Verlangen van het kind

Een jongen in een van de desa’s met een hardwerkende vader, maar geen moeder, vroeg 10.000 Rupiah (60 cent) aan zijn vader. Zijn vader zei dat hij niet zo rijk was en dat hij maar 20.000 Rupiah per dag verdiende.

Maar de jongen bleef aandringen. Zijn vader kreeg er genoeg van. Hij werd boos en stuurde hem meteen naar bed. De jongen ging huilend naar bed. De verdere avond zat de vader te piekeren en vroeg zich af waarom de jongen om geld vroeg. Want de jongen had hem noch nooit geld om gevraagd. Waarvoor zou hij dat geld toch nodig hebben?

De vader ging naar boven en vroeg aan zijn zoon: “Waarvoor heb je die 10.000 Rupiah nodig?”. De jonge haalde een biljet van 10.000 Rupiah onder zijn kussen vandaan. De vader werd nu noch bozer en zei: “Je hebt al 10.000 Rupiah, wat ga je met die andere 10.000 Rupiah doen?”.

De jongen antwoordde: “Ik heb 10.000 Rupiah en ik wil 10.000 Rupiah van u lenen, zodat ik u een dag kan inhuren en u bij mij kan blijven om mij les te geven, zodat ik later meer dan 20.000 Rupiah kan verdienen!”.

Een fictief verhaal van mij dat in een aantal desa’s best realiteit kan zijn. Vader moet gewoon blijven werken, maar de jongen moet naar school kunnen. Daarom schrijven wij vaak: “Verbeter de wereld, begin bij de kinderen. Draag bij aan goed onderwijs. Word donateur.”