Skip to main content

Tag: Kuala Lumpur

Thuis in Indonesië

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Het was een lange reis. Vanaf Schiphol is het twaalf uur vliegen naar Kuala Lumpur, waar ik de broodnodige slaap moet uitstellen vanwege de klok die maar liefst zes uur op me vooruit loopt.

Na drie uur wachten gaat de reis verder naar Jakarta, op twee vlieguren afstand. Daar wacht ik wederom een paar uur om vervolgens door te gaan naar Yogyakarta, waar ik uiteindelijk na bijna dertig uur (sinds mijn vertrek uit Rotterdam de dag ervoor) arriveer.

Dat lijkt lang, maar dertig uur is nog altijd niet lang genoeg om te verhinderen dat ik het gevoel heb me heel plotseling in een andere wereld te bevinden. De eerste beelden, de geuren die tot je komen, de mensen die tegen je beginnen te praten. Het onbekende land nodigt me vriendelijk uit me hier de komende twee en een halve week thuis te gaan voelen. Tussen alles wat onbekend is, is er opeens een onverwachte vertrouwdheid. De vluchtnummers. Een voor een schallen ze door de microfoon. Hun zachte maar indringende geluid herinnert me aan lang vervlogen tijden. Als klein meisje leerde mijn oma me tot tien tellen in het Bahasa Indonesia. Ze leeft niet meer, mijn oma, maar hier, op het vliegveld van Yogyakarta, is ze opeens verrassend dichtbij.

Ik stap de aankomsthal uit en zie mijn naam op een papiertje geschreven. Dat moet Puri zijn, onze lokale vertegenwoordiger. Ik stap bij hem in de auto en we rijden in een uur naar Imogiri, waar ik de komende week door zal brengen. Aangezien Imogiri slechts een van de desa’s is waar Stichting Tileng projecten heeft, staat tevens een reis naar Manggung / Tileng en Baturraden op het programma.

Ik ben benieuwd wat de komende weken mij zullen brengen. Het uitgangspunt is het verzamelen van zoveel mogelijk materiaal voor het door mij te schrijven jubileumboekje met daarin het verhaal (of de verhalen) van Stichting Tileng. Ik heb het project ook wel ‘Dichterbij: een kunstproject in woord en beeld’ genoemd. De komende weken geef ik u alvast een voorproefje in de vorm van weekendverhalen. Hou de website dus in de gaten. En geloof me: die reis van dertig uur was het waard. Dubbel en dwars.

Bericht uit Baturraden

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Als u dit leest ben ik alweer op de terugreis naar Nederland. Een reis van Imogiri, Yogyakarta en Jakarta via Kuala Lumpur naar Amsterdam.

Ook in Baturraden hebben wij een goede tijd gehad; veel mensen ontmoet en kunnen aanschouwen wat er gerealiseerd is dankzij de hulp van onze donateurs en sponsors in Nederland. De mooie gerealiseerde lagere scholen ‘Pamijen 2’ en ‘Karangsalam’ zijn werkelijk een lust voor het oog.

Op 3 juli jl. heb ik de twee lagere scholen mogen openen in het bijzijn van de Bupati Banyumas Bapak Hagi drs Marjoko m.m. en de twee onderministers van onderwijs en toerisme Bapak drs Bakri m.m. en Bapak dr. Mudjito AK, Msi. De laatse twee waren speciaal voor de opening van Jakarta naar Baturraden gekomen.

Ik heb aan hen duidelijk gemaakt dat de scholen niet gerealiseerd hadden kunnen worden zonder de geweldige inzet van de mensen uit Baturraden. De vertegenwoordigers van de landelijke en regionale overheid in Indonesië heb ik in mijn openingspeech gevraagd Stichting Tileng in de toekomst financieel te ondersteunen bij het realiseren van nieuwe projecten. Zij hebben toegezegd te onderzoeken wat de mogelijkheden zijn.

Op uitnodiging heb ik verschillende gesprekken gehad met vertegenwoordigers van de diverse afdelingen van de Rotary Clubs uit de omgeving van Baturraden en Purwokerto. De komende tijd zal ik beelden van de opening van de lagere scholen ‘Pamijen 2’ en ‘Karangsalam’ en de optredens daarbij op deze website plaatsen. Hou deze site dus wederom in de gaten!

Ook zal ik binnenkort de speech plaatsen van een leerlinge van de 5e klas van ‘Pamijen 2’. Haar naam is: Uly Amalia Sari. Zij deed haar speech tijdens de opening; uit haar hoofd en in perfect Engels. Indrukwekkend voor een meisje van haar leeftijd! Nu deze scholen zijn gerealiseerd zal de stichting weer aan de slag moeten om de beschikbare middelen aan te vullen zodat er weer projecten kunnen worden opgestart in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden.

Er is nog een hoop werk te doen. Dankbaar werk, als je de resultaten ziet die Stichting Tileng, met behulp van de participatie van de mensen daar, boekt. De blije gezichten van de mensen doen je meer dan goed.

Een groet uit Indonesië.