Weekendverhalen – Pagina 29

Positief denken …………..

Geschreven door Remco Lange op 18 januari 2013. Gepost in Weekendverhalen.

Wanneer ik weer eens aan de mensen denk in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden, die in slechte omstandigheden leven, komt bij mij toch weer op dat die mensen met een positieve levenshouding er nog het beste van proberen te maken. Die mensen zijn zelfs in staat onder zeer moeilijke omstandigheden zich toch gelukkig te voelen. Positief denken is een vaardigheid van hen om met negatieve dingen van het leven om gaan. Of dat nu gaat om ziektes en/of natuurrampen. Ik heb die vaardigheid zelf mogen aanschouwen toen ik in Indonesië was na een aardbeving en uitbarsting van een vulkaan. Die veerkracht van de mensen is met geen pen te beschrijven.

Het ondersteunen van die vaardigheid en veerkracht inspireert mij om mij blijvend in te zetten voor die mensen via Stichting Tileng. Het beste van mijzelf te geven om de erbarmelijke woon- en leefsituatie, de armoede, de gebrekkige onderwijs accommodaties te verbeteren door fondsen te werven voor de door hen ingediende projecten.

Ik wil geen hulpverlener zijn. Ik wil een van hen zijn. Samen angsten delen bij aardbeving of uitbarsting van een vulkaan, samen huilen, samen veerkrachtig zijn, samen opbouwen, samen werken aan een betere toekomst.

Ik ben dan ook trots op de geweldige resultaten die we daar, als Stichting Tileng (dankzij Nederlandse donaties), bereiken met de inzet en het doorzettingsvermogen van de mensen in de desa’s op Java zelf. Het wordt daar stapje voor stapje beter voor hen.

Blijf ons volgen om de tastbare resultaten te aanschouwen. De mensen in de desa’s en de stichting blijven positief denken. We weten dat we wel onder dezelfde hemel wonen, maar ook dat we niet allemaal dezelfde horizon hebben.

De prijswinnaars zijn bekend

Geschreven door Remco Lange op 16 januari 2013. Gepost in Weekendverhalen.

Onder alle kopers – voor 31 december 2012 – van het magazine “Buffelen voor Tileng”, uitgebracht ter viering van het 12,5 jarig bestaan van Stichting Tileng, hebben wij zoals beloofd een aantal mooie prijzen verloot.
En zoals de titel van dit bericht al aangeeft; het lot is gevallen, de winnaars zijn bekend.

Dat betekent dat we maar liefst 11 mensen blij kunnen maken met een extra cadeau. Of beter: nog blijer maken, want de echte hoofdprijs, het mooie magazine, hebben ze natuurlijk al.
Maar liefst 10 gelukkigen ontvangen binnenkort de CD “Verleden Land” van onze ambassadeur Wouter Muller, gesigneerd door Wouter zelf. Een CD die garant staat voor jarenlang kunnen genieten van Wouter’s meesterwerken.

Verder krijgt 1 winnaar het boek “Ver van familie” van Marion Bloem. Uiteraard is ook dit boek gesigneerd door de schrijfster.

Alle prijswinnaars krijgen binnenkort persoonlijk bericht.

Goed, de prijzen zijn er dan nu uit, maar dat neemt niet weg dat het magazine nog steeds te koop is. Ook zonder loterij is dat zijn geld meer dan waard, terwijl de opbrengst dan ook nog eens naar de projecten van Stichting Tileng gaat. Kopen dus!
(Gewoon minimaal EUR 12,50 overmaken naar Stichting Tileng, o.v.v. ‘magazine’ en u krijgt het thuisgestuurd.)

De heer Santos, sterke man van de zuidelijke helling van de Slamet

Geschreven door Remco Lange op 11 januari 2013. Gepost in Weekendverhalen.

Tekad Santosa (Santos) is geboren op 7 april 1971 in Kemutug Lor, Baturraden in de regio Banyumas. Hij is getrouwd met Succi Wahyuni, geboren op 24 september 1968. Zijn kinderen zijn (dochter) Susiani Martika Santosa geboren op 8 maart 1990, (zoon) Pandu Ridlo Santosa geboren 25 oktober 1994 en (zoon) Danuarta Dimas Bayuaji Santosa 17 mei 2002.

Santos werkt als Nederlands sprekende gids, ook al heeft hij de basisschool niet eens afgerond. Santos woont nog steeds in zijn geboortedorp, waar hij bij de Nederlandse toeristen bekend is als Mr. Santos. Hij is ook erg actief in diverse maatschappelijke activiteiten in zijn omgeving. Santos neemt ook deel aan activiteiten in het dorp en ook op lokaal, regionaal en zelfs nationaal niveau. Hij is ondermeer voorzitter van Pokdarsis in Kemutug Lor, voorzitter van het Forum van de botanische tuin in Baturraden, hoofd van de Cultuur en Toerisme Vereniging Baturraden (PMPB), voorzitter van de Indonesische Tour Guide (HPI) WG Baturraden, voorzitter HIV-Aids zorg in Baturraden (KPHAB), lid van het team voor het gebruik van water (TKPSDA), Midden-Java. Maar zijn meest prestigieuze functie is die van General Manager van de Nederlandse Stichting Tileng in Indonesië.

Op de leeftijd van 7-12 jaar kon hij niet langer onbezorgd spelen. Door omstandigheden moest hij in zijn eigen onderhoud voorzien. Hij verkocht hapjes, drankjes en souvenirs aan binnen- en buitenlandse toeristen. Vanaf dat moment vastberaden om geen gouden kansen te missen. Hij leerde zichzelf Nederlands van de Nederlandse toeristen die reisden met de Touroperator De Boer en Wendel. De touroperator reisde vooral met oudere Nederlanders en hun nakomelingen. In het algemeen hebben die toeristen een emotionele en romantische band met Indonesië, vooral met het vroegere Banyumas Raya. In eerste instantie heeft hij nooit gedacht het tot Generaal Manager van de Nederlandse Stichting Tileng in Indonesië te brengen.

Het is uniek dat deze druk bezette man nog nooit formeel heeft gewerkt. Dit in tegenstelling tot zijn vroegere speelkameraadjes, waarvan er veel in het toeristische park van Baturraden werken als onderhoudsmedewerkers, schoonmakers e.d.. “Mijn principe is dat ik alles aanpak. Voor mij is het belangrijk om anderen te helpen tegen een vrijwillige bijdrage. Soms krijg ik helemaal niets betaald en dat is ook niet erg. Vanaf het begin tot nu toe vragen buitenlandse toeristen in het toeristencomplex of in de hotels in Baturraden mijn hulp,” zei hij.

Toen het toerisme in Indonesië en ook in Baturraden in de jaren 80 snel groeide, leerde hij veel gidsen en reisleiders kennen. De meest memorabele was de Nederlandse reisorganisatie De Boer en Wendel Nederland. “Ik ben altijd positief en probeer altijd eerlijk te zijn in het begeleiden van reizigers, waar zij ook vandaan komen. In de loop der tijd leerde ik de Nederlandse toeristen steeds beter kennen. Soms hadden ze informeel mijn hulp nodig. Ik probeer altijd eerlijk te zijn zonder acht te slaan op de tijd. Na verloop van tijd ontwikkelde ik een ‘recept’ om een goede indruk bij hen achter te laten. Ik begon mijn positieve omgang met toeristen te promoten bij mijn vrienden, en vice versa.”

Nederlandse reizigers maakten de meeste indruk op hem. Vooral de heer Ton Lange uit Capelle aan den IJssel, die in 1998 bij toeval bij zijn winkeltje stopte. Op dat moment was het land waar het winkeltje op stond eigendom van een kennis in Purwokerto. Bij die eerste ontmoeting met Ton werd hij gedurende twee dagen zijn gids in Baturraden. “Omdat hij regelmatig terug kwam en er lange tijd verbleef, zocht hij mij altijd op. Na verloop van tijd ontwikkelde zich een band en de heer Ton Lange beschouwde mij als aangenomen familie.”

Door de ontmoeting met de heer Ton Lange kreeg hij het volste vertrouwen om te helpen met de activiteiten van Stichting Tileng in Baturraden. Zo ervoer hij zelf hoe de leden van de Stichting Tileng fondsen werven. Naast giften van particuliere die een band hebben met Indonesië, maken zij ook gebruik van een unieke manier van werven. Onder andere door Indonesische liedjes te zingen zoals Burung Kakatua en Sepasang Bola Mata. De opbrengst werd gebruikt voor het onderwijs in Indonesië, in het bijzonder in Baturraden.

Tekad Santoso was zich eigenlijk niet bewust van zijn bekendheid in Baturraden en omgeving. Maar dankzij zijn bekendheid door de Stichting Tileng werd hij een milieu-activist voor het behoud van het tropische bos en het natuurlijke evenwicht van de zuidelijke helling van de berg Slamet. “Ik hoop dat de Botanische Tuin van Baturraden een positieve invloed heeft voor de omringende gemeenschap, zowel sociaal, cultureel, economisch en wetenschappelijk.”

Volgens hem gaat het toerisme in Baturraden goed samen met duurzaamheid en het evenwicht van de natuur, in het bijzonder land, de waterhuishouding, het klimaat en kiemplasma van de zuidelijke helling van de Slamet. Economisch gezien zorgt het toerisme voor werkgelegenheid voor de omliggende gemeenschap. De bewoners helpen ook bij het natuurbehoud. Dankzij hun betere economische situatie hoeven zij ook niet langer bomen rond de botanische tuin om te hakken. Ze willen ook niet langer vogels en andere dieren vangen.

Vanuit cultureel oogpunt blijft de levende traditie op die manier bestaan, ook de adat (het gewoonterecht). Omdat het economisch beter gaat stijgt ook het sociale niveau van de bevolking. Hij hoopt dat het bos van Baturraden wetenschappelijke waarde krijgt voor de scholen, het hoger onderwijs in Purwokerto en omgeving en universiteiten in andere delen van het land.

Door die lokale wijsheid over het bos was Tekad Santoso bereid lid te worden van een speciaal team van het watergebruik (TKPSDA) in Midden-Java. Het team onder leiding van het provinciale departement voor waterbeheer organiseert regelmatig evenementen en evaluaties over het behoud en het gebruik van bronnen en rivieren op de zuidelijke helling van de berg Slamet.

Op de vraag hoe het staat met het geothermische project op de zuidelijke helling van de Slamet, antwoordde hij rustig: “Voor zover ik weet, is de exploratie al begonnen. Maar helaas is de voorlichting aan de gemeenschap zeer minimaal. Het ziet er zelfs naar uit dat de traditionele groepen worden genegeerd. De betreffende instanties moeten de voorlichting goed oppakken, opdat de bevolking niet bang is voor het project, als gevolg van onvoldoende voorlichting. Stel je voor dat de omwonenden bang zouden zijn. Gezien hun minimale opleiding en kennis, zouden ze het als een tweede Lapindo project kunnen opvatten. Hahahaha.”

“Wat heeft Stichting Tileng Indonesië in Baturraden concreet gedaan?”
“Stichting Tileng Indonesië heeft basisscholen in Baturraden herbouwd. Niet alleen in Baturraden, maar ook in andere gebieden in het regentschap Banyumas. Het zou onethisch zijn als ik de waarde in geld zou verhullen. Begrijpelijk, de personen die zich bij Stichting Tileng in Nederland hebben aangesloten doen dat in het algemeen onder het motto sepi ing pamrih rame ing gawe (doe goed in stilte). Ze doen het allemaal op basis van vrijwilligheid. Je moet er geen verkeerde gedachten bij hebben, hoor! Ze hoeven helemaal niet rijk te zijn. Veel geld wordt opgehaald door traditionele Indonesische keroncong te zingen. Op scholen die zich voor Indonesië willen inzetten, verkopen de leerlingen speelgoed. Het geld storten zij op de rekening van Stichting Tileng voor studiebeurzen aan hun leeftijdgenootjes in Indonesië. De leden van de Stichting verkopen ook schilderijen die zij als souvenir op hun reis in Indonesië hebben gekocht. Of zij verkopen Indonesisch eten voor partijtjes enzovoort. Wat hen bijzonder maakt is hun sterke empathie voor de samenleving in Baturraden in het bijzonder en voor Indonesië in het algemeen. De activiteiten van Stichting Tileng Indonesië beperken zich niet alleen tot de voormalige regentschap Banyumas, maar bevinden zich ook in de provincie DIY, met name in Imogiri (Bantul) en dorpen in Gunungkidul, Tileng.”

Tekad Santoso zei verder, dat Stichting Tileng in Baturraden al drie lagere scholen heeft gebouwd, twee kleuterscholen, vier peuterscholen (ECD), twee speeltuinen en zeven sanitaire voorzieningen (badkamer en toilet -MCK). Ze hebben ook beurzen voor 32 leerlingen verstrekt, aanvullen het salaris aan van de leiders/sters en onderwijzers die nog steeds niet zijn bevorderd tot ambtenaar. Natuurlijk, gaat het om het personeel van de scholen die hulp krijgen van de Stichting Tileng Indonesië.

Ik zal ook proberen het toerisme naar Baturraden te bevorderen. Concrete stappen hebben al geleid tot meer toeristen uit Nederland. “Ik ben helemaal verknocht aan de reiswereld, vooral aan het toerisme in Baturraden dat in vergelijking met andere gebieden in Indonesië zo uniek is. Als mij gevraagd zou worden om te verhuizen, zou ik dat niet doen. En eigenlijk wil ik helemaal niet dat er over mijn sociale activiteiten wordt gepraat, Mas,” concludeerde hij.

Help Tekad Santosa helpen en wordt donateur van Stichting Tileng, ga naar www.tileng.nl

“Loslaten ………… “

Geschreven door Remco Lange op 4 januari 2013. Gepost in Weekendverhalen.

Regelmatig heb ik geschreven over de manier van werken van Stichting Tileng. We geven de mensen in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden ondersteuning die is gericht op structurele hulp, bijvoorbeeld via onderwijs en via inkomen genererende projecten.

Een van die projecten is de zogenaamde “Buffelbank”. Die naam heeft men zelf gekozen, maar wat ons betreft had deze eigenlijk “Sapibank” (“Koeienbank”) moeten heten.

De “Buffelbank” is een eenvoudig voorbeeld van effectieve steun voor een traditioneel gebruik. Boeren in Indonesië sparen als vanouds niet bij een bank maar door middel van vee. Het werkt zo: een boer verzorgt een of meer koeien van iemand anders (Stichting Tileng). De koe wordt gedekt en het kalf is het eigendom van de verzorgende boer.

Deze traditionele vorm van kapitaalvermeerdering kost veel tijd. Met steun van buiten, zoals via het buffelproject van Stichting Tileng, kunnen meer boeren meer koeien per persoon verzorgen, waardoor hun economische situatie sneller kan verbeteren. Dit is een van de projecten die binnenkort mogelijk geëxporteerd wordt naar meer dusuns (woongemeenschappen) van de desa (dorp) Tileng en naar de desa’s Imogiri en Baturraden.

In een van de dusuns van de desa Tileng – Manggung – is men het verst en dit zal de eerste woongemeenschap zijn die op termijn zonder hulp van de stichting verder kan en die wij kunnen ‘loslaten’.

Loslaten is niet het einde van hun wereld. Het is het begin van een nieuw en geheel zelfstandig leven daar in de dusun Manggung van de desa Tileng.

Een nieuw jaar komt er weer aan

Geschreven door Remco Lange op 28 december 2012. Gepost in Weekendverhalen.

Over een paar dagen zullen velen zich weer bezinnen
en zich afvragen hoe het Nieuwe Jaar te beginnen

Kijken wat van de beloftes in het oude jaar is uitgekomen
Bleef het alleen maar bij dromen
of is het tot een donatie gekomen?

Denk aan het begin van het komend jaar aan: wie goed doet, goed ontmoet
Besef dat je er zelf aan werken moet,
dan komt het met een donatie goed

Het oude jaar heeft Stichting Tileng weer geleerd
Dat vele door onze transparantie zich aan de stichting hebben gelieerd

Want ze weten dat het een stichting met bestedingsgarantie is
Ook geeft de stichting een “hengel” in plaats van “vis”

Ik vraag u dit ook aan anderen door te geven
Zodat ook zij aan Stichting Tileng gaan geven

Wij ontvangen een ieder graag als donateur of sponsor in onze gelederen
Om samen het leven in Tileng, Imogiri en Baturraden te verbeteren

Stichting Tileng steunt de desa’s, steunt u Stichting Tileng!

Het bestuur van Stichting Tileng wenst u en uw familie en vrienden een goede jaarwisseling toe en een goed en gezond 2013.

Op vrijdag 21 december nam burgemeester Frank Koen van Capelle aan den IJssel het magazine ‘’Buffelen voor Tileng’’ ontvangst uit handen van Ton Lange, voorzitter van Stichting Tileng.

Geschreven door Remco Lange op 24 december 2012. Gepost in Weekendverhalen.

Burgemeester Frank Koen neemt magazine van Stichting Tileng in ontvangst

Stichting Tileng bestaat deze maand 12.5 jaar en om stil te staan bij deze mijlpaal heeft de stichting met behulp van adverteerders het magazine ‘’Buffelen voor Tileng’’ uitgebracht. In dit magazine zijn de hoogtepunten van 12.5 jaar Stichting Tileng te lezen. Zo valt er te lezen over het opzetten van een ‘’Buffelbank’’ (lees “koeienbank”), waarbij gezinnen een koe krijgen en hierdoor voorzien worden van mest, melk, kalveren en kan men voorzichtig aan gaan handelen. Ook zijn er diverse verhalen te lezen van mensen die betrokken zijn bij Stichting Tileng, van bestuursleden tot Indonesische kinderen die een studiebeurs van de stichting hebben gekregen. Het magazine is te koop voor het symbolische bedrag van EUR 12,50 via de site van de stichting. Omdat de stichting een bestedingsgarantie heeft van 99% zullen de opbrengsten geheel ten goede komen aan projecten van de stichting. Voor meer informatie over deze projecten of over Stichting Tileng zelf kunt u terecht op www.tileng.nl . Ook is het mogelijk het magazine via deze site te kopen.

Over Stichting Tileng:

De verkoop van dit magazine draagt bij het verbeteren van de leef- en woonsituatie van de desa’s Tileng, Imogiri, en Baturraden op Java, Indonesië. Dit doet de stichting door het begeleiden en financieren van projecten die zijn geïnitieerd door de lokale bevolking. Speerpunt binnen deze ondersteunende activiteiten is duurzaamheid. Door het bieden van structurele hulp, zoals onderwijs en inkomengenererende projecten, wordt een blijvende effectiviteit bereikt.

Stichting Tileng heeft nagenoeg geen overheadkosten. Het bestuur van de stichting bestaat enkel uit vrijwilligers. Overige kosten (zoals bijvoorbeeld verzendingskosten) worden vergoed door een aantal fantastisch ondersteunende bedrijven. Enige uitzonderingen op die regel zijn de gebruikelijke jaarbijdrage voor de Kamer van Koophandel (KvK is per 1 januari 2013 niet meer van toepassing) en de kosten van de bankrekeningen. Zo worden alle donaties en schenkingen gegarandeerd voor 99% besteed aan de projecten in Indonesië, zonder dat er geld ‘aan de strijkstok’ blijft hangen in Nederland.

Stichting Tileng wenst u ………..

Geschreven door Remco Lange op 21 december 2012. Gepost in Weekendverhalen.

Mijn 10 jaar met Stichting Tileng door Iksan

Geschreven door Remco Lange op 14 december 2012. Gepost in Weekendverhalen.

Iksan was tien jaar geleden het hoofd van ‘onze’ eerste lagereschool in Baturraden (in de dusun Kemutug Lor). Hij had de pech heel hard voor de renovatie te hebben gestreden en na goedkeuring van het project door Stichting Tileng, maar vòòr aanvang van de werkzaamheden, te worden overgeplaatst naar een andere school en daarmee van de regen in de drup te komen. Na een volgende overplaatsing kwam hij terecht op een lagere school in de dusun Pamijen en heeft hij de volledige herbouw van deze school door Stichting Tileng gelukkig wel mogen meemaken. Hij stopt nu als hoofd van de school en gaat weer gewoon lesgeven. Ter gelegenheid daarvan heeft hij ons verslag gedaan van zijn ervaringen. Een vertaling van zijn verhaal vindt u hieronder.

Tien jaar ervaring met Stichting Tileng
Mijn naam is Iksan. Ik ben begonnen als hoofd van de lagere school ‘SD Negeri 1 Kemutug Lor’ op 1 augustus 2000. Ik heb toen Ton en Wil Lange ontmoet tijdens hun, en ook mijn, eerste bezoek aan onze school.

Onze eerste indruk van de school was zeer slecht. De school was erg beschadigd en de toilet- en wasgelegenheid waren smerig. De toestand van de school maakte veel indruk op Ton en zijn vaste begeleider Santos.
Ton heeft ons ook eerdere projecten van Stichting Tileng laten zien, waaronder huizen en een kleuterschool.

In december 2002, het was de maand van de Ramadan, hebben wij een voorstel voor de renovatie van ‘SD Negeri 1 Kemutug Lor’ ingediend bij Stichting Tileng. Aan dit voorstel is gewerkt door Santos, Iko, Iksan, Taswin, Mbah Samsi, Untung Suroso, en de chauffeur Sunaryo.
In 2004 is het voorstel goedgekeurd en kon de renovatie beginnen, maar ik werd overgeplaatst naar ‘SD Negeri 2 Karangtengah’. Als hoofd van deze school ben ik door Stichting Tileng geholpen met studieboeken. Daarna ben ik, op 12 mei 2008, overgeplaatst naar ‘SD Negeri 2 Pamijen’.

Gedurende mijn tijd op deze school zijn wij geholpen door Stichting Tileng met de herbouw van de school. Tien jaar ervaring met Stichting Tileng bij het verbeteren van scholen was bijzonder aangenaam. De meeste hulp die ik heb gekregen bij mijn streven het onderwijs te verbeteren kwam van Stichting Tileng. Omdat we zoveel samen hebben gedaan kent iedereen bij Stichting Tileng mij ook. In die 10 jaar heb ik kennis gemaakt met Ton, Wil, Cees, Remco, Eveline en Ellen, maar ook met donateurs Jim, Patricia, Emmie en Siebe en met veel Nederlandse toeristen die naar de projecten van Stichting Tileng kwamen kijken.

Mijn periode van 12 jaar als schoolhoofd zit er op. Ik ga weer gewoon aan het werk als onderwijzer. Bedankt, Stichting Tileng. Het was een zeer aangename en indrukwekkende ervaring. Ik hoop van harte dat we altijd vrienden zullen blijven!!!

Iksan

Dit geeft u de unieke kans om met een spreekwoordelijke klap, niet 2 maar zelfs 3 vliegen te slaan.

Geschreven door Remco Lange op 12 december 2012. Gepost in Weekendverhalen.

Het kan niemand zijn ontgaan dat Stichting Tileng ter viering van haar 12,5 jarig bestaan eerder dit jaar, onlangs een magazine heeft uitgebracht onder de naam “Buffelen voor Tileng”.

Wat echter ook zeker het vermelden waard is, is de aan de verkoop van het magazine gekoppelde verloting. Wij verloten onder alle kopers van het magazine 10 CD’s “Verleden Land” van Wouter Muller.

Dit geeft u de unieke kans om met een spreekwoordelijke klap, niet 2 maar zelfs 3 vliegen te slaan.

1. U kunt voor (minimaal) EUR 12,50 in het bezit komen van een prachtig magazine, met indrukwekkende reportages, interviews, feiten en achtergronden over Stichting Tileng.

2. U maakt kans op een gesigneerde CD “Verleden Land” van onze ambassadeur Wouter Muller. Een CD vol meesterwerken, geïnspireerde door de Indonesische roots van Wouter. Alleen het nummer “Awas!” is de investering al waard.

3. U steunt met uw bijdrage het goede werk van Stichting Tileng in Indonesië. U kunt in het magazine direct lezen aan wat voor fantastische projecten uw geld wordt besteed.

Let wel: de sluitingstermijn van de verloting is 31 december a.s.. Wanneer u uw exemplaar van het magazine na die datum koopt, dan zult u het moeten doen met slechts 2 vliegen.

Dus grijpt uw kans, nu het nog kan !

“Had ik maar …….”

Geschreven door Remco Lange op 7 december 2012. Gepost in Weekendverhalen.

“Had ik maar ……” is een bekende uitspraak! Of zijn het woorden die je nooit zegt? Er zijn mensen die zeggen nooit ergens spijt van te hebben. Er zijn er ook die, als ze in contact komen met Stichting Tileng, spijt hebben dat ze daar niet eerder donateur van zijn geworden.

Door goede presentatie en voorlichting proberen wij de keuze van al dan niet doneren makkelijker te maken, zodat mogelijke spijt achterwege blijft. En dat is een goede zaak, want spijt zeurt, knaagt en vreet aan je. Dat is niet fijn.

Met onder andere de website, nieuwsberichten en het op verzoek geven van inleidingen, maken wij ons zo veel mogelijk zichtbaar. Want iedereen zou moeten weten dat Stichting Tileng de desa’s (dorpen) Tileng, Imogiri en Baturraden op het eiland Java in Indonesië steunt. De stichting heeft ten doel de verbetering van de leef- en woonsituatie, in de breedste zin van het woord, van deze desa’s. De stichting tracht haar doel met name te bereiken door het initiëren, begeleiden en financieren van projecten van de lokale bevolking. De ondersteuning is gericht op structurele hulp, bijvoorbeeld via onderwijs en via inkomen genererende projecten.

Ga dus ‘spijtvrij’ door het leven en wordt bewust en snel donateur van Stichting Tileng.

“Spijt over gedane zaken slijt met de tijd, maar spijt over dingen die je niet hebt gedaan, raak je nooit meer kwijt.”