Skip to main content

Tag: structurele hulp

Foto’s werkbezoek Imogiri na aardbeving mei 2006 (Foto’s Carnero Mediadesign)

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Fotoalbum.

Wachten op de dingen die gaan komen
Toch enige rust gevonden
Medische post
Medische post
Ja ja wat is er allemaal overgebleven?
Zonder worden
Zonder worden
Zonder worden
Zonder worden
Zonder worden
Zonder worden
Kijken of ik nog wat terug kon vinden
Opname schade
Opname schade
Je moet toch ergens mee onderdak vinden
Je moet toch ergens mee onderdak vinden
Je moet toch ergens mee onderdak vinden
Afbreken voor het omvalt en stenen hergebruiken
Afbreken voor het omvalt en stenen hergebruiken
Zonder woorden
Met recht puinruimen
Ook dit ging van de kleuterschool verloren
De kleuterschool tenten
Zonder woorden
Bouw model bamboe noodwoning
Bouw model bamboe noodwoning
Bouw model bamboe noodwoning
Stenen bikken voor hergebruik
Bouw model bamboe noodwoning
Tussendoor rapporteren naar Nederland
Bouw model bamboe noodwoning
Bouw model bamboe noodwoning
Bouw model bamboe noodwoning
Bouw model bamboe noodwoning
Remco moest zelf ook aan de slag
Bouw model bamboe noodwoning
De door de stichting gekochte schoolspulletjes
Uitreiken schoolspulletjes
Uitreiken schoolspulletjes
Uitreiken schoolspulletjes
Uitreiken schoolspulletjes
Uitreiken schoolspulletjes
Uitreiken schoolspulletjes
Uitreiken schoolspulletjes
De voltooiing van de model bamboe noodwoning nadert
De voltooiing van de model bamboe noodwoning nadert
De voltooiing van de model bamboe noodwoning nadert
Ook in de avond aan het werk
De voltooiing van de model bamboe noodwoning nadert
In gebruik geven van de model bamboe noodwoning

Werkbezoek april – mei 2014, deel 3

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Op zondagmorgen 4 mei om 02:00 uur ben ik met het lokale management vertrokken uit Baturraden voor de werkbezoeken aan Imogiri en Tileng. We zijn zo vroeg vertrokken om na het bezoek aan Imogiri nog dezelfde dag door kunnen gaan naar de desa Tileng met zijn 16 dusuns (woongemeenschappen).

Die zondagmorgen kwamen wij om 07:00 uur aan in Imogiri.

huis 2Na ontvangst door de plaatselijke vertegenwoordigers hebben we met hen een rondgang gemaakt langs de uitgevoerde projecten. Alles ziet er nog goed uit. Geen bijzonderheden. Tijdens het evaluatiegesprek daarna werd aan ons meegedeeld dat onze huidige vertegenwoordigers in Imogiri niet voldoende tijd meer hebben om projecten te ontwikkelen, te begeleiden en toe te zien op de uitvoering. Ze hebben het te druk gekregen met hun eigen werk. Ze zijn hard op zoek naar capabele opvolgers, die de bewoners van Imogiri willen vertegenwoordigen overeenkomstig het handboek “Implementatie van beleid op lokaal niveau” (integraal onderdeel van het beleidsplan van Stichting Tileng). Zolang er geen, voor de stichting acceptabele, nieuwe vertegenwoordigers zijn aangesteld, zullen er geen nieuwe plannen kunnen worden opgezet. Niet leuk voor de bewoners van de desa Imogiri, maar kwaliteit moet gewaarborgd blijven. We werken immers met geld van onze sponsors en donateurs, die dat in vertrouwen aan de stichting hebben gegeven. Dat vertrouwen mag nimmer worden geschaad. Daar is men het in Imogiri helemaal mee eens.

We zijn om 11:00 uur vertrokken voor ons volgende werkbezoek aan de desa Tileng met zijn 16 dusuns (woongemeenschappen). We zijn daar om 13:30 uur aangekomen.

Management in ManggungVanaf de hoofdweg zijn we gelijk de dusun Manggung ingereden naar het huis van de coördinator van de “Buffelbank” aldaar. Ook hier was het ontvangst hartelijk, ondanks dat we onverwachts aankwamen.

In de avond hadden we een bijeenkomst met het inmiddels voltallige bestuur van de “Buffelbanken” Manggung en Tileng (2 van de 16 dusuns van de desa Tileng). Ik heb gevraagd hoe het met hen gaat, waar ze zo mee bezig zijn, hoe het met de sapi’s (koeien) gaat en wat hun plannen voor de toekomst zijn. Dit werd natuurlijk, zoals gebruikelijk, vertaald door Santos, Iko en Suci van het management van de stichting in Indonesië.

Het gaat goed met de mensen in desa Tileng. De stichting heeft door het steunen van hun buffelbank enige welvaart gebracht. Dat is ook te zien aan bijvoorbeeld de uitstraling van de dusuns Tileng en Manggung.

In Manggung zitten nog 53 van de oorspronkelijke 60 personen in de buffelbank. In Tileng zijn dat 41 van de 42. De mensen die zijn afgevallen hebben zich niet gehouden aan de afspraak om minimaal één sapi in bezit te houden en mogen derhalve niet meer met de bank meedraaien.

Ze hebben het geld van de verkoop echter wel goed besteed. Net zoals bij de reguliere verkopen is de opbrengst gebruikt om bijvoorbeeld land en/of een brommer te kopen. Ook wordt het geld wel gebruikt voor de aanzet om een huis te bouwen of het bestaande te verbeteren. Daarnaast wordt het gebruikt om de kinderen een goede opleiding te laten volgen. Een aantal kinderen volgt zelfs een universitaire opleiding, wat voorheen niet tot de mogelijkheden behoorde.

Ook wordt een percentage van de opbrengst in een noodfonds gestort voor als er calamiteiten zijn in de gehele desa Tileng. Ik was zeer verheugd dit te horen. Inmiddels hebben de buffelbankbesturen van de dusuns Tileng en Manggung een organisatie opzet, die voor de gehele desa Tileng met zijn 16 woongemeenschappen actief is. Zo gaan en kunnen alle dusuns op de zelfde wijze bestuurd worden met eenzelfde wijze van werken. Dit vergroot alleen maar de effectiviteit en daarmee komt een droom uit van het stichtingsbestuur in Nederland. Het heeft even geduurd, maar ze hebben uiteindelijk ons advies tot verregaande samenwerking opgevolgd.

Bestuur Tileng Gunung KidulBinnenkort zal dit (nieuwe) bestuur (op de foto de voorzitter en de secretaris) zich presenteren aan het hoofdbestuur in Nederland. De secretaris heeft toegezegd af en toe een verhaaltje in drie talen (Bahasa Indonesia, Engels en Nederlands) op te sturen voor de website van de stichting. Het bestuur werkt onder de naam Stichting Tileng Gunung Kidul (lees: Tileng met zijn 16 woongemeenschappen) Indonesia. Je moet toch een klinkende naam hebben, niet waar.

De nieuwe secretaris zal, indien hij vragen heeft, in het Engels, de penningmeester van het bestuur in Nederland raadplegen. Voor alle andere zaken zal alles via het management in Indonesië lopen, zoals in het handboek staat vermeld.

sapi bruinNatuurlijk is er ook gesproken over de verdeling van de sapi’s. Op korte termijn komt men met een totale inventarisatie op naam, voorzien van foto’s.

 

 

 

coopgebouwDe 4 jaar geleden opgezette coöperatie in Manggung is niet echt op gang gekomen. Men krijgt niet voldoende handen op elkaar om het effectief draaiend te maken en te houden. Het gebouw gaat nu deel uitmaken van Stichting Tileng Gunung Kidul Indonesia, waarmee het meer rendabel gaat worden. Het gebouw is nu immers in gebruik bij de hele desa Tileng en niet meer alleen bij Manggung.

CassaveMet een deel van de sapi-opbrengst worden plannen ontwikkeld om de landbouwproductie te verhogen. Een voorbeeld daarvan is de cassave proeftuin. In de proeftuin staan vijf maanden oude cassaveplanten. In die vijf  maanden hebben (kleine) planten, die volgens de traditionele wijze geteeld worden, een opbrengst van 2 pond en (grotere) planten, die worden geteeld volgens een nieuw ontwikkelde methode, een opbrengst van 10 kilo. Als ze de planten 9 maanden laten staan is de verwachte opbrengst voor de kleine planten 3 pond en voor de grote maar liefst 20 kilo.

Daarnaast wordt de zuiver biologische methode ook toegepast om het gras voor de koeien beter te laten groeien. Aan de sapi’s, die dat te eten krijgen, is dat al te zien. Hoopvolle geluiden dus.

Ik heb ze gecomplimenteerd voor de aanpak en wijze van functioneren. Zij zeggen dat ze dat verplicht zijn tegenover de sponsors en donateurs van de stichting.

Op maandag om 08:00 uur vertrokken we uit de desa Tileng voor de lange rit naar Baturraden met een tussenstop in Yogyakarta. Een reis per auto van meer dan 10 uur .

 

Volgende week het laatste deel (4).

 

Werkbezoek april – mei 2014, deel 2

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Pelita HatiAls eerste van de te bezoeken scholen bezocht ik de in 2013 gebouwde kleuterschool Pelita Hati. Vorig jaar juni kreeg ik te horen dat er, na de officiële gereedmelding, nog aluminium kozijnen (zoals die in de aanvraag zaten) geplaatst zouden worden. Zij het met enige vertraging, zijn deze inmiddels geplaatst. Zo heb ik weer kunnen constateren dat plannen gewoon volgens de aanvragen worden uitgevoerd. Met andere woorden, men gaat gewoon door zoals afgesproken. Ook als ze niet weten dat er iemand van het bestuur komt controleren. Mooi toch, dat je op het plaatselijke management kan rekenen.

SD Kemutug LorDe eerste lagere school van Stichting Tileng, in Baturraden Ketumug Lor, ziet er goed uit. De school zal binnenkort zijn (door de Indonesische overheid betaalde) verfbeurt weer krijgen. In Indonesië moet dat goed worden bijgehouden, anders gaat het snel achteruit in het klimaat daar.

Schoolbanken vervangen Karangsalam sponsorOnze derde lagere school, in Baturraden Karangsalam, staat er ook goed bij en behoeft vooralsnog geen extra aandacht. Op het moment dat ik arriveerde waren de kinderen druk aan oefenen voor een regionaal optreden de volgende dag. Ik heb zeer genoten van de muziek.

De schoolbanken zijn echter aan vervanging toe. Het zou niet gek zijn als we daar een sponsor voor zouden kunnen vinden.

 

 

Drumband TK PerwitiAan onze eerste kleuterschool in Karangsalam kan je zien dat dit een van de eerste door de stichting gebouwde scholen is. De school ziet er nog redelijk goed uit, maar is aan uitbreiding/herbouw toe. De door mijn kleinkinderen, Lieke en Milan (nu drieënhalf en anderhalf jaar oud), aan de school geschonken muziekinstrumenten zien er nog mooi uit. De instrumenten worden goed gebruikt. Leuk als je ziet dat hun initialen er op staan.

2e kleuterschoolDe tweede kleuterschool aldaar is volop in gebruik. Door het succes is de school alweer te klein. Dat komt voornamelijk doordat er, na gereedkomen van de eerste fase, een crèche is opgestart, hetgeen niet in het ingediende plan was opgenomen. De oorspronkelijk geplande, maar nog niet gebouwde, tweede verdieping is hard nodig. Over hoe deze gerealiseerd moet worden is men nog hard aan het nadenken. De kosten moeten binnen de perken blijven en er moet geld voor zijn. Immers, de stichting geeft pas groen licht als het plan akkoord is bevonden en de middelen aanwezig zijn. Een leuke ervaring waren de kinderen zingend met Santos, onze manager in Indonesië.

Song dans festivalOp zaterdag 3 mei ben ik met Santos, Tri (2e penningmeester in Indonesië) en Dessy (haar dochter) naar het jaarlijkse song- en dansfestival in Baturraden geweest. Toen ik het terrein op kwam werd ik door een ieder begroet en klonk er door de luidsprekers “welkom Bapak Ton, voorzitter van Stichting Tileng”. Er klonk een luid applaus over het hele festivalterrein. Dan gaan de rillingen wel door je lijf. Ze wisten echt niet dat ik er was en naar het festival zou komen. Het was dus echt een spontane reactie. Er werd gelijk een plaatsje in geruimd op de eretribune. Eigenlijk wil ik dat niet, maar ze zijn zo ontzettend trots als je komt kijken en dan doe je dat voor ze. Aan het festival deden ongeveer 100 scholen mee, van crèches tot en met universiteit.

op de fotoIk moest zoals gebruikelijk ook met veel mensen op de foto. Ik hou daar niet zo van, maar je doet het om de mensen te plezieren en het kost immers geen geld.

Het is mij weer duidelijk dat we het op onderwijsgebied goed doen. De scholing van de kinderen geeft hen een betere positie in hun verdere leven. Zo kunnen zij bij gaan dragen aan een betere wereld. Nu ik dit schrijf, besef ik dat er altijd mensen zijn die zeggen dat het een druppel op de gloeiende plaat is, maar gelukkig gaat het hier heel goed. Onze druppel wordt ook steeds groter.

Ik hoop dat de kinderen van nu over een aantal jaren in koor roepen; “Je bent jong, je hebt je diploma op zak en je wilt wat. Niet zomaar wat, nee, je wilt alles wat je hebt geleerd in praktijk brengen en het liefst ook de wereld waarin je leeft een beetje mooier maken”. Laten we hopen dat dat dan ook nog mag gebeuren.

 

Volgende week deel 3.

 

Jaarverslag 2013

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

PROFIEL STICHTING TILENG

STICHTING TILENG STEUNT DE DESA. STEUNT U STICHTING TILENG?

Sinds de oprichting in 2000 (en via haar oprichters reeds een drietal jaren daarvoor) steunt Stichting
Tileng aan aantal desa’s (dorpen) op het eiland Java in Indonesië. In eerste instantie uiteraard de
desa Tileng, inmiddels uitgebreid met Imogiri en Baturraden. Stichting Tileng heeft als doelstelling het
verbeteren van de leef- en woonsituatie in deze desa’s. Dit doet zij door middel van het bouwen van
huizen en scholen, het verlenen van studiebeurzen, het opzetten van een veestapel (de ‘Buffelbank’),
en nog veel meer.

De stichting begeleidt en financiert alleen projecten, die zijn geïnitieerd door de lokale bevolking. Dat
wil zeggen dat de mensen in de desa’s zelf aangeven wat zij nodig hebben en met steun van de
stichting zouden willen realiseren. Deze lokale initiatieven waarborgen ………………….

Verder lezen? Ga naar het jaarverslag.

Werkbezoek april – mei 2014, deel 1

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Op 27 april jl. ben ik (uiteraard op eigen kosten) op reis gegaan voor een onaangekondigd werkbezoek aan het management, de projecten en de desa’s op Java, Indonesië.

Die zondag vertrok ik met Garuda Indonesia van Amsterdam naar Jakarta en op 28 april ben ik van daaruit doorgereisd naar Yogyakarta.

BusOp woensdag 30 april heb ik in Yogyakarta om 10:00 uur de Efisiensi bus gepakt naar Purwokerto om van daaruit naar Baturraden Kemutug Lor af te reizen. Immers in Kemutug Lor woont de General Manager van Stichting Tileng Indonesia en houdt de stichting ook kantoor.

Ik had met Tekad Santosa (Santos), onze General Manager daar, afgesproken dat ik op woensdagmiddag 30 april een SMS zou sturen zodra ik klaar zat om met hem te Skypen. Hij en ik zouden dan een en ander over de projecten doornemen. Die SMS­ heb ik gestuurd, maar met de mededeling dat ik geen internetverbinding had en dat ik in plaats daarvan zelf wel langs kwam om alles te bespreken. Hij begreep daar niets van, zei hij later. Toen ik met de taxi aankwam in Kemutug Lor stond Santos toevallig aan de kant van de weg te praten. Men zei tegen hem “Santos, je krijgt gasten”, waarop hij naar de taxi liep. Hij stond als aan de grond genageld toen hij mij zag uitstappen. Toen begreep hij ineens waarom ik zei “ik kom zelf wel langs”. Samen liepen we richting huize Santosa. Santos riep “kom eens kijken wie er is”. Ook bij de familie was de verbazing groot toen ik het huis binnenliep. Ze dachten immers dit jaar te moeten laten zien dat alles gaat zoals het moet gaan, ook zonder dat de voorzitter uit Nederland langs zou komen om poolshoogte te nemen.

Toen ze van de schrik waren bekomen (en dat duurde wel even), was het welkom zoals vanouds bij wel aangekondigde (werk)bezoeken.

SlametKijkend naar de vulkaan Slamet kon ik zien, en soms horen, dat deze nog steeds actief is. Ik hoorde rommelen en ploffen en zag ook een grote rookpluim verschijnen. De situatie aan de zuidkant is volledig onder controle daar in Baturraden. Er is een heel team aan de slag die de situatie goed in de gaten houdt. Elk uur van de nacht laten zij via klopsignalen horen of er gevaar is, zoals dat ook gebeurde in 2006 bij de aardbevingen in Imogiri. Er hangen spandoeken langs de weg waarop de evacuatieroutes zijn aangegeven en er zijn overal routebordjes geplaatst. De mensen moeten op gezette tijden de evacuatie oefenen. Er was dus geen direct gevaar voor de bevolking (en voor mij). Ook het lokale management van de stichting zorgde goed voor mij in Santos Home Stay, waar ik verbleef in Baturraden en dat daarmee mijn basis was voor alle werkbezoeken.

EvacuatieDe kranten in Yogyakarta schrijven regelmatig sensatieverhalen over de Slamet, waardoor ik steeds gebeld werd door mensen uit Yogyakarta met de vraag hoe de situatie was in Baturraden en of ik nog wel veilig was. Sensatie is immers goed voor de krantenverkoop.
Voor dat ik iets schrijf over de projectbezoeken, is het goed te vermelden dat ik het zeer prettig vond dat er niets geregeld was. Ik kon zo ervaren hoe het in de dagelijkse praktijk gaat zonder dat er van alles vooraf is georganiseerd en zonder dat er grote ontvangstcomités klaar staan.

Op de eerste werkdag hebben we in een rustig tempo een paar scholen bezocht omdat ze op dat moment toch gesloten waren. Even rustig rondkijken. De dagen daarna zijn alle scholen bezocht terwijl de kinderen les hadden.

gesprek met leerlingenTijdens mijn bezoek heb ik met een deel van de kinderen uit het scholarship programma (en tevens met hun leerkrachten) gesproken over hun vorderingen. Zowel de leerkrachten als de leerlingen zelf gaven aan dat de prestaties goed zijn en ze bedankten Stichting Tileng voor de studiebeurzen. Ook heb ik ze gevraagd waar ze zich al zo mee bezig houden na schooltijd. De meest voor komende activiteiten na schooltijd zijn huiswerk, sporten, hobbyen en de ouders helpen.

 

Volgende week deel 2.

 

“Ga op uw Bersamareis ook eens langs de projecten van Stichting Tileng”

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Naar aanleiding van vragen van reizigers van Stichting Bersama heeft Stichting Tileng door haar grafische vormgever Carnero Mediadesign (uiteraard kosteloos) een reisbrochure laten ontwerpen. Deze brochure kan Bersama aan haar reizigers overhandigen bij de offertes en reisbescheiden.

Brochure 22-10- 2008 Buitenkant alle copyOp deze wijze kunnen de reizigers aan Bersama aangeven welke projecten van de stichting ze tijdens hun (rond)reis in Indonesië zouden willen bezoeken.

Op deze wijze kunnen beide stichtingen samen de reizigers interesseren voor het werk van Stichting Tileng in Indonesië, onder het motto “Ga op uw Bersamareis ook eens langs de projecten van Stichting Tileng”. Tijdens hun reis kunnen zij kennismaken met het leven in de desa’s en kijken hoe de kinderen daar naar school gaan. Daarbij kunnen projecten getoond worden zoals de (kleuter)scholen, de (nood)woningen en de koeien van de ‘Buffelbank’.

Duidelijk is dat het mes aan twee kanten snijdt. De reiziger is er van verzekerd een mooie reis met Stichting Bersama te maken en men krijgt, indien men dat op prijs stelt, oog en aandacht voor het werk van Stichting Tileng.

Stichting Bersama Nederland-Indonesië heeft als belangrijkste doelstelling, het bevorderen van de sociale band tussen de bevolking van Nederland en Indonesië. Zij wil dit bereiken door nauwe samenwerking met de lokale, inheemse bevolking, op het gebied van reizen binnen Indonesië, het bemiddelen in en organiseren van familiebezoeken in Nederland voor Indonesische staatsburgers, uitwisselingsprogramma’s op cultureel gebied, het steunen van kleine projecten en het geven van voorlichting in het algemeen over Indonesië.

Door deze kleinschaligheid is het mogelijk zeer flexibel en voordelig reizen te organiseren waarbij een hoge mate van “maatwerk” gerealiseerd kan worden voor de reizigers, met betrekking tot wensen, mobiliteit en het te besteden budget. Met andere woorden, zij hebben een grote mate van vrijheid met betrekking tot de invulling van het reisprogramma met de zekerheid van transport en logies.

Stichting Tileng steunt de desa’s en Stichting Bersama steunt mee.

 

Kleuterdrumband TK Pertiwi Baturraden Karangsalam

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Video.

Werkbezoek april mei 2014.
De eerste kleuterschool in Karangsalam gebouwde school is. De door de kleinkinderen van de voorzitter, Lieke en Milan nu drie en half en anderhalf jaar oud, geschonken muziekinstrumenten aan de school zien er nog mooi uit. De instrumenten worden goed gebruikt. Leuk als je ziet dat hun initialen er op staan.