delegatie van de dusuns Tileng en Manggung op korte termijn een werkbezoek zal afleggen in Baturraden. Onderwerpen die dan aan de orde komen zijn het operationeel houden van een corporatie, scholarship, huizen en scholenbouw. Maar waar het vooral om zal gaan is hoe men in Baturraden de participatie van de bevolking stimuleert bij het realiseren van projecten in welke vorm dan ook. Immers in Baturraden worden projecten pas aangevraagd als er redelijk goed zicht is op participatie van de bevolking.

Ik hoop dat op deze wijze een soort kruisbestuiving gaat plaatsvinden waar een ieder profijt van heeft; zowel de bevolking als de stichting. De bevolking, omdat zij leert projecten, die bijdragen aan het duurzaam verbeteren van de leef- en woonsituatie, op een goede en efficiënte wijze op te zetten. En de stichting, omdat op deze wijze de tot nu toe verleende structurele hulp gecontinueerd kan worden.

Van bezoek tot Stichting Tileng (deel 1)

Er is steeds meer belangstelling voor het werk van de stichting en mensen lezen vaak de weekendverhalen. Ook krijg ik vaak de vraag voorgelegd hoe is het nu zo gekomen? Vandaar hieronder nogmaals het verhaal “Van bezoek tot Stichting Tileng”

“Het is allemaal begonnen in 1997 met het bezoek van mijn vrouw en mij aan ons pleegkind in de desa Tileng dusun (woongemeenschap) Manggung.

Na onze rondreis door Indonesië, Sumatra, Java en Bali, hebben wij een bezoek gebracht aan ons pleegkindje Ribut Riyani, toen 5 jaar oud, en haar familie. In tegenstelling tot wat gebruikelijk is hebben wij geen bezoek van een uurtje afgelegd maar zijn wij, op verzoek van de familie, twee dagen te gast geweest. In de maandelijkse briefwisseling met de familie hadden wij toegezegd kippen en geiten mee te nemen als wij naar hen toe zouden komen.

Om deze belofte waar te maken hebben wij tijdens onze autorit van Yogyakarta naar Manggung, ruim twee uur rijden, 10 kippen en 2 geiten gekocht. Daarnaast kochten wij nog een baal rijst, suiker en thee.

Toen wij in Manggung aankwamen was de gehele dusun uitgelopen om deze orang Belanda’s (Nederlanders) te zien. Wij waren namelijk de eerste buitenlanders die de dusun bezochten. Na de kippen in het gereed staande “kippenhok” gezet te hebben en de geiten naast de bamboehut vastgezet te hebben zijn wij begonnen aan de gebruikelijke plichtplegingen onder toeziend oog van alle bewoners. Daarna hebben wij de meegebrachte cadeautjes voor Ribut, de familie en de kinderen van de dusun uitgedeeld.

Na de thee en de versnaperingen, bijeen gebracht door de familie en de bewoners, zijn wij een wandeling gaan maken in de dusun. Voor de bamboehut staat een grote betonnenwatertank met een inhoud van 5000 liter. Al snel vertelde Sutimin, de vader van Ribut, dat deze tank leeg was omdat het een vrij droog seizoen was. Desgevraagd vertelde hij dat deze alleen gevuld kon worden door een te bestellen tankauto. Deze moest dan twee keer komen en dat was een hoop geld. Nadat ik gezegd had dat ik het water wel zou betalen als het water gebracht zou worden terwijl ik nog aanwezig was, zei hij dat dat dan binnen een uur te regelen was. En inderdaad, binnen een uur waren er twee tankauto’s geweest en had de familie weer water voor een aantal maanden.

De eerste dag zijn wij onder veel belangstelling van de dorpsgenoten goed doorgekomen. Bedtijd brak aan. ‘Hoe zou men dat regelen vroegen wij ons af’.  Het bamboehutje was een grote ruimte die met gordijnen was afgezet voor de “keuken” en de “slaapkamer”. In het hutje stond een houten bed en een houten bank. Al snel volgde de slaapindeling. Mijn vrouw werd uitgenodigd in het houten bed waarin zij zou slapen met de moeder, Sri Suwarti, en Ribut. Ik moest op de bank slapen en de vader ging slapen op de kleigrond in een hoek van het hutje. Van slapen kwam natuurlijk niet veel terecht. Voor mijn vrouw was het niet gewoon om met zijn drieën in een bed te slapen en voor mij was de bank na verloop van tijd toch wel hard. Als wij niet sliepen konden wij door het dak naar de hemel kijken.

Volgende week deel 2.

Inspiratie (1)

Regelmatig stel ik mij de vraag wat me inspireert om me in te zetten voor Stichting Tileng. Het gaat mij daarbij om de vraag of ik mij werkelijk inzet en daarbij het beste van mezelf geef als voorzitter van Stichting Tileng.

Wat was nu de aanleiding, de vonk, die mij deed besluiten –  na een bezoek aan de desa Tileng en de dusun Manggung – om mij in te zetten voor de mensen op Java? Het waren, zo scheen het mij toe,  de erbarmelijke woon- en leefsituatie, de armoede, de gebrekkige onderwijs accommodaties en de veerkracht/blijheid van de mensen onder deze omstandigheden.

Je wilt als “rijke Nederlander” eigenlijk geen hulpverlener zijn. Liever wil je gezien worden als één van hen. Door de jaren heen is zo vriendschap en wederzijdse waardering ontstaan, ondanks het feit dat er werelden van verschil tussen zitten. In mijn beleving zou de wereld er zo anders uitzien wanneer meer mensen dat zouden doen. Samen angsten delen (aardbeving in Imogiri in mei 2006), samen huilen, samen uitspreken, hoe moeilijk het leven soms is, samen opbouwen. Juist die verbondenheid geeft mij de kracht om door te gaan.

Wat mij ook blijvend inspireert zijn de dankbare berichten van de mensen ter plekke. De geweldige resultaten die we daar, als Stichting Tileng (dankzij Nederlandse donaties), bereiken door de inzet en doorzettingsvermogen van de mensen zelf in de desa’s op Java.

Mijn voornaamste werk bestaat uit “fundraising”. Goede doelen hebben anno nu ook te maken met de economische recessie. Stichting Tileng gaat het ondanks alles redelijk, te meer omdat we tastbare resultaten laten zien. Dat, tenslotte inspireert mij des te meer om er nog harder voor de gaan.

Volgende week een bericht van penningmeester Cees van der Jagt.

Van bezoek tot Stichting Tileng

In dit lentenummer 2008 van Archipel staat het volgende:

Het is allemaal begonnen in 1997 met het bezoek van mijn vrouw en mij aan ons pleegkindje Ribut Riyani, toen 5 jaar oud, en haar familie in de dusun Manggung een woongemeenschap in de desa Tileng.

De eerste dag zijn wij onder veel belangstelling van de dorpsgenoten goed doorgekomen. Toen op de grond gaan slapen. Gelukkig duurde de nacht niet zo lang. Die nacht is het idee ontstaan wat te gaan doen voor de mensen uit Manggung.

Tijdens het vertonen van mijn video-opnames van Java werd het idee geboren een stichting op te richten. Een van de toeschouwers was bereid de stichting met mij op te zetten. In juni 2000 was Stichting Tileng een feit.

Wilt u het gehele verhaal lezen kijk dan op de site bij “Nieuwsbrieven” “speciaal”.

Stichting Tileng blijft ervoor zorgen dat de mensen in een aantal desa’s op Java het beter zullen krijgen. Het initiatief voor de projecten ligt bij de lokale bevolking en niet bij de stichting. De financiering van deze lokale projecten is mogelijk met financiële steun die Stichting Tileng ontvangt in de vorm van donaties e.d..

Zodra de eerste financiële middelen binnen zijn, kan een project worden gestart. Met de resultaten van zo’n project kunnen nieuwe sponsors en donateurs worden geworven, waardoor er weer andere projecten kunnen worden gestart.

Zoals u zult begrijpen kunnen wij onze doelstellingen alleen verwezenlijken met de hulp van anderen. Een kring van vaste donateurs is daarvoor van groot belang. Wordt u donateur? www.tileng.nl .