Skip to main content

Tag: dusuns

Respons van toeristen

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Ook dit jaar krijg ik respons van mensen die tijdens hun rondreis in Indonesië ook projecten aandoen van de stichting. In gesprekken met hen hoor ik steeds dat zij vinden dat de ondersteuning door Tileng goed aanslaat. Met name ook het buffelproject krijgt veel positieve reacties.

De buffelbank is een eenvoudig voorbeeld van effectieve steun voor een traditioneel gebruik. Boeren in Indonesië sparen als vanouds niet bij een bank maar door middel van vee.

Het werkt zo: een boer verzorgt een of meer buffels van iemand anders (Stichting Tileng). De buffel wordt gedekt en het kalf is het eigendom van de verzorgende boer.

Deze traditionele vorm van kapitaalvermeerdering kost veel tijd. Met steun van buiten, zoals via het buffelproject van Stichting Tileng, kunnen meer boeren meer buffels per persoon verzorgen, waardoor hun economische situatie sneller kan verbeteren. Dit is een van de lopende projecten in verschillende  dusuns (woongemeenschappen) van de desa’s (dorpen) Tileng en Baturraden.

Dit project maakt deel uit van onze projectportefeuille. Met de in die portefeuille vermelde projecten kan worden gestart zodra er voldoende financiële middelen voorhanden zijn.

We hebben met behulp van onze sponsors, donateurs en de mensen uit de desa’s veel mooie en duurzame projecten kunnen realiseren. Inmiddels hebben we tientallen projecten afgewerkt en gaan we, dankzij uw hulp, verder met lagere scholen in Baturraden, huizen in Imogiri, een landbouw- en veeteeltcoöperatie in Tileng en natuurlijk de studiebeurzen.

 

Van bezoek tot Stichting Tileng (deel 2)

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Deel 1 gemist? Klik hier!

Gelukkig duurde de nacht niet zo lang. Deze mensen komen om 04.00 uur weer tot leven, dan begint de vrouw alweer aan haar dagelijkse bezigheden. Na een simpel en goed ontbijt zijn wij met de familie naar het schooltje van Ribut geweest en hebben inkopen gedaan op de pasar. Een uur rijden vanaf Manggung. Daar hebben wij kleren en andere noodzakelijkheden voor Ribut en haar vader en moeder gekocht.

Na terugkomst van de pasar hebben wij thee gedronken en nog wat rondgewandeld in de dusun. Toen werd tijdens de gesprekken met de dorpelingen het idee geboren om wat meer te gaan doen voor de bewoners in de dusun Manggung.

Ik heb hen gevraagd een plan te ontwikkelen voor het bouwen/renoveren van woningen in de dusun. Ik zou dan in Nederland op pad gaan om sponsors te vinden die dat plan zouden willen financieren. Na toch wel twee vermoeiende dagen namen wij voldaan afscheid van de familie en de dorpelingen met de toezegging dat wij over twee jaar terug zouden komen.

Snel nadat wij weer in Nederland kwamen, kwam ik in het bezit van het door de bewoners opgezette plan. Het betrof de nieuwbouw van drie woningen en het renoveren van zeven woningen. Met dit plan ben ik op pad gegaan en heb een sponsor gevonden. Nu konden de bewoners met een aantal vaklui aan de slag.

In 1999 zijn mijn vrouw en ik weer naar Indonesië gegaan. Naast de rondreis op Oost-Java zijn wij natuurlijk weer in Manggung geweest. Naast de gebruikelijke activiteiten konden wij de gerenoveerde en een afgebouwde woning(en) aanschouwen. De nieuwe woning was op de plaats van het bamboehutje voor onze familie gebouwd. Zij waren daar zeer blij mee. De andere twee nieuwe woningen waren in aanbouw zodat ik daar zelf ook nog aan heb kunnen metselen. Nu zijn wij maar een dag gebleven wegens tijdgebrek. Wij zijn natuurlijk wel met de familie naar de pasar geweest in Wonosari. Ook nu beloofden wij ons te blijven in zetten voor de dusun en in 2002 terug te komen.

In Nederland blijf je je bezighouden met  Manggung. Er kwamen signalen richting Nederland dat men wel met andere projecten verder wilde gaan maar dat dan op desa-niveau zou moeten gebeuren om Manggung niet meer privileges te geven boven de andere 16 dusun’s die samen de desa Tileng vormen.

Nu ik meer geld nodig had voor andere projecten, en voor een groter gebied, zeiden mijn sponsors dat ik het e.e.a. zou moeten formaliseren.

Tijdens het vertonen van mijn video-opnames van onze reis op Oost-Java werd het idee geboren een stichting op te richten. Een van de toeschouwers was bereid de stichting met mij op te zetten. Nadat ook een collega van mij bereid was een bestuursfunctie te bekleden was het snel bekeken. Op naar de notaris en de Stichting Tileng was geboren in juni 2000.

Vanaf dat moment moest het bestuur gaan werken om de stichting verder vorm te geven en operationeel te krijgen, hetgeen onder andere resulteerde in een website en een tweetalige brochure.

In plaats van 2002 zijn mijn vrouw en ik reeds in maart/april 2001 weer in Indonesië geweest. Enerzijds voor een bezoek aan onze familie aldaar en anderzijds voor een rondreis op West-Java. Daarnaast heb ik totaal een week besteed aan zaken in het belang van de Stichting Tileng. Zoals o.a. het regelen van de vertegenwoordiging aldaar en het maken van afspraken met de leider(s) van de desa Tileng en de dusun’s.

Het was weer een voortreffelijke tijd.

Volgende week deel 3.

 

SMS bericht(en)

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

De afgelopen week kreeg ik op een avond om 22:45 uur een SMS-je van onze vertegenwoordiger in Baturraden, Tekad Santos. Daar was het op dat moment 04:45 uur in de morgen van de volgende dag. Na enig heen en weer sms-en besloot ik hem maar te bellen om van hem te weten te komen waar de berichtjes over gingen. Hij vroeg of ons reisschema al definitief is; ik ga immers later dit jaar samen met mijn vrouw en twee donateurs een privé-reis naar Sumatra maken met aansluitend een onvermijdelijk en vanzelfsprekend bezoek aan de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden op Java.

Ik zei dat het definitief is en dat de vliegtickets al in ons bezit zijn. “Maar waarom wil je dat weten?” vroeg ik hem. Hij zei dat de herbouw van de lagere school in Pamijen (onderdeel van Baturraden) klaar is en dat de herbouw van de lagere school in Karangsalam (ook onderdeel van Baturraden) inmiddels is gestart, en daarom wilde hij weten wanneer wij exact in Baturraden zouden zijn. Het dorpscomité, de directeuren en ons management wil namelijk dat ik als voorzitter van Stichting Tileng de beide lagere scholen officieel in gebruik zal geven.

Ik heb gezegd dat ik daartoe bereid ben, want ik weet dat ik er vanuit kan gaan dat er dan weer mooie resultaten zijn neergezet, mede door de participatie van de ouders van leerlingen en inwoners van Baturraden.

Ik vertelde hem, dat ik in Tileng met ons plaatselijk management een bezoek zal brengen aan de “Buffelbank” en dat ik verder zal bekijken hoe het gegaan is met de bouw van het corporatiegebouw. Ook zal ik gaan praten met de mensen over de manier waarop de organisatie van de buffelbank in de andere dusuns (woongemeenschappen) van de desa Tileng plaats vindt. Op zijn verzoek zal ik ook in Baturraden overleggen over de opzet van een “Buffelbank” en op welke wijze men een projectaanvraag moet indienen.

In Imogiri ga ik kijken naar de onlangs met onze steun gerealiseerde permanente woningen, die een deel van de na de aardbeving van 2006 geplaatste bamboe noodwoningen hebben vervangen. Daarbij zal in overleg met de lokale bevolking worden gekeken naar een woningverdeelsysteem. Er moet immers worden voorkomen dat de gebouwde noodwoningen op willekeurige wijze worden vervangen door permanente. Ook in Imogiri zal ik praten over het opzetten van een  “Buffelbank”.

Bezoek aan Indonesië (deel 2) – Tileng

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

In Tileng kunnen de projecten worden verdeeld in 2 categorieën: kleuterscholen en de buffelbank.

Het eerste project van de Stichting Tileng was de bouw van een kleuterschool in Tileng. Deze kleuterschool is later door ons opgeknapt en staat nu op de lijst om een tweede opknapbeurt te krijgen. Dit als bewijs dat ook wij moeten leren. Wanneer bij de bouw van een school gekozen wordt voor snelle en goedkope bouw, zal een sneller en duurder onderhoud noodzakelijk zijn. Bij latere projecten is dan ook gekozen voor een iets duurzamere bouw.

Verder staan nog 2 kleuterscholen in Tileng, waarvan 1 op de nominatie voor een complete renovatie. Ook deze school is al eerder door ons beperkt opgeknapt, maar nu echt aan een grote beurt toe.

Hoewel het bezoek aan de kleuterscholen een goede indruk geeft van wat we willen, kan het niet anders, dan dat de meeste aandacht in Tileng uitgaat naar een van onze “succesnummers”, de buffelbank. Bij eerdere bezoeken werden de sapi’s vaak samengedreven op het dorpsplein, voor een goed overzicht en om telling mogelijk te maken. Dit keer hadden wij verzocht dat niet te doen, zodat wij de sapi’s tijdens wandelingen en met brommers in hun normale leefomgeving konden zien. Dat was een onvergetelijke ervaring. Overal staan koeien; eerste generatie, tweede generatie en zelfs al een derde generatie. Overal kom je mensen tegen die trots zijn op hun vee en ze verzorgen of het familie is. En dan bedoel ik niet alleen de eerder door ons gemelde prijswinnaars, maar echt iedereen. En dat alles in een adembenemend landschap. Een voorrecht om te mogen zien.

Tot slot van ons bezoek aan Tileng hebben we aandacht besteed aan het plan om in de dusun (deelgemeente) Manggung (als voorbeeld voor de overige dusuns) een corporatie op te zetten Deze kan dan niet alleen de gemeenschappelijke belangen van de gemeenschap op gebied van de veeteelt behartigen, maar ook op het gebied van landbouw, visserij en eventueel andere inkomstenbronnen. Het enthousiasme hiervoor is groot en in overleg met de bewoners is dan ook, vooruitlopend op onze goedkeuring van het project, al een stuk land voor het coöperatiegebouw uitgezocht.

 

Tileng/Manggung

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Het loopt geweldig met het “Buffelproject”, zo goed zelfs dat de mensen in Manggung een 1ste, 2e en 6e prijs hebben gewonnen op een regionale sapi-keuring.

Men heeft gevraagd, alvorens te beginnen met de andere 14 woongemeenschappen (dusun), eerst van Manggung een “model-dusun” te mogen maken, die als voorbeeld moet gaan dienen voor de andere woongemeenschappen. Naast de wijze van organiseren – en het gebruiken van de buffelbank voor sociale doeleinden – wil men een coöperatie opzetten. Dit voor de in- en verkoop van allerlei landbouwproducten. Op deze manier kunnen lagere kosten gerealiseerd worden. Er is inmiddels een aanvraag ingediend voor een gebouwtje dat als onderdak voor de coöperatie is bestemd.

Tevens hebben de mensen in Tileng/Manggung tijdens mijn verblijf in augustus jl. het geld ontvangen voor de laatste 25 sapi’s voor deze twee dusuns.