Skip to main content

Tag: Azie

Wat is mijn functie bij Stichting Tileng? – door Cees van der Jagt

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Wie ben ik?

Ik ben Cees van der Jagt (1959). Ik woon in Berkel en Rodenrijs en ben al meer dan 20 jaar werkzaam als Financieel Manager voor een groep ondernemingen, gespecialiseerd in het op de markt brengen van innovatie, na bijna 16 jaar actief te zijn geweest in de accountancy.

Mijn grote passie is reizen en dan met name naar Azië. Ik ben daar geweest in Thailand, Maleisië, Singapore, China, Hong Kong, Macau, Japan en uiteraard, en met veel plezier, in Indonesië. Dat laatste heeft zeker een grote rol gespeeld bij mijn toetreding tot de rijen van Stichting Tileng.

Wat is mijn functie bij de stichting?

Ik ben de penningmeester van Stichting Tileng. Dat houdt automatisch in dat ik verantwoordelijk ben voor het beheer van de centjes en voor de verslaggeving daarover naar mijn medebestuursleden en vooral ook naar buiten. Transparantie is belangrijk, dus kom maar op met die vragen!

Naast mijn taken als penningmeester, en uiteraard ook naast het broodnodige werk voor fundraising, heb ik echter nog een hele mooie taak. Ik ben binnen de stichting verantwoordelijk voor de communicatie met onze vertegenwoordigers in Indonesië. Dat betekent direct contact met de basis en uit eerste hand horen, en proberen aan te voelen, wat er leeft onder ‘onze mensen’ op Java.

Wat houd mij gemotiveerd om dit werk te blijven doen?

Motivatie is nooit een issue. Uiteraard zijn er de klassieke redenen om actief  te zijn bij het ondersteunen van de – wellicht minderbedeelde – medemens. Maar als je de projecten hebt bezocht, en zelf hebt kunnen zien wat het effect daarvan is op de gemeenschap, dan heb je geen redenen meer nodig. Dan is doorgaan vanzelfsprekend.

En als je daar de kinderen hebt zien spelen, lachen, leren en genieten in hun nieuwe school, in hun mooie uniform, met luid klinkende muziekinstrumenten en gesteund door een studiebeurs (allemaal gerealiseerd door Stichting Tileng), dan kan niemand je toch meer tegenhouden?

Ik doe de volgende oproep!

Neem eens de tijd om door onze website te bladeren, kijk naar de projecten, naar onze manier van werken en naar de verhalen uit Indonesië. Ik weet zeker dat het Tileng virus u dan ook te pakken krijgt.


Volgende week het verhaal van een van de andere bestuursleden van de stichting.

China

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Sinds 1988 weet ik het zeker. Azië is een fascinerend continent, met prachtige natuur, imponerende architectuur, lekker eten, boeiende geschiedenis en vooral heel veel vriendelijke en gastvrije mensen.

Mijn eerste kennismaking met Azië was Singapore, gevolgd door Indonesië, Thailand en later Hong Kong, China, Macau, Maleisië en Japan. Allemaal bijzondere culturen met hun eigen charmes en eigenaardigheden. In mijn ogen zijn er echter twee die er direct uitspringen: Indonesië, vanwege de schoonheid van het landschap en de vriendelijkheid van de mensen, en China, vanwege de zeer oude cultuur, die zo afwijkend is van de onze.

Hoe ik aan mijn voorliefde voor Indonesië uiting heb gegeven is voor de kenners van de Stichting Tileng geen geheim. Ik ben in 2000 penningmeester van deze stichting geworden en doe sindsdien op die manier mijn best een steentje bij te dragen aan de ontwikkeling van (een klein deel van) het land, terwijl dat mij gelijkertijd de kans geeft contact te houden met onze vrienden daar en om af en toe op bezoek te gaan.

Met China is het anders gegaan. Na mijn eerste bezoek als toerist in 1992, ben ik er in 2001 via mijn werk beland. Vanaf dat moment deed ik dienst als ‘verbindingsofficier’ tussen de Nederlandse en Chinese onderdelen van mijn werkgever. Hiervoor reisde ik enkele malen per jaar af naar Houjie, een voorstadje van Dongguan, een uurtje rijden van de grens met Hong Kong. Daar bevindt zich onze fabriek, waar plastic producten worden gemaakt.

De laatste tijd verplaatste de kern van mijn werkzaamheden zich meer en meer naar China, hetgeen geleid heeft tot de keuze om mijn werk in Nederland grotendeels neer te leggen en me voor circa 75% van mijn tijd in China te vestigen. Een enorme uitdaging, waar ik heel veel zin in heb.

Ik ga mijn tijd daar vullen met het proberen leiding te geven aan de fabriek en deze door de moeilijke economische situatie heen te leiden naar een succesvolle toekomst. De mooie tekens die hieronder zijn weergegeven vormen samen mijn Chinese naam: Ji Yong Da.

Cees in Chinees Ji Yong Da

U vraagt zich wellicht af wat de gevolgen hiervan zijn voor mijn werk voor de Stichting Tileng. Wel, waarschijnlijk weinig. Met gebruik van de huidige digitale snelweg zal het niet moeilijk zijn om het grootste deel van mijn activiteiten gewoon achter mijn bureau in China te doen. Voor het overige ben ik elke maand een paar dagen in Nederland. Leuke bijkomstigheid is natuurlijk wel dat een bezoekje aan Indonesië vanuit China makkelijker te maken is dan vanuit Nederland.

Ik zal dus gewoon actief blijven voor de Stichting Tileng en op deze plaats met enige regelmaat van me laten horen.

 

Azië Magazine

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Sinds kort staat de link van de website van Stichting Tileng op de site van Azië Magazine Productions (AMP) te Rosmalen vermeld.

Het tijdschrift Azië is in 1987 opgericht. Azië Magazine is sinds 1998 een uitgave van AMP. Het tijdschrift AZIË is het paradepaardje van AMP, een jonge uitgeverij, opgericht door Eildert de Boer (1955) die zelf al veel van de wereld heeft gezien, maar ’nooit genoeg’.

Azie Magazine 002Ervaren en bekende (reis)journalisten, fotografen en landenspecialisten zijn voortdurend in de weer om op locatie informatie te verzamelen. Op dit moment zijn 15 freelance journalisten en fotografen aan het tijdschrift verbonden.

Naast het leveren van redactionele teksten voor derden, geeft dit bedrijf ook uitgeeftechnische en redactionele adviezen op het gebied van tijdschriften, brochures, folders en dergelijke.

Kijk voor meer informatie naar www.aziemagazine.nl

Het bestuur heeft besloten

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

De afgelopen bestuursvergadering stond het financieel ondersteunen van het vervolg van de projecten “kleuterschool” en “Buffelbank” op de agenda. Daar een aantal sponsors andere prioriteiten hebben gesteld en de slachtoffers in Azië voorrang hebben gegeven boven de financiële steun aan Stichting Tileng was het bestuur gedwongen tot het maken van keuzes. Het bestuur heeft dan ook besloten de “kleuterschool” vervolg te honoreren inclusief het salaris van de leerkracht. Het vervolg op de “Buffelbank” kan maar voor een deel worden gehonoreerd. Nieuwe buffel aankopen moeten worden uitgesteld tot dat er weer voldoende middelen zijn. Jammer.

De afgelopen beelden uit Azië sloegen er bij mij ook behoorlijk in. Dat er veel geld opgehaald wordt is een zeer goede zaak. Echter de bestaande instellingen komen nu in de verdrukking. Ondanks alles wat in Azië gebeurd is moet Stichting Tileng ook verder in Indonesië. Wie vindt dat er ook snel een vervolg geven moet worden aan de “Buffelbank” nodigen wij uit een eerste donatie te doen om te komen tot het totale benodigde bedrag van € 20.000.

Voor gedetailleerde projectinformatie kunt u terecht op de website. Voor vragen kunt u mij bereiken middels e-mail.