Tag: Stichting “BERSAMA” Nederland – Indonesië

Het is geen grap

Geschreven door Remco Lange op 1 april 2016. Gepost in Weekendverhalen.

Het is geen grap maar bloedserieus. Ik wil toch weer even stilstaan bij onze ondersteuners van het eerste uur.

Het is goed om zo nu en dan stil te staan bij onze ondersteuners, zonder afbreuk te doen aan de geweldige steun die wij al jaren ontvangen van onze (vaste) donateurs en sponsors. Zij zorgen er immers voor dat het niet bij praten alleen blijft, maar dat we mooie projecten kunnen (blijven) financieren in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden.

De ondersteuners van het eerste uur maken het mogelijk, dat de stichting haar 99% bestedingsgarantie kan blijven afgeven.

Stichting Tileng heeft, buiten de kosten van de bankrekeningen, geen overheadkosten. De bestuursleden, de vrijwilligers en een aantal fantastisch meewerkende bedrijven nemen deze kosten voor hun rekening. Stichting Tileng zet ook voor het werven van donateurs geen kostbaar bureau en/of dure TV-spotjes in. Alle donaties en schenkingen aan de stichting gaan dientengevolge voor circa 99% naar de projecten in Indonesië!

Met andere woorden, wie Stichting Tileng financieel steunt, kan er op rekenen dat het geld rechtstreeks wordt besteed aan projecten van, voor en door de bewoners van de desa’s Tileng, Imogiri en Imogiri.

Maar nu de verdiende aandacht voor onze ondersteuners:

Placematix Europe is een onderneming die ‘interlocking’ tafelgerei voor kinderen op de markt brengt, in samenhang te gebruiken met het bekende bouwstenen speelgoed. Placematix Europe is onderdeel van een groep bedrijven die investeert in snelgroeiende en innovatieve projecten en deze verder actief begeleidt naar volle wasdom. Diverse vennootschappen uit deze groep ondersteunen de stichting bij toerbeurt. De groep is reeds ondersteuner van het eerste uur. Zij verschaft de stichting kantoor- en vergaderruimte en neemt verder alle kantoorkosten, inclusief porti, voor haar rekening.

Carnero Mediadesign is een creatieve studio die bedrijven voorziet in alle vormen van creatief advies en grafisch design. Deze studio met LEF denkt zowel abstract als concreet mee met haar klanten en levert enkel maatwerk. Carnero Mediadesign ontwerpt voor verschillende grote merken onder andere huisstijlen, websites, folders, advertenties, productverpakkingen, interieurs, social media-benodigdheden en alle andere denkbare creatieve uitingen. Ook Stichting Tileng is door Carnero Mediadesign van advies en vormgeving voorzien.

Stichting “BERSAMA” is ook een van de eerste ondersteuners van Stichting Tileng. Stichting “BERSAMA” Nederland – Indonesië en heeft als belangrijkste doelstelling het bevorderen van de sociale band tussen de bevolking van Nederland en Indonesië. Stichting Bersama draagt naar vermogen een steentje bij aan de projecten van Stichting Tileng in Indonesië.

Indonesia OK is een bezoek meer dan waard. Via deze website wordt hulp geboden aan reizigers en andere belangstellenden om hun weg te vinden in Indonesië en de site biedt daarvoor veel praktische informatie. De beheerder van de site adviseert en vertaalt voor de stichting desgewenst stukken vanuit Bahasa Indonesië naar het Nederlands en omgekeerd. Elke bezoeker van deze site kan de gratis reisgids “Enjoying Indonesia 2016” downloaden.

Als laatste is daar bijgekomen Communicatiehaven. Een fris, Rotterdams marketing- en communicatiebureau. Zij helpen bedrijven nieuwe klanten te bereiken en bestaande klanten beter te bereiken. Of het nu gaat om strategie of marktonderzoek, online of offline, een brede of juist specifieke doelgroep; door de diverse specialiteiten en brede ervaring binnen het team weten zij uw doelgroep altijd op de juiste manier te bereiken.

U begrijpt wel deze ondersteuners zijn van cruciaal belang voor een kleine charitatieve instelling als Stichting Tileng.

Dank mensen!

PS: Uw bedrijf/onderneming de volgende keer ook vermeld zien? Word donateur/sponsor! Neem contact op via info@tileng.nl of bel ons +31 (0)180 -744 285 (alleen tijdens kantooruren).

Onze ondersteuner doet verslag

Geschreven door Remco Lange op 26 februari 2015. Gepost in Weekendverhalen.

Stichting Bersama wil graag, via Stichting Tileng, verslag doen van haar ervaring tijdens een werkbezoek aan Indonesië. Weliswaar deze keer geen reis in het werkgebied van de stichting, maar wel met het bekende doel. Gebieden leren kennen en er voor zorgen dat de mensen het, ook in die gedeelten van Indonesië, economisch beter krijgen, door het aanzetten van toeristen om daar naar toe te gaan!

Een reis naar Aceh en het Leuser park Sumatra.

“Bersama” bestaat al plus minus 15 jaar en is onderhand ook al bekend bij het Indonesisch Departement van Toerisme in Indonesië. Het voordeel van deze bekendheid is dat Stichting Bersama regelmatig een uitnodiging krijgt om op hun kosten een kennismakingsreis te maken naar streken waar nog weinig toeristen komen. Er wordt wel van ons verwacht dat wij die streken en plaatsen promoten in Nederland en onder de aandacht brengen van potentiële reizigers.

Deze kennismakingsreizen hebben een vol programma. Bezichtigen van hotels, restaurants en toeristische plaatsen/attracties. Het zijn lange dagen. Zo’n dag ziet er als volgt uit: om 06.00 uur ontbijt en om 06.30 op stap. De lunch wordt tussendoor genuttigd of je wordt uitgenodigd voor een lunch bij een plaatselijke of regionale hoogwaardigheidsbekleder(s). Lunchen met begroetingen en vele lange speeches. Meestal zijn we dan, na een officieel diner, om plusminus 23.00 terug in het hotel.

Dan volgt aantekeningen uitwerken, thuisfront inlichten en dan naar bed. Geen medelijden hebben hè, ik doe het graag. Slapen doe ik wel in het vliegtuig naar huis.

Voor de laatste reis werden we uitgenodigd om naar Aceh te komen, waar een “Travel Fair” werd georganiseerd. Een grote hal vol met lokale organisaties die hun hotels, reizen, enzovoort aanprijzen. Van ons wordt dan verwacht dat wij alles nalopen en daarna de wederzijdse presentielijsten tekenen. Deze lijsten moeten dan na afloop worden ingeleverd zodat men een overzicht heeft van elkanders aanwezigheid.

We begonnen in Bandar Aceh voor de 3 daagse fair. Het vond plaats in een groot hotel waarop de begane grond de fair was opgesteld. Een drukte van belang. In de stands lagen natuurlijk de mooie folders mooi te zijn. Het is te vergelijken met de Vakantiebeurs in Nederland.

Aceh Bandar is erg mooi en ontzettend schoon. Je merkt dat het streng moslim gebied is. Verder heerst hier de Sharia, de moslim wetgeving. De dames dragen geen korte rokken en moeten schrijlings achterop de brommers zitten en in de etablissementen is geen alcohol te verkrijgen, zelfs Bintang niet. Wel zijn er overal koffiehuizen, niet te verwarren met onze koffieshops. Maar toch ook wel weer een beetje. De koffie van Aceh is door heel Indonesië bekend om de smaak en kwaliteit. Deze koffiehuizen worden druk bezocht door jongelui. Voor de deur staan de gehele dag veel brommers. Er wordt alleen koffie geserveerd en eventueel wat zoetigheid. Wij werden uitgenodigd om ook een bakje te nuttigen. Het is inderdaad hele goede koffie met een, voor mij, toch wel “bekende” smaak. Bij navraag en veel ontkenningen bleek de smaakmaker van de koffie, een geringe hoeveelheid Hasjiesj te zijn. Delen van de plant worden meegekookt en verleent de smaak en andere ingrediënten aan de koffie. Heeft mij wel bijzonder goed gesmaakt en ik heb er heel lekker op geslapen.

Je ziet duidelijk in de stad de gevolgen van de tsunami wat een grote impact had op de bevolking. Geen wonder met plus minus 170.000 doden en boten die ver van de oceaan in de stad zijn terecht gekomen. Zie hiervoor de bijgevoegde foto’s.

De 2e foto is een werkboot van de elektriciteit maatschappij die bezig was met het leggen van een zeekabel. Deze boot ligt nu op plusminus 3 kilometer van de zee. Men vermoedt dat onder deze boot nog lichamen liggen. De boot is nu een publiekstrekker.

Van Bandar Aceh vertrokken we, een uurtje varen met een fastboat, naar Pulau Weh op het noordelijkst puntje. Een prachtig eiland, te vergelijken met Bali 30 jaar geleden. Hier begint ook de Nul Kilometer van Indonesië. Ook hier zijn de gevolgen van de tsunami duidelijk zichtbaar.

Het eiland is bekend onder de backpackers die gewend zijn op onbekende plaatsen te komen die nog niet door de toeristenstroom is ontdekt. Het nadeel is dat langs de kust veel kliffen zijn zodat het veel trapjes lopen is om op het hagelwitte strand te komen.

Na dit onderdeel terug naar de hoofdstad en met het vliegtuig naar Medan en dan door naar het noordelijk deel van het Nationaal Leuser Park. Dit gedeelte is, in tegenstelling met Bukit Lawang, bij de toeristen onbekend. Degenen die hier komen zijn echte natuurliefhebbers die dagenlang door de jungle heen trekken op zoek naar wilde Orang Utans, Gorilla’s, Gibbons, Neushoornvogels, enzovoort. een prachtig gebied maar helaas voor ouderen onbegaanbaar, daar men door de jungle heen moet, die gekenmerkt wordt door ravijnen, smalle wildsporen en hoogteverschillen.

De logementen zijn ook erg basic.

Na dit achter ons gelaten te hebben ging we over de weg naar het “eiland” Samosir in het Tobameer. Ik heb weer wat bijgeleerd, daar ik niet wist dat Samosir een schiereiland is. Vroeger kon je gewoon over de weg naar het eiland komen, nu moet er een brug worden overgestoken. In het verleden hebben de koloniale machthebbers de verbinding met het vasteland met explosieven vernietigd, daar ze in onmin leefden met de Batak Karo bevolking. Naderhand is een brug gebouwd om dit ongemak te omzeilen.

Op Samosir uiteraard een keuze uit vele hotels. Na de was te hebben ingeleverd, wat hard nodig was na 10 dagen uit de koffer te hebben geleefd, en een dag rust, ging de reis verder naar Bali om daar de hotels in Sanur aan een inspectie te onderwerpen. Zo kunnen we kwaliteit blijven garanderen voor onze gasten. Immers, ik heb het met eigen ogen kunnen aanschouwen.

Al met al een enerverende reis met alweer een, voor mij, onbekend gedeelte van Indonesië. Na vele bezoeken kom je tot de ontdekking dat er nog heel veel plekken zijn, die de moeite waard zijn om te worden bezocht.

Zo ook de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden. Het werk gebied van de Stichting Tileng. De stichting die alle jaren op onze steun kan rekenen. Zie hun zogenaamde weekendverhaal van 26 december jl..

Vaarwel Indonesië en tot spoedig ziens.

Stichting “BERSAMA”

Geschreven door Remco Lange op 28 augustus 2009. Gepost in Weekendverhalen.

Stichting Bersama is een van de eerste ondersteuners van Stichting Tileng. Stichting “BERSAMA” Nederland – Indonesië heeft als belangrijkste doelstelling: ‘het bevorderen van de sociale band tussen de bevolking van Nederland en Indonesië ‘. Zij wil dit bereiken door nauwe samenwerking met de lokale, inheemse bevolking, op het gebied van reizen binnen Indonesië, het bemiddelen in en organiseren van familiebezoeken in Nederland voor Indonesische staatsburgers, uitwisselingsprogramma’s op cultureel gebied, het steunen van kleine projecten en het geven van voorlichting in het algemeen over Indonesië.

Door deze kleinschaligheid is het mogelijk zeer flexibel en voordelig , te organiseren, waarbij een hoge mate van “maatwerk” gerealiseerd kan worden, voor de reizigers met betrekking tot wensen, mobiliteit en het te besteden budget. Met andere woorden, er is een grote mate van vrijheid voor de invulling van het reisprogramma met de zekerheid van transport en logies.

Ook bestaat de mogelijkheid om tijdens zo’n reis projecten te bezoeken van Stichting Tileng.

Een deel van de nettowinst draagt Bersama af aan Stichting Tileng. Onlangs werd er weer een mooi bedrag bijgeschreven op de rekening van de stichting.