Skip to main content

Tag: kleinschalige projecten

Beleidsplan 2014 / 2015

Trouwe volgers van onze website weten inmiddels dat wij iedere twee jaar een nieuw beleidsplan publiceren. Zo is inmiddels ook het Beleidsplan 2014/2015 toegevoegd.

Ter gelegenheid van de presentatie van het vorige beleidsplan twee jaar geleden heb ik geschreven dat, naast het beleidsplan zelf, ook het proces van belang is. Je wordt iedere twee jaar gedwongen jezelf een spiegel voor te houden. Dit jaar heb ik eens gekeken wat het effect is geweest van al die jaren nadenken over Stichting Tileng. Ik heb daarom de beleidsplannen van de afgelopen jaren eens naast elkaar gelegd. De conclusie die daaruit getrokken kan worden is helder. Uiteraard veranderen er details, staan er andere poppetjes in, zijn zaken verder uitgewerkt en heeft de toevoeging van het Handboek ‘Implementatie van beleid op lokaal niveau’ een grote stap vooruit betekend. Maar de achterliggende uitgangspunten zijn nog steeds dezelfde. En gelukkig maar. We zijn blijkbaar nog steeds dezelfde Stichting Tileng.

Wat zijn die uitgangspunten?

 

  • Stichting Tileng ondersteunt kleinschalige projecten, gericht op individuele desa’s, zodat een band met de bevolking wordt opgebouwd en effecten meetbaar zijn.
  • De stichting biedt alleen ondersteuning met blijvend effect, dus geen noodhulp.

  • Niet de stichting, maar de mensen van de desa’s bepalen welke projecten zij uitgevoerd zouden willen zien worden. Dit brengt een grotere verbondenheid met de projecten en daardoor meer rendement.

  • Alle gelden worden ingezet in Indonesië. Er is in Nederland geen strijkstok.  


Bent u nu ook zo nieuwsgierig geworden naar het Beleidsplan?

 

Oog in oog met een koe

De koe kijkt me enigszins meewarig aan. Ze lijkt zich niet bewust van haar enorme waarde.

Ik ben dat  – sinds mijn arriveren hier in deze desa –  des te meer. Na mijn tocht langs de scholen en huizen, die met steun van Stichting Tileng gerealiseerd zijn in Imogiri, begeef ik mij naar de desa Tileng/Manggung. In tegenstelling tot Imogiri, dat onder de rook van Yogyakarta ligt en stedelijk te noemen is, zijn deze twee dorpjes gelegen in een zeer landelijk gebied.

Hier is Stichting Tileng ooit begonnen te bestaan, toen de oprichter besloot dat het zo niet langer kon in het dorpje dat hij bezocht en, terug in Nederland, startte met het steunen van kleinschalige projecten. Inmiddels zijn die projecten grootschalig te noemen; ze hebben een belangrijke impact op de gemeenschap. Een van de grootste successen hier is de – tot de verbeelding sprekende – buffelbank.

Tijdens mijn eerste bezoek aan de nabijgelegen landbouwgrond wordt mij de reden van het succes meteen duidelijk. Ik zie kilometers en kilometers aan land en ik begrijp: dit enorme oppervlak moet verbouwd worden. Op de landerijen groeien pinda’s, rijst en cassave. De spierkracht van de koe wordt gebruikt voor het bewerken van het land. Maar dat niet alleen. De koe is ook een uitstekende ‘mestfabriek’ en wordt als zodanig ingezet om het land vruchtbaar te houden. Bovendien is de koe – over het algemeen na kunstmatige inseminatie – de voortbrenger van een waardevol kalf, dat op de markt verkocht kan worden, zodat de familie in kwestie naast de opbrengst in natura er ook financieel op vooruit gaat.

Iedere familie heeft een eigen koe gekregen. En iedere familie heeft de verantwoordelijkheid voor die koe. Als de koe niet aan het werk is, staat ze in de houten stellingen naast het land. In de verte zie ik iemand aan komen lopen met gigantische balen gras. Nog even en de koe die mij zojuist nog meewarig aankeek heeft alleen nog oog voor haar avondmaal. Wat een mooi project. Helpt u ons om nog meer buffelbanken te realiseren? Steun Stichting Tileng!