Tag: reis

Reis naar Indonesië (oktober 2012)

Geschreven door Remco Lange op 2 augustus 2013. Gepost in Weekendverhalen.

De reis naar Indonesië is al even geleden, maar toch plaatsen wij hier graag het bijzondere reisverslag van Jan den Boer en Pauline Heij.

Op zondag 7 oktober zijn wij vertrokken voor een rondreis over de Indonesische eilanden Java en Bali. Voor een vakantie, maar ook om op Java, in de desa Baturraden, mensen te ondersteunen die qua voorzieningen nog onder de levensstandaard leven. De Stichting Tileng is daar al jaren bezig om mensen financieel te ondersteunen in projecten, onder andere op het gebied van onderwijs. Na Tileng, bezochten we de stichting ‘Sayab Ibu’, die in Yogyakarta 2 weeshuizen heeft.

Vanuit donaties van familie, vrienden, collegae, bedrijven en een zendingscommissie hadden we een mooi bedrag om daar te besteden: bijna € 4000. Verder hadden we ondermeer een 2e hands laptop mee gekregen uit Nederland.

STICHTING TILENG

Op 15 oktober 2012 werden we in Baturraden zeer welkom geheten door Santos, de contactpersoon van Stichting Tileng. De volgende dag stonden we al vroeg naast ons bedje voor een rondrit op de brommer door de omgeving van het prachtige bergdorpje. Prachtige natuur aan de voet van de vulkaan Slamet. Na de rondrit zijn we alle scholen die door Tileng zijn gebouwd en worden ondersteund, langsgereden. Dit was een geweldige ervaring. Hele enthousiaste leraren en leraressen, enthousiaste kinderen en schooldirecteuren.

Het werd ons ook duidelijk dat hier ook nog de grotere bedragen nodig zijn om alle scholen opnieuw te bouwen. Wat de stichting heeft gebouwd ziet er picobello uit, maar er moet nog worden uitgebreid. Zo is er bijvoorbeeld een kleuterschool, waar nog geen verdieping op staat, terwijl de fundering erop is berekend en er met de bouw al rekening is gehouden met het plaatsen van een eerste verdieping. Die uitbreidingen zijn keihard nodig, want het is nu heel erg proppen in de klassen en de docenten hebben vaak geen eigen ruimte om te zitten en hun lockers te plaatsen. De door de stichting gebouwde scholen zijn zeer populair.

Maar dit zijn, zoals gezegd, andere bedragen dan het bedrag dat wij hebben ingezameld, dus werden er boodschappenlijstjes gemaakt door de docenten van de bezochte scholen, die meer in ons budget zaten. Geen probleem hoor, want ze kunnen zo veel gebruiken aan materiaal.

We hebben vijf scholen bezocht waar de groepen 1 tot en met 4 werden gehuisvest en 3 scholen waar de groepen 5 tot en met 8 werden gehuisvest.

Van het geld hebben we educatief houten speelgoed, sportspullen, zoals badmintonrackets, shuttles, pingpongbadjes, -netten en -balletjes, diverse soorten ballen, honkbalknuppels, schaakborden e.d. , een complete set slaginstrumenten voor de drumband met meerdere maten trommels, xylofoons, bekkens en majorettestokken, een nieuwe laptop en muurverf voor alle schoolgebouwen . Die hebben trouwens allemaal dezelfde kleuren, namelijk wit, groen en vooral ORANJE. Vanwege Nederland. De uit

Nederland meegekregen laptop is natuurlijk ook bij Santos achtergebleven. Santos wilde zo graag laptops om bij zijn woning een ruimte in te richten als internetcafé. Alle kinderen en andere bewoners van zijn dorpje kunnen dan bij hem gratis het internet op. Hij heeft thuis namelijk, als een van de weinigen, WIFI, betaald door Stichting Tileng. Immers nodig voor het werk. Hij moet goed kunnen communiceren met de stichting in Nederland.

Na deze lange dag en vele indrukken vielen we doodmoe in bed. De volgende ochtend waren we nog maar net uit bed toen we rond half 8 een hoop herrie hoorden….. Het bleek tromgeroffel te zijn. Er stonden kleine kinderen (groep 3) in mooie schoolkleding met trommels voor het huis van Santos. Wij gingen snel naar buiten en begrepen toen pas dat de kinderen voor ons kwamen. Directrice Ruci was er met enkele onderwijzeressen bij. We kregen een heuse aubade van de kinderen. Als dank voor de dingen die we met de donaties van familie, vrienden, collegae, bedrijven en een zendingscommissie hadden kunnen kopen voor alle scholen van de Desa. Het was ontroerend. Dit was zo mooi en onverwacht. De kinderen glunderden en sloegen er flink op los op hun trommels. Na een tweetal muziekstukjes liepen ze weer, al trommelend, terug naar school, ons ontroerd en overrompeld achterlatend.

Wij hebben het een bijzondere ervaring gevonden. Met dank aan allen, die dit mede mogelijk maakten.

Langs de projecten in de desa’s

Geschreven door Remco Lange op 31 mei 2013. Gepost in Weekendverhalen.

Mensen die naar Indonesië willen kunnen net zoals ik de projecten van Stichting Tileng bezoeken. Dit is altijd mogelijk, maar zeker als u uw reis boekt bij onze sponsor van het eerste uur Stichting Bersama. Stichting Tileng heeft al een tijdje geleden door haar grafische vormgever Carnero Mediadesign (uiteraard zonder kosten) een reisbrochure voor Bersama laten ontwerpen en produceren. Deze brochure kan Bersama aan haar reizigers overhandigen bij de (offerte) en/of reisbescheiden.

Op deze wijze krijgen de reizigers van Bersama zicht op welke projecten van de stichting tijdens een (rond)reis op Java in Indonesië kunnen bezoeken.

Op deze wijze kunnen beide stichtingen samen de reizigers interesseren voor het werk van Stichting Tileng in Indonesië, onder het motto “Ga op uw Bersama-reis ook eens langs de projecten van Stichting Tileng”. Tijdens hun reis kunnen zij kennismaken met het leven in de desa’s en kijken hoe de kinderen daar naar school gaan. Daarbij kunnen projecten getoond worden zoals de (kleuter)scholen, de (nood)woningen en de koeien van het buffelproject.

Duidelijk is dat het mes aan twee kanten snijdt. De reiziger is er van verzekerd een mooie reis met Stichting Bersama te maken en men krijgt, indien men dat op prijs stelt, oog en aandacht voor het werk van de Stichting Tileng.

Misschien ontmoet ik tijdens mijn verblijf in Indonesië wel mensen uit Nederland, die projecten van de stichting bezoeken. Ik ben erg benieuwd!

Ik ga op reis en ik neem niet mee

Geschreven door Remco Lange op 8 juli 2011. Gepost in Weekendverhalen.

We hebben allemaal in onze jonge jaren, en misschien ook nog wel daarna, het spelletje ‘ik ga op reis en ik neem mee’ gespeeld. Met het oog op het in volle omvang uitbrekende vakantieseizoen wil ik een keer een variant proberen. Wat zouden we absoluut thuis moeten laten wanneer we op vakantie gaan.

Ik ga op reis en neem niet mee:

· Vooroordelen

We zitten er allemaal vol van, maar juist zijn ze vrijwel nooit.

Voorbeeld: wij roepen al gauw dat mensen die ten zuiden van ons leven lui zijn. De realiteit is gewoon dat het bewegingstempo in die landen bewust lager is in verband met de hogere temperaturen. Het is dus niet het gevolg van luiheid, maar het is gewoon langer vol te houden en dus efficiënter.

Als je naar je medemens kijkt zonder vooroordelen begrijp je ze vaak beter.

· Veroordelingen

Omdat wij het veelal beter hebben dan een groot deel van de rest van de wereld, denken we direct dat we het gewoon beter doen en dat hun achterstand wel eigen schuld moet zijn.

Wellicht hadden wij enkele honderden jaren geleden in Europa een kleine ontwikkelingsvoorsprong op de rest van de wereld, maar wij hebben er alles aan gedaan om dat verschil te handhaven en zelfs veel groter te maken. In Afrika door arbeidskrachten weg te halen en in Zuid-Amerika en Azië door ze te koloniseren en alle natuurlijke rijkdom af te romen naar Europa.

Wij moeten mensen met een achterstand daar dus niet de schuld van geven, maar proberen een beetje goed te maken wat in het verleden is fout gegaan.

· Arrogantie

Wanneer er verschillen in leefwijze zijn, gaan wij er altijd maar vanuit dat de onze beter en beschaafder is.

Voorbeeld: in veel Aziatische landen wijkt de geneeskunst sterk af van de onze. Wij noemen dat gelijk kwakzalverij. Feit is echter dat deze andere geneeswijzen vaak duizenden jaren ouder zijn dan de onze en dus verder uitontwikkeld, en dat de mensen in die landen niet ongezonder zijn dan wij.

Iets meer respect en begrip voor iets dat anders is maakt communicatie en samenwerking een stuk makkelijker.

· Roze bril

Veel mensen op vakantie zien op hun bestemming alleen de mooie natuur, het mooie weer, de vriendelijke mensen en het lekkere eten.

Kijk eens verder en zie hoe de lokale bevolking leeft en hoeveel armoede er vaak nog is. Heb respect voor het feit dat deze mensen ondanks hun eigen problemen er toch alles aan doen het ons naar de zin te maken.

· Uitbuiting

In veel landen waar men armer is dan bij ons zijn de bewoners bereid heel veel te doen voor een paar centen. Maak daar geen misbruik van. Onderhandel niet tot op het bot, maar betaal een eerlijke prijs en laat de mensen geen dingen doen die je zelf niet zou willen.

Hoewel bovenstaande die indruk zou kunnen wekken probeer ik met dit stukje niet om de reiziger zijn plezier te ontnemen. Integendeel, ik weet uit ervaring dat wanneer je bovenstaande eigenschappen thuis laat, een reis in den vreemde een veel rijker en bevredigender gevoel achterlaat.

Mocht u toevallig Indonesië bezoeken, dan begrijpt u waarschijnlijk ook beter wat de drijfveren van Stichting Tileng zijn. Aarzel niet en vraag om informatie als u een van onze projecten op Java zou willen bezoeken.

Dus denk aan bovenstaande en goede reis!