Skip to main content

Tag: schoolboeken

Foto’s werkbezoek Imogiri na aardbeving mei 2006 (Foto’s Carnero Mediadesign)

Wachten op de dingen die gaan komen
Toch enige rust gevonden
Medische post
Medische post
Ja ja wat is er allemaal overgebleven?
Zonder worden
Zonder worden
Zonder worden
Zonder worden
Zonder worden
Zonder worden
Kijken of ik nog wat terug kon vinden
Opname schade
Opname schade
Je moet toch ergens mee onderdak vinden
Je moet toch ergens mee onderdak vinden
Je moet toch ergens mee onderdak vinden
Afbreken voor het omvalt en stenen hergebruiken
Afbreken voor het omvalt en stenen hergebruiken
Zonder woorden
Met recht puinruimen
Ook dit ging van de kleuterschool verloren
De kleuterschool tenten
Zonder woorden
Bouw model bamboe noodwoning
Bouw model bamboe noodwoning
Bouw model bamboe noodwoning
Stenen bikken voor hergebruik
Bouw model bamboe noodwoning
Tussendoor rapporteren naar Nederland
Bouw model bamboe noodwoning
Bouw model bamboe noodwoning
Bouw model bamboe noodwoning
Bouw model bamboe noodwoning
Remco moest zelf ook aan de slag
Bouw model bamboe noodwoning
De door de stichting gekochte schoolspulletjes
Uitreiken schoolspulletjes
Uitreiken schoolspulletjes
Uitreiken schoolspulletjes
Uitreiken schoolspulletjes
Uitreiken schoolspulletjes
Uitreiken schoolspulletjes
Uitreiken schoolspulletjes
De voltooiing van de model bamboe noodwoning nadert
De voltooiing van de model bamboe noodwoning nadert
De voltooiing van de model bamboe noodwoning nadert
Ook in de avond aan het werk
De voltooiing van de model bamboe noodwoning nadert
In gebruik geven van de model bamboe noodwoning

Ton & Tileng

Voor mij persoonlijk is de desa Tileng in Indonesië de ver van mijn bed show. Ik ben er nooit geweest en verwacht ook niet dat het daar in de nabije toekomst van komt. In mijn vakanties kom ik de laatste jaren niet verder dan Ouddorp en als ik heel gek doe het ‘verre’ Vlieland. Sommigen snappen daar helemaal niets van. Een daarvan is Ton Lange. Samen met Wil, zijn echtgenote, kijkt hij  nu al weer uit naar hun jaarlijkse vakantie naar het stukje Indonesië waar zij sinds 1997 het grote verschil hebben gemaakt voor de inwoners. Natuurlijk hebben zij dat gedaan met uw hulp, uw steun en veel, heel veel donaties. Ton ken ik als betrokken lokale politicus in ‘mijn’ Capelle aan den IJssel. Zijn betrouwbaarheid en recht-door-zee mentaliteit maken hem tot vertrouwenspersoon van vele Capellenaren.

Dat zelfde vertrouwen hebben de inwoners van de 16 woongemeenschappen in de desa Tileng en de andere desa’s Imogiri en Baturraden in Ton en zijn stichting. Niet zo vreemd als je op rij zet wat de stichting sinds de oprichting allemaal heeft bereikt. Er zijn huizen, bad- en wasinrichtingen, kleuter en (nood)basisscholen gebouwd, salarissen van vele leraren aangevuld, studiebeurzen uitgegeven, schoolboeken, laptops en computers aangeschaft voor lagere scholen, er is medische hulp geboden, een buffelbank opgericht en meer dan 200 sapi’s gekocht en verdeeld onder de bevolking.

Volgens mij hebben de bewoners van de desa’s zoiets van ‘Sinterklaas bestaat ook bij ons’. Ik heb foto’s gezien van inheemse bruiloften waarop Ton en Wil eregasten waren en met een soort Koninklijke waardigheid als een soort ‘Willem & Maxima ‘ werden ontvangen. Schitterend om vanaf zo’n grote afstand met zo’n enorm cultuurverschil gewoon door gebruik van gezond verstand, brede belangstelling en een groot sociaal hart, door een taal te kunnen spreken die over- en aankomt bij de lokale bevolking van de desa’s, zoveel te kunnen bereiken voor vooral de kinderen daar. Zo simpel kan het (vrij vertaald)  zijn om zo’n groot verschil te maken voor degenen die zo weinig hebben en door de hulp uit ons kleine Nederland weer een toekomst krijgen!