Waarom ik nog steeds donateur van Stichting Tileng ben……
1. omdat ik in 2000 samen met Ton Lange en Cees van der Jagt aan de wieg heb gestaan van deze stichting en ik mij om die reden alleen al min of meer “schatplichtig” voel;
2. het doorzettingsvermogen van deze stichting om op lokaal niveau op Midden-Java de initiatieven van de lokale bevolking waar te kunnen maken;
3. het geloven in zelfredzaamheid van de lokale bevolking met een steuntje in de rug vanuit Nederland;
4. de resultaten die deze stichting in de loop van de jaren heeft geboekt zijn niet onopgemerkt gebleven in de landelijke en regionale pers in Indonesië;
5. dat er niets aan de strijkstok blijft hangen;
6. dat de onvermijdelijke overhead tot het uiterste minimum blijft beperkt;
7. dat het bestuur zijn werk geheel onbezoldigd uitvoert;
8. dat de kosten voor reizen door bestuursleden naar Indonesië niet ten laste van de stichting komen;
9. omdat de verantwoording van de besteding van de ontvangen donaties transparant is; en ten slotte
10. omdat ik Stichting Tileng een heel warm hart toedraag.