Skip to main content

Tag: lokale bevolking

AD.nl: Zoon Remco zet werk van vader Ton Lange in Indonesië voort

De Capelse stichting Tileng gaat verder na een veelbewogen jaar. Zoon Remco Lange zet het levenswerk van zijn vader Ton Lange voort. ,,Ik doe dit uit respect voor hem.’’

Rob van Elewout  © Frank de Roo

,We hebben een loodzwaar jaar achter de rug’’, vertelt Remco Lange, Capellenaar en zoon van Ton Lange, die op 30 augustus 2017 overleed aan de gevolgen van een hersentumor. Na een lang ziekbed – Lange vocht tegen longkanker – blies hij aan het einde van de zomer zijn laatste adem uit. ,,Je bent er ongetwijfeld nooit klaar voor, maar in deze fase van het leven wil je je vader niet verliezen. Ik ben mijn vader kwijt, mijn kleine is opa kwijt. Dat waren twee handen op een buik.’’

Nee, de stichting was niet bepaald het eerste waar Remco aan dacht, de eerste dagen en weken na de dood van zijn vader. ,,Die ruimte hadden we helemaal niet in ons hoofd’’, vertelt hij. ,,Maar toch moesten we uiteindelijk bepalen hoe en óf we verder zouden gaan met Tileng.’’

Zelfredzaam

Het antwoord is uiteindelijk een volmondig ‘ja’. Lange neemt het voorzitterschap over van zijn vader. Met Tileng zet hij Tons werk voort in de Indonesische dorpen Batturaden, Imogiri en Tileng om die zelfredzaam te maken. Door de bouw van scholen, een buffelbank, laptops en alles wat de lokale bevolking nodig heeft om op eigen houtje verder te gaan. ,,Nee, het was geen vraag of ik hem zou opvolgen. Ik doe dit uit respect voor mijn vader.’

Als je ‘ja’ zegt tegen een project, moet je het ook doen. Zo doen wij dat in Rotterdam

Niet lang na Tons dood reisde Remco met een delegatie van bestuursleden af naar het Indonesische eiland Java. ,,Dat was een cruciaal bezoek’’, concludeert Lange. ,,Ik vond dat er dingen anders moesten, professioneler en eerlijker.’’ Tileng bouwt zelf niets, maar is ‘slechts’ de sponsor en de extra oren en ogen van de lokale bevolking in de drie dorpen (desa’s). ,,Mensen moeten het dus echt zelf doen. En omdat het niet in de Indonesische cultuur past om ‘nee’ te zeggen, kregen we altijd ‘ja’ te horen. Ook als er achteraf nauwelijks niets gebeurd bleek.’’

En dus is het wat Remco Lange betreft tijd voor een cultuuromslag, een ‘Rotterdamse ja’, zoals hij het zelf zegt. ,,Dat hebben we er langzaamaan wel ingekregen daar. Als je ‘ja’ zegt tegen een project, moet je het ook doen. Zo doen wij dat hier in Rotterdam ook. We zien nu dat mensen actiever zijn geworden, meer overleggen en ons ook ons via whatsapp en e-mail veel meer op de hoogte houden. Dat is mooi om te zien.’’

Langzaam keert het plezier bij Remco terug na een loodzwaar jaar. En hij is vastbesloten: ,,Toewijding is essentieel, maar dat kan niet anders. In 2006 ben ik voor het eerst mee geweest. Als je dat eenmaal hebt gedaan, wil je niets anders meer. Je moet iets voor de gemeenschap betekenen, waar ter wereld dat ook is. Dat heb ik gelukkig van mijn vader overgenomen.’’

 

Vele kleintjes maken samen iets groots

Samen iets moois maken. Een filosofie die past bij een corporatie, een maatschap of een vereniging. Een doel bereik je makkelijker als je het samen met anderen doet. Stichting Tileng had niet het doel om EUR 454.000 te besteden in 15 jaar. Zij had slechts als doel een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van mens en omgeving in drie verschillende desa’s op het eiland Java.

Gaandeweg is Stichting Tileng er door de vele donaties in geslaagd om veel goeds te doen. Scholen zijn gebouwd, of opgeknapt. Leraren ontvangen een salaris en kinderen kunnen dankzij een gericht scholarship-programma naar school. Sapi’s (koeien) grazen op het land en zorgen voor nageslacht. Nageslacht dat doorgegeven wordt. Hierdoor ontstaat welvaart op plaatsen waar men er 15 jaar geleden alleen nog van durfde te dromen.

Nu, 15 jaar later, vertrekt er zelfs tot twee keer toe een groep jonge enthousiaste vrijwilligers uit België om met eigen ogen te aanschouwen wat voor moois de stichting heeft gerealiseerd en om met eigen handen een bijdrage te leveren. Slapen bij de dorpelingen en bouwen aan een lokaal voor Sekolah Alam Baturraden (Groene School Baturraden). Alle kosten worden gedragen door deze vrijwilligers van de Bouworde Vlaanderen. Mooier kan het niet. Ook zij doen het samen. Samen met de lokale bevolking en samen met hun leeftijdgenoten.

Zo wordt er weer een mooi project afgerond en kunnen wij als stichting ons richten op het volgende mooie doel. Welke dat wordt? Dat hangt af van de aanvragen die wij uit Indonesië krijgen. Want, hoe graag we ook willen helpen, we kunnen dit alleen samen met de plaatselijke bevolking. Zoals u weet verzinnen wij geen project en vertellen wij niet wat er moet gebeuren. Die input komt van onze plaatselijke vertegenwoordigers die samen met de dorpsvertegenwoordigingen plannen maken.

Het is mooi om te zien dat zo een kleine stichting als de onze al 15 jaar in staat is om dit moois te doen. Samen met u als trouwe donateur. Want of uw bijdrage nou groot of klein is, een idealistisch lading heeft of gewoon omdat u het leuk vindt, ze komt ongetwijfeld recht uit het hart.

Het is de macht van het samen doen, de macht van de kleine beetjes. En vele kleintjes maken samen iets groots.

 

Waarom ik nog steeds donateur van Stichting Tileng ben……

1. omdat ik in 2000 samen met Ton Lange en Cees van der Jagt aan de wieg heb gestaan van deze stichting en ik mij om  die reden alleen al min of meer “schatplichtig” voel;

2. het doorzettingsvermogen van deze stichting om op lokaal niveau op Midden-Java de initiatieven van de lokale bevolking waar te kunnen maken;

3. het geloven in zelfredzaamheid van de lokale bevolking met een steuntje in de rug vanuit Nederland;

4. de resultaten die deze stichting in de loop van de jaren heeft geboekt zijn niet onopgemerkt gebleven in de landelijke en regionale pers in Indonesië;

5. dat er niets aan de strijkstok blijft hangen;

6. dat de onvermijdelijke overhead tot het uiterste minimum blijft beperkt;

7. dat het bestuur zijn werk geheel onbezoldigd uitvoert;

8. dat de kosten voor reizen door bestuursleden naar Indonesië niet ten laste van de stichting komen;

9. omdat de verantwoording van de besteding van de ontvangen donaties transparant is; en ten slotte

10. omdat ik Stichting Tileng een heel warm hart toedraag.

Gericht op de toekomst

Stichting Tileng streeft er naar zo groot mogelijk te worden. Hoe groter we zijn, hoe meer we kunnen bereiken. Toch hebben we daar een aantal kanttekeningen bij. Zo mag de groei nooit sneller gaan dan de organisatie aan kan. Ook mag de stichting nooit zo groot worden dat de snelheid van de communicatie en handelen verloren gaat. De projecten zelf moeten sowieso kleinschalig blijven, zodat elk project kan worden gedragen door de lokale bevolking. Zolang we aan deze voorwaarden blijven voldoen is het devies: “hoe groter, hoe beter”.

Helpt u ons groter worden, zodat wij de lokale bevolking nog meer kunnen steunen? Doneren kan zie www.tileng.nl

De wandelclub doneert

Vorig jaar hadden we besloten te stoppen met de lief en leed pot van de wandelclub, waarvan melding is gedaan in het clubblad. Enige jaren is deze pot beheerd door Bep Hutten waarvoor wij haar ook dankbaar zijn. Bep heeft de eindopstelling gemaakt en kwam tot de ontdekking dat er nog een bedrag in de pot zat.

Tijdens een bijeenkomst van de wandelcommissie is besloten dit bedrag afgerond 110 Euro beschikbaar te stellen voor een goed doel en wel voor de Stichting Tileng. Deze stichting heeft ten doel de verbetering van de leef- en woonsituatie, in de breedste zin van het woord, van de desa Tileng in Indonesië.

De stichting tracht haar doel onder meer te bereiken door het initiëren, begeleiden en financieren van projecten van de lokale bevolking”. De bewoners van de Indonesische dorpsgemeenschap Tileng hebben het geld hard nodig.

Via Stichting Tileng zal onze donatie rechtstreeks ten goede komen aan de lokale bevolking. Niet de stichting, maar de dorpelingen zelf bepalen, uiteraard na goedkeuring van de stichting, wat er met het geld gebeurt! Namens de mensen uit de desa Tileng dank ik jullie allemaal voor deze gift.