Mijn naam is ………

Geplaatst op: 16 november 2012 · Geplaatst in: Weekendverhalen

Ik kom uit Banjarmasin, Indonesië, geboren op 15 september 1991. Toen ik 6 jaar oud was, zijn mijn familie en ik naar Jakarta verhuisd. Maar ik voel mij nog altijd een echt Javaans meisje. Mijn moeder is in Purwokerto geboren en mijn vader komt uit Surabaya. Wij spreken vaak Javaans thuis en elke jaar gaan wij naar Purwokerto en/of Surabaya om mijn grootouders te bezoeken. Ik leerde ook Banyumasan dansen een typische volksdans van Banyumas. Banyumas is de regio waar Purwokerto en Baturraden zijn gelegen.

In 2008 danste ik voor de opening van een basisschool in Baturraden die met behulp van Stichting Tileng is herbouwd. Toen ontmoette ik Ton en Wil Lange voor het eerst, die Siebe en Emmie de Boer, donateurs van de stichting, bij zich hadden. Door mijn oom Djatmiko – een van de managementeamleden van Stichting Tileng in Indonesië – ben ik geïnformeerd over Stichting Tileng en haar werk. Sindsdien houd ik contact met hen en de stichting.
In september 2008 vertrok ik naar Nederland om aan een HBO te studeren. Mijn opleiding werd Information & Communication Technology. Ik studeerde in het Engels. Inmiddels heb ik Nederlands in mijn eentje geleerd. Soms moet ik parttime werk doen om mijn studie te kunnen betalen. Gelukkig kon ik ook met de betaalde stages studiepunten halen. In het derde jaar van mijn studie heb ik stage gelopen in Duitsland. Voor mijn afstuderen heb ik een project gedraaid bij Bosch Rexroth in Eindhoven. Ik heb ook een Huygens Scholarship van het Nederlandse Ministerie van Onderwijs ontvangen om het laatste jaar van mijn studie te financieren. Afgelopen juli ben ik Cum Laude geslaagd. In september begin ik bij Anago Software in ’s-Hertogenbosch te werken als een .NET Ontwikkelaar.

Ik heb het altijd op prijs gesteld dat ik – als dat nodig is –  in Nederland terug kan vallen op Stichting Tileng. Ver van huis is het fijn te weten dat je terug kan vallen op bekende mensen.