Skip to main content

Tag: culturen

Lokale rijkdom

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Tijdens mijn verblijf in Manggung/Tileng , slaap ik op de grond van het huis van het dorpshoofd.

’s Avonds, voor het slapen gaan, wordt er een mat neergelegd en krijg ik een laken om me mee te bedekken. Ik zie uit naar dat eenvoudige bed, want ik ben doodmoe. Maar hoe moe ik ook ben, het wordt een korte nacht.

De onbekende geluiden verhinderen me de slaap te vatten. Gebiologeerd en enigszins verschrikt luister ik naar de rat die vlak onder het dak opgejaagd wordt door de kat die rare sprongen maakt. Iedereen om me heen lijkt in diepe rust te zijn. En als ik na het ‘kat en rat-spel’ opgelucht ademhaal om eindelijk te kunnen gaan slapen, hoor ik dat de vrouw des huizes (die op minder dan een meter afstand ligt) is begonnen met snurken.

De volgende dag blijkt Astin, de tolk die mij zo trouw vergezelt, heerlijk geslapen te hebben.  Mijn kleine oogjes verraden me en ik vraag haar of zij niks gehoord heeft. ‘Die geluiden? Ja, die heb ik wel gehoord, maar die moet je gewoon negeren, dan val je vanzelf in slaap,’ antwoordt Astin. Waarna ze me vraagt: ‘Hoor je in jouw huis dan geen geluiden?’ Waarop ik me bedenk dat het in mijn huis relatief erg stil is. Omdat het huis relatief erg groot is. En de muren relatief erg dik .
Het leven in deze kleine hutjes dwingt je tot aanpassing. Aan de kleine ruimte, aan de dunne wanden en aan de vele geluiden. Het is precies die aanpassing die ik bewonder in de mens. Het is de reden dat er zoveel verschillende culturen zijn. De flexibiliteit om adequaat te reageren op de heersende omstandigheden; ik zou het lokale rijkdom willen noemen.  Wat direct aangeeft waarom een buitenstaander vlak na zijn aankomst in een vreemde omgeving arm te noemen is.

Het geeft ook aan waarom het voor Stichting Tileng zo belangrijk is om het initiatief voor de uit te voeren projecten bij de lokale bevolking te laten. Zij kennen tenslotte hun omgeving het beste. Zij weten als geen ander waar de behoeftes liggen. Dikkere wanden zullen zij misschien voorstellen om beter bestand te zijn tegen een eventuele aardbeving. Maar in ieder geval niet vanwege een snurkende vrouw des huizes. Steun Stichting Tileng!

Inspiratie (2)

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Vorige week heeft u kunnen lezen wat onze voorzitter Ton Lange heeft bewogen zich in te zetten voor de Stichting Tileng. Wanneer ik zou moeten aangeven wat mij heeft bewogen zou ik naar waarheid kunnen zeggen dat het Ton was die mij heeft overgehaald; maar dat is dan toch iets té kort door de bocht. Daarom wil ik nog iets kwijt over mijn overwegingen die hebben geleid tot toetreding tot het bestuur van de stichting.

Ik ben altijd in hart en nieren een globetrotter geweest. Ik voel me thuis in vreemde oorden en wil zo veel mogelijk opsnuiven van andere culturen. Ik ben er ook van overtuigd, dat het reizen over de wereldbol belangrijk is voor je vorming. Je leert begrijpen, en als normaal (en ook leuk) ervaren, dat er verschillen zijn in mensen, gebruiken en normen en waarden. De een is niet beter of minder dan de ander, maar gewoon anders. Ook leert het je nederig en vooral dankbaar te zijn voor je eigen afkomst, wanneer je ziet hoeveel armoede er nog is op de wereld. Of het dan over de sloppenwijken van Miami, Bangkok, Tirana of Jakarta gaat, het laat een enorme indruk achter.

Dat je als rijke westerling je steentje bijdraagt aan de internationale hulporganisaties spreekt voor mij vanzelf, maar dat blijft onbevredigend. Wanneer je zelf zoveel ellende hebt gezien, wil je ook zelf iets doen. Toen Ton mij vroeg of ik ook mee wilde doen aan zijn initiatief in Indonesië, kwam dat als geroepen. Dit was voor mij de kans echt iets bij te dragen. En dan nog wel in Indonesië, een land dat ik al eerder had bezocht en waar ik mij enorm had thuis gevoeld. Een land vol schoonheid, warmte en mogelijkheden.

Inmiddels heb ik onze projecten aldaar een paar maal mogen bezoeken en wanneer ik de lachende ogen van de kinderen daar zie, dan weet ik dat het een juiste keuze was.

Volgende week een bericht van onze secretaris, Bram van der Weele.