Reis naar Indonesië (oktober 2012)
De reis naar Indonesië is al even geleden, maar toch plaatsen wij hier graag het bijzondere reisverslag van Jan den Boer en Pauline Heij.
Op zondag 7 oktober zijn wij vertrokken voor een rondreis over de Indonesische eilanden Java en Bali. Voor een vakantie, maar ook om op Java, in de desa Baturraden, mensen te ondersteunen die qua voorzieningen nog onder de levensstandaard leven. De Stichting Tileng is daar al jaren bezig om mensen financieel te ondersteunen in projecten, onder andere op het gebied van onderwijs. Na Tileng, bezochten we de stichting ‘Sayab Ibu’, die in Yogyakarta 2 weeshuizen heeft.
Vanuit donaties van familie, vrienden, collegae, bedrijven en een zendingscommissie hadden we een mooi bedrag om daar te besteden: bijna € 4000. Verder hadden we ondermeer een 2e hands laptop mee gekregen uit Nederland.
STICHTING TILENG
Op 15 oktober 2012 werden we in Baturraden zeer welkom geheten door Santos, de contactpersoon van Stichting Tileng. De volgende dag stonden we al vroeg naast ons bedje voor een rondrit op de brommer door de omgeving van het prachtige bergdorpje. Prachtige natuur aan de voet van de vulkaan Slamet. Na de rondrit zijn we alle scholen die door Tileng zijn gebouwd en worden ondersteund, langsgereden. Dit was een geweldige ervaring. Hele enthousiaste leraren en leraressen, enthousiaste kinderen en schooldirecteuren.
Het werd ons ook duidelijk dat hier ook nog de grotere bedragen nodig zijn om alle scholen opnieuw te bouwen. Wat de stichting heeft gebouwd ziet er picobello uit, maar er moet nog worden uitgebreid. Zo is er bijvoorbeeld een kleuterschool, waar nog geen verdieping op staat, terwijl de fundering erop is berekend en er met de bouw al rekening is gehouden met het plaatsen van een eerste verdieping. Die uitbreidingen zijn keihard nodig, want het is nu heel erg proppen in de klassen en de docenten hebben vaak geen eigen ruimte om te zitten en hun lockers te plaatsen. De door de stichting gebouwde scholen zijn zeer populair.
Maar dit zijn, zoals gezegd, andere bedragen dan het bedrag dat wij hebben ingezameld, dus werden er boodschappenlijstjes gemaakt door de docenten van de bezochte scholen, die meer in ons budget zaten. Geen probleem hoor, want ze kunnen zo veel gebruiken aan materiaal.
We hebben vijf scholen bezocht waar de groepen 1 tot en met 4 werden gehuisvest en 3 scholen waar de groepen 5 tot en met 8 werden gehuisvest.
Van het geld hebben we educatief houten speelgoed, sportspullen, zoals badmintonrackets, shuttles, pingpongbadjes, -netten en -balletjes, diverse soorten ballen, honkbalknuppels, schaakborden e.d. , een complete set slaginstrumenten voor de drumband met meerdere maten trommels, xylofoons, bekkens en majorettestokken, een nieuwe laptop en muurverf voor alle schoolgebouwen . Die hebben trouwens allemaal dezelfde kleuren, namelijk wit, groen en vooral ORANJE. Vanwege Nederland. De uit
Nederland meegekregen laptop is natuurlijk ook bij Santos achtergebleven. Santos wilde zo graag laptops om bij zijn woning een ruimte in te richten als internetcafé. Alle kinderen en andere bewoners van zijn dorpje kunnen dan bij hem gratis het internet op. Hij heeft thuis namelijk, als een van de weinigen, WIFI, betaald door Stichting Tileng. Immers nodig voor het werk. Hij moet goed kunnen communiceren met de stichting in Nederland.
Na deze lange dag en vele indrukken vielen we doodmoe in bed. De volgende ochtend waren we nog maar net uit bed toen we rond half 8 een hoop herrie hoorden….. Het bleek tromgeroffel te zijn. Er stonden kleine kinderen (groep 3) in mooie schoolkleding met trommels voor het huis van Santos. Wij gingen snel naar buiten en begrepen toen pas dat de kinderen voor ons kwamen. Directrice Ruci was er met enkele onderwijzeressen bij. We kregen een heuse aubade van de kinderen. Als dank voor de dingen die we met de donaties van familie, vrienden, collegae, bedrijven en een zendingscommissie hadden kunnen kopen voor alle scholen van de Desa. Het was ontroerend. Dit was zo mooi en onverwacht. De kinderen glunderden en sloegen er flink op los op hun trommels. Na een tweetal muziekstukjes liepen ze weer, al trommelend, terug naar school, ons ontroerd en overrompeld achterlatend.
Wij hebben het een bijzondere ervaring gevonden. Met dank aan allen, die dit mede mogelijk maakten.