Skip to main content

Tag: santos

Tekad Santos

Komt Santos naar Nederland? Oftewel het succes van Stichting Tileng.

Geschreven door admin op . Gepost in Weekendverhalen.

Inmiddels ruim 15 jaar geleden heeft Stichting Tileng een enthousiaste jongeman een steuntje in de rug gegeven bij het opbouwen van een bestaan voor hem en zijn gezin. Deze jongeman was Tekad Santosa, bij velen beter bekend als Santos.

Santos heeft, samen met zijn vrouw Succi, in die jaren heel hard gewerkt aan de opbouw van zijn droom, Warung Putri Gunung. Een fantastische eetgelegenheid waar voortreffelijke Javaanse specialiteiten gegeten kunnen worden. Zodra Santos financieel voor zichzelf kon zorgen heeft Stichting Tileng de materiële ondersteuning uiteraard beëindigd, maar we zijn Santos in al die jaren blijven ondersteunen met raad en daad en door aan iedereen te vertellen hoe lekker je bij Santos en Succi kan eten.

Het is hartverwarmend om te zien dat Santos altijd het gevoel heeft gehouden dat hij iets terug zou moeten doen voor de stichting en bovenal voor ‘zijn’ Baturraden. Hij heeft dat gedaan door zich altijd met hart en ziel in te zetten als contactpersoon en coördinator op Java voor Stichting Tileng, en door het aannemen van zoveel personeel in zijn bedrijfje als maar verantwoord was. Op dit moment werken er 28 mensen in de warung! Wij hopen dat hij beide nog jaren kan blijven doen.

Nu heeft Santos nog een droom. Hij wil graag met zijn vrouw naar Nederland komen om daar samen zelf het land te zien dat mede aan de basis van zijn succes heeft gestaan. Na jaren hard sparen voor de tickets ziet het er naar uit dat het in 2019 gaat lukken. Voor de goede orde, hij heeft dit geheel op eigen kracht bij elkaar gespaard, zonder financiële steun van Stichting Tileng of wie dan ook. Wij zijn ontzettend blij en trots dat het hem is gelukt en zullen hem uiteraard bij aankomst verwelkomen.

Natuurlijk mogen wij niet verwachten dat iedereen die wij als Stichting Tileng ondersteunen uiteindelijk bereikt wat Santos heeft bereikt, maar hij is wel het bewijs dat het kan. Dat is voor ons dan weer een extra motivatie om te blijven doen waar we mee bezig zijn: De mensen van ‘onze’ desa’s op gang helpen om een beter bestaan voor zichzelf en hun omgeving op te bouwen.

Bunga lili, koken voor het goede doel

Geschreven door admin op . Gepost in Weekendverhalen.

Mijn naam is Sonja van der Lely-Koene, 61 jaar geleden geboren in Jakarta.

Ik ben in contact gekomen met de Stichting via Tong Lange. Ton is diverse keren op mijn uitnodiging aanwezig geweest bij mijn aanschuiftafel Bunga lili, waarbij ik Oosters kook en de opbrengst naar Stichting Tileng gaat.

Via een presentatie van Ton kregen mijn gasten en ik een kijkje in het reilen en zeilen van Stichting Tileng en zo kon men zien hoe hun geld daadwerkelijk terecht zou komen. Ton’s enthousiasme en gedrevenheid werkten aanstekelijk. Mijn motivatie om voor Tileng te koken bleef groeien en die vele avonden hebben de stichting en mij heel dicht bij elkaar gebracht. Een paar maanden geleden vroeg Ton mij of ik bestuurslid wilde worden. Zeer vereerd heb ik toen ja gezegd. Ik voel mij een bevoorrecht mens dat ik de taak van bestuurslid van deze stichting op me mag nemen.

Tijdens een prachtige wandeling naar de zwavelbronnen in Baturraden vertelde onze gids Tekad Santos over zijn werkzaamheden voor een Nederlandse stichting, Stichting Tileng. Toen hij merkte dat onze interesse was gewekt, nam hij ons mee naar de bouw van één van de lagere scholen in Baturraden. We waren onder de indruk en niet alleen door hetgeen met hulp van de stichting werd bewerkstelligd maar mede door de enorme betrokkenheid van Santos. Omdat onze reis aan een strak schema gebonden was, moesten we na twee dagen Baturraden alweer richting Oost-Java. We kregen de gelegenheid om bij een ander project van de stichting een kijkje te nemen en brachten een bezoek aan Imogiri, het dorp waar de sultans van Yogyakarta begraven liggen. Hier bouwde de stichting aan de voet van de trappen naar de Sultansgraven een kleuterschool. Deze werd tezamen met vele woningen door een hevige aardbeving in 2006 volledig verwoest. Met hulp van de stichting werd de kleuterschool herbouwd en plaatste de stichting bamboe noodwoningen. Deze worden nu vervangen door stenen huizen. Toen wij Imogiri bezochten was net het vierde huis opgeleverd. Na het zien van dit moois was het zaadje om iets voor deze stichting te doen in mijn ziel geplant. Echter, het duurde nog twee jaar voordat ik er werkelijk wat mee deed.

Een reis door Thailand bracht daar verandering in. In Chiang Mai volgde ik een Thaise kookcursus. Dat was zo inspirerend dat ik plotseling wist wat ik voor de stichting wilde gaan doen:koken. Mensen aan mijn (keuken)tafel uitnodigen en hen tegen betaling een lekkere oosterse maaltijd voorschotelen. Dat werd het, koken voor het goede doel.Na terugkomst uit Thailand was er werk aan de winkel. Ik moest een format bedenken, een naam verzinnen en een website bouwen. Na veel denkwerk, luisteren naar adviezen en gesprekken met familie, vrienden en professionals was mijn aanschuiftafel een feit. Bunga lili was geboren, Oosters eten voor het goede doel! Ik begon met één keer per twee maanden op vrijdag een aanschuifdiner te organiseren. De wetenschap dat de gehele opbrengst naar de stichting gaat, motiveert de gasten om een paar extra glazen te drinken en een gulle donatie te doen. Het succes overdonderde mij en tot mijn verbazing hield het succes aan. De diners werden frequenter maar door twee hernia’s, een verhuizing en een nieuwe heup staat alles momenteel op een laag pitje. Na de zomer van 2016 gaat Bunga lili weer van start. Wellicht in andere vorm, op locatie of bij de mensen thuis.

Eén ding staat wel vast, het zaadje dat in Imogiri geplant was, is uitgegroeid tot een mooie boom, één die voor altijd in mijn ziel staat. En die boom staat symbool voor Stichting Tileng.
De effectieve werkwijze van de stichting is een voorbeeld voor alle goede doelen en stichting Tileng laat zien dat alle inkomsten ten goede komen aan de plaatselijke bevolking. Komt u ook Oosters eten voor het goede doel? Dan steunt u daarmee Stichting Tileng.

Sonja van der Lely-Koene

Niet eerder opgeschreven

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Soms heb je van die momenten dat je in je eentje rustig in de woonkamer zit weg te mijmeren en zo het een en ander de revue laat passeren.

Ik dacht, velen kennen inmiddels wel mijn verhaal “Van bezoek tot stichting”. Maar wellicht nog niet het verhaal hoe ik een jonge gids ontmoette voor een hotel. Een jongen die nu de General Manager is van Stichting Tileng in Indonesië met vestigingsplaats Baturraden.

Toen wij (Wil en ik) in 2001 voor de derde keer sinds 1997 terug waren op Java voor een rondreis en een bezoek aan Manggung, een van de 16 woongemeenschappen (dusuns) van de desa Tileng, gebeurde er iets bijzonders. We deden Baturraden aan en verbleven daar  in het Hotel Rosenda.

Toen we even rond het hotel wilde gaan lopen zagen we tegenover de uitgang van het hotel een kleine bamboe toko, met daarin een jonge man. Daar langslopend werden we door deze jongeman aangesproken in redelijk goed Nederlands: “Goedemiddag mevrouw, mijnheer, zoekt u een gids? Zo ja, mag ik u gidsen?”. Nee, zeiden wij, onze chauffeur heeft dat voor morgen al geregeld. Hij vroeg “Wie is uw chauffeur, als ik vragen mag?”. Dat is Puri Purwanto zeiden wij. Hij zei “Dat is mooi, dan ben ik morgen uw gids en ik heet Santos”. We werden gelijk uitgenodigd in zijn toko om wat te drinken en zijn overheerlijke pisang goreng te proeven. Van het een kwam het ander. Hij vroeg mij hem te helpen wat promotiemateriaal te maken over wandeltochten die hij als gids uitvoert in Baturraden. Zo kon hij zich beter gaan presenteren aan de Nederlandse toeristen, die Baturraden tijdens hun rondreis op Java aandoen.

We maakten afspraken over hoe we de PR zouden gaan aanpakken en uitwerken. Daarnaast spraken we af hoe laat we de volgende dag aan de wandeltocht van minimaal 5 uur zouden beginnen.

We worden om 09:00 uur opgehaald door Santos. De zon schijnt en de temperatuur is aangenaam. Goed weer om te lopen. Het is een tropisch regenwoud waar we door wandelen. Santos vertelt ons dat de berg “Genung Slamet “ de afgelopen periode niet actief is geweest. We wandelen verder en hij plukt wat takken van varens en iets verder een aantal palm- en bananenboombladeren. Dit alles is voor een verrassing voor ons, zei hij. We zijn benieuwd. Het is een mooi pad waarover wij wandelen met toch wel een flinke stijging. Het pad gaat verderop zelfs over in trappen. Hier staan allerlei stalletjes, waar ze zowel souvenirs als eten en drinken verkopen. In een van die stalletjes drinken we wat. Nadat onze glazen leeg zijn, lopen we de trappen verder af. Dan komen we bij de 7 heetwaterbronnen. Het water is erg warm, tussen de 68 en 90 graden. Iets verder zien we dames en heren op krukjes zitten, die door jongens met klei worden gemasseerd. Het is de bedoeling dat wij dit ook ondergaan, zegt Santos. Hiervoor moesten we dus onze badkleding meenemen. We kleden ons om en gaan op een van de krukjes zitten. We worden met klei besmeurd en meteen gemasseerd, wat best lekker is. Hierna lopen de jongens die ons gemasseerd hebben en Santos met ons mee de trappen af naar beneden, waar een warme waterval ons moet schoonspoelen. Het water is hier ook echt warm en voelt heerlijk aan.

Wanneer we denken ons goed genoeg te hebben afgespoeld, kunnen we ons in een klein hokje weer omkleden. Iets verder moet Wil op een boomstronk zitten voor de verrassing. We zijn benieuwd. Eerst krijgt zij door Santos een palmblad om haar hoofd geknoopt. Hierna wordt het palmblad gevuld met de bladeren van de varens en de bloemen van de Bougainvillea, die Santos vanmorgen vroeg al geplukt heeft en waar hij al die tijd mee gelopen heeft. Daar zit Wil dan met een kroon van bladeren en bloemen op haar hoofd. Hierna ben ik aan de beurt. Ik krijg ook een palmblad om mijn hoofd geknoopt, maar de bloemen worden achterwege gelaten. Santos maakt van een palmblad een vlecht en knoopt die vervolgens om mijn hoofd. Met onze kronen op vervolgen we de weg door het woud en de sawa’s naar een kampong. De weg door het woud is echt prachtig. We lopen langs een gebouw, dat door Nederlanders is gebouwd bij een watervoorziening. Dit huis is een monument en mag niet verbouwd worden. De watervoorziening is weer goed voor de irrigatie van de rijstvelden. We lopen over randen van irrigatiekanalen. Daarna volgt het laatste stuk sawa en begint het ontzettend hard te regenen. We gebruiken een bananenboomblad als paraplu. Geeft een redelijke bescherming. We eindigen in een kampong, waar we door onze chauffeur worden opgehaald. We zijn moe van de tocht, maar voldaan. We rijden niet meteen naar het hotel, maar eerst naar het huis van Santos. Daar ontmoeten we de gehele familie. Niet wetende dat het een jaar daarna ons pleeggezin zou worden. Buiten de stichting om, privé dus. We hebben er dan ineens een zoon, schoondochter en drie kleinkinderen bij. Wat tot op dit moment nog steeds het geval is, met inmiddels zelfs twee achterkleinkinderen.

Ook vertelt Santos dat hij graag met zijn vrouw een Bed and Breakfast wil beginnen en we moeten zijn huis zien. Het Bed and Breakfast heeft hij inmiddels mede met onze steun kunnen realiseren met Santos Homestay.

Het is niet bij dat ene bezoek aan Baturraden gebleven. Ik ben er sinds 1997 nu 15 keer geweest. Toen in 2000 de Stichting Tileng werd opgericht, is statutair vastgelegd dat het werkgebied zich beperkte tot de desa Tileng met zijn 16 woongemeenschappen (dusuns). Later zijn Baturraden en Imogiri daar aan toegevoegd. We hebben inmiddels veel projecten in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden kunnen ondersteunen.

Gaandeweg ontplooide Santos, met zijn maatje Iko, zich tot onze aanspreekpunten in Indonesië, later vastgelegd (in ons Handboek “Implementatie van beleid op lokaal niveau”) als ons management in Indonesië. Dat management bestaat vanaf die tijd uit Santos, Iko, Suci, Tri en in september jl. (op proef) aangevuld met Amik uit Yogyakarta. Een geweldige groep mensen, met een groot hart op de goede plaats, om de mensen in Tileng, Imogiri en Baturraden te helpen om hun projecten met onze steun te realiseren. Projecten die direct gericht zijn op het genereren van inkomen, dan wel indirect bijvoorbeeld via onderwijs. Dit om de mensen in de desa’s te stimuleren zelf structureel hun levensstandaard te verhogen.

Zo zie je, wat er allemaal kon gebeuren na ons eerste bezoek in 1997. Het blijft bijzonder.

 

Belevenissen 2013

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Tijdens mijn afgelopen reis in Indonesië had ik op Facebook beloofd af en toe terug te komen op mijn belevenissen tijdens deze reis.

Een van die belevenissen was dat ik tijdens mijn werkbezoek als voorzitter van Stichting Tileng ook (privé)verplichtingen had aan mijn pleeggezin Santosa. Immers mijn (pleeg)kleindochter Tika trouwde met haar verloofde Agung. Het was weer een groot feest van meerdere dagen. Een feest waarvan uiteindelijk de kosten opgebracht zijn door de bezoekers van het feest zelf. De vader van de bruid hoopte dan ook dat hij quitte speelde. Met andere woorden, dat hij er zelf geen geld hoefde bij te leggen. Ja, zo gaat dat in Indonesië. Een groot feest dat je uiteindelijk met z’n allen betaald. Je kan toch wel spreken van een groot feest omdat uiteindelijk in totaal 5.000 mensen zijn komen feliciteren. Een heleboel. Maar de vader van de bruid – Tekad Santosa, de general manager van Stichting Tileng in Indonesië – is dan ook zeer bekend in Baturraden en omgeving.

Tika en Agung zijn beide onderwijzers. Agung is afgestudeerd en Tika hoopt in oktober af te studeren. Tika heeft die universitaire studie kunnen volgen dankzij het scholarship programma van de stichting. Zodra ze is geslaagd kom ik daar op terug.

Tijdens de officiële receptie op zondag 23 juni jl. – op dat moment zijn de foto’s genomen – moesten mijn vrouw en ik in vol Javaans ornaat aantreden. Zo’n receptie met de bijbehorende rituelen is toch weer een hele belevenis. Van de fotosessie en enkele rituelen laat ik – met toestemming van het bruidspaar en beide ouders – wat foto’s zien.

Tijdens de receptie en de voorliggende dagen heb ik veel contact gehad met de mensen uit de verschillende desa’s die Baturraden rijk is. We praten over de gerealiseerde en nog lopende projecten. Over de vorderingen van de leerlingen die een studiebeurs hebben vanuit het scholarship programma van de stichting. De activiteiten die ze zelf ontplooien, mede aangezet door het werk van de stichting. Die positieve verhalen doet je dan ook weer goed.

Mocht mij weer een verhaal te binnenschieten dan zal ik dat met u delen. Dus hou de website in de gaten.

 

Wie helpt de dromen waar te maken?

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Ik hoef geen seconde na te denken waar ik mijn laatste geld aan zou geven!

Aan de projecten van Stichting Tileng uit Capelle aan den IJssel. Ik ontmoette op een van mijn reizen Santos, een gids en toen nog eigenaar van een klein tokootje tegenover het hotel Rosenda in Baturraden. Santos had een droom: nieuwe scholen bouwen voor de kinderen in de desa’s van Baturraden op Java. Peuter-, kleuter- en lagere scholen. In de loop van de tijd is er een opleidingscentrum aan deze droom toegevoegd.

Hij vroeg toen of ik enig idee had hoe hij aan geld voor de bouw van die scholen moest komen. Zo is er nader contact gekomen tussen Santos en Stichting Tileng. Santos is inmiddels General Manager van de stichting in Indonesië en na twee kleuter- en drie lagere scholen gerealiseerd te hebben, blijven er nog dromen genoeg te vervullen.

Wie helpt Santos deze dromen samen met Stichting Tileng verwezenlijken?

In de laatste twee verhalen heeft u kunnen lezen welk effect de hulp van de stichting heeft op de mensen van de desa’s in het werkgebied van Stichting Tileng. Een mooi resultaat, nietwaar?!

 

Vuilnisophaaldienst

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Op een ochtend – zittend met een bakje thee voor mijn verblijf “Santos Home Stay” in Baturraden Kemutug Lor –  zie ik tot mijn verbazing een vuilniswagen langskomen die de vuilnisbakken komt legen. Dat heb ik nog niet eerder meegemaakt en ik kom toch al een groot aantal jaren in Baturraden.

Verhaal 19-07-2013 aNu blijkt maar weer eens dat sinds Stichting Tileng actief is in Baturraden Kemutug Lor de mensen zelf ook hard werken aan het verbeteren van hun leef- en woonomstandigheden. Sinds kort denkt men goed na over het milieu in hun desa. Het project is begin 2013 gestart door de mensen in Kemutug Lor zelf. Ze zijn zich bewust geworden dat netheid bijdraagt aan een goede gezondheid. Het afval wordt niet meer op een hoop gegooid in de omgeving van hun huis maar ze doen alles netjes in vuilnisbakken. Deze worden voor een gewoon huishouden eenmaal per week opgehaald. Voor grote vervuilers gebeurt dat driemaal per week. Ze hebben als gemeenschap zelf de vuilnisauto gekocht en betalen ook voor deze dienst. Geweldig, toch?

De door de stichting gebouwde bad- en wasgelegenheden dragen ook bij aan het verbeteren van de hygiëne van de mensen in de desa. Ze wassen zich en doen hun behoeften niet meer in de kali, maar netjes in de wasgelegenheden en op het toilet. Hier komen we nog een keer op terug in een apart verhaaltje met foto’s.

Zo zie je dat het werk van de stichting zijn impact heeft en mensen aan het denken zet. Het is weer eens duidelijk geworden dat onze inzet voor het verbeteren van de leef- en woonomstandigheden niet voor niets is. We moeten dus gewoon door blijven gaan!

Bij ons in Baturraden

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Onlangs had ik contact met Tekad Santosa – Santos in het dagelijkse leven – general manager van de stichting. Santos woont in Baturraden en werkt samen met Deskart Sotyo Djatmiko – Iko in het dagelijks leven – een ander lid van ons team in Indonesië. Zij troffen de voorbereidingen voor de komst van onze ambassadeur Wouter Muller met het Colourful City Koor uit Nijmegen. Het koor maakte een tocht over het eiland Java met als eindbestemming Bali (zie ook hun website “Reis mee“). Hierbij een korte verslaglegging van de reis die het koor maakte.

Het koor kwam vanuit Bandung na een prachtige busreis van 10 uur aan in Baturraden.

Het koor ging ’s avonds naar het Baturraden Adventure Foresten ontving daar een warm welkom, met kampvuur en muziek. Na het heerlijke Indische eten werd er nog gedanst en gezongen. Iedereen heeft van die avond genoten.

Het Baturraden Adventure Forest moet niet onbekend zijn bij u. Daar schreef ik eerder over.
Een aantal jonge mensen heeft het Baturraden Adventure Forest opgezet. Zij zijn en worden geadviseerd door het Management van Stichting Tileng in Indonesië.
Het bos ligt aan de voet van de berg Slamet en heeft een oppervlakte van 50 ha. Er was dus ruimte genoeg voor het koor en de activiteiten die avond.

De volgende dag kon men erop uit in de prachtige omgeving van Baturraden waar een heerlijke temperatuur heerst.
Kijk ook voor de foto’s op de site “Reis mee“.

’s Avonds gaf het koor een optreden in de kampong Kemutug Lor van Baturraden, in de door de stichting gebouwde lagere school Kemutug Lor. Op dit moment zitten er 243 kinderen op school. Wie wil er niet voor Indonesische begrippen op zo’n mooie school zitten?

De hele kampong was uitgelopen! Het koor kreeg ook hier een warm onthaal. Alles was goed geregeld door Iko en Santos, die in deze kampong woont. Tafels en stoelen waren mooi aangekleed, een groot podium was gebouwd en Santos zijn vrouw Suci had voor een heerlijk buffet verzorgd.

Eerst waren er optredens van de bewoners uit de kampong met zang en dans en daarna een groots optreden van Wouter en het koor. Het was een gezellig en ongedwongen optreden met medewerking van alle aanwezige kinderen, die de Indonesische liedjes uit volle borst meezongen. Ook zongen de kinderen met het koor in het Nederlands “Een, twee, drie, vier hoedje van papier” zie ook de videobeelden “Wandeling en optreden“.

Wouter Muller schreef het volgende over zijn tweede bezoek aan Baturraden.

“Optreden als muzikant in Baturraden is op zichzelf al een belevenis, maar ik voelde me daar tegelijk ook de ambassadeur van stichting Tileng. Dan is het een extra voorrecht om er te zijn en weer te zien hoe de bevolking hard werkt aan de eigen ontwikkeling en investeert in onderwijs, in kinderen: de toekomst van Indonesië .

Wil je ook investeren in de toekomst van Indonesië ? Ga dan naar www.tileng.nl, verdiep je in de steun die Tileng biedt aan desabewoners die zichzelf vooruit helpen. En help mee!”

Van Santos en Wouter heb ik begrepen dat het bezoek van het Colourful City Koor aan Baturraden als geslaagd mag worden beschouwd.

Ik wil afsluiten u te vragen het advies van Wouter op te volgen! Wij heten u graag van harte welkom.

Wandelen door de sawa’s van Baturraden

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Verhaal 16-09-2011Zo af en toe hebben we ook ontspanning gezocht tijdens onze vakantie in Indonesië. Zo zijn we tijdens ons verblijf in Baturraden een aantal keren naar de weelderige sawa’s geweest rond deze desa. Je loopt dan over hele smalle paadjes (een voet breed) langs de irrigatiekanaaltjes, tussen de rijstvelden in diverse stadia door zo terug naar de kampong Kemutug Lor, één van de kampongs van de desa Baturraden.

 

 

 

 

OLYMPUS DIGITAL CAMERAOp onze wandeling komen we hardwerkende mensen tegen. Zij zijn de hele dag in de weer om de sawa’s in goede conditie te houden, zodat de rijstplantjes goed groeien en er een aantal keer per jaar geoogst kan worden. Dit jaar valt dat niet mee. Het is erg droog in heel Indonesië. Het heeft de afgelopen drie maanden niet geregend en dat is in Baturraden goed te merken. Er komt weinig water vanuit de bergen. Watervallen zijn dan ook niet zo spectaculair als in voorgaande jaren.

 

 

 

 

Schermafbeelding 2013-04-11 om 11.38.14Op uitnodiging van een aantal jonge mensen hebben we een bezoek gebracht aan het door hen opgezette Baturraden Adventure Forest (BAF) (link: http://www.bafadventure.com) . Zij zijn en worden geadviseerd door de twee Stichting Tileng vertegenwoordigers in Indonesië Tekad Santosa en Deskart Djatmiko. Naast het werk voor de stichting houden die twee zich veel bezig met sociale activiteiten en proberen zij te zoeken naar oplossingen voor een kans voor iedereen op een betere toekomst in Baturraden.

 

Als je het ‘Adventure Forest’ lopend benaderd, word je begroet door dennenbossen met verschillende vegetatie. Het bos ligt aan de voet van de berg Slamet en heeft een oppervlakte van 50 ha.

 

 

Verhaal 20-04-2012 BAF

Het Baturraden Adventure Forest is opgezet om ecotoerisme met avontuurlijke jungletochten in Baturraden te bevorderen. Het landschap van Baturraden is al beroemd, maar het heeft ook andere charmes, zoals de natuurlijke elementen: bergen, rivieren, bossen en mist. In deze omgeving vindt men de verschillende vormen van “adventure”, het fysieke avontuur en het “inzichten-adventure” (een adventure voor de geest). Daarvoor zijn verschillende activiteiten te ondernemen; mountain -, en water adventure, avontuur & eco adventure. Met onder andere veel klim- en klautermogelijkheden in en rond de bomen. Met andere woorden, er is voor iedereen een avontuur te beleven, alleen of in groepsverband. Daarnaast zijn er voldoende verblijfsruimten voor de dag en de nacht.

 

 

 

 

 

verhaal 02-03-2012 pMocht u tijdens uw vakantie een aantal dagen in Baturraden verblijven, breng dan een bezoek aan de BAF. Vraag in uw hotel naar onze vertegenwoordiger Tekad Santosa (Santos) en hij brengt u graag naar de BAF toe en vertelt onderweg zeker over de activiteiten van Stichting Tileng in o.a. Baturraden.

Baturraden 2

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Net bijgekomen van de terugreis van onze korte vakantie op Bali (een reis van 10 uur), kregen we visite van een aantal mensen uit Baturraden die mij als voorzitter van Stichting Tileng wilde spreken voordat ik naar een ander werkgebied van de stichting zal vertrekken. Er werden weer de nodige verzoeken gedaan voor financiële steun van de stichting. Ik heb uit kunnen leggen hoe de organisatie verder geformaliseerd is aan de hand van het handboek “Implementatie van beleid op lokaal niveau”. Het is hen duidelijk dat nieuwe voorstellen ingediend dienen te worden bij het management in Baturraden en dat projecten door het management – in overleg met de bevolking – in een prioriteitenvolgorde worden geplaatst. De projecten worden pas gehonoreerd op het moment dat er voldoende financiële middelen beschikbaar zijn.

’s Middags heb ik met onze vertegenwoordiger de verschillende delen van de desa Baturraden bezocht. Beiden zijn we tot de conclusie gekomen dat er meer aandacht besteed moet worden aan de wasgelegenheden in de kali (een kali is een afgeschermd deel van de snel stromende beek). In de kali wast men zowel zichzelf als de eigen kleding. De plekken zijn niet erg hygiënisch en toe aan een opknapbeurt. Na zo’n opknapbeurt zal de leefomgeving verbeteren doordat men zich op een hygiënisch verantwoorde wijze kan verzorgen.

De plannen zullen door het management meegenomen worden in de prioriteitenvolgorde van alle door de bevolking aangebrachte projecten van zowel de desa’s Tileng, Imogiri als Baturraden. Diezelfde middag kwamen ook ouders vertellen over de vorderingen van hun kinderen die onderwijs kunnen blijven volgen doordat ze  meedraaien in het scholarshipproject van de stichting. Het doet me dan weer deugd te horen dat ook dit onderdeel van onze aanpak werkt. Immers: verbeter de wereld, begin bij de kinderen. Op het moment dat dit verhaal geplaatst wordt bevind ik mij in Imogiri, een van onze andere desa’s. Van daaruit zal ik samen met het management van Indonesië een bezoek brengen aan de desa Tileng.

Over mijn ervaringen in Imogiri en Tileng zal ik rapporteren als ik weer terug ben in Nederland.

Heeft u vragen en/of opmerkingen mail die gerust naar info@tileng.nl.

Beste mensen

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Wij zijn in maart op vakantie geweest in Indonesië. Op aanraden van Jim van der Kuil hebben we daar ook een bezoek gebracht aan Baturraden en kennis gemaakt met Santos, de burgemeester, een aantal schooldirecteuren en nog veel meer enthousiaste mensen.

Naast het gastvrije onthaal zijn wij ook plezierig verrast door wat Stichting Tileng in relatief korte tijd voor elkaar heeft gekregen. Een aantal goede nieuwe schoolgebouwen en een helder plan van aanpak van wat er nog gedaan moet worden aan bestaande scholen. Santos heeft ons een rondleiding langs een drietal projecten gegeven en heeft ons daarbij een goed inzicht verschaft.

Een onvermoeibare kartrekker als Santos is ook onmisbaar voor initiatieven van Stichting Tileng op afstand!!

Complimenten en veel succes!!