Skip to main content

Tag: kennis

Kent u deze nog?

(Een keer in de maand halen we met u oude verhalen op!)

Woorden aan de wand – door Eveline Bruijn

GEPLAATST OP: 29 OKTOBER 2010 · GEPLAATST IN: WEEKENDVERHALEN

Aan de wand van de kleuterschool die ik bezoek hangt een poster met afbeeldingen van dieren. Onder de koe staat ‘sapi’, onder de slang ‘ular’. Een kameel is een ‘unta’. Ik probeer de woorden in me op te nemen. Mijn kennis van het Bahasa Indonesia is nihil en daar voel ik mij – ondanks de tolk die mij trouw vergezelt en steeds wisselt tussen Bahasa en Engels – eigenlijk helemaal niet prettig bij.

Ik mis het directe contact met de mensen. Het stoort me dat ik niet kan reageren op het moment dat ik dat wil. Nieuwsgierig als ik ben wil ik – ook in deze onbekende taal – van woord tot woord horen wat er gezegd wordt. Ik wil op mijn eigen manier iets aardigs zeggen, een kritische vraag stellen, een grapje maken. Ik wil op mijn manier bijdragen. Maar mijn eigen directe bijdrage is zo gelimiteerd als het aantal woorden dat ik ken. Nihil.

Het hebben van een tolk is natuurlijk een ongekende luxe. Ik ervaar mijn gebrek aan kennis van het Bahasa dan misschien soms als onprettig; het is alles behalve problematisch. Maar hoe moet het voelen als je in je eigen land de verkeersborden niet kunt lezen? Of als je niet gaat stemmen, omdat je het partijprogramma niet begrijpt? Wat als je er als kind van droomde om te kunnen schrijven, maar er geen geld was om jou naar school te sturen?

De poster die aan de wand hangt is lang niet zo vanzelfsprekend als in eerste instantie lijkt. Hetzelfde geldt voor die zelfde wand en voor het naar school gaan van de leerlingen die in het klaslokaal zitten. En dat terwijl scholing bitter noodzakelijk is. Om kinderen de toekomst te geven die ze nodig hebben. Om een land, sterker nog, de wereld de toekomst te geven die zij én wij nodig hebben. Dat vraagt veel meer dan kinderen bij de les houden. Daarvoor moeten we vooral onszelf bij de les houden. En bijdragen door kinderen bij de les krijgen. Niet morgen, maar vandaag. Stichting Tileng bouwt scholen en zorgt dat ook de allerarmsten naar school kunnen. Steun Stichting Tileng.

Betrokkenheid is van groot belang en gaat verder dan ……………

Betrokkenheid 003“Betrokkenheid is van groot belang en gaat verder dan veel mensen zich realiseren. Het gaat niet alleen om donaties, maar ook om het delen van kennis, ervaring of een netwerk.”

“Keterlibatan sangat penting dan maknanya lebih dari apa yang dibayangkan banyak orang. Bukan hanya menyumbang dana, tetapi juga membagi pengetahuan, pengalaman atau jaringan.”

Wajang Foxtrot

Wajang Foxtrot 11 maart 2011 alleAls je dagelijks, zoals ik, bezig bent met Indonesië en met de mensen die daar wonen, dan kom je ook met de geschiedenis in aanraking; zowel met die van Nederland, als die van Indonesië. Hoewel Stichting Tileng politiek en kerkelijk neutraal opereert, sluiten we ons niet af van het verleden. Enige kennis van de geschiedenis geeft tenslotte ook veel inzicht in de hedendaagse gang van zaken in Indonesië. Zo had ook de tentoonstelling “Wajang Foxtrot” direct mijn interesse.

Door het bestuur van “De Atlas Van Stolk” was ik uitgenodigd voor de opening van de tentoonstelling op 12 maart jl. in Rotterdam. De opening werd verricht door Marion Bloem, klinisch psychologe, romanschrijfster, beeldend kunstenaar en filmmaker. Marion ken ik van ontmoetingen met onze ambassadeur Wouter Muller en Ernst Jansz. Ook heb ik met mijn vrouw gefigureerd in haar film “Ver van familie”.

Wajang Foxtrot is een tentoonstelling over een deel uit de vaderlandse geschiedenis: Nederlands-Indië. De aanleiding voor deze expositie is een bijzondere collectie Indische bladmuziek verworven door “De Atlas Van Stolk”. Deze bladmuziek met taferelen uit de gordel van smaragd, vormt het leidmotief in het verhaal over Indië vanaf 1860 tot de onafhankelijkheid van Indonesië in 1949.

Ik vind het een bijzondere tentoonstelling die de moeite waard is om naar toe te gaan. De tentoonstelling (link) is tot 26 juni a.s. geopend.