Skip to main content

Een wereld van verschil

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

In september vorig jaar gingen we dan naar Indonesië. Een reis van drie maanden, waaronder een maand naar Santos en zijn lieve gezin om vrijwilligerswerk te doen. We maakten het leven in Indonesië van heel dichtbij mee; we zaten er als twee Nederlandse meisjes van 21 en 24 middenin. Wat was dat bijzonder. Indonesië heeft mij aan het denken gezet. Daar en hier. Hoewel het inmiddels al een half jaar geleden is, staat me er nog veel van bij. Sterker nog, steeds meer herinneringen komen terug. Beelden van hoe het was, het gemis, en ook hoe bijzonder anders het daar wel niet is.

Hoewel ik gemerkt heb dat ook veel dingen minder goed geregeld zijn, heb ik Indonesië ook ervaren als een land waarin mensen samen roeien met de riemen die ze hebben en die hun cultuur omarmen. En vooral dat laatste heeft bijzonder veel indruk op mij gemaakt; de trots over hun cultuur en de trots waarmee zij deze cultuur in stand willen houden en door willen geven naar de volgende generaties. Het maakt Indonesië puur en het geeft een gevoel van ‘samen’. Dit is iets wat ik minder terug zie in het westerse Nederland. Indonesië heeft mij geleerd om even stil te staan bij het leven en ook onze cultuur en onze tradities te omarmen. Blij te zijn met de dingen die we hebben.

En hoe mooi is het dan dat er voor een land en een cultuur waar we naar mijn idee ook zo veel van kunnen leren zoiets als Stichting Tileng bestaat. Een steuntje in de rug. Hulp op de vlakken waar het wat moeilijker gaat, waarbij de cultuur met alle respect kan blijven voort bestaan.

Met dank aan Indonesië en Stichting Tileng.  

Kent u deze nog?

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

(Een keer in de maand halen we met u oude verhalen op!)

Project Kali is gereed …….  – door Cees van der Jagt, penningmeester Stichting Tileng

GEPLAATST OP: 20 SEPTEMBER 2013 · GEPLAATST IN: WEEKENDVERHALEN

In ons verhaal “Vuilnisophaaldienst” van 19 juli jl. schreven wij: De door de stichting gebouwde bad- en wasgelegenheden dragen ook bij aan het verbeteren van de hygiëne van de mensen in de desa. Ze wassen zich en doen hun behoeften niet meer in de kali, maar netjes in de wasgelegenheden en op het toilet. Hier komen we nog een keer op terug in een apart verhaaltje met foto’s.”

Belofte maakt schuld. Hierbij de beloofde foto’s van de inmiddels in gebruik genomen nieuwbouw. Hierboven ziet u links de diverse bad- en toiletruimtes en rechts het interieur van zo’n ruimte, met een toilet en een mandi. Uiteraard zit het er heel anders uit dan het toilet en de douche bij ons thuis, maar voor de Indonesië-gangers onder ons is het een bekend gezicht.

Onderaan ziet u links een gelegenheid voor het doen van de was. De foto rechts vraagt echter enige uitleg.

De belangrijkste doelstellingen bij de bouw van deze faciliteiten waren enerzijds het scheiden van het toilet, het baden en het doen van de was, hetgeen voorheen allemaal in de kali (beek) gebeurde, en anderzijds het door de aanleg van waterleiding en riool de aan- en afvoer van water op een hygiënischer wijze te doen plaatsvinden. Dit stuitte echter op bezwaren  van een aantal bewoners die op traditionele gronden van mening waren dat je je moest wassen met stromend water van de kali. Om ook deze groep te bewegen van de faciliteiten gebruik te maken zijn een aantal ‘douches’ gebouwd, waar het (ijskoude) water van de kali via een slang naar binnen wordt geleidt.

Verhaal 10-06-2016 b

Wij zijn verheugd om op deze wijze, met een relatief bescheiden investering, bij te kunnen dragen aan de verbetering van de hygiëne in de desa. Uiteraard zijn ook in Indonesië steeds meer huizen voorzien van eigen voorzieningen, maar zolang dat nog niet voor iedereen geldt kunnen dergelijke openbare gelegenheden een belangrijk verschil maken.

 

Bied een helpende hand: vrijwilligerswerk op Java

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Wat geweldig is het om te zien hoe zoveel mensen zich belangeloos inzetten voor

Stichting Tileng. Natuurlijk alle donateurs, zonder wie de projecten nooit werkelijkheid waren geworden. Maar ook alle anderen die op welke manier dan ook een bijdrage leveren aan de projecten, vanuit Nederland maar zeker ook vanuit Indonesië. 

Zelf heb ik mijn bijdrage mogen leveren in Baturraden, één van de door Tileng gesteunde desa’s op Java. Hier naartoe reizen en met eigen ogen zien wat de stichting de afgelopen 16 jaar heeft bereikt, is een ervaring die ik nooit zal vergeten. Door het contact met de lokale bevolking en door samen met hen te leren op de scholen hebben we samen onze kennis vergroot en een bijdrage geleverd aan ontwikkeling. Kinderen zijn de toekomst en wat is nu mooier dan een bijdrage te leveren aan deze toekomst?

Door het delen van kennis, het delen van talen en culturen en het samen plezier maken, geloof ik dat we kunnen bijdragen aan een betere toekomst. Samen met Stichting Tileng zet ik mij in om meer vrijwilligers te werven die net als ik dezelfde stap willen zetten om op wat voor manier dan ook in Indonesië hun steentje bij te dragen. Dit kan zijn in de vorm van lesgeven, bouw- of renovatiewerkzaamheden verrichten, maar ook andere initiatieven zijn meer dan welkom. Zet je eigen ervaring en kennis in om deze kinderen en toekomst te bieden.

Voor de inzet die je toont krijg je ook heel veel moois terug. Wie de gastvrijheid van de Javaanse bevolking kent hoef ik niks te vertellen. Het enthousiasme waarmee je word ontvangen is onbeschrijflijk en de mensen zitten vol motivatie om te leren. Zij zijn dan ook allemaal zeer dankbaar als er “friends from overseas” komen. Door dit werk realiseer je je hoe belangrijk het is elkaar te helpen.

Dus waar je ook vandaan komt, welke leeftijd en welke achtergrond je ook hebt; ik wil iedereen aanraden deze ervaring eens in zijn leven te maken en zo bij te dragen aan een betere toekomst. Via www.tileng.nl/vrijwilligerswerk-in- Indonesië/ lees je meer over het doen van vrijwilligerswerk met Stichting Tileng in Indonesië.

Bunga lili, koken voor het goede doel

Geschreven door admin op . Gepost in Weekendverhalen.

Mijn naam is Sonja van der Lely-Koene, 61 jaar geleden geboren in Jakarta.

Ik ben in contact gekomen met de Stichting via Tong Lange. Ton is diverse keren op mijn uitnodiging aanwezig geweest bij mijn aanschuiftafel Bunga lili, waarbij ik Oosters kook en de opbrengst naar Stichting Tileng gaat.

Via een presentatie van Ton kregen mijn gasten en ik een kijkje in het reilen en zeilen van Stichting Tileng en zo kon men zien hoe hun geld daadwerkelijk terecht zou komen. Ton’s enthousiasme en gedrevenheid werkten aanstekelijk. Mijn motivatie om voor Tileng te koken bleef groeien en die vele avonden hebben de stichting en mij heel dicht bij elkaar gebracht. Een paar maanden geleden vroeg Ton mij of ik bestuurslid wilde worden. Zeer vereerd heb ik toen ja gezegd. Ik voel mij een bevoorrecht mens dat ik de taak van bestuurslid van deze stichting op me mag nemen.

Tijdens een prachtige wandeling naar de zwavelbronnen in Baturraden vertelde onze gids Tekad Santos over zijn werkzaamheden voor een Nederlandse stichting, Stichting Tileng. Toen hij merkte dat onze interesse was gewekt, nam hij ons mee naar de bouw van één van de lagere scholen in Baturraden. We waren onder de indruk en niet alleen door hetgeen met hulp van de stichting werd bewerkstelligd maar mede door de enorme betrokkenheid van Santos. Omdat onze reis aan een strak schema gebonden was, moesten we na twee dagen Baturraden alweer richting Oost-Java. We kregen de gelegenheid om bij een ander project van de stichting een kijkje te nemen en brachten een bezoek aan Imogiri, het dorp waar de sultans van Yogyakarta begraven liggen. Hier bouwde de stichting aan de voet van de trappen naar de Sultansgraven een kleuterschool. Deze werd tezamen met vele woningen door een hevige aardbeving in 2006 volledig verwoest. Met hulp van de stichting werd de kleuterschool herbouwd en plaatste de stichting bamboe noodwoningen. Deze worden nu vervangen door stenen huizen. Toen wij Imogiri bezochten was net het vierde huis opgeleverd. Na het zien van dit moois was het zaadje om iets voor deze stichting te doen in mijn ziel geplant. Echter, het duurde nog twee jaar voordat ik er werkelijk wat mee deed.

Een reis door Thailand bracht daar verandering in. In Chiang Mai volgde ik een Thaise kookcursus. Dat was zo inspirerend dat ik plotseling wist wat ik voor de stichting wilde gaan doen:koken. Mensen aan mijn (keuken)tafel uitnodigen en hen tegen betaling een lekkere oosterse maaltijd voorschotelen. Dat werd het, koken voor het goede doel.Na terugkomst uit Thailand was er werk aan de winkel. Ik moest een format bedenken, een naam verzinnen en een website bouwen. Na veel denkwerk, luisteren naar adviezen en gesprekken met familie, vrienden en professionals was mijn aanschuiftafel een feit. Bunga lili was geboren, Oosters eten voor het goede doel! Ik begon met één keer per twee maanden op vrijdag een aanschuifdiner te organiseren. De wetenschap dat de gehele opbrengst naar de stichting gaat, motiveert de gasten om een paar extra glazen te drinken en een gulle donatie te doen. Het succes overdonderde mij en tot mijn verbazing hield het succes aan. De diners werden frequenter maar door twee hernia’s, een verhuizing en een nieuwe heup staat alles momenteel op een laag pitje. Na de zomer van 2016 gaat Bunga lili weer van start. Wellicht in andere vorm, op locatie of bij de mensen thuis.

Eén ding staat wel vast, het zaadje dat in Imogiri geplant was, is uitgegroeid tot een mooie boom, één die voor altijd in mijn ziel staat. En die boom staat symbool voor Stichting Tileng.
De effectieve werkwijze van de stichting is een voorbeeld voor alle goede doelen en stichting Tileng laat zien dat alle inkomsten ten goede komen aan de plaatselijke bevolking. Komt u ook Oosters eten voor het goede doel? Dan steunt u daarmee Stichting Tileng.

Sonja van der Lely-Koene

Gratis Geld = Gratis Koe

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Elke rechtgeaarde Hollander heeft er een hekel aan: Gratis geld laten liggen. Wij ook. Stichting Tileng roept dan ook iedereen op om dit gratis geld op te rapen en in onze projecten te steken.

Stichting Tileng is al enige tijd aangesloten bij SponsorKliks. Dit heeft tot op heden bijna EUR 500 aan gratis geld opgeleverd. Dat betekent nog even doorzetten en we kunnen een sapi toevoegen aan een van onze buffelbanken. Gratis en voor niets!

Hoe werkt het?

Het is eigenlijk heel simpel. U gaat naar de pagina van Stichting Tileng bij SponsorKliks. Dat is www.sponsorkliks.com/winkels.php?club=4021 Nog eenvoudiger is gebruik maken van de link op onze homepage op www.tileng.nl middels de button SponsorKliks.

U komt dan op deze pagina:

Verhaal 06-05-2016 b

 

 

 

 

 

 

Wanneer u deze pagina toevoegt aan uw favorieten (bladwijzers) en al uw vertrouwde webwinkels voortaan via deze pagina benaderd, dan gaat alles vanzelf.

Het is eigenlijk maar één klik extra.

U hoeft verder niets te doen en het kost u geen cent meer. Het enige verschil is dat Stichting Tileng een commissie krijgt over al uw aankopen.

Doet u mee? Helpt u ons aan die gratis koe? En dan nog één? En dan…?

De desa helpen hoeft niets te kosten

De groene collectebus heeft er sinds deze week een digitaal zusje bij

Geschreven door admin op . Gepost in Weekendverhalen.

Stichting Tileng vaart al jaren wel bij de donaties die zij krijgt. Donaties en giften maken al die mooie projecten op Java mogelijk. Het werven van donateurs, sponsors en het ophalen van geld voor het steunen van projecten kost over het algemeen veel tijd. Inzet die de bestuursleden en vrijwilligers van de stichting een kleine moeite vinden. Of het nu het verkopen van zelfgemaakte kaarten is of het houden van een tombola. Alles wordt uit de kast getrokken, velen van u kennen de groene collectebus die bij ons op tafel staat op het moment dat we op een Kumpulan staan.

Deze groene collectebus heeft er sinds deze week een digitaal zusje bij. Niet geheel nieuw, sommige van u hebben al eens een donatie gedaan via iDEAL op onze website. Inmiddels staat er een geheel vernieuwde en op en top beveiligde variant online. U hoeft dus niet meer te wachten tot de eerst volgende Kumpulan, de digitale collectebus is nu 24 uur per dag, zeven dagen in de week beschikbaar.

Het is heel eenvoudig om een donatie te doen. We vragen een minimumbedrag van vijf euro. Dit omdat we ook hier de bestedingsgarantie waar willen maken. Weet u, het is eigenlijk hetzelfde als online winkelen, alleen dan makkelijker. U hoeft namelijk niet te kiezen tussen twee merkbroeken, mooie tassen of een van de nieuwste boeken. U maakt een veilige een goede keus door een donatie voor Stichting Tileng te doen. We zouden bijna zeggen, makkelijker kunnen we het niet maken.

Wist u dat?

  • Er zijn 10 miljoen consumenten die gebruik maken van internetbankieren bij ABN AMRO, ASN Bank, ING, Knab, Rabobank, RegioBank, SNS Bank, Triodos Bank en Van Lanschot Bankiers. Dat zijn 10 miljoen potentiële donateurs die iDEAL direct en gratis kunnen gebruiken!
  • Een betaling met iDEAL staat direct op onze rekening.
  • Het is direct duidelijk of de betaling is gelukt, u krijgt er ook een bevestiging van.
  • Het is voor uw als donateur een vertrouwde, veilige en makkelijke manier om te betalen, gewoon in uw eigen internetbankieromgeving.

Kunnen we ook nu weer op u rekenen?

Mundur selangkah sebentar

Geschreven door admin op . Gepost in Weekendverhalen.

Pada hari Paskah dunia sempat terasa terjungkil balik. Saat menyiapkan cerita akhir pekan, Ton Lange (Ketua Yayasan Tileng) tiba-tiba diserang rasa sakit di dada. Perasaan sakit itu naik ke tenggorokan, bahu dan lengan.

Demi keselamatan, ia menelpon dokter dan ia pun disarankan untuk dibawa ke rumah sakit dengan ambulans. Setibanya di sana, Ton diperiksa. Ternyata tidak ada yang menunjukkan bahwa Ton kena serangan jantung, seperti dugaannya semula. Tapi supaya yakin, Ton dianjurkan untuk menginap semalam di rumah sakit.

Pada malam itu juga dibikin foto rontgen dadanya. Ternyata foto itu menunjukkan sesuatu yang tak seorang pun menduga semula: Ada “bola” di bagian paling atas paru-paru. Apakah ini yang menyebabkan rasa sakit? Tiada yang tahu. Maka terjadilah pembicaraan dengan dokter paru-paru dan muncul diagnosa. Kanker paru-paru. Setelah terjadi berbakai pemeriksaan berikutnya, kami baru tahu seratus persen bahwa memang ia menderita kanker paru-paru. Dan kami juga tahu bahwa tidak terjadi penyebaran kanker di tubuhnya. Suatu hal yang menggembirakan.

Minggu-minggu mendatang Ton akan mengalami sejumlah pemeriksaan dan operasi untuk membuang sebagian paru-paru supaya benjolan hilang. Kami berharap semoga penyakit ini akan hilang dari tubuh Ton. Setelah itu Ton akan mengalami periode pemulihan yang panjang disusul dengan liburan di bulan September. Ton akan berbuat sekuat tenaga, karena dia sudah berencana untuk bertolak ke Jawa. Menurut dokter paru-paru, cita-cita ini bisa terwujud.

Ton sangat optimistis dan akan berusaha 200 persen, dengan dukungan istri, anak-anak, keluarga dan sahabat dekat, serta anggota pengurus Yayasan Tileng “yang dimilikinya”.

Kami kira anda sudah mengerti bahwa Ton gara-gara penyaktinya harus mundur satu langkah. Ia mohon agar Anda memahami dan tetap membantu yayasan. Ia mengandalkan Anda!

Untuk menjamin kesinambungan, atas persetujuan pengurus lengkap, Ton meminta Remco Lange untuk mengambil alih jabatan ketua. Sementara itu, Remco sudah diangkat sebagai ketua sementara.

Meskipun demikian, kami semua – dan Ton berada paling depan – positif menghadapi masa depan.

Pengurus Yayasan Tileng

Even een stapje terug

Geschreven door admin op . Gepost in Weekendverhalen.

Op Eerste Paasdag stond de wereld even op zijn kop. Tijdens het voorbereiden van wat nieuwe weekendverhalen kreeg Ton Lange (Voorzitter Stichting Tileng) hevige pijn aan de borst. De pijn trok door naar de keel, kaak en armen.

Hij heeft het zekere voor het onzekere genomen en de huisartsenpost gebeld, hetgeen resulteerde in een gang naar het ziekenhuis per ambulance. Daar aangekomen onderging Ton de gebruikelijke onderzoeken. Niets wees uit dat hij getroffen zou zijn door een, wat hij zelf had verwacht, hartinfarct. Een overnachting in het ziekenhuis om alles uit te kunnen sluiten was het devies.

Ter plekke is diezelfde avond een röntgenfoto van zijn borstkas gemaakt. Een foto met een uitslag waar niemand op zit te wachten: Een “bal” in de bovenste kwab van zijn rechter long. Was dat de oorzaak van de pijn? Niemand kan het vertellen. Wat volgde was een gesprek met de longarts en een keiharde diagnose. Longkanker. Inmiddels, enkele onderzoeken later, weten we voor 100% zeker dat het longkanker is. Wat we ook weten is dat er geen uitzaaiingen in de rest van het lichaam zijn. Iets waar we ons gelukkig mee mogen prijzen.

Ton zal in de komende weken een aantal ingrijpende onderzoeken en operaties ondergaan om een deel van de long en daarmee het gezwel te laten verwijderen. Vooralsnog mogen we er nu vanuit gaan dat deze ernstige ziekte dan ook uit het lichaam verwijderd is. Wat rest is een lange herstelperiode met uitzicht op een vakantie in september. Iets waarvoor Ton alles zal doen, want dan staat er een reis naar o.a. Java ingepland. Volgens de longarts een doel dat zeker gehaald zal worden.

Ton is positief en gaat er voor de volle 200% voor, gesteund door zijn vrouw, kinderen, familie en naaste vrienden, alsmede de bestuursleden van “zijn” Stichting Tileng.

U zult begrijpen dat Ton vanwege zijn ziekte een stapje terug gaat doen. Hij vraagt u dat te respecteren en de stichting gewoon te blijven steunen. Hij rekent op u!

Om de continuïteit te garanderen heeft Ton – met goedkeuring van het voltallige bestuur – Remco Lange gevraagd de voorzittershamer waar te nemen. Inmiddels is Remco door het bestuur benoemd tot voorzitter Ad Interim.

Ondanks dit nieuws gaan wij, met Ton voorop, de toekomst positief tegemoet

Het bestuur van Stichting Tileng

 

P.s. Voor eventuele vragen kunt u terecht bij het bestuur. Te bereiken via telefoonnummer +31 (0)180 -744 285 of via info@tileng.nl.

Niets gaat in rook op!

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Ja, niets gaat in rook op.

Stichting Tileng heeft geen strijkstok. Uiteraard heeft ook de stichting te maken met kosten die onvermijdelijk zijn (zoals bankkosten), maar dat betreft relatief bescheiden bedragen. Verder zijn er absoluut geen overheadkosten!

Stichting Tileng kan daarom de volgende bestedingsgarantie afgeven:

“Van alle donaties en sponsorgelden die Stichting Tileng ontvangt wordt meer dan 99% besteed aan projecten in Indonesië.”

Dit kan worden bereikt doordat alle betrokkenen hun activiteiten voor de stichting geheel belangeloos verrichten en doordat alle overige kosten door bestuursleden, vrijwilligers en een aantal fantastisch meewerkende bedrijven voor hun rekening worden genomen. Ook het kantoor, inclusief faciliteiten, wordt kosteloos ter beschikking gesteld.

Verder geschiedt fondsenwerving geheel in eigen beheer en niet via een kostbaar bureau. Ook mag niet onvermeld blijven dat iedereen alle reis- en verblijfkosten geheel voor eigen rekening neemt, inclusief reizen naar de projecten in Indonesië.

Met andere woorden, wie Stichting Tileng financieel steunt, kan er op rekenen dat het geld rechtstreeks wordt besteed aan projecten van, voor en door de mensen uit de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden.

Zoals u wellicht weet heeft Stichting Tileng sinds 1 januari 2008 de status van Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI). Stichting Tileng voldoet dan ook volledig aan de (in 2014 verscherpte) eisen die aan een ANBI worden gesteld.

Stichting Tileng heeft ook gekeken naar de mogelijkheid om zich aan te melden bij een CBF-keurmerk (CBF-Keur of CBF-Certificaat). Deze keurmerken worden door het Centraal Bureau Fondswerving toegekend aan organisaties die steunwaardig zijn. Op zich een goede zaak, maar toch kiest Stichting Tileng bewust niet voor een CBF-keurmerk.

De kosten van het CBF-Keur zijn eenmalig € 3.025, gevolgd door een jaarlijkse bijdrage tussen € 465 en € 9.135. Kleinere instellingen kunnen een CBF-Certificaat aanvragen. De kosten daarvan zijn beduidend lager, te weten eenmalig € 525 en vervolgens jaarlijks € 370.

Deze kosten passen niet in de filosofie van Stichting Tileng. Bij de stichting blijft namelijk niets aan de “strijkstok” hangen. Wij zijn er trots op te kunnen zeggen dat alle gelden die de stichting ontvangt volledig worden gebruikt voor projecten in Indonesië.

Voor € 525 en € 370 kunnen wij, afhankelijk van het soort onderwijs, twee studiebeurzen verstrekken!

Stichting Tileng heeft daarom besloten zich niet bij een CBF-keurmerk aan te melden. Wij hopen uiteraard dat u ons ook zonder CBF-keurmerk als steunwaardig en betrouwbaar zult blijven zien en ons financieel zult (blijven) steunen. Wij kunnen dan verder gaan op de tot nu toe zo succesvol ingeslagen weg met het realiseren van projecten in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden in Indonesië.

Wij worden dus wel vermeld op de website van het CBF, maar we zijn niet beoordeeld. Dat laten wij vol vertrouwen aan onze donateurs en sponsors over.

Hoe dan ook: “Niets gaat in rook op!”

Stichting Tileng steunt de mensen uit de desa’s, steunt u Stichting Tileng?

Kent u deze nog?

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

(Een keer in de maand halen we met u oude verhalen op!)

Woorden aan de wand – door Eveline Bruijn

GEPLAATST OP: 29 OKTOBER 2010 · GEPLAATST IN: WEEKENDVERHALEN

Aan de wand van de kleuterschool die ik bezoek hangt een poster met afbeeldingen van dieren. Onder de koe staat ‘sapi’, onder de slang ‘ular’. Een kameel is een ‘unta’. Ik probeer de woorden in me op te nemen. Mijn kennis van het Bahasa Indonesia is nihil en daar voel ik mij – ondanks de tolk die mij trouw vergezelt en steeds wisselt tussen Bahasa en Engels – eigenlijk helemaal niet prettig bij.

Ik mis het directe contact met de mensen. Het stoort me dat ik niet kan reageren op het moment dat ik dat wil. Nieuwsgierig als ik ben wil ik – ook in deze onbekende taal – van woord tot woord horen wat er gezegd wordt. Ik wil op mijn eigen manier iets aardigs zeggen, een kritische vraag stellen, een grapje maken. Ik wil op mijn manier bijdragen. Maar mijn eigen directe bijdrage is zo gelimiteerd als het aantal woorden dat ik ken. Nihil.

Het hebben van een tolk is natuurlijk een ongekende luxe. Ik ervaar mijn gebrek aan kennis van het Bahasa dan misschien soms als onprettig; het is alles behalve problematisch. Maar hoe moet het voelen als je in je eigen land de verkeersborden niet kunt lezen? Of als je niet gaat stemmen, omdat je het partijprogramma niet begrijpt? Wat als je er als kind van droomde om te kunnen schrijven, maar er geen geld was om jou naar school te sturen?

De poster die aan de wand hangt is lang niet zo vanzelfsprekend als in eerste instantie lijkt. Hetzelfde geldt voor die zelfde wand en voor het naar school gaan van de leerlingen die in het klaslokaal zitten. En dat terwijl scholing bitter noodzakelijk is. Om kinderen de toekomst te geven die ze nodig hebben. Om een land, sterker nog, de wereld de toekomst te geven die zij én wij nodig hebben. Dat vraagt veel meer dan kinderen bij de les houden. Daarvoor moeten we vooral onszelf bij de les houden. En bijdragen door kinderen bij de les krijgen. Niet morgen, maar vandaag. Stichting Tileng bouwt scholen en zorgt dat ook de allerarmsten naar school kunnen. Steun Stichting Tileng.