Bezoek aan Indonesië (4) – Baturraden

Natuurlijk zijn we in Baturraden gestart met een kleuterschool en zijn we aan een tweede begonnen, maar toch draait alles daar om lagere scholen. We zijn al enige tijd bezig met de herbouw van een eerste lagere school en er liggen nog 5 herbouwprojecten te wachten.

De eerste lagere school is bijna klaar en het moet worden gezegd, het ziet er fantastisch uit. Reeds diverse keren ontvingen wij berichten uit Baturraden dat de hele regio, inclusief de lokale overheid, de school ziet als (letterlijk) een schoolvoorbeeld van samenwerking tussen diverse organisaties. Er is geen woord overdreven.

Alles klopt, het gebouw zelf is prachtig, de betrokkenheid en medewerking van de bevolking en de overheid zijn perfect en de school heeft naast het onderwijs een verdere openbare functie. Zo zullen de gebedsruimte en de bibliotheek ook buiten schooluren toegankelijk zijn.

Als klap op de vuurpijl is er dan ook nog de ontvangst. Het enthousiasme van zowel de leerkrachten als de leerlingen is aanstekelijk. Het met z’n allen midden in Indonesië zingen van “Zeg ken jij de mosselman?”, is een onvergetelijke ervaring.

Maar alle geweldige indrukken worden al snel volledig tenietgedaan wanneer de 5 aangevraagde projecten worden bezocht. De eerste is wellicht het beste voorbeeld:

Wederom kan de ontvangst niet beter. Muziek en dans door de kinderen, ondanks het feit dat ze, door een typisch Indonesisch misverstand over het tijdschema, al 9 uur op ons hadden zitten wachten.

Maar dan de school; de tranen springen je in de ogen. Overal gaten in muren, ramen en plafonds. Het beton is te goedkoop uitgevoerd en valt uit elkaar. Het ijzer is onbeschermd en doorgeroest. En zelfs het asbest (!!) is er zo slecht aan toe dat er gaten in vallen.

Deze school is niet alleen verouderd, niet alleen slecht onderhouden en niet alleen onhygiënisch. Deze school is gewoonweg gevaarlijk.

Ik had mijzelf voorgenomen dit reisverslag te laten zijn wat het hoort te zijn alleen een verslag van de reis. Dus geen uitgebreide verhalen over de gesprekken, de onderhandelingen en de financiën, maar alleen een verslag van de projectbezoeken. Echter, het bezoek aan de 5 scholen, en dan met name aan de laatstgenoemde, doet mij toch besluiten met een oproep:

Help ons alstublieft deze voor kinderen gevaarlijke omgevingen te vervangen door mooie nieuwe en vooral veilige scholen !!