Op mijn reis door Java werd ik op een gegeven moment rondgeleid richting een waterval. De meeste Javanen zijn contactrijk, vriendelijk en nieuwsgierig. Mijn rondleider was ook nog buitengewoon charmant. Hij liet me onderweg zijn huis zien. Ook vertelde hij me veel over de natuur en het leven dat hij leidde. Een pracht excursie in een aangename sfeer. Op de terugweg vertelde hij hoe moeilijk het was om het onderwijs te betalen. En hij wilde graag een cursus Engels doen om zo in de toeristenindustrie aan de slag te gaan en weer verder te komen. 50 euro was genoeg. Het scheelde een haar of ik had het gegeven. Dat zou nog eens rechtstreekse hulp zijn en dat voelt voor mij goed. Voor mij is dat veel prettiger dan geven via grote organisaties en er maar op vertrouwen dat het met je geld wel goed komt.

Maar het verhaal klopte net niet helemaal. Hij sprak immers al zo goed Engels.

Daarom ben ik blij met Tileng. Kennis van de plaatselijke situatie, overzichtelijk, voor mensen die het nodig hebben, geen mooie verhalen, maar wel echt helpen, met de voeten in de praktijk staan. Wat mij betreft gaan ze nog even door.