Stichting Tileng wenst u ……………………
Tag: Stichting Tileng
Een tijd van geven
Met het eind van het jaar in zicht wordt het weer tijd voor wat bezinning. We denken terug aan wat er het afgelopen jaar allemaal gebeurd is. Alle ups en downs van het leven passeren dan de revue. Zaken die je persoonlijk raken en zaken die wat verder weg liggen. Zoals de natuurrampen die elk jaar, ook in Indonesië, plaatsvinden. Om vervolgens te denken aan de gezellige etentjes en avondjes die nog in het verschiet liggen. En, wat voor cadeautjes je allemaal nog moet kopen en voor wie. Drie jaar geleden heb ik hier ook een bericht over geschreven. Ik stelde toen voor om het dat jaar anders te doen. Voor een jaar eens geen Sinterklaas-cadeautjes te kopen en in plaats daarvan het geld te storten op de bankrekening van Stichting Tileng. De meeste cadeautjes zullen nu wel gekocht zijn en de surprises liggen vast al klaar. De kinderen van de desa’s zullen het, zoals elk jaar, zonder Sinterklaas moeten doen. Dat wil niet zeggen, dat zij geen verlanglijstjes hebben. Zij willen graag de kans krijgen om naar school te gaan, in een klaslokaal te kunnen zitten, les te krijgen. Uw en onze hulp maakt dat mogelijk.
Misschien kunt u dit jaar toch nog wat bezuinigen op de Sint- en Kerstuitgaven en een bijdrage storten op bankrekeningnummer 1237.98.965 t.n.v. Stichting Tileng, Capelle a/d IJssel o.v.v. Sinterklaas/Kerst. Alle beetjes helpen en de kinderen zullen u er dankbaar voor zijn. Is dat geen mooie eindejaarsgedachte?
Verlenging ANBI-status
Per 1 januari 2010 zijn er nieuwe voorwaarden voor verlenging van de ANBI-status door de Belastingdienst van kracht. Om voor verlenging in aanmerking te komen mogen bestuursleden in de afgelopen 4 jaar niet zijn veroordeeld voor het aanzetten tot haat, het aanzetten tot geweld of het gebruik van geweld. Daarnaast moet de stichting zich voor minstens 90% inzetten voor het algemeen nut. Omdat Stichting Tileng aan beide voorwaarden voldoet, kunt u er vrijwel zeker van zijn dat de ANBI-status in 2010 zal worden verlengd. Wanneer dat daadwerkelijk het geval is, zal dat op de website worden vermeld.
Met het oog op de toekomst hebben we een vernieuwde versie van het Beleidsplan voor 2010 – 2011 op de website gezet. Daarin kunt u lezen waarvoor Stichting Tileng zich zal blijven inzetten en ook op welke manier.
De wetenschap dat het goed terecht komt
Rond de feestdagen sturen veel bedrijven een geschenk naar hun relaties, ook steeds meer in de vorm van een donatie aan een goed doel, in plaats van bijvoorbeeld een fles wijn.
Wij hopen dat meer bedrijven tot deze inspiratie komen en aan het einde van dit jaar een dergelijke actie op touw willen zetten voor Stichting Tileng. Daarbij is het van belang te weten dat ook bedrijven die onderworpen zijn aan de heffing van de vennootschapsbelasting kunnen profiteren van het feit dat Stichting Tileng is aangemerkt als een ANBI. Voor dergelijke bedrijven geldt, dat zij die giften volledig kunnen aftrekken van hun fiscale winst:
– voorzover deze meer bedragen dan € 227 per kalenderjaar; én
– indien de totale gift niet meer bedraagt dan 10 procent van de fiscale winst.
Wij hopen dat u bij uw zoektocht naar een goed doel zult denken aan Stichting Tileng.
Op deze manier steunt u de mensen in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden, waar de stichting voor staat in de wetenschap dat het goed terecht komt.
China
Sinds 1988 weet ik het zeker. Azië is een fascinerend continent, met prachtige natuur, imponerende architectuur, lekker eten, boeiende geschiedenis en vooral heel veel vriendelijke en gastvrije mensen.
Mijn eerste kennismaking met Azië was Singapore, gevolgd door Indonesië, Thailand en later Hong Kong, China, Macau, Maleisië en Japan. Allemaal bijzondere culturen met hun eigen charmes en eigenaardigheden. In mijn ogen zijn er echter twee die er direct uitspringen: Indonesië, vanwege de schoonheid van het landschap en de vriendelijkheid van de mensen, en China, vanwege de zeer oude cultuur, die zo afwijkend is van de onze.
Hoe ik aan mijn voorliefde voor Indonesië uiting heb gegeven is voor de kenners van de Stichting Tileng geen geheim. Ik ben in 2000 penningmeester van deze stichting geworden en doe sindsdien op die manier mijn best een steentje bij te dragen aan de ontwikkeling van (een klein deel van) het land, terwijl dat mij gelijkertijd de kans geeft contact te houden met onze vrienden daar en om af en toe op bezoek te gaan.
Met China is het anders gegaan. Na mijn eerste bezoek als toerist in 1992, ben ik er in 2001 via mijn werk beland. Vanaf dat moment deed ik dienst als ‘verbindingsofficier’ tussen de Nederlandse en Chinese onderdelen van mijn werkgever. Hiervoor reisde ik enkele malen per jaar af naar Houjie, een voorstadje van Dongguan, een uurtje rijden van de grens met Hong Kong. Daar bevindt zich onze fabriek, waar plastic producten worden gemaakt.
De laatste tijd verplaatste de kern van mijn werkzaamheden zich meer en meer naar China, hetgeen geleid heeft tot de keuze om mijn werk in Nederland grotendeels neer te leggen en me voor circa 75% van mijn tijd in China te vestigen. Een enorme uitdaging, waar ik heel veel zin in heb.
Ik ga mijn tijd daar vullen met het proberen leiding te geven aan de fabriek en deze door de moeilijke economische situatie heen te leiden naar een succesvolle toekomst. De mooie tekens die hieronder zijn weergegeven vormen samen mijn Chinese naam: Ji Yong Da.
U vraagt zich wellicht af wat de gevolgen hiervan zijn voor mijn werk voor de Stichting Tileng. Wel, waarschijnlijk weinig. Met gebruik van de huidige digitale snelweg zal het niet moeilijk zijn om het grootste deel van mijn activiteiten gewoon achter mijn bureau in China te doen. Voor het overige ben ik elke maand een paar dagen in Nederland. Leuke bijkomstigheid is natuurlijk wel dat een bezoekje aan Indonesië vanuit China makkelijker te maken is dan vanuit Nederland.
Ik zal dus gewoon actief blijven voor de Stichting Tileng en op deze plaats met enige regelmaat van me laten horen.
Bericht van een Hyver
Met veel belangstelling heb ik je verhaal “Twee vrienden” op 4 september 2009 gelezen, zoals ik altijd eigenlijk alle weekendverhalen lees. Ik moet echt even mijn respect en bewondering uitspreken hoe de Stichting Tileng te werk gaat. Een stichting, zoals die van jullie, kan niet anders bestaan dan uit mensen die zich enorm verbonden voelen met elkaar en met de mensen in Indonesië. En het is zo ontzettend fijn dat de lokale bevolking er bij betrokken wordt, alles voor een beter bestaan.
Geweldige samenwerking!
Benefiet Stichting Tileng 12 september 2009 (deel 2)
Wethouder Cees van den Heuvel & Wouter Muller
Als door de voorzitter van de stichting Tileng de Kumpulan officieel wordt geopend, is er een woord van dank voor de komst van de wethouder van Capelle aan IJssel, de heer Cees van den Heuvel.
Op de eerste tonen van Wouter Muller ga ik snel een plekje zoeken in het theater. Er zijn beduidend meer bezoekers dan vorig jaar. Maar er is gelukkig nog een bankje vrij aan de zijkant. Tussentijds vertelt Wouter dat hij inmiddels vijf jaar ambassadeur is voor Tileng.
‘Ik sta voor 100% achter de visie van Stichting Tileng, want de stichting gaat ter plaatse aan de slag met wat de bevolking zelf aangeeft wat zij nodig hebben. Op het gebied van het bouwen van woningen en (kleuter)scholen, of op scholing of (en dat is Wouters’ favoriete project) de BuffelBank!’
Wouter Muller heeft inmiddels vier CD’s uitgebracht; het is uit deze cd’s rijkelijk putten aan mooie liedjes of lekkere knallers als ‘Kereta Api’ en ‘Saya I.N.D.O’. Van de laatste CD ‘Senang’ is het wonderschone ‘Indische Sleutels (van mijn hart)’ waarbij de muzikale ondersteuning van René Vrieler met trekharmonica je hart doet spreken.
Nuansa Seni Indonesia
De dansgroep Nuansa Seni Indonesia uit Purmerend brengt een gevarieerd programma. Zo maak ik kennis met de Jaipongan: een dynamische, polyritmische dans- en muziekstijl die zich in de jaren zestig ontwikkelde in en rond de stad Bandung. Soms doet deze dans aan Balische dansen denken door de oogopslag en de gestileerde handgebaren. De kleding is vrolijk, felgekleurd blauw met oranje en de danseres draagt een zuurstokroze waaier met glittertjes.
De meisjesgroep werkt in hun dans met pom poms. maar ik heb geen enkele associatie met american football (gelukkig maar!). Ze krijgen een daverend applaus van het publiek.
Tante Lien en de toonloze “E”
Tante Lien en ‘Arm Den Haag’ is zo met elkaar vervlochten dat zodra Wieteke dit lied inzet je menig hoofd ziet meewiegen of meeneuriën. Tante Lien heeft ook niet stilgezeten. Van de nieuwe CD ‘Land van de zon’ zingt zij het slaapliedje ‘Slaap mijn kleine tjampoeran’ waarbij een ventje uit het publiek als slapertje bij Tante Lien op schoot mag.
Tante Lien weet ons te vertellen dat wethouder Van den Heuvel een week in een boeddhistisch klooster heeft doorgebracht maar ‘hij ken niet jonkok luitjes’!
Voor de liefhebbers of ge-Indo-teresseerden het lied over de toonloze E (gemuk, enam, seput, dekat, sepat, kebelet) en als je dan nog niet lesu van de geli bent weet ik het ook niet meer…
Willy & Family zingen warmbloedig
Een Tileng-dag zonder Willy Manusama? Ondenkbaar. Deze kruising van Tina Turner en Mahalia Jackson van de Lage Landen wil ik volgend jaar weer zien en horen. Zong ze vorig jaar alleen op het podium, voor deze keer heeft ze ‘wat familie’ meegenomen. Een muzikaal nest mag ik wel zeggen.
Voor nu zullen we maar zeggen, tot Tileng?
TV Vrolek uit de Krimpenerwaard (TV: kanaal 2) zend op 21 oktober a.s. om 20:00 uur een reportage van deze dag uit. Kijk voor foto’s op Partyfoto-oneline.
Benefiet Stichting Tileng 12 september 2009 (deel 1)
Nazomers nagenieten
Er zijn van die afspraken in je agenda waar je van tevoren al met plezier naar uitkijkt. Sinds mijn hubbie en ik donateur zijn van Stichting Tileng en we in Kallenkote (Drenthe) onze eerste donateursdag meegemaakt hebben, zijn we ‘om’. Let wel, u wij zijn frequente pasar-, reünie- en kumpulanbezoekers. Of het nou in een sporthal in Alkmaar of op een recreatieterrein in Zeewolde is.. als je maar lol hebt!
Na een heerlijke zomervakantie is het dubbelop genieten met het mooie nazomerweer.
De wagen volgeladen met Tileng-fans draait als vanzelf het terrein van Raffles Furniture op. Gaat vanzelf op de kookgeuren af… want ook dit jaar is de catering in de vertrouwde handen van de schoonmoeder van Nico van Raffles en wel Ibu. Schreef ik vorig jaar over die leuke borden? Yes! Ze hebben ze dit jaar wederom meegenomen. Maar ik ga nog niet makanan hoor! Eerst jeluitjes groeten en koffie halen bij Marcel Beekveld.
Ik spreek een kennis die net terug is van 3 weken Indonesië. ‘Ik ga vandaag hier even nagenieten’ zegt ze terwijl ze een beetje rilt. ‘Van de airco he?’ Ja dat herinner me ik maar al te goed. De shopping mall in Jakarta met zijn ‘Magasin Dingin’. Farret Jentink niet aan de floeperdepoep maar wel snipverkouden als in een Hollandse winter!
Raffles Furniture heeft alles wat maar kan liggen, chillen, doezelen en snoezelen buiten neergezet. Een oase aan ruststoelen, banken, hangmatten strekt zich voor mijn ogen uit. De tuinmeubelenloods is omgebouwd tot Raffles-theater compleet met geluidsinstallatie en PA-man Jan de Vries van Schaap geluidstechniek.
Pasar Ketjil Tileng
Er is een pasar in de tuin! Samen met zus Thea stevenen we af op de marktkraam van Chris Soebroto. Chris verkoopt vandaag ‘gegarandeerd met hier en daar een kras’ LP’s (én het collectorsitem singletje ‘Ramona’ van de Blue Diamonds).
We mogen zelf bepalen wat je voor een LP geeft; de opbrengst is voor Tileng. Thea vindt twee LP’s met verhalen (Gado Gado 1 & 2). Ik ben al een tijdje op zoek naar Hawaii-muziek en ziedaar… staat Rudi Wairata and his Mena Moeria Minstrels gewoon op mij te wachten.
Volgende kraam… ha! daar is Natasja Den Dikkenboer van sieraden “Zoveel Moois voor jezelf”. Natasja gaat na deze Benefiet hard aan haar website (www.zoveelmoois.nl) werken om al dat moois wat zij zelf maakt te promoten.
“Arts and Crafts by Liek” is een kennismaking met Liek MacGillavry uit Den Haag. Zij heeft de opleiding tot zilversmid in Schoonhoven gevolgd. Liek verwerkt bijvoorbeeld porceleinen scherven in haar sieraden. Stel je hebt een oud gebarsten vaasje van je Oma wat je niet kwijt wil maar hoe dan?
Eunice Frijde is oprichter van Stichting Sawini. Deze stichting importeert schitterende tassen uit Indonesië. Eunice: ‘…tijdens mijn studie Beleid, Communicatie en Organisatie liep ik stage in Indonesie. Ik raakte in gesprek met ambachtslieden. Hun vaak kwetsbare positie heeft mij aan het denken gezet en doen besluiten middels de oprichting van Sawani hun de mogelijkheid te bieden om zichzelf te ontplooien en hun producten verder te ontwikkelen’.
De tassen doen me denken aan het fraaie mandwerk welke ik op Lombok heb gezien.
Wouter Pieplenbosch is aanwezig met zijn boek/gedichtenbundel ‘Indische Emoties’.
Hij vertelt me dat zijn boek in Indische kringen heel goed ontvangen is. Tijdens zijn presentatie in het Raffles theater zegt Wouter als een ‘tussenschakel te willen fungeren, om het zwijgen te doorbreken. Ik wil de geschiedenis niet aan de historici alleen overlaten. Ik verzoek alle vaders en moeders, schrijf!’
Ook staat er weer een massagetafel tussen de bewerkte houten deuren en kasten. Hier bevindt zich de Relax massage praktijk van Natascha Breiding die de vermoeide kumpulanganger into wellness zal brengen. www.relaxmassagepraktijk.nl
Wordt vervolgd. Kijk volgende week weer op deze site.
Zoals u inmiddels gewend bent, schrijf ik regelmatig korte stukjes over mijn wederwaardigheden in Indonesië. Dit keer gaat het over het contact met plaatselijke hoogwaardigheidsbekleders. Die contacten zijn nodig voor een geslaagde uitvoering van de door de lokale bevolking bij de Stichting Tileng aangemelde projecten.
Zo heb ik met onze plaatselijke vertegenwoordigers ook de Bupati, hoofd van de regio ( een soort functie zoals bij ons een commissaris van de Koningin), regio Banyumas waar Baturraden onder valt, bezocht. Een Bupati heeft veel aanzien en het is van belang dat hij zijn volledige medewerking en steun toezegt. Met de Bupati (op de foto rechts op de bank) hebben we veel contact en bespreken we de plannen van de inwoners van Baturraden. Dat doen we dan in het voormalige gouvernementsgebouw dat er nog hetzelfde uitziet als in de “Hollandse tijd”.
De band tussen de Bupati en Stichting Tileng is inmiddels zo goed dat hij ook aan ons vraagt om nieuw op te zetten toeristische attracties in de regio te beoordelen voordat ze operationeel worden. Met andere woorden, onze mening wordt zeer op prijs gesteld en dat schept een extra band.
Het bijzondere van deze bezoeken is dat wij die meestal in traditionele kledij doen. Dat wordt daar zeer op prijs gesteld, omdat je daarmee aangeeft een van hen te willen zijn. Het resultaat van dit alles is dat de Bupati Banyumas heeft toegezegd meer te gaan samenwerken met Stichting Tileng, zodat er nog meer mooie plannen in Baturraden gerealiseerd kunnen worden.
