Skip to main content

Tag: mensen

Komt Santos naar Nederland? Oftewel het succes van Stichting Tileng.

Inmiddels ruim 15 jaar geleden heeft Stichting Tileng een enthousiaste jongeman een steuntje in de rug gegeven bij het opbouwen van een bestaan voor hem en zijn gezin. Deze jongeman was Tekad Santosa, bij velen beter bekend als Santos.

Santos heeft, samen met zijn vrouw Succi, in die jaren heel hard gewerkt aan de opbouw van zijn droom, Warung Putri Gunung. Een fantastische eetgelegenheid waar voortreffelijke Javaanse specialiteiten gegeten kunnen worden. Zodra Santos financieel voor zichzelf kon zorgen heeft Stichting Tileng de materiële ondersteuning uiteraard beëindigd, maar we zijn Santos in al die jaren blijven ondersteunen met raad en daad en door aan iedereen te vertellen hoe lekker je bij Santos en Succi kan eten.

Het is hartverwarmend om te zien dat Santos altijd het gevoel heeft gehouden dat hij iets terug zou moeten doen voor de stichting en bovenal voor ‘zijn’ Baturraden. Hij heeft dat gedaan door zich altijd met hart en ziel in te zetten als contactpersoon en coördinator op Java voor Stichting Tileng, en door het aannemen van zoveel personeel in zijn bedrijfje als maar verantwoord was. Op dit moment werken er 28 mensen in de warung! Wij hopen dat hij beide nog jaren kan blijven doen.

Nu heeft Santos nog een droom. Hij wil graag met zijn vrouw naar Nederland komen om daar samen zelf het land te zien dat mede aan de basis van zijn succes heeft gestaan. Na jaren hard sparen voor de tickets ziet het er naar uit dat het in 2019 gaat lukken. Voor de goede orde, hij heeft dit geheel op eigen kracht bij elkaar gespaard, zonder financiële steun van Stichting Tileng of wie dan ook. Wij zijn ontzettend blij en trots dat het hem is gelukt en zullen hem uiteraard bij aankomst verwelkomen.

Natuurlijk mogen wij niet verwachten dat iedereen die wij als Stichting Tileng ondersteunen uiteindelijk bereikt wat Santos heeft bereikt, maar hij is wel het bewijs dat het kan. Dat is voor ons dan weer een extra motivatie om te blijven doen waar we mee bezig zijn: De mensen van ‘onze’ desa’s op gang helpen om een beter bestaan voor zichzelf en hun omgeving op te bouwen.

Terugblik op de benefiet van 28 oktober2018

Het  was weer een gezellige middag, op de benefiet kumpulan t.b.v. Stichting Tileng. Zondag 28 oktober was het weer een feestje bij CDC in Den Haag. Niet alleen de band Kereta Express, maar ook het duo Unity en onze ambassadeur Wouter Muller met zijn band zorgden voor een prima sfeer.

Hadden wij bij de vorige kumpulan de primeur, dat Hetty Naaijkens de trailer van ‘Klanken van Oorsprong’ vertoonde, deze keer hadden wij de primeur dat Lani en Lody hun nummer ‘Met je zijn’ voor het eerst live ten gehore bracht. Voor wie er niet bij waren, het nummer staat op Lani en Lody – Met je zijn!

Bij de tombola werd ik geholpen door de jongste vrijwilligers van Stichting Tileng. Niet alleen voor een goede verkoop van de lootjes zorgden zij, ook bij het trekken van de nummers en het wegbrengen van de cadeautjes boden zij spontaan hun hulp aan. Dankjewel Lieke en Milan!

Dank allemaal voor uw komst en noteer vast in uw agenda, de volgende kumpulan is donderdag 30 mei 2019 (Hemelvaartsdag) en wordt weer gehouden in CDC Kerketuinenweg, Den Haag. Graag tot dan!

Meer foto’s van Carl Mierop zijn Foto’s Kumpulan oktober 2018 te zien.

 

Kent u deze nog?

(We halen met u regelmatig oude verhalen op!)

Het land dat mijn leven volledig veranderde – door Ton Lange

GEPLAATST OP: 14 FEBRUARI 2014 · GEPLAATST IN: WEEKENDVERHALEN

Het is allemaal begonnen in de jaren negentig, na een bezoek van aan ons ‘pleegkind’ in de dusun (woongemeenschap) Manggung, een van de dusuns van de desa Tileng op het eiland Java.

Na onze eerste rondreis door Indonesië -Sumatra, Java en Bali, – brachten we vanuit Yogyakarta een bezoek aan het ‘pleegkind’ en haar familie. Een bezoek van twee dagen.

De eerste dag zijn wij onder veel belangstelling van de dorpsgenoten goed doorgekomen. Van slapen kwam natuurlijk niet veel terecht. Gelukkig duurde de nacht niet zo lang. Deze mensen komen om 04.00 uur weer tot leven en dan begint de vrouw alweer aan haar dagelijkse bezigheden.

In een  gesprek met het dorpscomité werd mij gevraagd of ik bereid was meer voor het dorp te doen. Ze hadden een idee. Ze wilden een plan ontwikkelen voor de bouw van en renoveren van woningen in het dorp. En of ik dan in Nederland op pad wilde gaan om sponsors zoeken, die dat plan zouden willen financieren. Ik had gezegd daar mee aan de slag te gaan als ze zelf met een plan zouden komen. Ik wilde dit niet voor hen doen. Het moest immers een plan van hun zelf zijn. Dit is nu nog steeds het uitgangspunt van de daarna in 2000 opgerichte Stichting Tileng.

Er kwam inderdaad  snel een plan van de bewoners. Het betrof de nieuwbouw van drie woningen en het renoveren van zeven woningen. Met dit plan ben ik op pad gegaan en heb ik een sponsor gevonden. Nu konden de bewoners met een aantal vaklui aan de slag.

In 1999 zijn mijn vrouw en ik weer naar Indonesië gegaan. Naast de rondreis op Oost-Java zijn wij natuurlijk weer in Manggung geweest. Naast de gebruikelijke activiteiten konden wij de gerenoveerde en een afgebouwde woning(en) aanschouwen. Twee woningen waren nog in aanbouw, zodat ik daar zelf ook nog aan heb kunnen metselen.

In Nederland blijf je je bezighouden met  Manggung. Er kwamen signalen richting Nederland dat men wel met andere projecten verder wilde gaan, maar dat dan op desa-niveau zou moeten gebeuren om Manggung niet meer privileges te geven boven de andere 16 dusuns die samen de desa Tileng vormen.

Nu ik meer geld nodig had voor andere projecten en voor een groter gebied zeiden mijn sponsors dat ik dan het een en ander maar zou moeten formaliseren.

Tijdens het vertonen van de vakantie documentaire over onze reis op Oost-Java werd het idee geboren een stichting op te richten. Een van de toeschouwers was bereid een stichting met mij op te zetten. Nadat ook een collega van mij bereid was een bestuursfunctie te bekleden was het snel bekeken. Op naar de notaris en Stichting Tileng was geboren in juni 2000.

Vanaf dat moment moest het bestuur gaan werken om de stichting verder vorm te geven en operationeel te krijgen.

En vanaf dat moment is mijn leven ook veranderd en wel zodanig dat ik vanaf dat moment dagelijks met de stichting bezig ben. Men zegt wel eens dat mijn leven ten dienste staat van de mensen in dat mooie land Indonesië, maar ik kreeg daarmee wel een leven met voldoening en ook werd mijn leven rijker.

Betrokkenheid is van groot belang en gaat verder dan ……………

Betrokkenheid 003“Betrokkenheid is van groot belang en gaat verder dan veel mensen zich realiseren. Het gaat niet alleen om donaties, maar ook om het delen van kennis, ervaring of een netwerk.”

“Keterlibatan sangat penting dan maknanya lebih dari apa yang dibayangkan banyak orang. Bukan hanya menyumbang dana, tetapi juga membagi pengetahuan, pengalaman atau jaringan.”

Desa Tileng in woongemeenschap Manggung waar het allemaal begonnen is

Tileng ligt op ongeveer 75 km ten zuidoosten van de stad Yogyakarta. Tileng bestaat uit zestien woongemeenschappen (Manggung, Ngalombo, Teken, Tileng, Mloko, Sentul, Ngasem, Nanas, Mandesan, Pugeran, Papringan, Ngrombo, Sawah, Bonagung, Ploso en Nangin). De totale oppervlakte van Tileng bedraagt 1.772 ha.

Eerste kleuterschool in de desa Baturraden

Kleuterschool in Karangsalam Baturraden. De kleuterschool werd gebouwd met financiële hulp van Stichting Tileng en Stichting Woningpartners uit Capelle aan den IJssel. De vrijwillige assistentie van de plaatselijke gemeenschap bestond uit het beschikbaar stellen van de grond, de aanleg van de omheining en arbeid.

 

Dichtbij en toch ver weg!

“Dichtbij en toch ver weg” is een kreet die mij bij bleef toen ik op een dag – na een zeer onrustige nacht – wakker werd. Een nacht waarin ik druk in de weer ben geweest met mensen die volgens mij dichtbij mij staan, maar in werkelijkheid ver weg zijn. En dat niet alleen in kilometers, maar ook door je positie en de onderlinge verhoudingen. Ver weg, soms omdat het verstandig is afstand te houden en soms omdat anderen het niet begrijpen wanneer je te dicht bij komt.

Ik heb het dan niet alleen over mensen hier in Nederland, maar ook over die in Indonesië. Men heeft soms moeite als een ander echt voor hen gaat of zelfs genegenheid toont. Zij zien die betrokkenheid soms zelfs als een bedreiging van hun eigen positie. Als het ze op een zeker moment zelf goed uit komt, dan is dichtbij echter weer zeer welkom. Dit klinkt allemaal misschien verwarrend, maar zo voelt het ook. Je weet daardoor niet altijd wat men wilt en of de aangeboden ondersteuning en persoonlijke aandacht nodig en/of gewenst is.

Met andere woorden, het blijft moeilijk mensen te doorgronden. De kreet “Dichtbij en toch ver weg” blijft voor mij van kracht, hoe graag ik het zelf ook anders zou willen zien. Dit neemt echter niet weg dat ik vind dat je, wanneer er door iemand een beroep op je wordt gedaan, je er voor hem of haar moet zijn. Ook kilometers kunnen ons daarbij niet scheiden. Als we er voor iemand willen zijn, zijn we daar in gedachte dan niet al?

Dat geldt zeker bij de mensen uit de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden, die we met Stichting Tileng willen ondersteunen.

Als u Stichting Tileng steunt, dan steunt u rechtstreeks de bevolking van de desa’s met het realiseren van hun eigen projecten ter verbetering van hun leefsituatie. Uw bijdrage is van harte welkom. U bent dan weliswaar ver weg, maar toch ook weer zeer dichtbij.

 

Belevenissen 2013

Tijdens mijn afgelopen reis in Indonesië had ik op Facebook beloofd af en toe terug te komen op mijn belevenissen tijdens deze reis.

Een van die belevenissen was dat ik tijdens mijn werkbezoek als voorzitter van Stichting Tileng ook (privé)verplichtingen had aan mijn pleeggezin Santosa. Immers mijn (pleeg)kleindochter Tika trouwde met haar verloofde Agung. Het was weer een groot feest van meerdere dagen. Een feest waarvan uiteindelijk de kosten opgebracht zijn door de bezoekers van het feest zelf. De vader van de bruid hoopte dan ook dat hij quitte speelde. Met andere woorden, dat hij er zelf geen geld hoefde bij te leggen. Ja, zo gaat dat in Indonesië. Een groot feest dat je uiteindelijk met z’n allen betaald. Je kan toch wel spreken van een groot feest omdat uiteindelijk in totaal 5.000 mensen zijn komen feliciteren. Een heleboel. Maar de vader van de bruid – Tekad Santosa, de general manager van Stichting Tileng in Indonesië – is dan ook zeer bekend in Baturraden en omgeving.

Tika en Agung zijn beide onderwijzers. Agung is afgestudeerd en Tika hoopt in oktober af te studeren. Tika heeft die universitaire studie kunnen volgen dankzij het scholarship programma van de stichting. Zodra ze is geslaagd kom ik daar op terug.

Tijdens de officiële receptie op zondag 23 juni jl. – op dat moment zijn de foto’s genomen – moesten mijn vrouw en ik in vol Javaans ornaat aantreden. Zo’n receptie met de bijbehorende rituelen is toch weer een hele belevenis. Van de fotosessie en enkele rituelen laat ik – met toestemming van het bruidspaar en beide ouders – wat foto’s zien.

Tijdens de receptie en de voorliggende dagen heb ik veel contact gehad met de mensen uit de verschillende desa’s die Baturraden rijk is. We praten over de gerealiseerde en nog lopende projecten. Over de vorderingen van de leerlingen die een studiebeurs hebben vanuit het scholarship programma van de stichting. De activiteiten die ze zelf ontplooien, mede aangezet door het werk van de stichting. Die positieve verhalen doet je dan ook weer goed.

Mocht mij weer een verhaal te binnenschieten dan zal ik dat met u delen. Dus hou de website in de gaten.

 

  • 1
  • 2