Imogiri en Manggung

Zaterdag 19 september was Tekad Santosa (Santos – onze General Manager) met de bus naar Imogiri gekomen om samen met de vertegenwoordiger van de desa Imogiri, Puri Purwanto, bij ons in het busje te stappen en mee te rijden naar Tileng/Manggung. De weg ernaartoe was al een belevenis. Steile weg met haarspeldbochten en mooie uitzichten.

De voorzitter van het plaatselijk bestuur in Tileng en zijn 16 woongemeenschappen, de heer Jaelani was zelf  niet aanwezig, hij was bij een bruiloft van familie, maar we werden hartelijk ontvangen door de familie Widayati. De taakverdeling binnen het plaatselijke bestuur ziet er verder zo uit: secretaris – de heer Deni, penningmeester – mevrouw Endang Lestari, divisie onderwijs – mevrouw Dwiwiayantie en de divisie sapi (koeien ”Buffelebank”) – de heren Suwandi en Marsilam.

Na een aantal zaken besproken te hebben, ben ik even een kijkje gaan nemen bij een paar sapi’s (koeien). De “Buffelbank” is één van de succesvolle projecten van Stichting Tileng.

De dag erna hebben we met Puri Purwanto een rondje  Imogiri gemaakt. De stenen huizen die, dankzij onze donateurs, na de aardbeving gebouwd konden worden zien er nog piekfijn uit. Ook na 7 jaar zit de verf er nog strak op. Er is kwalitatief goed werk geleverd. Op het verlanglijstje van Imogiri staan o.a. nog een aantal van deze permanente huizen. Het eerstvolgende huis zal voor een mevrouw zijn. Zij woont nu nog steeds in een bamboehuisje, dat direct na de aardbeving in mei 2006 voor tijdelijke bewoning door de stichting is gebouwd.

Ook de eerste kleuterschool in Imogiri hebben wij bekeken. Het was zondag, dus helaas geen kindertjes en leerkrachten aanwezig. Maar dat gaf mij wel de kans om, met behulp van een tolk, uitgebreid de stand van zaken met Puri Purwanto te bespreken!

Uiteraard zullen mijn bezoeken aan en in Baturraden, Tileng/Manggung en Imogiri worden geëvalueerd in de eerstvolgende bestuursvergadering in Nederland.

Er valt nog veel werk te verrichten en met uw steun kunnen wij dat realiseren. De bewoners in de desa’s geven zelf de  prioriteiten aan. Wij bepalen dat niet voor hun. Zij weten het beste wat het belangrijkste is voor nu en de toekomst.

Ik ben blij dat Ik de projecten van Stichting Tileng (weer) heb kunnen bezoeken en ik hoop dat nog regelmatig te kunnen doen.