Skip to main content

Tag: dagelijkse levensonderhoud

De wandeling in ……………….

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Voor een wandeling en een goed gesprek gaan we naar buiten, ook al is het wel wat guur in het Recreatieschap Hitlandbos. Een heel verschil met het weer in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden op Java, want daarover wil ik het een keer met je hebben zei een inwoner van Capelle aan den IJssel tegen mij. Hij nam al lopend een soort interview af, wat ik met u wil delen ook al herkent u onderdelen daarvan.

Wat heb jij met Tileng? Heel veel, in 1997 gingen mijn vrouw en ik voor het eerst op bezoek bij ons pleegkind in Manggung, een woongemeenschap in de desa Tileng. Ik sliep op de grond en mijn vrouw mocht in een bed slapen, samen met het pleegkind en haar moeder. De volgende dag keken we rond in de desa en spraken met bewoners. Ze hadden grote behoefte aan stenen woningen. Ik heb toen met de mensen van het dorp het volgende afgesproken: Jullie maken plannen en sturen die aan mij op, dan zal ik zorgen dat er geld komt om de plannen uit te voeren. Zo zijn er drie nieuwe woningen gebouwd en zeven gerenoveerd.

Na verloop van tijd hebben we Stichting Tileng opgericht, waarvan ik voorzitter werd en Bram van der Weele secretaris en Cees van der Jagt de penningmeester. Waarom voel je je zo betrokken bij Tileng? Ik kan het niet verkroppen dat zij onder die omstandigheden moeten leven. Ik vind dat ik er alles aan moet doen om hun woon- en leefsituatie te verbeteren. Wat doet de stichting nu precies? De bewoners van de desa Tileng en inmiddels Imogiri en Baturraden maken zelf een plan voor een bepaald project. Dat werken ze uit met hulp van ons management in Indonesië. Daarna sturen ze het op aan het bestuur in Nederland dat het plan beoordeelt. Als het is goedgekeurd, laat het bestuur het management en via hen de bewoners weten wanneer en in hoeveel fasen ze het geld voor het project kunnen verwachten en wanneer ze moeten rapporteren over de voortgang van het project. Ik ga zelf zoveel als kan naar Indonesië en dan besteed ik één week van mijn vakantie daar in Indonesië aan het bezoeken van de projecten.

Zo zijn er al scholen gebouwd, hebben we projecten ter verbetering van het onderwijs en nu zijn we bezig met de ‘Buffelbank(koeien)bank’  in de desa Tileng. Bij het koeienproject krijgt een familie een koe in bruikleen. Als de koe een kalf krijgt mag de familie dat houden, de koe gaat door naar een volgende familie. Hoe komen jullie aan geld? We hebben donateurs, veel eenmalige schenkers en ook een paar grote sponsors. Praktisch elke eurocent wordt aan de projecten besteed. Alleen voor de inschrijving bij de Kamer van Koophandel en bankkosten moeten we betalen.

Dus als ik het zelf mag samenvatten, zei de inwoner: Stichting Tileng steunt een aantal desa’s (dorpen) op het eiland Java in Indonesië, met de desa Tileng als speerpunt, met als doel het verbeteren van de leef- en woonsituatie, in de breedste zin van het woord, van deze desa’s. Klopt helemaal, zei ik. De ondersteuning is gericht op structurele hulp, bijvoorbeeld via onderwijs en via inkomen genererende projecten.

Het was hem nog helderder geworden en hij zei zijn kennis te willen delen met anderen. Ik hoop dat u dat ook gaat doen na het lezen van de wekelijkse berichten over de stichting.

 

Bezoek aan Manggung

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Het management in Indonesië van Stichting Tileng bezoek elke maand de desa’s in het werkgebied van de stichting. Onlangs ontving het bestuur de rapportage van het bezoek in december 2011. Het bestuur wil een samenvatting daarvan met u delen.

“Op 18 en 19 december gingen we als management naar de desa Manggung. We ontmoetten daar een aantal vertegenwoordigers uit Manggung en Tileng, de heren Sukamto, Suwadi, Kamdi en Teguh Prasetyo.

In Manggung is het op dit moment regenseizoen. De situatie was anders dan een maand geleden. Alle bomen hebben bijna weer een groene kleur en zien er goed uit. De sapi’s (koeien) staan niet meer op rantsoen er is weer voldoende gras. De mensen hebben weer voldoende voorraad en in het bijzonder water voor dagelijks gezinsgebruik. De regen wordt via de dakafvoer in een grote tank opgevangen. Ook wordt het water gebruikt om een goed bad te nemen.

De sapi’s van Stichting Tileng krijgen nu gras uit het midden van de rijstvelden in de buurt van de desa. Men hoeft nu het gras niet meer van ver te halen. Deze situatie is goed voor de sapi’s, maar er moet snel een oplossing gevonden worden voor de voedselvoorziening in de droge seizoenen. Vandaar dat we de expert de heer Taswin van de rundveefokkerij uit Baturraden hadden meegenomen om samen met hem te bezien wat de mogelijkheden zijn in deze streek. Hij heeft veel ervaring met koeien in het algemeen. We hadden een interessante discussie, er werden veel vragen gesteld en deze werden gedetailleerd beantwoord.

Met een deel van de winst van de verkoop van sapi’s willen de mensen in Manggung meubels gaan kopen voor het coöperatiegebouw om een deel daarvan te gaan inrichten voor gemeenschappelijke medische zelfhulp faciliteiten (Posyandu) en een werkruimte. Ook is gediscussieerd over de voorbereiding van een  concept inzake “revolving fund” dat zou moeten starten met geld dat aanwezig is uit opbrengsten van de buffelbank.

De tweede dag hebben we gesproken over de kleuterschool in de dusun Tileng. Een renovatieplan met tijdschema is besproken met het hoofd van de school. Op korte termijn zal een definitief voorstel bij het management van Stichting Tileng in Baturraden worden ingediend.”

Ik hoop met vorenstaande samenvatting een inkijk gegeven te hebben. Heeft u nog vragen? Stel ze gerust via info@tileng.nl . Aanvullende informatie wordt direct en volledig gegeven.

De mensen op Java

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Ik had aangekondigd om een aantal Tweets van Stichting Tileng uit te werken tot een verhaal. Bij deze weer een: “De mensen op Java doen het zelf en wij zoeken naar de centjes #StichtingTileng http://lnq.me/lIpeyq”

Stichting Tileng steunt een aantal desa’s (dorpen) op het eiland Java in Indonesië, met de desa Tileng als speerpunt. De stichting heeft ten doel de verbetering van de leef- en woonsituatie, in de breedste zin van het woord, van deze desa’s. De stichting tracht haar doel met name te bereiken door het initiëren, begeleiden en financieren van projecten van de lokale bevolking. De ondersteuning is gericht op structurele hulp, bijvoorbeeld via onderwijs en via inkomen genererende projecten. Op dit moment richt de stichting zich op een drietal desa’s, te weten Imogiri, Baturraden en uiteraard Tileng.

De stichting heeft daarbij een aantal unieke uitgangspunten:

  • projecten gericht op structurele verbeteringen; dit wordt vormgegeven door onder andere de bouw van woningen en scholen, het verstrekken van studiebeurzen en het ter beschikking stellen van koeien, waarmee men inkomen kan genereren;
  • eigen initiatief van de lokale bevolking; de lokale bevolking komt zelf met voorstellen en zal deze ook zelf moeten uitvoeren, waardoor er een groot draagvlak, en dus enthousiasme, voor de projecten ontstaat; Stichting Tileng zorgt voor de financiering;
  • bouwprojecten uitgevoerd door lokale partijen; op deze wijze snijdt het mes aan twee kanten: werk voor de lokale bevolking en de oplevering van nieuwbouw;
  • amper overheadkosten; alle ontvangen donaties worden voor 100% besteed aan de projecten op Java (beperkte overheadkosten in Nederland worden gedragen door vrijwilligers/sponsors);
  • 100% transparant; alle informatie is beschikbaar op internet, terwijl alle vragen om aanvullende informatie direct en volledig worden beantwoord.

Geïnteresseerden kunnen alles over Stichting Tileng vinden op www.tileng.nl .

Scholen bouwen, en dan?

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Een van de uitgangspunten van Stichting Tileng is een duurzaam karakter van de projecten en wat is nou duurzamer dan het verbeteren van onderwijs?

Al jaren houdt de stichting zich dan ook bezig met het (her)bouwen van scholen. Veel scholen in Indonesië zijn niet gezond en niet veilig voor de leerlingen. Door het bouwen van nieuwe kleuter- en lagere scholen kunnen de kinderen van ‘onze’ dorpen zonder ongewenste gevolgen een opleiding genieten en daarna meehelpen aan de ontwikkelingen in hun regio.

Natuurlijk is het belangrijk dat de kinderen veilig naar school kunnen, maar daar wordt het onderwijs nog niet beter mee. Daarvoor moet meer gebeuren.

Stichting Tileng doet dat door de scholen te voorzien van leermiddelen, zoals bijvoorbeeld computers, en door het verstrekken van studiebeurzen.

Een belangrijk ander punt is de tijd en aandacht die het onderwijzend personeel aan de school kunnen geven. Dat is namelijk niet zo voor de hand liggend als het lijkt.

Veel leerkrachten in Indonesië worden betaald door de overheid. Ze krijgen daarvoor een salaris dat ze, naar lokale maatstaven, goed in staat stelt in hun levensonderhoud te voorzien. Nu zit er echter een addertje onder het gras. Er zijn per regio maar een gelimiteerd (en veel te laag) aantal overheidsfuncties voor leerkrachten beschikbaar. Wanneer scholen meer leerkrachten nodig hebben (en dat is dus altijd het geval), dan moeten de scholen die uit eigen middelen betalen. Deze leerkrachten krijgen daarom een beduidend lager salaris dan hun collega’s in overheidsdienst. Zij moeten daarom vaak naast het onderwijs een tweede baan hebben. Dat gaat uiteraard ten koste van de aandacht voor het onderwijs.

Stichting Tileng vult daarom al enkele jaren het salaris van een aantal van deze leerkrachten aan tot (bijna) het niveau van hun collega’s. Zij kunnen daardoor hun volledige aandacht aan het onderwijs geven. Ook kunnen zij zich verder scholen zodat hun kans op een overheidsaanstelling toeneemt. Recent hebben wij dit programma uitgebreid van 15 naar 37 onderwijzers en onderwijzeressen !

Aangezien 4 van de oorspronkelijke 15 inmiddels een overheidsaanstelling hebben betekent dat dus een uitbreiding met maar liefst 26 nieuwe leerkrachten.

Gemiddeld kost dat EUR 20 per leerkracht per maand. Voor ons een bescheiden bedrag, maar daar van groot belang.

Tot slot een tip: U kunt dit programma uiteraard ook sponsoren, zodat wij nog meer kunnen doen.

Studiebeurzen Baturraden sterk uitgebreid!

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Al meer dan 5 jaar verstrekt Stichting Tileng, met behulp van een aantal fantastische sponsors, studiebeurzen aan schoolkinderen in Baturraden. Deze studiebeurzen zijn met name bedoeld voor kinderen die goed kunnen leren, maar door gebrek aan geld het risico lopen van school gehaald te worden.

Teneinde dit mogelijk te maken zoeken wij continue naar personen of bedrijven die een leerling willen sponsoren en, afhankelijk van de beschikbare gelden, voegen wij nog een aantal leerlingen toe, die door Stichting Tileng uit algemene middelen worden bekostigd.

In het vorig schooljaar heeft Stichting Tileng in Baturraden 13 studiebeurzen verstrekt. Dit schooljaar is dat aantal uitgebreid naar maar liefst 22. Het aantal aanvragen is echter nog een veelvoud daarvan.

U begrijpt dat het principe eenvoudig is: hoe meer sponsors, hoe meer leerlingen wij kunnen helpen.

U kunt u altijd aanmelden voor sponsoring via vdjagt@tileng.nl. De kosten van een studiebeurs zijn, afhankelijk van het soort onderwijs, tussen de EUR 175 en EUR 500 per leerling per jaar. Onze vertegenwoordigers in Baturraden zorgen er voor dat het geld ook daadwerkelijk aan de studie wordt uitgegeven.

Om u een indruk te geven van de leerlingen, hierbij een foto en het profiel van een recent door ons aan het programma toegevoegde leerlinge.

Amelia Awit Septiani

Verhaal 2701-2011Amelia is 14 jaar en zit in de 3e klas van de middelbare school in Baturraden. Ze is een enthousiaste leerlinge met goede resultaten. Haar moeder is weduwe en verkoopt melk in Baturraden. De opbrengsten daarvan zijn sterk afhankelijk van het (wisselende) toerisme in de regio. Het gezin heeft het daardoor moeilijk.

Stichting Tileng heeft aan Amelia een studiebeurs van EUR 175 toegekend, waardoor ze weer een jaar verzekerd is van onderwijs.

 

Tijd van keuzes maken breekt weer aan

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Nu de feestdagen weer naderen, breekt daarna bij het begin van een nieuw jaar voor veel bedrijven en particulieren weer de tijd aan een keuze te maken aan welk goed doel in 2012 men een financiële bijdrage zal willen geven. Bij het afwegen en het nemen van die beslissing hopen wij dat Stichting Tileng op het netvlies zal komen te staan. Het financieel steunen van juist onze stichting geeft de zekerheid dat het geld voor bijna 100% direct ten goede komt aan alle projecten op Midden-Java. We hebben op dit moment een grote projectportefeuille.

De projectportefeuille omvat o.a. het buffelbankproject, de opleiding van onderwijzeressen, het bouwen en verbouwen van scholen, schoolmeubilair en – materialen, financiële ondersteuning van arme leerlingen, het bouwen van woningen, etc.. Het gaat daarbij nadrukkelijk niet om noodhulp, maar om structurele hulp gericht op het direct (via inkomen genererende projecten), dan wel indirect (via onderwijs) stimuleren van de bevolking om zelf de levenstandaard te kunnen verhogen.

Onze stichting kan dit uitsluitend realiseren met de hulp van anderen. Een kring van vaste donateurs is daarvoor van groot belang. U kunt uw bijdrage overmaken op bankrekening 1237.98.965 ten name van Stichting Tileng in Berkel en Rodenrijs. Zodra uw eerste bijdrage op onze bankrekening is bijgeschreven, ontvangt u van ons een schriftelijke bevestiging.

Wij rekenen op uw steun.

 

Een uitgewerkte “Tweet”

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Enkele weken terug heb ik aangekondigd om een paar Tweets van Stichting Tileng uit te werken tot een verhaal. Een van de Tweets, afgeleid van een oud Chinees gezegde, luidde: “Geef iemand een vis en hij heeft te eten. Leer iemand vissen en hij kan voor zich zelf zorgen.”

Aan dit kernachtige gezegde ontleent Stichting Tileng haar doelstelling, namelijk het bieden van mogelijkheden voor de inwoners van de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden om zelfstandig in hun levensonderhoud te kunnen voorzien. Een belangrijke pijler daarbij is toegankelijk onderwijs. Stichting Tileng biedt kinderen die goed kunnen leren, maar van wie de ouders onvoldoende financiële middelen hebben, via het project “scholarship” de mogelijkheid om na de kleuter- en basisschool verder te kunnen leren. In de eerste jaren van dit project lag het zwaartepunt op het basisonderwijs, maar omdat dat inmiddels door de overheid wordt gefinancierd richt het project zich nu op het vervolgonderwijs. De resultaten spreken voor zich.

Een van de eerste leerlingen heeft via het project haar opleiding tot arts kunnen voltooien en zij heeft zich inmiddels gespecialiseerd in de dermatologie.

Een ander voorbeeld betreft een jongeman die aan zijn laatste jaar bezig is op de technische school en die zich daarna als zelfstandig motorfietsmonteur wil gaan vestigen in een van de desa’s.

Ook is een van de leerlingen bezig aan haar eindstudie voor onderwijzeres in het basisonderwijs.

Voor allen geldt dat het hebben van een eigen inkomen bijdraagt aan een beter bestaan, niet in de laatste plaats doordat een deel van dat inkomen wordt gedeeld binnen het gezin waarin ze zijn opgegroeid. Op deze wijze kunnen jongere kinderen uit een gezin ook verder leren, terwijl dat eerder vrijwel onmogelijk was.

Een van de grote successen van Stichting Tileng is het project “Buffelbank” (zie “Het succes van Manggung” op 23 september 2011). Dit project heeft ons geleerd dat de handel met de sapi’s (buffels of koeien) voorziet in structurele inkomsten, waardoor de mensen voor zich zelf kunnen zorgen. De mensen zelf gaan nog een stapje verder door met een deel van hun inkomsten medebewoners, die dat nodig hebben, financieel bij te springen. https://www.tileng.nl/home/nieuws/het-succes-van-manggung/1353

Conclusie: het oude Chinese gezegde is voor Stichting Tileng een waarheid als een koe.

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Onder de noemer “Krachtig Capelle” vond op donderdag 29 september 2011 in de raadszaal van Capelle aan den IJssel een werkbijeenkomst plaats over Welzijn Nieuwe stijl. De deelnemers aan deze bijeenkomst waren afkomstig uit de diverse organisaties die werkzaam zijn binnen het Capelse sociale domein. Ook ik als raadslid was daarbij aanwezig. Met Welzijn Nieuwe stijl wil het gemeentebestuur samen met de partners op het brede gebied van welzijn en zorg bepalen hoe in Capelle aan den IJssel de inzet en werkwijze binnen het sociale domein mogelijk aangepast kan worden.

Een van de belangrijkste uitgangspunten van het college is daarin het versterken van de eigen kracht van de Capellenaar. Dat wil zeggen dat Capellenaren zich zoveel mogelijk zelf en met behulp van hun sociale netwerken moeten zien te redden. Sommigen hebben daarbij een steuntje in de rug of intensievere hulp nodig. Het uiteindelijke doel van Welzijn Nieuwe stijl is dus een krachtiger Capellenaar, vandaar de benaming “Krachtig Capelle”.

Tijdens deze dag moest ik steeds denken aan de mensen in de desa’s in Indonesië. Stichting Tileng steunt immers de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden op midden Java in Indonesië, waarbij de eigen mogelijkheden van de bewoners met steun vanuit Nederland een oppepper krijgt. De vergelijking met Capelle aan den IJssel is dan vlug gemaakt. Ook Stichting Tileng gaat voor het versterken van de eigen kracht van de bewoners in de desa’s. Ook zij moeten zich zoveel mogelijk zelf en met behulp van hun desa-genoten zelf zien te redden. De projecten van Stichting Tileng bieden de bewoners van de desa’s daarbij een steuntje in de rug. De afgeronde projecten hebben inmiddels de eigen kracht van de betrokken bewoners bewezen, vandaar de term “krachtige desa’s”.

Het succes van Manggung

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Enkele jaren geleden is Stichting Tileng op verzoek van de lokale bevolking gestart met de financiering van een zogenoemde “buffelbank”.  Een buffelbank houdt in dat lokale boeren op een traditionele manier kunnen sparen voor hun eigen welvaart. Boeren in Indonesië sparen als vanouds niet bij een bank, maar door middel van vee. Het werkt als volgt: een boer verzorgt een of meer buffels van iemand anders (Stichting Tileng). De buffel wordt gedekt en het kalf is het eigendom van de verzorgende boer.

Deze traditionele vorm van kapitaalvermeerdering kost, zoals u zult begrijpen, nogal wat tijd. Met steun van buiten kunnen meer boeren meer buffels per persoon verzorgen, waardoor hun economische situatie sneller kan verbeteren.

Tijdens mijn verblijf afgelopen augustus in Manggung heb ik met eigen ogen kunnen zien en horen dat het starten van de buffelbank destijds een gouden greep is geweest. De veestapel is sindsdien alleen maar gegroeid, terwijl uit de verhalen van de lokale boeren blijkt dat zij er gaandeweg steeds een beetje beter van zijn geworden. Met de opbrengst uit de verkoop van een deel van het bij elkaar gespaarde vee zijn zij in staat gebleken hun levensstandaard zichtbaar te verhogen, onder meer door de aankoop van noodzakelijk vervoer (bromfiets) of van een lapje grond om gewassen te telen. Ook wordt er door sommigen geïnvesteerd in de verbetering van de directe woonomgeving. Al deze zichtbare verbeteringen in de dusun Manggung (onderdeel van desa Tileng) hebben een positief effect op de andere 15 dusuns die Tileng rijk is. De bevolking van Manggung is er trots op wat er tot nu toe is bereikt en wil graag dat hun buffelbank model kan zijn voor de andere dusuns en voor de twee andere desa’s die Stichting Tileng steunt, Baturraden en Imogiri. Het uitwisselen van kennis en ervaring tussen de diverse desa’s bij het op een goede en efficiënte wijze opzetten van een nieuwe buffelbank draagt immers bij aan het duurzaam verbeteren van de leef- en woonsituatie. Omgekeerd kan deze kennisuitwisseling leiden tot tot het overnemen van initiatieven uit Baturraden en Imogiri in Tileng.

Stichting Tileng is er trots op dat dankzij de financiële steun van sponsors en donateurs uit Nederland en met de onmisbare steun van de lokale bevolking én het lokale management zo veel goeds tot stand kan komen. Het succes van Manggung en de uitstraling daarvan op andere desa’s en dusuns maakt dat de behoefte om structurele hulp voor de verbetering van de leef- en woonomstandigheden onverminderd nodig en noodzakelijk is. De hulp van sponsors en donateurs blijft dan ook onontbeerlijk.

Model dusun Manggung

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Op de dag dat we met de hele groep (het management Baturraden, onze vertegenwoordiger in Imogiri en ikzelf) in de dusun Manggung waren, hebben we weer positieve signalen ontvangen van de mensen van de dusuns. Immers de mensen van Manggung proberen uit alle macht een model-dusun te zijn voor de overige 15 dusuns in de desa Tileng.

Het blijft goed gaan met de “Buffelbank”; het is duidelijk dat door deze “bank” de levensomstandigheden zichtbaar verbeteren. Sommige mensen hebben bij verkoop van een of meerdere sapi’s met een deel van de winst, die voor hen bestemd is, al een stuk sawa en/of een brommer kunnen kopen. Ook de infrastructuur van de dusun verbetert zienderogen. De straten worden beter en zien er verzorgd uit. Juist die voorbeelden spreken de mensen in andere dusuns aan. Een goed resultaat van een kleine charitatieve instelling als de onze. Stichting Tileng neemt de tijd om projecten als deze op een duurzame manier uit te bouwen.

Het zijn weer ervaringen, die ook geëxporteerd kunnen worden naar de andere desa’s van de stichting: Imogiri en Baturraden. Andersom kunnen de 16 dusuns van de desa Tileng weer expertise importeren uit Imogiri en Baturraden. Daarom is ook afgesproken, dat een delegatie van de dusuns Tileng en Manggung op korte termijn een werkbezoek zal afleggen in Baturraden. Onderwerpen die dan aan de orde komen zijn het operationeel houden van een corporatie, scholarship, huizen en scholenbouw. Maar waar het vooral om zal gaan is hoe men in Baturraden de participatie van de bevolking stimuleert bij het realiseren van projecten in welke vorm dan ook. Immers in Baturraden worden projecten pas aangevraagd als er redelijk goed zicht is op participatie van de bevolking.

Ik hoop dat op deze wijze een soort kruisbestuiving gaat plaatsvinden waar een ieder profijt van heeft; zowel de bevolking als de stichting. De bevolking, omdat zij leert projecten, die bijdragen aan het duurzaam verbeteren van de leef- en woonsituatie, op een goede en efficiënte wijze op te zetten. En de stichting, omdat op deze wijze de tot nu toe verleende structurele hulp gecontinueerd kan worden.