Tag: traditioneel

Traditioneel sparen van boeren in Indonesia

Geschreven door Remco Lange op 24 juni 2011. Gepost in Weekendverhalen.

Regelmatig krijg ik respons van mensen die tijdens hun rondreis in Indonesië ook projecten aandoen van de stichting. In gesprekken met hen hoor ik steeds dat zij vinden dat de ondersteuning door Tileng goed aanslaat. Vooral het buffelproject werkt erg positief.

De buffelbank is een eenvoudig voorbeeld van effectieve steun voor een traditioneel gebruik. Boeren in Indonesië sparen als vanouds niet bij een bank maar door middel van vee. Het werkt zo: een boer verzorgt een of meer buffels van iemand anders (Stichting Tileng). De buffel wordt gedekt en het kalf is het eigendom van de verzorgende boer.

Deze traditionele vorm van kapitaalvermeerdering kost veel tijd. Met steun van buiten, zoals via het buffelproject van Stichting Tileng, kunnen meer boeren meer buffels per persoon verzorgen, waardoor hun economische situatie sneller kan verbeteren. Dit is een van de projecten die geëxporteerd wordt naar de dusuns (woongemeenschappen) van de desa’s (dorpen) Tileng, Imogiri en Baturraden.

Dit project maakt deel uit van onze projectportefeuille (https://www.tileng.nl/index.php?page_id=1128). Met de in die portefeuille vermelde projecten kan worden gestart zodra er voldoende financiële middelen voorhanden zijn.

We hebben met behulp van onze sponsors, donateurs en de mensen uit de desa’s veel mooie en duurzame projecten kunnen realiseren. Inmiddels hebben we tientallen projecten afgewerkt en gaan we, dankzij uw hulp, verder met andere lagere scholen in Baturraden, huizen in Imogiri en een landbouw- en veeteeltcoöperatie in Tileng.

Baturraden: een bezoek om niet te vergeten

Geschreven door Remco Lange op 13 mei 2011. Gepost in Weekendverhalen.

Als ik mijn ogen dicht doe, zie ik de groene weelde van Sumatra, het blauwe Tobameer , orang oetangs in de jungle en een exotische bloemenpracht. Als ik mijn ogen dicht doe, zie ik de rijstvelden van Java, de as van de Merapi, de rokende Bromo en de kleuren en geuren van allerlei exotische vruchten. Ja, ik was weer in mijn moederland voor een muzikale groepsreis van 25 dagen. Ondergedompeld in de geuren van kretek en doerian, in de kleuren van bougainville en flamboyant en in de klanken van anklung, gamelan en krontjongmuziek. Wat een feest om mee te maken. Wat een feest om op te treden met lokale muzikanten. Wat een feest om het wel en wee van dit land te ondergaan.

Weer terug in Enschede dwalen mijn gedachten naar een onvergetelijke gebeurtenis tijdens onze reis: ons bezoek aan Baturraden. Ik ben al enige jaren ambassadeur van Stichting Tileng, maar dit zou de eerste keer worden dat ik een van de desa’s zou bezoeken die de stichting ondersteunt. In Baturraden zijn dat vooral onderwijsprojecten. Daarin vervult de lokale contactpersoon van Stichting Tileng, Tekad Santos, een zeer belangrijke rol. Hij ontvangt onze groep van 10 personen in zijn woning, waar ons een heerlijk welkomstdrankje wacht en daarna een heerlijke maaltijd. Ondertussen vertelt hij honderduit in vloeiend Nederlands over de onderwijsprojecten op de scholen en de steun vanuit Stichting Tileng. Deze innemende persoon wint direct onze harten. Santos is zeer verguld met ons bezoek en heeft volgens mij de hele desa rondgebazuind dat er een hele “Tileng-delegatie” uit Nederland een speciaal bezoek aan Baturraden komt brengen. Met mij in de hoofdrol. Mijn voorgevoel komt ’s avonds uit. Hij verwacht ons op het schoolplein van een van de scholen voor een gezellige feestmaaltijd waar, zegt hij, ook nog wat andere gasten bijkomen. Onze bus brengt ons daarheen, maar ik word van te voren door hem met de motor opgehaald, maar ik weet niet waarom.

We rijden niet eerst naar die school, maar naar zijn huis. In een kamer vraagt hij mij om mijn kleren uit te trekken. Dan blijkt dat er een speciaal traditioneel feestkostuum voor mij is gemaakt! Broek, jasje, riem, rubberen slippers en hoofddoek. In dit eretenue word ik naar het schoolplein gebracht en door allerlei voor mij onbekende desabewoners als eregast onthaald. Onder hen diverse leerkrachten van de scholen, maar ook de burgemeester.

Uit de naburige desa Purwokerto is een heuse krontjongmuziekgroep gekomen om het feest op te luisteren. Die spelen zo mooi dat ik het niet kan laten om mijn gitaar te pakken en mee te spelen. Ondertussen komen er steeds meer mensen het schoolplein op. Velen willen mij spreken, maar mijn Bahasa schiet tekort en hun kennis van het Twents is ronduit slecht. In elk geval wordt mij duidelijk dat allerlei belangrijke personen uit deze desa vanavond speciaal gekomen zijn om de “Tileng-delegatie” met mij als ambassadeur te ontmoeten. Op een gegeven moment vraagt Santos aan mij en de krontjonggroep om te stoppen met spelen. Hij vraagt de aanwezigen (zo’n 80 personen) om stilte. Ik moet naar voren komen en de burgemeester houdt een toespraak. Die spreekt nog beroerder Twents dan alle anderen, maar ik begrijp dat hij het een bijzondere eer vindt dat wij zijn desa bezoeken en dankt ons voor alle steun die Stichting Tileng hier biedt. We worden er stil van. Maar dan moet ik naar voren komen. Er blijkt nog iets te ontbreken aan mijn eretenue. Onder luid applaus krijg ik van de burgemeester een zeer fraaie schede met een prachtige kris erin onder mijn riem gestoken. Het is alsof ik tot ereburger benoemd wordt. Ontroerd zoek ik naar dankwoorden. Namens Stichting Tileng zeg ik dat wij het zo belangrijk vinden dat de lokale bevolking zelf aan zijn eigen toekomst werkt. De toekomst van Indonesië ligt vooral in de handen van zijn jeugd. Kinderen hebben de toekomst. Het is daarom zo belangrijk dat Baturraden investeert in opvoeding en onderwijs van de kinderen op school. Vanuit Stichting Tileng willen we daaraan meehelpen, maar alleen als er in deze desa mensen zijn die daar zelf in geloven en verantwoordelijkheid voor dragen. “Your words really touched our hearts”, zegt een van de schoolhoofden mij na afloop.

Dan wordt het tijd voor het feestmenu. Een overheerlijke nasi kuning-rijsttafel met alles erop en eraan valt onze groep en alle aanwezigen ten deel. De krontjongmuzikanten slaan ook weer toe. Zo hard dat de gitarist een snaar breekt. Gelukkig brengt mijn gitaar uitkomst, ongelukkig dat ik niet meer mee kan spelen. Maar dat duurt niet lang, ik krijg het verzoek om voor iedereen te zingen. Met begeleiding van deze heerlijke muzikanten is het niet moeilijk om dan op dit schoolplein in Baturraden de sterren van de hemel te zingen. Wat een avond.

De volgende dag bezoeken we in sneltreinvaart verschillende scholen. Ook daar weer een onthaal van jewelste. Compleet met drumband en anklungorkest worden we binnengehaald, op de foto gezet, bezoeken we schoolklassen, worden we rondgeleid door vriendelijke en hulpvaardige leerkrachten, moeten we proeven van allerlei gemaakte gerechten. Maar het allermooiste is toch de aanblik van al die kinderen, serieus aan het studeren, die verlegen naar ons kijken of juichend en lachend naar ons zwaaien. Ik zie al die kinderen en denk. Nee, ik voel, dít is de jeugd van Indonesië, dit is de toekomst van dit land, dit is waar het om gaat. Dit is waar we het voor doen. Dit is waar Stichting Tileng voor staat. Voor hulp aan mensen die zichzelf verder helpen. En onze hulp daarbij heel goed kunnen gebruiken.

De mensen in Baturraden vonden het een eer dat wij hen bezochten. Ik vond het een eer om daar te zien hoe goed er gewerkt wordt aan betere kansen voor kinderen. En hoe goed de hulp van Stichting Tileng daar terecht komt. Ik ben er nog meer in gaan geloven dan ik al deed… Baturraden: een bezoek om niet te vergeten.

Wouter Muller (met dank aan Ellen Mierop die samen met Tekad Santos ons bezoek heeft voorbereid)

Geschreven door Remco Lange op 19 maart 2011. Gepost in Video.

Doorlopend project.

In 2004 is een aanvang gemaakt een zogenaamde ‘buffelbank’ in de woongemeenschap Manggung binnen de desa Tileng. Ook in de woongemeenschap Tileng zelf is een aanvang gemaakt met een buffelbank, ten behoeve van het ‘ traditioneel sparen’.
U kunt u altijd voor dit project aanmelden voor sponsoring via vdjagt@tileng.nl. De kosten voor de aanschaf van een koe voor de “buffelbank” ligt tussen de EUR 300 en EUR 600 afhankelijk van de prijs op de veemarkt op dat moment. Ons management in Indonesië zorgt er voor dat het geld ook daadwerkelijk aan die projecten wordt uitgegeven.

Indonesische boeren beleggen traditioneel niet bij een bank, maar met hun vee. Het kapitaal staat achter het huis, met melk en kalveren als opbrengst. Met steun van buiten, zoals de Buffelbank, kunnen meer boeren de beschikking over koeien krijgen, om zo hun economische situatie sneller te verbeteren. De Buffelbank werkt als volgt: een boer verzorgt een koe (buffel) die door Stichting Tileng ter beschikking wordt gesteld. De koe wordt gedekt en het kalf wordt eigendom van de boer, waarna de koe door kan naar de volgende boer. Een duurzame ontwikkelingsmethode, waarbij de dorpen zich rustig kunnen ontwikkelen en waarbij niemand wordt uitgesloten. De Buffelbank beheert op dit moment ruim 200 buffels.

TK PKK 36 Pajimatan, Girirejo, Imogiri

Geschreven door Remco Lange op 17 september 2010. Gepost in Weekendverhalen.

Zoals ik eerder schreef, zijn we na onze rondreis op Sumatra naar de desa Imogiri op Java gegaan. Imogiri maakt deel uit van het district Bantul en ligt ongeveer 15 kilometer ten zuiden van Yogyakarta.

Doordat de eindejaarsceremonie van de eerste door ons gebouwde kleuterschool was uitgesteld, kon ik als voorzitter van de stichting daarbij aanwezig zijn. De kinderen voerden in traditionele kledij diverse dansen uit en zongen versjes. Het programma duurde ruim twee uur. Aan het eind van de ceremonie reikte ik diploma’s uit aan de kinderen die de kleuterschool verlaten om na de vakantie naar de lagere school te gaan.

Ook van deze ceremonie zijn videobeelden gemaakt die ik u ook niet wil onthouden.

Klik hier voor de videobeelden.

Uit de videobeelden van de afgelopen weken hebt u een aardig beeld kunnen krijgen van het werk van Stichting Tileng op Java.

Regen, dreigende aardverschuivingen

Geschreven door Remco Lange op 20 februari 2009. Gepost in Weekendverhalen.

Onlangs ontvingen wij een krantenbericht over de aardverschuivingen in het district Bulu die tijdens de regentijd steeds vaker voorkomen. Ook in de desa’s Tileng. De bevolking neemt daar traditionele maatregelen tegen. Die bestaan uit plaatsing van bamboe, om de aarde te verankeren. Het is een goed middel zegt het dorpshoofd. Het enige nadeel is dat de bamboe snel wegrot.

Het dorpshoofd van Senggang verklaart dat het risico van aardverschuivingen in Tileng en Panggah erg groot is. Er hebben sinds 2007 al een paar aardverschuivingen plaatsgevonden. Toen ging dat in Tileng ten koste van 7 woningen. Op dit moment lopen in Tileng 65 gezinnen en in Panggah 32 gezinnen het risico van een aardverschuiving.

De problemen met de aardverschuivingen zijn duidelijk een gevolg van de klimaatverandering. Ze komen op steeds grotere schaal voor en in steeds meer gebieden. De klimaatverandering gaat in Indonesië gepaard met meer regen in de regentijd en meer droogte in de droge tijd. Bovendien komen er de laatste jaren steeds vaker miniwervelstormen voor. Yogyakarta werd vorig jaar minstens twee keer door zo’n storm getroffen. De materiële schade is altijd aanzienlijk, omdat de kwaliteit van de gebouwen niet op dit natuurverschijnsel is berekend.

De ontbossing verergert de hogere regenval. De overstromingen die daarvan weer het gevolg zijn, worden elk jaar talrijker. De kranten in Indonesië schrijven er dagelijks over, maar de berichten zijn niet interessant genoeg voor de internationale pers, tenzij de tolweg naar de luchthaven in Jakarta een poos onbegaanbaar is.

De grotere wervelstormen die gewoonlijk een baan volgen over de Filippijnen, Japan en Noord Australië, worden sterker en komen dichterbij Indonesië. Het gevolg daarvan is dat de zeegang, vooral in de regentijd, vaak wekenlang te hoog is voor de traditionele schepen en boten. De ramp met de toch niet zo kleine veerboot twee weken geleden, die aan meer dan 200 mensen het leven kostte, is het gevolg van die hoge golven. Sindsdien zijn er nog meer schepen vergaan, maar ook dat nieuws haalt de krant niet.

Door dit bericht hebben zal de voorzitter tijdens zijn verblijf in Indonesië inventariseren wat er in ons werkgebied op dit terrein aan de hand is en in overleg met onze vertegenwoordigers ter plaatse bezien wat voor maatregelen er dienen te worden getroffen. Of voor de uitvoering van de noodzakelijke maatregelen een speciale actie opgezet dient te worden om de benodigde financiële middelen binnen te krijgen kan de stichting nu nog niet overzien.

We houden u op de hoogte. Maar mocht u alvast willen doneren dan nodigen wij daar van harte voor uit.

De “Buffelbank” van desa Tileng

Geschreven door Remco Lange op 9 mei 2008. Gepost in Weekendverhalen.

In de laatste bestuursvergadering is het Projectrapport Project Sapi 2007 goedgekeurd. We hebben op dit moment 115 koeien bij families ondergebracht. Voor de volgende fase loopt er een aanvraag voor nog eens 24 koeien, die wij binnenkort zullen realiseren.

De ondersteuning door Stichting Tileng blijft goed lopen. Het buffelproject werkt nog steeds zeer positief. Dit blijft toch een voorbeeld van effectieve steun voor een traditioneel gebruik: de buffelbank. Traditioneel sparen boeren in Indonesië niet bij een bank maar via vee. Het werkt zo: een boer verzorgt een of meer buffels van iemand anders (Stichting Tileng). De buffel wordt gedekt en het kalf is het eigendom van de verzorgende boer.

Deze traditionele vorm van kapitaalvermeerdering kost veel tijd. Met steun van buiten, zoals via het buffelproject van Stichting Tileng kunnen meer boeren meer buffels per persoon verzorgen en hun economische situatie sneller verbeteren.

We blijven er nog even mee door gaan.

In memoriam Bapak Purnomo

Geschreven door Remco Lange op 29 februari 2008. Gepost in Weekendverhalen.

Met veel leedwezen hebben wij vernomen dat Bapak Purnomo, de administrateur van ons buffelproject in de desa Tileng, is overleden ten gevolge van een ongeluk.

Zoals u weet loopt het buffelproject in Tileng zeer goed. Het buffelproject is een eenvoudig voorbeeld van effectieve steun voor een traditioneel gebruik, de buffelbank. Traditioneel sparen boeren in Indonesië niet bij een bank maar via vee. Het werkt zo: een boer verzorgt een of meer buffels van iemand anders (Stichting Tileng). De buffel wordt gedekt en het kalf is het eigendom van de verzorgende boer.

Bapak Purnomo is als projectadministrateur – naast ons lokale management – de man geweest die het project in de praktijk heeft doen slagen en heeft er mede voor gezorgd dat de mensen in de woongemeenschappen er zelf intensief bij betrokken werden. Wij zullen hem missen.

Hij heeft met zijn werk veel goeds gedaan en hij heeft de levens van de mensen in Tileng rijker gemaakt.

Wij wensen zijn familie, vrienden en dorpsgenoten veel sterkte toe bij het dragen van dit verlies.

Het bestuur van Stichting Tileng,

Renata Jatmiko, Puri Purwanto (management Imogiri)

Deskart Djatmiko, Tekad Santos (management Baturraden).

Almarhum Bapak Purnomo

Kami turut belangsungkawa atas wafatnya Almarhum Bapak Purnomo, administratur proyek Gadung Sapi di Desa Tileng akibat kecelakaan.

Proyek sapi di desa Tileng adalah proyek yang sangat positif dan telah menjadi contoh nyata sebagai bantuan efektif terhadap tradisi gadung sapi. Dalam tradisi pedesaan tersebut para petani di Indonesia tidak menabung sisa uang mereka di bank, namun melalui hewan, baik sapi maupun kambing. Salah satu pola adalah di mana seorang petani menggadung seekor atau beberapa ekor sapi yang dimiliki orang lain. Anak sapi kemudian menjadi milik pegadung.

Salah satu kendala yang terkait dengan tradisi ini adalah waktu cukup panjang yang diperlukan untuk ‘menabung’. Namun, dengan bantuan oleh pihak luar, misal Stichting Tileng dalam bentuk proyek sapi, beberapa warga sekaligus diberikan kesempatan untuk menggadung beberapa ekor sapi dalam upaya peningkatan ekonomi rumah tangga.

Selaku administratur proyek, Almarhum Bapak Purnomo serta tim pengelola proyek berperan sangat besar dalam keberhasilan proyek gadung sapi. Beliau yang melibatkan warga-warga desa. Kami merasa sangat kehilangan Almarhum Bapak Purnomo.

Kami sangat berterima kasih kepada beliau yang telah memperkaya warga Desa Tileng.

Dewan Stichting Tileng,

Renata Jatmiko, Puri Purwanto (manajemen Imogiri)

Deskart Djatmiko, Tekad Santos (manajemen Baturraden).