Skip to main content

Tag: sponsors

Baturraden: ‘Hier maken mensen zelf het verschil’

Tijdens een rondreis over Java met een kleine groep Nederlandse reisgenoten kwamen we op 28 september jl. ’s avonds aan in Baturraden. Een van de drie desa’s van Stichting Tileng. Bij het hotel worden we al opgewacht door Tekad Santos, de vertegenwoordiger van Stichting Tileng in Indonesië en grote animator van vele Tileng-projecten. Ons weerzien is aller hartelijkst en we nemen samen het programma door wat hij voor de volgende dag voor ons in petto heeft.

Jos 7 bronnenDat blijkt heel veel te zijn. Het begint ’s morgens al vroeg met een tocht door een geweldig mooi natuurgebied en een spannende wandeling naar ‘De 7 bronnen’. Warmwaterbronnen die zwavel bevatten en die daar ontspringen. Een prachtig gezicht om te zien, maar nog mooier om te ondergaan. Daarvoor worden we eerst ingesmeerd en gemasseerd met gele zwavelmodder. Daarna afspoelen met dat warme bronwater is voor ons allen een verrukking.

 

 

 

 

 

sawah3Daarna wandelen we naar een prachtige plek waar een heerlijke lunch ons wacht. ’s Middags maken we een pittige wandeling door alles wat Baturraden aan rijke natuur te bieden heeft: bossen, bloemen, vergezichten, de mooiste sawah’s en rustieke kampongs met overal ontzettend vriendelijke mensen.

 

 

 

Tileng3Terug in het hotel komen we even bij en maken we ons op voor het avondprogramma. Wat dat is houdt Santos voor ons geheim, maar het is duidelijk dat hij iets bijzonders voor ons heeft bedacht. En inderdaad: we worden naar een schoolplein gebracht dat is omgetoverd tot een grote feesttent met podium, muziek en de heerlijkste hapjes op feestelijk versierde tafels en stoelen. Er zijn zo’n 150 mensen, grotendeels uit Baturraden, maar Santos en Iko (de andere vertegenwoordiger van de stichting in Indonesië) zijn er in geslaagd om ook allerlei belangrijke autoriteiten naar deze avond te halen.

Wij worden onthaald als eregasten uit Nederland en beschouwd als vertegenwoordigers van de Stichting Tileng. Dat is eigenlijk ook zo, want de hele reisgroep draagt Tileng een warm hart toe. En ik voel me alsmaar trotser worden dat ik hier ben als ambassadeur voor de stichting.

Tileng5Het feestprogramma is één grote verrassing voor ons. De leraressen van scholen die door Tileng ondersteund worden hebben prachtige dansen ingestudeerd. De scholieren zingen speciaal ingestuurde Nederlandse liedjes als ‘ Berend Botje’ en ‘Vader Jacob’. Geweldig! En 4 jonge meisjes voeren een adembenemend mooie dans uit. Baturraden op zijn best!

 

 

Tileng4

Het meer officiële programma omvat diverse toespraken van enkele autoriteiten, zoals de burgemeester en een lid van het Indonesisch parlement. Speciaal voor ons spreken sommigen ook een welkomstwoord in het Nederlands! Daarna bieden ze aan een groep leraren en leraressen een officiële oorkonde uit die recht geeft op een aanvulling op hun salaris. Maar liefst 39 personen komen daarvoor in aanmerking.Deze aanvulling is van wezenlijk belang omdat het normale onderwijssalaris onvoldoende is.

 

De onderwijsgevenden zijn dan niet meer genoodzaakt om allerlei bijbaantjes te nemen wat weer slecht is voor de kwaliteit van hun onderwijs.

Vervolgens word ik uitgenodigd om aan 15 scholieren een zgn. ‚scholarship’ (studiebeurs) te overhandigen. Zowel de salarisaanvullingen als de scholarships zijn met steun van de Stichting Tileng tot stand gekomen. En ik voel me onder de sterrenhemel van Baturraden super trots om juist hier het werk van de stichting als ambassadeur te vertegenwoordigen en uit te dragen. Dat laatste mag ik doen met een speech voor alle aanwezigen. Daarin benadruk ik vooral de eigen inzet van de lokale bevolking als motor voor de eigen ontwikkeling. En hoe belangrijk het is om in onderwijs, om in kinderen te investeren. Wie in kinderen investeert, investeert in de toekomst. En de kinderen van Baturraden zijn de toekomst van Indonesië.

Na dit officiële gedeelte wordt het feestbuffet geopend en reken maar dat alle aanwezigen daar heerlijk van hebben genoten. Terug in het hotel zijn we als reisgroep nog lang onder de indruk van deze geweldige feestavond met de lokale bevolking van Baturraden.

De volgende dag maken we een rondtocht langs de diverse projecten die Stichting Tileng hier ondersteunt. We bezoeken drie scholen en een bijzonder onderwijsproject in de natuur. En wat is het opnieuw buitengewoon inspirerend om met eigen ogen te zien hoe leraren en leraressen vol toewijding met kinderen werken aan hun toekomst. Hier gebeurt voor onze eigen ogen wat de Stichting Tileng zich ten doel stelt. Geen vage projecten, maar concrete ondersteuning van wat men daar zelf wil en zelf hard aan werkt. Op basis van duidelijke afspraken, goede verantwoording en met concrete resultaten als bewijs.

Bobbie2Ter afsluiting brengt Santos ons naar een stal waar drie prachtige koeien ons opwachten, het begin van de “Buffelbank” van Baturraden, mede mogelijk gemaakt door Tileng-donateurs. Hartverwarmend om te zien. Zo hartverwarmend dat mijn reisgenoten spontaan besluiten om samen een donatie te doen voor nog een koe (ongeveer 650 euro).

 

 

Dankwoord Wouter Baturraden 2014Terug in het hotel nemen we hartelijk afscheid van Santos en bedanken we hem voor alles wat hij en zijn medewerkers hebben gedaan om ons een doorkijk te geven in hoe Baturraden zelf aan zijn toekomst werkt met steun van Stichting Tileng.

 

En op weg naar ons volgende reisdoel zing ik in stilte het refrein van het lied dat ik voor het werk van Stichting Tileng schreef:

“In Tileng, Baturraden, Imogiri, wordt de toekomst gemaakt / met wat men zelf kan / met wat men zelf wil / hier maken mensen zelf het verschil”

Ja, de wereld wordt een beetje mooier door de inzet van mensen als Santos en vele anderen daar en onze ondersteuning hier. Laten we dus doorgaan, ik heb zelf gezien hoe zeer dat de moeite waard is en hoe goed het werkt. Steun dat werk!

Stichting Tileng steunt de desa’s, steunt u Stichting Tileng!

Aangetoon effect

 

Van bezoek tot Stichting Tileng (deel 3)

Deel 1 gemist? Klik hier!  Deel 2 gemist? Klik hier!

In de afgelopen twee delen hebt u kunnen lezen hoe het allemaal is begonnen met Stichting Tileng. Nu terug naar het heden. Inmiddels is de stichting al meer dan veertien jaar actief en dat is niet ongemerkt gebleven. Niet in Nederland, maar vooral niet in Indonesië.

Tijdens de in de vorige delen beschreven reizen en ontmoetingen heb ik twee geweldige mensen ontmoet: Puri Purwanto en Tekad Santosa. Puri woont in Imogiri en Santos in Baturraden. Zij vonden dat de stichting ook het goede werk zou kunnen doen in hun desa’s, Imogiri en Baturraden. In eerste instantie konden wij projecten daar niet honoreren omdat ze buiten het statutaire werkgebied (desa Tileng) van de stichting waren gelegen. Om hen beiden niet al te zeer teleur te moeten stellen, kon een aantal van die verzoeken, via bemiddeling van onze stichting, door een aantal andere instanties alsnog worden gehonoreerd.

Aangezien het bestuur deze werkwijze, mede gelet op het feit dat het merendeel van die projecten ook echt steun verdiende, nogal omslachtig vond, is in 2005 besloten de statuten van de stichting aan te passen. Dat is in 2007 geëffectueerd door de notaris. Het werkgebied desa Tileng werd verruimd tot geheel Java. De stichting steunt nu drie desa’s (dorpen): Tileng, Imogiri en Baturraden op het eiland Java in Indonesië.

We hebben met behulp van onze sponsors, donateurs en de mensen uit de desa’s veel mooie en duurzame projecten kunnen realiseren. Inmiddels hebben we tientallen projecten afgewerkt en gaan we, dankzij uw hulp, verder met lagere scholen in Baturraden, huizen in Imogiri, een landbouw- en veeteelt coöperatie in Tileng, en nog veel meer.

Voor al die projecten tezamen hebben wij nu inmiddels meer dan vier ton euro effectief besteed in Indonesië. Een resultaat waar wij als kleine organisatie, uitsluitend steunend op vrijwilligers, ongelofelijk trots op zijn. Zeker als je bedenkt, dat er tot op heden minder dan 1% aan overheadkosten in Nederland is achtergebleven; vandaar onze bestedingsgarantie van 99%.

Ik besluit deze reeks in de hoop dat u het leuk en interessant vond. Mocht u geïnteresseerd zijn in meer gedetailleerde informatie over de stichting, kijk dan op de website van de stichting (www.tileng.nl) of mail naar info@tileng.nl.

Van bezoek tot Stichting Tileng (deel 2)

Deel 1 gemist? Klik hier!

Gelukkig duurde de nacht niet zo lang. Deze mensen komen om 04.00 uur weer tot leven, dan begint de vrouw alweer aan haar dagelijkse bezigheden. Na een simpel en goed ontbijt zijn wij met de familie naar het schooltje van Ribut geweest en hebben inkopen gedaan op de pasar. Een uur rijden vanaf Manggung. Daar hebben wij kleren en andere noodzakelijkheden voor Ribut en haar vader en moeder gekocht.

Na terugkomst van de pasar hebben wij thee gedronken en nog wat rondgewandeld in de dusun. Toen werd tijdens de gesprekken met de dorpelingen het idee geboren om wat meer te gaan doen voor de bewoners in de dusun Manggung.

Ik heb hen gevraagd een plan te ontwikkelen voor het bouwen/renoveren van woningen in de dusun. Ik zou dan in Nederland op pad gaan om sponsors te vinden die dat plan zouden willen financieren. Na toch wel twee vermoeiende dagen namen wij voldaan afscheid van de familie en de dorpelingen met de toezegging dat wij over twee jaar terug zouden komen.

Snel nadat wij weer in Nederland kwamen, kwam ik in het bezit van het door de bewoners opgezette plan. Het betrof de nieuwbouw van drie woningen en het renoveren van zeven woningen. Met dit plan ben ik op pad gegaan en heb een sponsor gevonden. Nu konden de bewoners met een aantal vaklui aan de slag.

In 1999 zijn mijn vrouw en ik weer naar Indonesië gegaan. Naast de rondreis op Oost-Java zijn wij natuurlijk weer in Manggung geweest. Naast de gebruikelijke activiteiten konden wij de gerenoveerde en een afgebouwde woning(en) aanschouwen. De nieuwe woning was op de plaats van het bamboehutje voor onze familie gebouwd. Zij waren daar zeer blij mee. De andere twee nieuwe woningen waren in aanbouw zodat ik daar zelf ook nog aan heb kunnen metselen. Nu zijn wij maar een dag gebleven wegens tijdgebrek. Wij zijn natuurlijk wel met de familie naar de pasar geweest in Wonosari. Ook nu beloofden wij ons te blijven in zetten voor de dusun en in 2002 terug te komen.

In Nederland blijf je je bezighouden met  Manggung. Er kwamen signalen richting Nederland dat men wel met andere projecten verder wilde gaan maar dat dan op desa-niveau zou moeten gebeuren om Manggung niet meer privileges te geven boven de andere 16 dusun’s die samen de desa Tileng vormen.

Nu ik meer geld nodig had voor andere projecten, en voor een groter gebied, zeiden mijn sponsors dat ik het e.e.a. zou moeten formaliseren.

Tijdens het vertonen van mijn video-opnames van onze reis op Oost-Java werd het idee geboren een stichting op te richten. Een van de toeschouwers was bereid de stichting met mij op te zetten. Nadat ook een collega van mij bereid was een bestuursfunctie te bekleden was het snel bekeken. Op naar de notaris en de Stichting Tileng was geboren in juni 2000.

Vanaf dat moment moest het bestuur gaan werken om de stichting verder vorm te geven en operationeel te krijgen, hetgeen onder andere resulteerde in een website en een tweetalige brochure.

In plaats van 2002 zijn mijn vrouw en ik reeds in maart/april 2001 weer in Indonesië geweest. Enerzijds voor een bezoek aan onze familie aldaar en anderzijds voor een rondreis op West-Java. Daarnaast heb ik totaal een week besteed aan zaken in het belang van de Stichting Tileng. Zoals o.a. het regelen van de vertegenwoordiging aldaar en het maken van afspraken met de leider(s) van de desa Tileng en de dusun’s.

Het was weer een voortreffelijke tijd.

Volgende week deel 3.

 

Kumpulans en Pasars

Na een aantal jaren zelf Kumpulans te hebben georganiseerd, zijn we daarmee gestopt. De geringe opbrengst, ten opzichte van de geweldige inzet van onze ambassadeur Wouter Muller, Wieteke van Dort, Ernst Jansz, vele andere artiesten en alle vrijwilligers, was eenvoudigweg niet lonend. En omdat voor ons overeind moest blijven staan, dat alle activiteiten alleen maar geld moeten opbrengen en vooral niets mogen kosten hadden wij geen andere keus. Donaties mogen alleen gebruikt worden voor projecten in Indonesië en niet voor Kumpulans of andere kosten hier in Nederland. Onze 99% bestedingsgarantie moet onverkort gehandhaafd blijven.

We nemen de laatste tijd echter op uitnodiging deel aan Kumpulans en Pasars georganiseerd door sympathisanten van de stichting. Zoals Kelapa Muda (Peter Lefeber) en WZH-Waterhof (Jane Velden en Jeannette Baas).  Zij stellen ruimte en tijd beschikbaar en nodigen artiesten uit. Ons bestuurslid Ellen Mierop wordt gevraagd mee te helpen met de organisatie. Dat doet ze dan ook graag en met volle inzet.

Als onze ambassadeur door de organisatie gevraagd wordt, en hij tijd heeft, zal hij aanwezig zijn en optreden. Dat trekt dan ook weer fans van hem aan. Wouter vraagt altijd en overal de aandacht voor het werk van de stichting en het belang van donateurs.

Roll-up banner - TilengOp de meeste Kumpulans en Pasars hebben we de beschikking over een kraampje. Die kraam wordt bezet door bestuursleden en af en toe doen we een beroep op vrijwilligers. Met onze nieuwe rolbanner (foto) trekken we voldoende aandacht en hoeft men niet naar ons te zoeken. Met brochures, ‘one pagers’, magazines, antwoorden op gestelde vragen, verhalen en videobeelden presenteren wij ons.

Onze aanwezigheid is nooit voor niets. Naast nog meer naamsbekendheid ontvangen we ook regelmatig giften en worden mensen donateur.

Op zondag 26 oktober is de eerstvolgende Kumpulan waar we weer op uitnodiging aanwezig zullen zijn. Deze wordt gehouden (letop!! gewijzigde lokatie) zaal SBS, Kerketuinenweg 2, Den Haag, hoek Kerketuinenweg/Dedemvaartsweg, gratis parkeren. Openbaar vervoer Randstadrail lij 4. Hou dus onze website, en Facebook, in de gaten.

Ook hier geldt:

Stichting Tileng zijn we echt met z’n allen!

 

Kent u dit langlopend project nog?

Ik denk van wel. We zijn er namelijk al zo’n 10 jaar mee bezig. In 2004 is op verzoek van de mensen uit de dusun (woongemeenschap) Manggung – onderdeel van de desa Tileng – een aanvang gemaakt met een zogenaamde ‘Buffelbank’. Ook in andere woongemeenschappen van Tileng is een sindsdien gestart met een ‘Buffelbank’, ten behoeve van het ‘traditioneel sparen’. Traditioneel sparen boeren in Indonesië niet bij een bank maar via vee. De ‘Buffelbank’ werkt als volgt: een boer verzorgt een sapi (koe) die door Stichting Tileng ter beschikking wordt gesteld. De koe wordt gedekt en het kalf wordt eigendom van de boer, waarna de koe door kan naar de volgende boer. Een duurzame ontwikkelingsmethode, waarbij de dorpen zich rustig kunnen ontwikkelen en waarbij niemand wordt uitgesloten, waardoor hun economische situatie zal verbeteren. Hun kapitaal staat immers achter het huis, met melk en kalveren als opbrengst.

In mijn verhaal over mijn werkbezoek april – mei 2014 (deel 3) schreef ik het volgende: ‘Het gaat goed met de mensen in desa Tileng. De stichting heeft door het steunen van hun buffelbank enige welvaart gebracht. Dat is ook te zien aan bijvoorbeeld de uitstraling van de dusuns Tileng en Manggung.’

Om de andere woongemeenschappen binnen de desa Tileng van voldoende sapi’s te voorzien zijn er nog een aantal nodig. Men heeft op eigen initiatief nu zelf nog meer dan voorheen invloed op de timing van, en de keuze bij, de aankoop van de koeien. Dit is voor ons een prettig signaal, dat aangeeft dat de mensen er zelf intensief bij betrokken zijn. De ‘Buffelbank’ beheert op dit moment ruim 200 buffels.

U kunt u altijd voor dit project en het op te starten project in Baturraden aanmelden voor sponsoring via vdjagt@tileng.nl. De kosten voor de aanschaf van een koe voor de ‘Buffelbank’ ligt tussen de EUR 300 en EUR 700, afhankelijk van de prijs op de veemarkt op dat moment. Ons management in Indonesië zorgt er voor dat het geld ook daadwerkelijk aan die projecten wordt uitgegeven.

Een verleden hebben ze al op Java, een toekomst kunt u helpen maken.

 

Werkbezoek april – mei 2014, deel 1

Op 27 april jl. ben ik (uiteraard op eigen kosten) op reis gegaan voor een onaangekondigd werkbezoek aan het management, de projecten en de desa’s op Java, Indonesië.

Die zondag vertrok ik met Garuda Indonesia van Amsterdam naar Jakarta en op 28 april ben ik van daaruit doorgereisd naar Yogyakarta.

BusOp woensdag 30 april heb ik in Yogyakarta om 10:00 uur de Efisiensi bus gepakt naar Purwokerto om van daaruit naar Baturraden Kemutug Lor af te reizen. Immers in Kemutug Lor woont de General Manager van Stichting Tileng Indonesia en houdt de stichting ook kantoor.

Ik had met Tekad Santosa (Santos), onze General Manager daar, afgesproken dat ik op woensdagmiddag 30 april een SMS zou sturen zodra ik klaar zat om met hem te Skypen. Hij en ik zouden dan een en ander over de projecten doornemen. Die SMS­ heb ik gestuurd, maar met de mededeling dat ik geen internetverbinding had en dat ik in plaats daarvan zelf wel langs kwam om alles te bespreken. Hij begreep daar niets van, zei hij later. Toen ik met de taxi aankwam in Kemutug Lor stond Santos toevallig aan de kant van de weg te praten. Men zei tegen hem “Santos, je krijgt gasten”, waarop hij naar de taxi liep. Hij stond als aan de grond genageld toen hij mij zag uitstappen. Toen begreep hij ineens waarom ik zei “ik kom zelf wel langs”. Samen liepen we richting huize Santosa. Santos riep “kom eens kijken wie er is”. Ook bij de familie was de verbazing groot toen ik het huis binnenliep. Ze dachten immers dit jaar te moeten laten zien dat alles gaat zoals het moet gaan, ook zonder dat de voorzitter uit Nederland langs zou komen om poolshoogte te nemen.

Toen ze van de schrik waren bekomen (en dat duurde wel even), was het welkom zoals vanouds bij wel aangekondigde (werk)bezoeken.

SlametKijkend naar de vulkaan Slamet kon ik zien, en soms horen, dat deze nog steeds actief is. Ik hoorde rommelen en ploffen en zag ook een grote rookpluim verschijnen. De situatie aan de zuidkant is volledig onder controle daar in Baturraden. Er is een heel team aan de slag die de situatie goed in de gaten houdt. Elk uur van de nacht laten zij via klopsignalen horen of er gevaar is, zoals dat ook gebeurde in 2006 bij de aardbevingen in Imogiri. Er hangen spandoeken langs de weg waarop de evacuatieroutes zijn aangegeven en er zijn overal routebordjes geplaatst. De mensen moeten op gezette tijden de evacuatie oefenen. Er was dus geen direct gevaar voor de bevolking (en voor mij). Ook het lokale management van de stichting zorgde goed voor mij in Santos Home Stay, waar ik verbleef in Baturraden en dat daarmee mijn basis was voor alle werkbezoeken.

EvacuatieDe kranten in Yogyakarta schrijven regelmatig sensatieverhalen over de Slamet, waardoor ik steeds gebeld werd door mensen uit Yogyakarta met de vraag hoe de situatie was in Baturraden en of ik nog wel veilig was. Sensatie is immers goed voor de krantenverkoop.
Voor dat ik iets schrijf over de projectbezoeken, is het goed te vermelden dat ik het zeer prettig vond dat er niets geregeld was. Ik kon zo ervaren hoe het in de dagelijkse praktijk gaat zonder dat er van alles vooraf is georganiseerd en zonder dat er grote ontvangstcomités klaar staan.

Op de eerste werkdag hebben we in een rustig tempo een paar scholen bezocht omdat ze op dat moment toch gesloten waren. Even rustig rondkijken. De dagen daarna zijn alle scholen bezocht terwijl de kinderen les hadden.

gesprek met leerlingenTijdens mijn bezoek heb ik met een deel van de kinderen uit het scholarship programma (en tevens met hun leerkrachten) gesproken over hun vorderingen. Zowel de leerkrachten als de leerlingen zelf gaven aan dat de prestaties goed zijn en ze bedankten Stichting Tileng voor de studiebeurzen. Ook heb ik ze gevraagd waar ze zich al zo mee bezig houden na schooltijd. De meest voor komende activiteiten na schooltijd zijn huiswerk, sporten, hobbyen en de ouders helpen.

 

Volgende week deel 2.

 

Kumpulan zondag 16 maart 2014

Het bestuur van Stichting Tileng hoopt u te kunnen verwelkomen op de Kumpulan zondag 16 maart a.s.?

Tijden: van 13:00 tot 18:00 uur. Zaal open: 12:30 uur.

Locatie: Schakenbosch

Adres: Veursestraatweg 185, 2264 EG Leidschendam

Kumpulan 16 maart 2014