Skip to main content

Tag: vrijwilligerswerk

Aandacht vragen voor Tileng is best leuk

Geschreven door Cees van der Jagt op . Gepost in Weekendverhalen.

Aandacht vragen voor de stichting, fondsen werven, zoeken van ambassadeurs. Stiekem neemt het veel tijd in beslag, iets wat we overigens met liefde doen. Als vaste volger en donateur van Stichting Tileng merkt u hier niet altijd iets van. Soms simpelweg omdat we een nieuwe samenwerking niet mogen delen, tot dat de eerste bijdrage of afspraken concreet zijn. Dat is lastig, stiekem ook wel heel leuk.

Nog niet zo heel lang geleden hebben we twee jonge mensen kunnen strikken, die met veel liefde de rol van ambassadeur op zich willen nemen en naast onze trouwe en waardevolle ambassadeur Wouter Muller willen gaan staan om er samen voor te zorgen dat er meer aandacht komt voor onze mooie projecten.

Deze week was een top week voor sponsorwerving, dat kunnen we u met trots vertellen. Zodra we kunnen zullen we aan u bekendmaken over welke partijen en wat voor een samenwerking dit gaat.

Nog leuker is dat Wil Lange van der Jagt na haar reis op Java van afgelopen november een stukje ingediend heeft bij Libelle. Trots om te vertellen wat de stichting voor haar betekend en wat voor vrijwilligerswerk ze nog meer doet. Haar kolom staat op dit moment in de Libelle. Dank daarvoor, ieder stukje promotie wordt meer dan gewaardeerd.

Bouworde Vlaanderen

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Onlangs kregen we het bericht van Bouworde Vlaanderen dat alle vrijwilligers weer terug zijn in België en dat ze heel tevreden zijn met de kampen die in 2016 in Baturraden hebben plaatsgevonden. Ze hopen dat ze ook in 2017 met drie groepen kunnen komen om te werken aan (een) gezamenlijk(e) project(en).

Ook bedankte Bouworde Vlaanderen Stichting Tileng voor de goede en vlotte samenwerking. Dat heeft ons goed gedaan en is natuurlijk wederzijds.

Hieronder vindt u een tekstje dat één vrijwilliger heeft geschreven over zijn mooiste herinnering aan zijn werk en verblijf in Baturraden.

“Wat is je mooiste herinnering aan je bouwkamp?

Deze vraag is te moeilijk om te antwoorden. De hele reis was zo fantastisch dat ik niet kan kiezen wat het mooiste moment was. Het spelen met de kinderen van het dorp, bouwen aan de school, zonsopgang op een berg, naar de melkweg kijken op het strand, een actieve vulkaan beklimmen tot aan de rand van de krater, snorkelen tussen koralen in Bali, bodyraften in Pangandaran, (proberen te-) surfen op golven die veel te sterk en hoog waren om het voor de eerste keer te leren, deelnemen aan het grote carnavalsfeest van de regio en de dag erna zien dat we in het groot op de voorpagina van de krant stonden, door prachtige rijstvelden en plantages wandelen vlakbij onze homestay met een gigantische vulkaan op de achtergrond, etc etc….”ok weet hij dat ook?

 

Een wereld van verschil

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

In september vorig jaar gingen we dan naar Indonesië. Een reis van drie maanden, waaronder een maand naar Santos en zijn lieve gezin om vrijwilligerswerk te doen. We maakten het leven in Indonesië van heel dichtbij mee; we zaten er als twee Nederlandse meisjes van 21 en 24 middenin. Wat was dat bijzonder. Indonesië heeft mij aan het denken gezet. Daar en hier. Hoewel het inmiddels al een half jaar geleden is, staat me er nog veel van bij. Sterker nog, steeds meer herinneringen komen terug. Beelden van hoe het was, het gemis, en ook hoe bijzonder anders het daar wel niet is.

Hoewel ik gemerkt heb dat ook veel dingen minder goed geregeld zijn, heb ik Indonesië ook ervaren als een land waarin mensen samen roeien met de riemen die ze hebben en die hun cultuur omarmen. En vooral dat laatste heeft bijzonder veel indruk op mij gemaakt; de trots over hun cultuur en de trots waarmee zij deze cultuur in stand willen houden en door willen geven naar de volgende generaties. Het maakt Indonesië puur en het geeft een gevoel van ‘samen’. Dit is iets wat ik minder terug zie in het westerse Nederland. Indonesië heeft mij geleerd om even stil te staan bij het leven en ook onze cultuur en onze tradities te omarmen. Blij te zijn met de dingen die we hebben.

En hoe mooi is het dan dat er voor een land en een cultuur waar we naar mijn idee ook zo veel van kunnen leren zoiets als Stichting Tileng bestaat. Een steuntje in de rug. Hulp op de vlakken waar het wat moeilijker gaat, waarbij de cultuur met alle respect kan blijven voort bestaan.

Met dank aan Indonesië en Stichting Tileng.  

Vrijwilligerswerk in Baturraden

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Daar stonden we dan in Baturraden, op de stoep bij Santos Homestay. Geen idee wat ons te wachten stond, maar vol motivatie en enthousiasme om een handje te helpen en ons te laten onderdompelen in de Javaanse cultuur. Ook de inwoners van Baturraden hadden er zin in. Op de scholen werden we zeer gastvrij ontvangen en ook voor de lessen bij Santos thuis was er altijd animo. De kinderen en docenten waren allemaal erg enthousiast en wilden graag samen met ons leren.

Vier weken lang hebben we mogen meelopen in de kleuter- en basisscholen van Stichting Tileng en hebben we daar zelf activiteiten mogen verzinnen. Zo hebben we Engelse en Nederlandse liedjes met de kinderen gezongen, simpele Engelse lesjes gegeven, creatieve activiteiten met de kinderen gedaan en onze culturen mogen uitwisselen. Wij hebben hier ook zelf ontzettend veel van kunnen leren. Naast het leren met de kinderen hebben wij veel tijd doorgebracht met de docenten. Hen hebben wij Engels en Nederlands geleerd. Tegelijkertijd leerden zij ons Bahasa Indonesia. Belajar bersama (samen leren) was het motto. Door dit werk hebben wij ontzettend veel kunnen leren van de Indonesische cultuur en hebben wij met eigen ogen kunnen zien wat voor fantastisch werk Stichting Tileng al heeft verricht. De bouw en renovatie van scholen, donaties voor schoolgeld en lesmateriaal maar ook de salarissen van docenten die deels door de stichting worden betaald.

We hebben niet alleen kunnen zien wat Stichting Tileng al heeft bereikt in de loop der jaren, maar ook dat er nog veel mogelijkheden liggen om de bevolking te steunen. Zo merkten we bijvoorbeeld dat er nog veel kan worden verbeterd op het gebied van Engelse les en er kunnen nog veel bouw- en renovatiewerkzaamheden worden verricht. Daarnaast is het natuurlijk altijd leerzaam om met mensen uit verschillende culturen op te trekken en zo van elkaar te kunnen leren. We hopen dan ook dat er nog veel vrijwilligers na ons komen die samen met de inwoners op Java kunnen werken aan een betere toekomst, zowel op bouwkundig, sociaal als educatief gebied.

Voor ons was het een ervaring die wij nooit zullen vergeten. We hebben geweldige mensen ontmoet en veel van elkaar mogen leren en met elkaar kunnen delen. We gaan dan ook zeker nog een keer terug naar deze prachtige plek!

Redactie: Janou en Anke zijn inmiddels ‘vrijwilligers jeugd en hygiëne’ bij Stichting Tileng.

 

Vakantie en werken

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

(red: Vertaald vanuit het Engels)

Wat zou je ervan denken wanneer jouw zomervakantie niet alleen gevuld zou zijn met een gang naar het strand, zoveel mogelijk zwemmen en rondhangen met je vrienden, maar ook met jezelf nuttig maken door, via een sociaal programma, anderen te helpen?

Geen idee?

Vraag het dan de 17 jonge mensen uit België van Bouworde Vlaanderen, die ongeveer 3 weken in Baturraden (op Centraal Java in Indonesië) verbleven om sociaal werk te doen en om vakantie te houden. Zeventien geweldige jonge mensen, die naar de Groene School Baturraden kwamen om te helpen een traditioneel gebouw neer te zetten, dat als klaslokaal dienst zal gaan doen, met financiën die ze zelf hadden ingezameld en met ondersteuning van Stichting Tileng.

Ze waren verdeeld in twee groepen. De eerste groep, van 1 juli tot 22 juli 2015, bestond uit 8 personen. Allemaal studenten. Ze verbleven comfortabel en met veel plezier in Santos Home Stay. De aankomst van de eerste groep viel samen met de schoolvakantie, de vastenmaand en het Suikerfeest. Hun activiteiten waren daardoor volledig gefocust op de opzet van de bouw, het frame en het dak. Zij hebben ook de leerlingen kunnen ontmoeten gedurende de 5 dagen tussen de schoolvakantie en het Suikerfeest. De vrijwilligers, het onderwijzend personeel en de leerlingen hebben samen veel plezier gehad.

Bij hun werk zijn ze geholpen door een timmerman en zijn assistenten, een bouwvakker en ook door ouders van leerlingen van de Groene School Baturraden. Ze werkte van 8:30 uur tot 16:00, met een lunchpauze van 12:00 tot 13:30. Tijdens het weekend bezochten ze diverse interessante plekken  in en om Baturraden, zoals de zeven zwavelbronnen, diverse watervallen en natuurpark Lokawisata Baturraden, maar ook buiten Baturraden zoals het strand van Pangandaran en Yogyakarta.

Het samen 22 dagen op één locatie werken zorgde voor nauwe vriendschappen tussen de vrijwilligers en het onderwijzend personeel van de Groene School Baturraden. Toen het afscheid kwam gaven sommigen docenten, en zelfs ook enkele leerlingen, een aandenken aan de vrijwilligers, zoals batik, kettingen en armbanden, hetgeen de vrijwilligers zeer veel plezier deed.

De tweede groep arriveerde op 1 augustus 2015. Deze groep bestond uit 9 personen. Dit waren 6 studenten, 1 docent lagere school, 1 kleuterjuffrouw en 1 verslaggever. Zij hebben geholpen de bouw af te maken door middel van het aanbrengen van houten muren, houten vloeren en het dak.

Daarnaast hebben leden van de groep ook dienst gedaan als gastdocent aan de Groene School Baturraden. Dat betrof zowel kleuter- als lagere school onderwijs en ook individueel onderwijs. De vele activiteiten die de vrijwilligers met de leerlingen hebben gedaan bestonden onder meer uit spelletjes, padvinderij, tekenen, handenarbeid, lesgeven over België, Nederlands leren, zingen en de Baturraden Botanische Tuin bezoeken om de vele planten te bestuderen. Hun aanwezigheid als gastdocent aan de Groene School Baturraden gaf veel nieuwe inzichten en ervaringen voor het onderwijzend personeel en de leerlingen van de Groene School Baturraden, wat zeker gedenkwaardig en waardevol was.

De Vrijwilligers waren ook zeer actief in de gemeenschappen rondom de wijk Kemutug Lor. Ze eerde traditionele dansen en hebben, bij de viering van de Indonesische onafhankelijkheid, opgetreden in het districtsgebouw van Baturraden en ook op de verjaardag van Centraal Java in het Satria Stadion. In het weekend reisde de vrijwilligers naar diverse toeristische locaties in de omgeving, zoals het Dieng Plateau en Yogyakarta en ze gingen ook raften in de rivier Serayu. Op hun laatste dag bij de Groene School Baturraden werden de vrijwilligers geïnterviewd door drie journalisten van nationale kranten en televisie.

De vrijwilligers hebben veel indrukken achtergelaten over vriendschap, hard werken, helpen en plezier maken. Wij bedanken onze vrienden van de Belgische vrijwilligers en Stichting Tileng voor de belangstelling en de steun en voor de bouw van het traditionele gebouw, dat nu dienst gaat doen als klaslokaal voor de Groene School Baturraden.

Tot ziens, mijn nieuwe vrienden. Hopelijk zullen wij elkaar in de toekomst weer zien. Nu we vrienden geworden zijn, is deze vriendschap voor altijd.

 

“Op vrijwilligersreis naar Indonesië”

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

“Op vrijwilligersreis naar Indonesië?! “Wat ga je daar doen?” “In Indonesië nog wel?!” “Amai!”. Veel reacties. En veel vragen. En ik kon weinig antwoorden geven. Want ik wist zelf niet goed wat mij, en de andere zeven vrijwilligers, te wachten stond. 3 weken. Indonesië. Eén klaslokaal te bouwen uit hout. Santos Home Stay. Woorden die me toen niet veel zeiden, maar waar ik nu met een glimlach en een vol hart aan terugdenk.

3 weken. Zo lang? Voor het thuisfront althans. Voor ons werd tijd relatief. 26 uur in een busje leek ineens niet meer zo lang. 4 uur ’s ochtends was ineens niet meer zo vroeg. En 3 weken was ineens veel te kort.

Indonesië. Zo ver? Een voor mij onbekend land. Nu echter het land van de uitgestrekte helder groene rijstvelden, het overheerlijke eten,  de gastvrije, goed laches en goedhartige bevolking, het ontelbaar aantal vulkanen, het hectisch verkeer dat wel een ‘survival of the fittest (scooter)’ lijkt, afgewisseld met een handvol rustgevende watervallen… Zo ver, maar nu plots heel dichtbij, in het hart gesloten.

Een klaslokaal bouwen uit hout? Jij? Ja, ik ben niet de handigste. Maar ik ben er toch in geslaagd mezelf niet aan het klasje te nagelen. Puik werk. Elke dag zagen we hoe ons project vorderde; elke plank weer een stapje dichter bij ons te verwezenlijken doel. Onze laatste werkdag konden we met een tevreden blik neerkijken op wat we hadden verwezenlijkt: er stond een klaslokaaltje waar wij met onze eigen handen hadden aan meegewerkt! Maar wat me toen nog meer heeft overvallen is de realisatie dat we tijdens het hele bouwproces niet alleen een klasje hadden gebouwd, maar ook vriendschappen, net als het klasje geworteld in de Indonesische aarde.

Santos Home Stay. Al van de eerste dag werd Santos Home Stay niet zomaar een plek waar wij verbleven. Santos, onze gastheer, zorgde ervoor dat ons huis een echte thuis werd: comfort, heerlijke maaltijden, gezelligheid en plezier. En hoewel het altijd een hele belevenis was om eropuit te trekken naar allerlei plaatsten op Java, was het altijd leuk om weer “nar hus” te kunnen gaan.

Op vrijwilligersreis naar Indonesië. Een heuse aanrader. Een prachtige ervaring. Een subliem land. Een herinnering voor het leven. ”

 

Wat is mijn functie bij Stichting Tileng? – door Jos Rozemuller

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Wie ben ik?

Ik ben Jos Rozemuller (1986), woon in Krimpen aan de Lek en werk als online marketeer bij Van den Assem Schoenen in Capelle aan den IJssel.

Mijn passie is alles wat met online te maken heeft. Het optimaliseren van websites, advies geven, of het uitvoerende werk, zoals beheer van online marketingcampagnes.

Wat is mijn functie bij de stichting?

Binnen Stichting Tileng ben ik adviseur online marketing. Dit houdt in dat ik advies geef over het optimaal gebruik van de mogelijkheden om online de doelgroep van Stichting Tileng te benaderen. Dit alles uiteraard binnen de visie van Stichting Tileng, de bestedingsgarantie op 99% houden.

Alle advertenties online kosten Stichting Tileng dus geen geld.

Wat houd mij gemotiveerd om dit werk te blijven doen?

Goede doelen met een bestedingsgarantie van 99% zijn zeldzaam. Ik ben dus trots om voor zo’n stichting actief te zijn.

Daarnaast kan ik mijn passie voor online marketing binnen de stichting uitvoeren. Wat is er nou mooier om vrijwilligerswerk te doen door je hobby uit te voeren?

Ik doe de volgende oproep!

Een bestedingsgarantie van 99% is natuurlijk erg mooi, maar als projecten niet goed in de gaten gehouden worden weet je alsnog niet wat er nou precies met alle donaties gebeurt. Het bestuur van Stichting Tileng is daarom ook nauw betrokken bij de uitvoering van de projecten, zodat er geen geld verspild wordt, en de lokale bevolking optimaal profiteert van uw gift. Doneer dus vandaag nog!