Inspiratie (6)
Wat inspireert mij in mijn werk voor Stichting Tileng? Die vraag heb ik mij inderdaad wel eens gesteld. Wat is de drijfveer om je in te zetten voor een stichting als Stichting Tileng? Ik denk dat er maar een antwoord past bij een vraag als deze, namelijk: passie. Passie voor het land en voor de mensen die er leven.
Passie voor een heleboel mooie dingen, die we daar met zijn allen al hebben kunnen realiseren. Nieuwe scholen bouwen, oude scholen renoveren. Huizen bouwen, met name in Imogiri na de aardbeving in 2006. Na de ramp hebben we direct kunnen helpen, mede dankzij de donateurs hebben we 35 tijdelijke huizen kunnen bouwen. Nu, inmiddels vier jaar later, wordt er nog steeds gebouwd aan huizen die toen zijn beschadigd. Nog steeds wonen er mensen in huizen die zwaar zijn beschadigd door de aardbeving. We hebben hier al heel veel aan kunnen doen, maar we zijn nog druk bezig iedereen in het getroffen gebied een goed onderkomen te bieden door het bouwen van nieuwe woningen. Vier zijn er inmiddels klaar. Er moeten er nog tien worden gebouwd.
Passie die ik mag delen met de leden van het bestuur, maar zeker ook met de donateurs die de stichting een warm hart toe dragen. Passie die je deelt met de mensen in Indonesië, onze vertegenwoordigers die zich dagelijks inzetten om de ingediende plannen goed en binnen het door hen zelf opgelegde budget te realiseren.
Allemaal belangeloos, zowel hier in Nederland als aan de andere kant van de wereld in Indonesië. Samen werken we aan iets moois, het einde is nog niet in zicht, we kunnen er nog zoveel doen.
Ook zijn er nog steeds kinderen die naar school moeten in een gebouw dat niet voldoet; lekke daken, kapot meubilair. En wat te denken van het buffelproject; inmiddels een groot succes in Manggung en omgeving. We zijn druk bezig om dit ook in Imogiri en Baturraden te realiseren. Ieder gezin een koe, hoe simpel kan het zijn? Iedere keer weer wordt de passie gevoed door goede berichten uit de desa’s. Simpelweg een mailtje met een foto. Een foto waarop blije kinderen staan die weer veilig naar school kunnen. Of een foto van een gezin voor het gerenoveerde huis. Op het gezicht een glimlach, niet alleen bij hen, maar ook bij mij. Iedere keer weer, als we een nieuw project hebben opgeleverd en we het resultaat mogen aanschouwen, dan ben ik trots dat ik daar deel van uit mag maken. Dat moet passie zijn. Voor mij het enige juiste antwoord.
Volgende week leest u over de inspiratie van onze ambassadeur Wouter Muller.
Baturraden, buffelproject, desa, Donateurs, Imogiri, Indonesië, Manggung, meubilair, passie, project, Stichting Tileng