Skip to main content

Tag: dagelijkse levensonderhoud

Stichting Tileng steunt Java, ‘Verbeter de wereld, start bij de kinderen’

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

CAPELLE- Wanneer Ton en Wil Lange vertellen over de Stichting Tileng, de plaatselijke bevolking op Java en hun inspanningen om de leefomstandigheden van deze mensen te verbeteren, lijkt het haast vanzelfsprekend dat zij hier zoveel tijd en energie in stoppen. Toch mag dit heel bijzonder genoemd worden. Twee Capellenaren brachten in 1997 een bezoek aan hun pleegkind van Foster Parents en dit leidde tot een intensief contact met de gehele desa Tileng.

Ton en Wil adopteerden in 1992 een Indonesisch kindje uit het dorpje Tileng. Tijdens een rondreis vijf jaar later wilden zij graag op bezoek bij de familie en zij werden uitgenodigd om een nachtje te blijven logeren. ,,De medewerker van Foster Parents vond dit geen goed idee, we moesten na een uurtje maar weer vertrekken. Hij zei dat het gevaarlijk zou kunnen zijn. Wij vonden dat onzin.’’ Ton had zich al eerder de taal eigen gemaakt, dus hij kon zich wat dat betreft prima redden. ,,We waren de eerste blanken die het dorpje bezochten, de hele plaatselijke bevolking was uitgelopen.’’

Zoals beloofd hadden Ton en Wil twee geiten, tien kippen, suiker en rijst meegenomen. ,,We werden ontzettend gastvrij ontvangen, ze zijn zo vriendelijk daar. ’s Nachts kon ik niet slapen’’, vertelt Ton. ,,Ik wilde die mensen helpen. De volgende dag ben ik gaan praten. Ik heb gevraagd wat ze zelf graag zouden willen. Ze vertelden ons dat ze graag mooie woningen wilden hebben.’’ Ton maakte de afspraak dat hij voor het geld ging zorgen, mits de bevolking zelf die huizen ging bouwen. Dankzij de hulp van een Nederlandse aannemer konden drie nieuwe woningen worden gerealiseerd, terwijl zeven andere werden gerenoveerd.

Hier bleef het niet bij. De Stichting Tileng werd opgericht en samen met de inwoners van Tileng werden plannen gemaakt voor structurele hulp. ,,De voorwaarde is altijd dat zij zelf ook bijdragen dmv geld en inzet. Het geld van de stichting wordt volledig gebruikt voor onze projecten. De contributie aan de Kamer van Koophandel is onze enige uitgave hier in Nederland.’’ De bevolking gaf aan zelfstandiger te willen worden en daarom werd het zogenaamde koeienproject opgezet: ,,We hebben nu 61 koeien gekocht. Degene die er één krijgt, geeft hem door aan de volgende zodra de koe gekalfd heeft. Het kalf houdt hij zelf. We hebben nog 27 koeien nodig en dan zijn ze selfsupporting.’’

Ton en Wil hebben als motto ‘Verbeter de wereld, begin bij de kinderen’. Daarom ondersteunt de Stichting Tileng ook onderwijsprojecten. Onlangs ging het echtpaar voor de vijfde keer naar Indonesië. ,,Natuurlijk betalen we die reizen altijd zelf. De laatste keer hebben we een school geopend. Er was een overheidsfunctionaris bij en hij heeft een groot bedrag geschonken voor de tweede fase van de bouw. Ik ben nu bezig om die overheidssteun structureel te laten worden.’’

Inmiddels heeft het gezin Lange drie pleeggezinnen op Java, overigens zonder tussenkomst van Foster Parents. ,,Mijn pleegzoon is mijn rechterhand daar. Hij heeft zelfs Nederlands geleerd.’’ Iedere keer wanneer ze Tileng bezoeken, krijgen ze veel media-aandacht en hun steun wordt zeer gewaardeerd. ,,Het is zo’n mooi land en de mensen zijn ondanks de armoede heel aardig. Er bestaan vooroordelen dat je daar wordt besodemieterd maar daar hebben we nog nooit iets van gemerkt.’’

Dankzij de inzet van Ton en Wil Lange zijn de leefomstandigheden in Tileng al enorm verbeterd. Wilt u de stichting steunen of heeft u behoefte aan meer informatie, kijk dan op de website of bel met 010-4501517.

Foto: Ton en Wil staan in uniform bij de opening van de school. Dat uniform kregen ze omdat de bevolking wil laten merken dat ze één van hun zijn geworden. Ton kreeg een onderscheiding, de ‘Wing’.

Afschaffing schenkingsrecht voor goede doelen

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

De kranten stonden er de afgelopen weken vol van: het schenkingsrecht voor goede doelen wordt per 1 januari 2006 afgeschaft! Het is nog niet 100% zeker, maar staatssecretaris Wijn van Financiën heeft aangegeven een overeenkomstig voorstel in te dienen en het ziet er naar uit dat er een Kamermeerderheid voor te vinden is. Hoewel deze gedachte al langer leeft, heeft de recente kritiek van Johan Cruyff één en ander blijkbaar in een stroomversnelling gebracht.

Velen vinden schenkingsrecht in zijn algemeenheid al onrechtvaardig, maar dat de overheid een graantje mee pikt bij schenkingen aan goede doelen kan natuurlijk eigenlijk ook niet. Aangezien de Stichting Tileng een ieder die zijn steentje probeert bij te dragen aan de verbetering van de samenleving, op welk gebied dan ook, een goed hart toe draagt, hopen wij dat vele goede doelen van deze maatregel kunnen profiteren.

Aangezien het huidige schenkingsrecht belastingvrije drempels kent (een algemene van EUR 2.582 per 2 jaar en een specifieke voor goede doelen van EUR 4.303 per 2 jaar) is, gezien de nog relatief geringe omvang van onze activiteiten, het directe effect voor de Stichting Tileng niet zo groot. Wij hopen echter uiteraard dat wij, met hulp van onze groeiende schare supporters, een dusdanige groei zullen gaan vertonen, dat ook wij, en daarmee dus ook de mensen op Java, van deze maatregel kunnen gaan profiteren. 

Steun aan Tileng moet gestroomlijnd

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

CAPELLE AAN DEN IJSSEL – Of het nu voor een koe is of voor een schooltje, de donaties aan de Capelse stichting Tileng worden volgens initiatiefnemer Ton Lange goed besteed. Inwoners van het Javaanse dorp Tileng krijgen sinds acht jaar steun vanuit Capelle waardoor er met de geldelijke steun nu 27 koeien rondlopen, een aantal huizen is gerenoveerd en een school is gebouwd. Genoeg reden om tevreden achterover te leunen? Studente Ontwikkelingsstudies June de Bree (22) vindt van niet. „Er gebeurt inderdaad veel goeds in Tileng, al is er ook een hoop voor verbetering vatbaar.’’

Afgelopen zomer liep De Bree stage voor de stichting Tileng. Ze zegt dat er veel komt kijken bij het opzetten van een ontwikkelingsproject. „Zomaar geld in iets pompen heeft geen zin. Een goed project moet zich bewust zijn van de plaatselijke cultuur.’’ Dat is Tileng zeker, al hoopt June dat er iemand komt die het project vanuit Indonesië leidt. Lange valt haar bij. ,,We zijn inderdaad op zoek naar zo iemand. Zo iemand kan dan de zaken waarnemen en ook de toekomstige doelen van de stichting beter definiëren. Hiermee kunnen we dan het beste rendement uit de stichting halen.” De Bree: “De plaatselijke leidinggevende heeft geen slechte bedoelingen. Maar het is op punten wel te verbeteren.” 

Donateurs gevraagd

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Donateurs van Stichting Tileng vormen de basis van het bestaan van de stichting. Zij maken het mogelijk dat de stichting geld binnen krijgt om desa Tileng te ondersteunen. Om regelmatig contact te onderhouden met de donateurs ontvangen zij op gezette tijden een nieuwsbrief. Reeds verschenen nieuwsbrieven zijn te lezen en te downloaden van de website. Als donateur blijft u zo op de hoogte van alle ontwikkelingen van de projecten.

Een stichting als de onze heeft te maken met het zgn. vliegwieleffect. Zodra de eerste financiële middelen binnen zijn, kan een project worden gestart. Met de resultaten van een dergelijk project kunnen nieuwe sponsors en donateurs worden geworven, waardoor er weer andere projecten kunnen worden gestart, enz.. Het grootste probleem is om het vliegwieleffect op gang te houden. Een kring van vaste donateurs is daarvoor van groot belang. Wanneer u onze stichting wilt ondersteunen komt dit ten goed aan nog meer projecten op Midden-Java. Zoals u zult begrijpen kunnen wij onze doelstellingen alleen verwezenlijken met de hulp van vele andere mensen.

Wilt u ook donateur worden en het werk van Stichting Tileng steunen? Zo ja, dan is de te volgen procedure eenvoudig. U kunt uw bijdrage overmaken op bankrekening 64.45.17.824 ten name van Stichting Tileng te Capelle a/d IJssel. Zodra uw eerste bijdrage bij ons is bijgeschreven ontvangt u van ons een bevestiging en wordt je opgenomen op de verzendlijst voor verdere publicaties.

Mocht u nog iets willen weten over de stichting dan is dat te vinden op deze website of kunt u met mij contact opnemen,

att bära kläderna verkligen göra kläder Balklänning?
Kall hög personlig bild, ser ut, kylan och kläder, i själva verket var känd som den höga kalla medvetna namn Balklänning.

 

 

 

 

 

 

 

 

Op de bres voor Tileng

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Capels echtpaar zet zich in voor Indonesisch dorpje ‘In de rimboe merk je wat voor spekkopers Nederlanders zijn’

Het Capelse echtpaar Lange heeft zijn hart verpand aan Indonesië. Getroffen door de omstandigheden waar het voormalige Foster Parents-kind Ribut in leeft, hebben Ton en Wil een stichting opgericht om het leven daar aangenamer te maken. Maar ze willen absoluut niet de Nederlandse weldoener uithangen. Met behulp van sponsors kregen ze wél twee kleuterschooltjes van de grond.

Capelle aan den IJssel; Ton Lange, burgerlid van Capels Belang, maakte zes jaar geleden een reis naar Indonesië. Samen met zijn vrouw Wil. Niet alleen voor een vakantie, maar ook nog om zijn toen nog Foster Parents-kindje te bezoeken. Ribut heet zij. Na een intensieve briefwisseling nodigden haar ouders het echtpaar Lange uit voor een persoonlijke kennismaking in Manggung, een gehucht ten zuiden van Yogyakarta op Java. De Capellenaren namen deze uitnodiging dankbaar aan. Ze boekten een rondreis door Indonesië, met daar inbegrepen een tweedaags bezoek aan het toen 5- jarige meisje.

Foster Parents gaf hen aanvankelijk geen toestemming om langer dan een uur in het gehucht te blijven. ,,De mensen wonen in een bamboehut met gaten in het dak. Ze slapen op de grond. Het is er veel te gevaarlijk,” vond de organisatie. Ton Lange hield echter voet bij stuk. Onderweg naar de rimboe kochten de Capellenaren twee geiten, een aantal kippen, een baal rijst, wat suiker en thee voor de familie van Ribut. ,,Dit transport was een hele belevenis. De geiten werden met hun poten vastgebonden en in de laadruimte van ons busje gelegd. Dat is niet zielig. Die beesten zijn het gewend. Ze worden er zelfs op de fiets vervoerd. Achterop de bagagedrager.”

,,De vader van Ribut werkt af en toe als loonarbeider. Voor dat werk kreeg hij destijds dertig eurocent per dag. Voor een kilo rijst moest hij een hele week werken. Een geit was voor hem al helemaal onbetaalbaar. Dolgelukkig waren ze dan ook met de beesten. De bedoeling was dat hij ze zou gaan fokken. Daar is het nooit van gekomen. Hij had geld nodig om zijn dochtertje onderwijs te kunnen geven. Hij heeft ons gevraagd of hij de geiten mocht doorverkopen.”

Toen Ton en Wil Lange in Manggung aankwamen, liep het hele dorp uit. ,,Een attractie waren we voor ze. Waarschijnlijk waren wij de eerste blanken die ze in hun leven zagen.” Wil: ,,Ze sloofden zich vreselijk voor ons uit. Met z’n allen, er wonen ongeveer vijftig gezinnen in Manggung, hadden ze voor ons gekookt. De volgende ochtend kregen we een emmer water om ons te wassen. Dat water had het gezin geleend omdat zijn eigen tank al een tijdje leeg was. Die tank hebben we toen maar gelijk voor ze laten vullen.”

Haar echtgenoot: ,,De volgende dag kregen we een rondleiding door het dorp. Al lopende ontstond het idee om in Nederland sponsors te zoeken. Aan het dorpscomité hebben we gevraagd wat ze wilden. Want ik ga daar niet de grote meneer uithangen. Ik wil beslist niet met dat westerse vingertje wijzen, alsof ik het allemaal zoveel beter weet dan zij.”

Thuis vond Lange een geldschieter bereid te investeren in drie stenen huisjes, waaronder die van ‘zijn gezinnetje’. Ook schonk deze sponsor geld voor de renovatie van zeven andere huisjes. ,,Voor mij was de kous daarmee niet af. Ik wilde verder, maar mijn sponsor vond dat ik me eerst maar eens moest formaliseren. Tijdens een filmavond met familie borrelde het idee op om een stichting te beginnen. Een week later was de stichting Tileng (naam van dorp waar Manggung deel van uitmaakt, red.) geboren.”

Anno 2003 zijn de eerste resultaten geboekt. Met hulp van de stichting zijn er reeds twee kleuterschooltjes verrezen. Een in Manggung en een in het buiten Tileng gelegen Baturraden. Inmiddels had het echtpaar Lange een nieuw pleeggezin ‘geadopteerd’. Tijdens een tweede rondreis door Indonesië, in 1999, had het chauffeur Puri ontmoet. Hij zorgde voor zijn moeder, zijn zus en haar zoontje. De vader van zijn neefje was na de bevalling weggelopen. ,,Voor Puri probeer ik geld in te zamelen voor een busje. Zodat hij voortaan eigen baas is. Nu moet hij, als hij toeristen rondleidt, een busje huren bij een autobedrijf. Drie euro houdt hij per dag over, terwijl de toeristen 35 euro betalen. Daarom slaapt hij stiekem in zijn auto. Overnacht hij in een lodge of een hotelletje, wat volgens regels moet, dan verdient hij er geen stuiver aan.”

Na dit pleeggezin volgde er nog een, in Baturraden. Voor dit gezin heeft Lange midden in het dorp een stukje grond gekocht zodat het een eigen winkeltje kan beginnen. Foster Parents heeft zich inmiddels teruggetrokken uit Manggung. Maar Wil en Ton gaan door. Zowel privé als met de stichting. Op de rol staan onder meer drie koeienprojecten. Eén gezin krijgt een koe die wordt gedekt. Zodra het kalf is geboren, gaat de koe naar een ander gezin. ,,Het is misschien een druppel op de gloeiende plaat. Maar ieder geholpen gezin, is er een,” vindt Wil. Ton tenslotte: ,,Die mensen een beter leven geven, dat is onze drijfveer. Als je eenmaal daar bent geweest, zie je pas wat voor spekkopers wij Nederlanders zijn.”