Skip to main content

Scholarships Baturraden

Zoals u misschien weet,  krijgt Stichting Tileng ook verzoeken uit Indonesië om schoolgeld te betalen voor leerlingen. Het zijn leerlingen die goed kunnen leren, maar die door geldgebrek zouden moeten stoppen. Het gaat ondertussen om acht leerlingen.

Een zestal donateurs heeft de stichting laten weten deze kinderen via de stichting  te ondersteunen. Een geweldig initiatief nietwaar?

De kinderen wonen allemaal in de desa Baturraden; het gaat om Agun Setiono, Dani Nurhidayat, Fendi Jumianto, Leni Nurhasanah, Ridlo Pandu Santosa, Syarif Santosa, Sukini en Susiani Martika Santosa.

De hoogte van de definitieve bijdrage zal nog in overleg met onze lokale vertegenwoordigers worden vastgesteld. Gezien de verslechterde economische situatie in Baturraden, verwachten wij dat de definitieve aanvragen dit jaar hoger zullen liggen dan vorig jaar. De Stichting Tileng zal deze verhogingen voor haar rekening nemen, zodat de bijdrage van de sponsors op € 115 per kind per jaar kan blijven staan.

Als u dit leest en denkt: “Hier wil ik ook wel een bijdrage aan leveren”, neemt u dan contact op met onze penningmeester Cees van der Jagt (vdjagt@tileng.nl). Help ook deze leerlingen. Verbeter de wereld en begin bij de jeugd.

Nieuwe bankrekening

Oplettende lezers van onze website en degenen die onze nieuwe brochure hebben gezien, is het misschien al opgevallen dat de Stichting Tileng een nieuwe bankrekening heeft. Naast de vertrouwde rekening bij Fortis – 64.45.17.824 – is er nu ook een rekening bij de Rabobank – 1237.98.965.

De nieuwe rekening geeft ons, dankzij één van onze sponsors,  de mogelijkheid om zonder extra kosten elektronisch te bankieren. Tevens onderzoeken wij de mogelijkheid om via de Rabobank gebruik te gaan maken van het internet betalingssysteem iDEAL, een service waar Fortis niet bij is aangesloten.

Wat verandert er voor u?

Voorlopig niet zo veel. Wij zullen in onze communicatie naar buiten meer en meer het nieuwe bankrekeningnummer gaan gebruiken, maar de oude rekening blijft in gebruik. Uw betalingen naar deze rekening gaan dus niet verloren!

 

Letter of Appreciation

Bij zijn afgelopen bezoek aan de projecten in o.a. Imogiri ontving onze vrijwilliger Remco Lange een oorkonde van waardering met een wapenschild van het hoofd van het district van Bantul. De oorkonde bevat de volgende tekst.

Hereby,

I, The Head of Bantul District would like to extend my appreciation and deepest gratitude for all the attention given and assitance provided to May 27, 2006 earthquake affected people peaple in Bantul.

May God grants you all the best.

Head of Bantul District

Drs. H.M. Idham Samawi

 

Traditioneel sparen gaat gewoon nog even door

Aan de hand van rapporten en van telefoongesprekken met ons plaatselijke management horen we steeds meer dat de mensen in de desa Tileng vinden dat de ondersteuning door Tileng goed aanslaat. Vooral het buffelproject werkt zeer positief.

Dit is een eenvoudig voorbeeld van effectieve steun voor een traditioneel gebruik: de buffelbank. Traditioneel sparen boeren in Indonesië niet bij een bank maar via vee. Het werkt zo: een boer verzorgt een of meer buffels van iemand anders (Stichting Tileng). De buffel wordt gedekt en het kalf is het eigendom van de verzorgende boer.

Deze traditionele vorm van kapitaalvermeerdering kost veel tijd. Met steun van buiten, zoals via het buffelproject van Stichting Tileng, kunnen meer boeren meer buffels per persoon verzorgen en om zo hun economische situatie sneller te kunnen verbeteren.

Onlangs heeft de stichting weer een aankoop van 25 sapi’s mogelijk gemaakt.

Om de andere woongemeenschappen van voldoende sapi’s te voorzien zijn er nog minimaal 26 nodig. Men heeft nu zelf meer dan voorheen invloed op de aankoop van de koeien. Dit is voor ons een prettig signaal dat aangeeft dat de mensen er zelf intensief bij betrokken zijn.

Als u dit bijzondere project financieel wilt steunen, meldt u dan aan bij de Stichting Tileng als donateur; of schenk een koe, maak in dat geval een bedrag van 300 euro over o.v.v. “koe”. U doet er veel goeds mee en maakt de levens van de mensen in Tileng rijker.

Te koop aangeboden

Het is alweer een tijdje geleden, maar er is weer een nooit gebruikte iPAQ Pocket PC h2210 van hp aangeboden gekregen voor de verkoop.

Als u interesse hebt,  mail dan uw bod naar vdjagt@tileng.nl onder vermelding van bieding iPAQ Pocket PC.

De iPAQ Pocket gaat naar de hoogste bieder op maandag 27 augustus 2007 om 12.00 uur!

Ook hiermee wordt Stichting Tileng extra ondersteund. Zoals altijd gaat de opbrengst van deze iPAQ Pocket PC voor 100% naar de projecten in Indonesië.

De wijsgeer

De vorig jaar december overleden wijsgeer Joseph ki Zerbo uit Burkina Faso zei eens “Mensen worden niet ontwikkeld, ze ontwikkelen zich zelf”. “Mensen maken zelf uit wat ontwikkeling is en of en hoe ze zich willen ontwikkelen”.

Deze uitspraken zijn ook altijd de leidraad  gebleven van het denken van Prins Claus over ontwikkeling en is ook de visie waarvan de Leerstoel Politieke Economie van de Rechten van de Mens in Utrecht uitgaat. Zo schrijven Marc Broere en John Verhoeven in het magazine onzeWereld.

Deze visie is ook al jaren de visie van het bestuur van Stichting Tileng. De stichting heeft ten doel de verbetering van de leef- en woonsituatie, in de breedste zin van het woord, van deze desa’s. De stichting tracht haar doel met name te bereiken door het initiëren, begeleiden en financieren van projecten welke vanuit de lokale bevolking zelf komen. De ondersteuning is gericht op structurele hulp, bijvoorbeeld via onderwijs en via inkomen genererende projecten. Dit alles heeft tot nu tot goede resultaten geleid.

De stichting hoopt dan nog jaren door te gaan op deze wijze zodat de mensen zelf kunnen blijven bepalen wat ze willen ontwikkelen en of en hoe ze zich zelf kunnen ontwikkelen.

Multicultureel

Onlangs schreef de ambassadeur van Stichting Tileng voor de opening van de Internationale en Culturele Markt in Enschede het nummer “De Toekomst is begonnen”. Een nummer wat gaat over de toekomstige samenleving in Nederland een samenleving dat al eeuwen bestaat in Indonesië.

De tekst wil ik u niet onthouden:

‘De toekomst is begonnen’

Zestien miljoen mensen op een klein stukje land

en een veelheid aan culturen kleurt het land, kleurt het land,

zestien miljoen mensen met de vraag waar gaan we heen?

en een wens voor een toekomst met respect voor iedereen

refrein:             

de toekomst is begonnen voor mij en ook voor jou

voor ieder meisje, elke jongen, voor elke man en vrouw

een toekomst voor ons allen, voor iedereen een deel

en die toekomst is multicultureel, multicultureel

we willen samen leven zonder onderscheid

we willen samen streven naar saamhorigheid

naar een toekomst voor ons allen in onze maatschappij

en die toekomst, die toekomst, die toekomst maken wij

refrein:             

de toekomst is begonnen voor mij en ook voor jou

voor ieder meisje, elke jongen, voor elke man en vrouw

een toekomst voor ons allen, voor iedereen een deel

en die toekomst is multicultureel, multicultureel

geef iedereen de ruimte, geef iedereen de kans

om zich te kunnen uiten in muziek en zang en dans

want al onze verschillen leiden op den duur

naar een kleurrijke toekomst, een kleurrijke cultuur

refrein:             

de toekomst is begonnen voor mij en ook voor jou

voor ieder meisje, elke jongen, voor elke man en vrouw

een toekomst voor ons allen, voor iedereen een deel

en die toekomst is multicultureel, multicultureel

elke stad wil een centrum, elk dorp wil een plein

om elkaar te ontmoeten, om daar samen te zijn,

om elkaar te begroeten met eigen kleur en taal

voor een kleurrijke toekomst voor ons allemaal

refrein:

de toekomst is begonnen voor mij en ook voor jou

voor ieder meisje, elke jongen, voor elke man en vrouw

een toekomst voor ons allen, voor iedereen een deel

en die toekomst is multicultureel, multicultureel,

tekst/muziek: Wouter Muller (© buma/stemra 2007)

 

‘De Toekomst is begonnen’ is verschenen op cd-single! En te bestellen via www.woutermuller.com / “Klik hier om verder te gaan” / “Actueel”.

De single bevat een popversie en een hiphopversie.

 

Wat een telefoontje niet kan doen

Tegenwoordig ben ik in de luxe positie dat ik op vrijdag niet meer voor mijn baas hoef te werken. De vrijdag gebruik ik dan meestal om eigen projecten af te ronden. Soms, op vrijdagochtend, dan heb ik weer even contact met Indonesië. Imogiri, op Java, om precies te zijn. Het is er dan ongeveer drie uur in de middag. Soms gebeurt dit op verzoek van het bestuur, om weer even telefonisch de puntjes op de i te zetten.

Maar vaker nog gewoon even om te bellen en te vragen hoe het gaat. De band met Renata, onze vertegenwoordigster in Imogiri, is, al sinds de allereerste ontmoeting in 2001, goed en vertrouwd. Zelfs zo goed eigenlijk dat mijn vriendin en ik haar zijn gaan beschouwen als een zusje.

Gek genoeg, als je dan weer even contact hebt, sta je weer even stil bij alle mooie momenten die je daar tijdens een vakantie beleefd hebt. Maar eigenlijk wordt dat beeld nog steeds regelmatig verstoord. Verstoord door de verschrikkelijke beelden, die nog steeds op je netvlies staan, de beelden van de chaos, die mijn vader en ik daar vorig jaar aantroffen. Ja, het is waar, het is dit weekend al weer een jaar geleden, dat we samen naar Indonesië vertrokken. Samen, geregeld binnen een paar dagen, eigenlijk hals over de kop, naar Java, omdat er net een aardbeving is geweest in het werkgebied van de Stichting.

Vreemd, nog steeds is er die aankomst in het dorp. Iedere keer weer, bij het kleinste contact, vraag je je weer af of er nog een deel van het dorp opgebouwd is. Of de mensen weer goede huizen hebben om te wonen en te slapen. Kunnen de kinderen van de kleuterschool weer veilig naar school. De laatste keer dat ik geweest ben was afgelopen december. Toen zagen we nog steeds de nasleep, de ellende, die zo’n aardbeving te weeg brengt. Maar weet je wat dan het mooiste is? Dat je ziet dat de mensen leven, weer lachen en alles doen wat ze normaal gesproken ook doen. Okay, daarnaast moet het huis ook weer opgebouwd worden en krijgen de kinderen les onder een blauw tentzeil, omdat de school niet gebruikt mag worden.

De telefoon gaat over en je zusje neemt op. In eens weet je weer wat er het afgelopen jaar allemaal voor goeds gebeurd is. De kleuterschool is weer gerenoveerd en heropend. De kinderen kunnen weer veilig naar school. Ruim 45 gezinnen hebben op dit moment een (tijdelijk) huis, dankzij hulp van de stichting. De basisschool waar we ons voor in hebben gezet is bijna weer opgebouwd, twee andere kleuterscholen worden op dit moment ook hersteld. Dan kunnen de kinderen daar ook weer fijn naar school. Ze vertelt je dat ze nu mensen aan het helpen zijn met het afbouwen van hun huizen. En dat allemaal dankzij hulp van Stichting Tileng, helemaal vanaf de andere kant van de wereld. Mooi. Maar niet mogelijk als we aan die andere kant van de wereld niet beschikken over al die trouwe donateurs en die geweldige instellingen en bedrijven, die regelmatig geld storten op onze bankrekening. Ik heb er zin in om in november, ditmaal weer samen met mijn vriendin en vergezeld door een aantal vrienden, met eigen ogen te zien wat wilskracht en doorzettingsvermogen allemaal voor elkaar kunnen krijgen.

Ik ben er stil van. Wat een telefoontje niet kan doen…

Kleuterschool Imogiri

Onlangs ontvingen wij vooruitlopend op de definitieve eindrapportage van ons projectmanagement in Imogiri foto’s van de door de aardbeving verwoeste en herbouwde kleuterschool in Imogiri.

De beelden spreken voor zich en geven een geweldig beeld van het resultaat wat we met de mensen aldaar en met het geld van de gemeente Capelle aan den IJssel hebben gerealiseerd.

Wilt u nu alvast de foto’s zien kijkt dan bij fotoalbums op de(ze) site van Stichting Tileng.

 

Donateur Stichting Tileng

Per jaar wordt in ons gezin een budget vastgesteld wat we dat jaar zullen geven aan goede doelen. Per jaar kan het dus verschillen waaraan en hoeveel we geven. De afgelopen jaren ging dat budget altijd op aan doelen die op dat moment wereldnieuws waren. Noem ze allemaal maar op. Aardbevingen, overstromingen, Tsunami’s of aan ander natuur- en/of oorlogsgeweld.

Zo begint het verhaal van Hans Postelmans. Wilt u het verhaal in zijn geheel lezen ga dan naar zijn LifeBlog  http://www.postelmans.nl/2007/06/donateur-stichting-tileng.html  en blijf zijn verhaal volgen.