Skip to main content

Tag: Aanschuiftafel

Uit eten thuis

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Voor afgelopen zaterdagavond, 13 februari 2016, hadden we een uitnodiging ontvangen. Thuis bij Hans en Fredie zouden mensen komen koken voor een goed doel, en of we interesse hadden. Nou hebben Hans en Fredie een goede neus voor dat soort zaken, we hadden ze al lang niet gezien en waarom niet? Dus we waren er zaterdagavond in februari, in dat heerlijke huis in Bilthoven. We waren er niet alleen, in totaal waren er meer dan twintig gasten gekomen om zich te laten verwennen en te informeren. Een gemêleerd gezelschap, maar gelet op het netwerk van Hans, was er een relatief groot aantal huisartsen.

Verhaal 26-02-2016 bVreemd is dat wel een heel klein beetje, want je bent dan bij hen – Hans en Fredie – te gast, maar eigenlijk ben je ook te gast van initiatiefnemende kokkin Sonja* en haar staf Silvia en Boelo, en ook een beetje van Ton, de trekker van Stichting Tileng. Nu was natuurlijk heel snel uitgelegd wat ieders rol die avond was: eten en drinken. Alle kosten waren voor rekening van de kokkin, alle opbrengsten – onze bijdrage voor eten en drinken – zouden naar het goede doel gaan, Stichting Tileng.

Het verhaal in het kort: een bezoek aan hun Foster Parents pleegkind in Indonesië ergens eind jaren ’90 – het verhaal vertelt niet hoe ze aan de geschenken kwamen, die ze hadden meegebracht: hoe koop je een geit en kippen en hoe vervoer je ze in een vreemd land? ** – had Ton op het idee gebracht om meer te betekenen voor het dorp. Ze zochten daarop sponsors en begonnen in het klein met de ondersteuning van de bouw van drie stenen woning in plaats van de bamboehutten. Als je gewend bent aan de filmpjes van bijvoorbeeld Tanzania, dan verbaas je je wel over de zorgvuldigheid van het resultaat hier in Tileng op Java. Blijkbaar was Ton ook onder de indruk van de resultaten, want hij liet het er niet bij. Na aanvankelijk het geld op de eigen rekening te hebben beheerd werd een stichting opgericht, en in de afgelopen 15 jaar van het bestaan van de stichting is nu bijna een half miljoen euro besteed aan woningen en schoolgebouwen en aan de ondersteuning van het onderwijs. Inmiddels niet meer alleen in Tileng maar in nog twee andere dorpen op Java. Dit wordt ter plaatse gecoördineerd door Tekad Santos, die de oorspronkelijke pleegzoon was. Een getalenteerde ondernemer mag je stellen, want om het in verhouding met onze situatie te zien: één eenvoudig huis, van het begin, koste daar toen 600 euro. Andere kost dan in Bilthoven.

Kokkin Sonja komt ook via reizen naar Zuidoost Azië in het verhaal. Ze besloot om voor een goed doel te gaan koken, en vond bij Stichting Tileng een bestemming voor de opbrengst.

En wat doe je dus op deze avond? Je eet heerlijk, drinkt naar believen, je ontmoet en spreekt interessante nieuwe mensen in ontspannen sfeer, je hoort het verhaal, je betaalt voor je eten en je weet tegelijkertijd dat het eten geheel getrakteerd is door de gulle gastgevers. Het geld gaat in zijn geheel naar het kleinschalig initiatief op Java.

Vanzelfsprekend is het Indonesisch eten. De koffie konden wij niet afwachten, want de kinderoppas moest worden afgelost. De drie gelukskoekjes die we voor de kinderen hadden meegenomen stelden: heb nooit spijt, je hebt een fantastische verbeeldingskracht, je bent een veelzijdig talent.

Tot ziens lieve mensen.

Kijk ook eens op https://www.tileng.nl/

* Red.: van Bunga Lili ofwel Aanschuiftafel

** Red.: onderweg richting de desa Tileng gekocht en meegenomen in het busje. Zie ook het verhaal “Van bezoek tot stichting”

Kent u deze nog?

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

(Een keer in de maand halen we met u oude verhalen op!)

OORSPRONKELIJK GEPLAATST OP 5 OKTOBER 2012 IN: WEEKENDVERHALEN

Het fenomeen aanschuiftafel – Norah & Hans Smook

Het fenomeen aanschuiftafel gezien in het kader van fundraising voor Stichting Tileng. Afgelopen zomer zijn wij te gast geweest bij Sonja en Boelo van der Lely. Zij organiseren zes keer per jaar de “Aanschuiftafel Bunga lili” (Bloem van de Lelie) bij hun thuis in Lopik.

Het doel is geld te genereren voor enkele projecten in drie desa’s in Indonesië. Deze projecten liggen in het Oostelijk en Westelijke deel van Java en die desa’s zijn Tileng, Imogiri en Baturraden.

Leuk was dat Ton Lange (onbezoldigd voorzitter) van Stichting Tileng deze avond ook aanwezig was om uitleg te geven waarmee Stichting Tileng bezig is.

Doelstelling is om de leef- en woonomstandigheden in de voornoemde desa’s te verbeteren.

De stichting is inmiddels meer dan twaalf jaar effectief bezig met een koeienproject, de bouw van schooltjes en huizen en het geven van studie- en lerarenbeurzen.

Het credo is en blijft duurzaamheid.

En verder de zelfredzaamheid van bewoners te vergroten en daarom formuleren de subsidieontvangers zelf de noodzaak en wenselijkheid van deze hulp.

De mensen die aanschuiven betalen een bepaald bedrag en de opbrengst komt  voor 99 procent ten goede aan de diverse voornoemde projecten.

Het is voor ons de tweede keer dat we aanschoven aan tafel bij Sonja en Boelo. Elke keer nemen we vrienden mee, zodat we met ongeveer een twaalftal personen aan tafel zitten. Sonja heeft haar roots in Indonesië en ze kookt de sterren van de hemel.

Fantastische Indische gerechten brengt ze samen met vriendin Ank op tafel.

We troffen het die dag met het weer zodat we buiten op het terras  van ons welkomstdrankje konden genieten.

Daar heb je dan ook tevens de mogelijkheid om op een informele wijze kennis te maken met de andere gasten.

Ik moet zeggen dat het zo leuk is dat je mensen ontmoet met een zelfde interesse en natuurlijk dezelfde smaak wat betreft de Indische keuken en natuurlijk oog hebben voor de op maat gesneden vorm van deze ontwikkelingshulp!

Sonja en Boelo hebben ook een fantastische tuin waar we aan een lange tafel onder het bladerdak van Moerbeienbomen van onze twee voorgerechten hebben genoten.

De hoofdmaaltijd werd binnen geserveerd en was zoals verwacht weer van een fantastische kwaliteit! Onder het eten werd wat afgelachen in een ontspannen sfeer en zo vloog de tijd om. Tegen middernacht werd afscheid genomen van onze disgenoten en van Sonja en Boelo.

Eerst moest natuurlijk afgerekend worden! Het fijne idee achter het hele verhaal is dat de opbrengst van deze  avond voor 99 procent ten goede komt aan de doelen waarvoor we gemeenschappelijk bij elkaar waren gekomen.

Wij zelf zijn inmiddels donateur geworden met een vaste bijdrage per maand om dit goede doel dan ook in de tijd te blijven ondersteunen.

Ik vind het een zeer vertrouwd gevoel dat Stichting Tileng met alleen maar vrijwilligers werkt en dat de gelden voor 99 procent ten goede komen aan de doelen van de stichting! Met name de op maat gesneden hulp en op voordracht van de bewoners zelf spreekt ons zo aan.

We voelden ons wat schuldig bij het zien van de bergen afwas, maar we hoorden ook de afwasmachine zijn werk doen, dus dat gevoel werd direct wat minder moet ik zeggen!

Met een voldaan gevoel keerden we huiswaarts en waren blij dat we na een viertal kilometers de slingerende dijk in het donker konden verlaten.

Buiten in de polder kan het inderdaad behoorlijk donker zijn!

We kijken in ieder geval terug op een heel plezierige avond, en voor ons zeker weer een keer voor herhaling vatbaar.

Met nogmaals dank aan Sonja en Boelo voor de plezierige avond die we gehad hebben voor wat betreft de culinaire kwaliteit  en vriendschap alsmede de bijdrage die we konden leveren voor het goede doel waarvoor de aanschuiftafel kookt!

 

Aanschuiftafel Bunga Lili (Bloem van de lelie)

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Natuurlijk mag de ‘aanschuiftafel’ Bunga Lili niet ontbreken in onze reeks verhalen rondom het 15-jarig bestaan van Stichting Tileng. Uiteraard hebben wij initiatiefneemster Sonja van der Lely gevraagd haar ideeën en ervaringen op papier te zetten. Zij wilde dat graag, maar was daartoe helaas niet in de gelegenheid. Dat nemen wij daarom maar voor onze rekening. Bijkomend voordeel is daarbij dat wij nu de loftrompet over haar werk kunnen steken, iets wat ze zelf vast niet zou doen.

Onder de naam Bunga Lili heeft Sonja de afgelopen jaren bij haar thuis menig ‘aanschuifdiner’ georganiseerd voor mensen die van lekker Oosters eten houden en die tegelijkertijd het goede doel, Stichting Tileng, willen steunen. Dit onder het motto: “Schuif aan en ervaar de smaak van Azië!”

Sonja’s liefde voor Indisch eten is haar met de paplepel ingegeven. Haar beide oma’s waren sublieme koks met hun eigen specialiteiten. Op familiebijeenkomsten werden de overheerlijke specialiteiten van verschillende tantes en oma’s regelmatig uitgewisseld.

De Indonesische gerechten die zij kookt zijn veelal familierecepten van haar moeder en oma’s. Sommige recepten komen uit haar oma’s kookschriftje uit 1944. Naast de familierecepten kookt zij de traditionele gerechten als gado gado, babi ketjap, saté, etc.

Het initiatief voor de aanschuiftafel is ontstaan tijdens een reis in 2007. In januari van dat jaar maakten Sonja, met haar man Boelo en met haar ouders, een reis naar Indonesië en trokken zij over Java, Bali en de Gili eilanden.

Op Midden-Java verbleven zij o.a. in Baturraden, waar ze samen met een gids een wandeling maakten door de prachtige natuur en langs de heetwaterbronnen. Deze gids (u raadt het al, dat was Santos) vertelde over de omgeving en over Stichting Tileng, waarvoor hij in het dagelijkse leven actief is. Ze werden gegrepen door zijn toewijding en enthousiasme, vooral toen hij later op de dag één van de projecten van de stichting liet zien, een lagere school in Baturraden.

Mede dank zij deze reis werd besloten Stichting Tileng op een niet alledaagse manier te ondersteunen. Zo ontstonden de plannen voor de aanschuiftafel: Oosters (Indisch en Thais) koken voor een klein aantal betalende gasten, waarvan de opbrengst naar de Stichting Tileng gaat.

Wij zijn altijd zeer blij met iedereen die zich verbonden voelt met Stichting Tileng. Of het nou gaat over mensen die hun ervaringen in Indonesië met ons willen delen, of die Nederlanders kennis willen maken de Indonesische cultuur, of die als vrijwilliger iets willen doen voor de stichting, of die zorgen voor een financiële bijdrage, of ……….

Wij stellen het allemaal op prijs. Heel soms kom je echter iemand tegen die in al die categorieën valt, zoals Bunga Lili. Daarom, Sonja bedankt. Je maakt een onlosmakelijk deel uit van 15 jaar Stichting Tileng.

Stichting Tileng: Lekker samen!

Magazine ‘Buffelen voor Tileng’

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Voorblad Tileng magazine 200 26-09-2012“Een jarige stichting, dat moet gevierd worden. 12,5 jaar actief in de desa’s van Baturraden, Tileng en Imogiri kan tenslotte niet ongemerkt voorbij gaan.
Als bestuur dachten we na over een cadeau voor de stichting en kwamen we al gauw op het volgende idee: een magazine. Een magazine dat leuk en informatief is, ons verhaal vertelt en onze naamsbekendheid vergroot en ook nog – als het even kan – geld voor de stichting oplevert. Met die doelen in het achterhoofd was ook de naam gauw gevonden: ‘Buffelen voor Tileng’. Op verschillende manieren toepasselijk.”

Dit schreef Eveline Bruijn in juli jl op de site van Stichting Tileng.

Het magazine is inmiddels volop in bewerking. De interviews met onze ambassadeur van het eerste uur, Wouter Muller, en met onze onvolprezen ‘aanschuiftafeldame’ Sonja van der Lely zijn afgenomen en verwerkt. De mooiste foto’s uit de desa’s zijn uitgezocht en de beste weekendverhaaltjes boven water gehaald.

Omdat we met vrijwilligers werken en zij het magazine tussen hun drukke werkzaamheden door moeten opzetten en realiseren is er enige vertraging ontstaan..
We verwachten het magazine nu binnenkort, zij het een beetje later dan gehoopt, te kunnen presenteren.

Ik heb al een proefexemplaar kunnen aanschouwen en ik kan u melden: het wordt een mooi magazine. Een geweldig document voor onze kleine, maar zeer actieve en resultaatgerichte, Stichting Tileng.

Voor het symbolische bedrag van € 12,50 kunt in het bezit komen van het mooie Magazine ‘Buffelen voor Tileng’. Bestel het magazine via onze donatie pagina of door het bedrag over te maken op rekening 1237.98.965, t.n.v. Stichting Tileng, Capelle aan den IJssel, onder vermelding: Magazine Tileng.

Onder alle kopers van het magazine verloten wij 10 gesigneerde cd’s “Verleden Land” van Wouter Muller.
Doen! U krijgt er geen spijt van.

 

Magazine ‘Buffelen voor Tileng’  *)

“A birthday for our foundation must be celebrated. 12,5 years of being active in the desa’s of Baturraden, Tileng and Imogiri surely cannot go by unnoticed.

As members of the board we thought about a present for the foundation and soon got to the following idea: a magazine. A magazine that is fun and informative, tells our story, enlarges our name awareness and also – if possible – brings in money for the foundation. Keeping these targets in mind a name was quickly found: ‘Buffelen voor Tileng’. Appropriate at several levels.”

This is what Eveline Bruijn wrote last July at the website of Stichting Tileng.

The magazine is now very much in progress. The interviews with our long time ambassador Wouter Muller and with our highly appreciated ‘diner lady’ Sonja van der Lely have been held and processed. The most beautiful pictures from the desa’s have been selected and the best ‘weekend stories’ have been dusted off.

As we work with volunteers only and they have to develop and realise the magazine in between their busy day jobs, there has been a small delay. We now expect to be able to present the magazine on short notice, be it a little later then we hoped.

I have already seen a proof copy of the magazine and I can assure you: it will be beautiful. A great testament to our small but very active and result driven foundation Stichting Tileng.

For a symbolic amount of € 12.50 you can own your copy the beautiful magazine ‘Buffelen voor Tileng’. Order your copy through the Donation page on our website or by transferring the amount to bank account number 1237.98.965 (IBAN NL57RABO0123798965) of Stichting Tileng in Capelle aan den IJssel. Please mention: Magazine Tileng.

Amongst all buyers of the magazine we allot 10 signed copies of Wouter Muller’s CD “Verleden Land”.

*) ‘Buffelen voor Tileng’ literally means ‘work hard for Tileng’, relating to both our fundraising and our projects in Indonesia. “Buffelen” is derived from the Dutch for a type of cattle, directly referring to one of our projects.

Het fenomeen aanschuiftafel

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Het fenomeen aanschuiftafel gezien in het kader van fundraising voor Stichting Tileng. Afgelopen zomer zijn wij te gast geweest bij Sonja en Boelo van der Lely. Zij organiseren zes keer per jaar de “Aanschuiftafel Bunga lili” (Bloem van de Lelie) bij hun thuis in Lopik.
Het doel is geld te genereren voor enkele projecten in drie desa’s in Indonesië. Deze projecten liggen in het Oostelijk en Westelijke deel van Java en die desa’s zijn Tileng, Imogiri en Baturraden.
Leuk was dat Ton Lange (onbezoldigd voorzitter) van Stichting Tileng deze avond ook aanwezig was om uitleg te geven waarmee Stichting Tileng bezig is.
Doelstelling is om de leef- en woonomstandigheden in de voornoemde desa’s te verbeteren.
De stichting is inmiddels meer dan twaalf jaar effectief bezig met een koeienproject, de bouw van schooltjes en huizen en het geven van studie- en lerarenbeurzen.
Het credo is en blijft duurzaamheid.
En verder de zelfredzaamheid van bewoners te vergroten en daarom formuleren de subsidieontvangers zelf de noodzaak en wenselijkheid van deze hulp.

De mensen die aanschuiven betalen een bepaald bedrag en de opbrengst komt  voor 99 procent ten goede aan de diverse voornoemde projecten.
Het is voor ons de tweede keer dat we aanschoven aan tafel bij Sonja en Boelo. Elke keer nemen we vrienden mee, zodat we met ongeveer een twaalftal personen aan tafel zitten. Sonja heeft haar roots in Indonesië en ze kookt de sterren van de hemel.
Fantastische Indische gerechten brengt ze samen met vriendin Ank op tafel.
We troffen het die dag met het weer zodat we buiten op het terras  van ons welkomstdrankje konden genieten.
Daar heb je dan ook tevens de mogelijkheid om op een informele wijze kennis te maken met de andere gasten.
Ik moet zeggen dat het zo leuk is dat je mensen ontmoet met een zelfde interesse en natuurlijk dezelfde smaak wat betreft de Indische keuken en natuurlijk oog hebben voor de op maat gesneden vorm van deze ontwikkelingshulp!
Sonja en Boelo hebben ook een fantastische tuin waar we aan een lange tafel onder het bladerdak van Moerbeienbomen van onze twee voorgerechten hebben genoten.
De hoofdmaaltijd werd binnen geserveerd en was zoals verwacht weer van een fantastische kwaliteit! Onder het eten werd wat afgelachen in een ontspannen sfeer en zo vloog de tijd om. Tegen middernacht werd afscheid genomen van onze disgenoten en van Sonja en Boelo.

Eerst moest natuurlijk afgerekend worden! Het fijne idee achter het hele verhaal is dat de opbrengst van deze  avond voor 99 procent ten goede komt aan de doelen waarvoor we gemeenschappelijk bij elkaar waren gekomen.
Wij zelf zijn inmiddels donateur geworden met een vaste bijdrage per maand om dit goede doel dan ook in de tijd te blijven ondersteunen.
Ik vind het een zeer vertrouwd gevoel dat Stichting Tileng met alleen maar vrijwilligers werkt en dat de gelden voor 99 procent ten goede komen aan de doelen van de stichting! Met name de op maat gesneden hulp en op voordracht van de bewoners zelf spreekt ons zo aan.
We voelden ons wat schuldig bij het zien van de bergen afwas, maar we hoorden ook de afwasmachine zijn werk doen, dus dat gevoel werd direct wat minder moet ik zeggen!
Met een voldaan gevoel keerden we huiswaarts en waren blij dat we na een viertal kilometers de slingerende dijk in het donker konden verlaten.
Buiten in de polder kan het inderdaad behoorlijk donker zijn!
We kijken in ieder geval terug op een heel plezierige avond, en voor ons zeker weer een keer voor herhaling vatbaar.
Met nogmaals dank aan Sonja en Boelo voor de plezierige avond die we gehad hebben voor wat betreft de culinaire kwaliteit  en vriendschap alsmede de bijdrage die we konden leveren voor het goede doel waarvoor de aanschuiftafel kookt!

 

Aanschuiftafel Bunga lili (Bloem van de lelie)

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Verhaal 23-03-2012Aanschuiftafel Bunga lili (Bloem van de lelie) voor als u van lekker Oosters eten houdt en het goede doel wilt steunen, bent u daar aan het goede adres. Schuif aan en ervaar de SMAAK van Azië!

Sonja van der Lely-Koene is de kok van Bunga lili. Ze is geboren op 10 juli 1954 in Jakarta, de hoofdstad van Indonesië. Ze woonde daar met haar ouders en haar oudere broer. Toen ze 3 was, vertrok de familie met het passagiersschip “de Oranje” naar Nederland. Na een opvangperiode in een contractpension bouwden zij aan een toekomst in een nieuw land.

Haar liefde voor Indisch eten is haar met de paplepel ingegeven. Haar beide oma’s waren sublieme koks met hun eigen specialiteiten. Zo was een van haar oma’s gespecialiseerd in het bakken van spekkoek, kaasstengels, hopjes etc. Op familiebijeenkomsten werden de overheerlijke specialiteiten van verschillende tantes en oma’s regelmatig uitgewisseld.

De Indonesische gerechten die zij kookt zijn veelal familierecepten van haar moeder en oma’s. Sommige recepten komen uit haar oma’s kookschriftje uit 1944. Naast de familierecepten kookt zij de traditionele gerechten als gado gado, babi ketjap, saté etc.

Vorig jaar moest Sonja stoppen met haar Aanschuifdiners in verband met een hernia-operatie en de daarop volgende revalidatie. Op vrijdag 30 maart a.s. start ze weer met de diners. Deze avond is al volgeboekt. Voor de overige aanschuifdata kunt u de website raadplegen onder het kopje “Waarom Bunga lili”. Ik wil u er op attent maken dat de opbrengst van elk Aanschuifdiner geheel ten goede komt aan Stichting Tileng. De stichting bestaat dit jaar 12,5 jaar en daarom verhoogt Bunga lili, als bijdrage aan dit jubileum, haar prijs voor een diner (alleen dit jaar) met € 5,-. Met deze extra bijdrage laat u Stichting Tileng zien, dat u haar een warm hart toedraagt voor het werk dat de stichting op Java doet.

Op alle avonden zal ik aanwezig zijn om u te laten zien wat de stichting mogelijk maakt. Als u vragen hebt, worden die beantwoord.

Ik hoop u zeker dit jaar te kunnen verwelkomen. Wees er snel bij, want de belangstelling is groot. Graag tot ziens!

Ooit een droom gehad die is uitgekomen…………(deel 2)

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Zoals gepland, vertrekken we na 4 dagen samen met Santos per auto naar Yogyakarta. Een rit van zo’n 7 uur door prachtig landschap. We krijgen uitgebreid de tijd om onderweg foto’s te maken en genieten met volle teugen van al het moois om ons heen. We rijden door het gebied dat getroffen is door de uitbarsting van de Merapi en weten niet wat we zien. We hadden nadrukkelijk aan de chauffeur te kennen gegeven dat we geen ramptoeristen wilden zijn, maar helaas kon dit stukje van de route niet vermeden worden. Zoals bij ons in de winter de sneeuwhopen langs de weg liggen, zijn het hier de ashopen. De aanblik treft ons diep; geknakte palmbomen, volledig verwoeste oogsten en tentenkampen, waar de vluchtelingen in gehuisvest zijn. De grote legertenten fungeren als gaarkeukens omdat de maaltijden door het leger worden verstrekt. Wat ons nog meer treft, is de solidariteit van de bevolking. Bij stoplichten, op straten en in restaurants wordt geld ingezameld voor de slachtoffers van de ramp. Mensen lopen met zelfgemaakte inzamelingsdozen met de tekst “Merapi” erop. Petje af voor de Javaanse bevolking, die het zelf al niet zo breed heeft en zich zo inzet voor de medemens. Wat kunnen wij veel van hen leren!

In Yogjakarta nemen wij afscheid van Santos en plannen onze bezigheden voor de komende dagen. Samen met Amik, onze chauffeur, brengen wij een bezoek aan Imogiri. Eén van de drie desa’s van de stichting, waar op dit moment o.a. het huizenproject wordt gesteund. Hier ontmoeten we de contactpersoon aldaar, Puri. Met hulp van Stichting Tileng worden de bamboe noodwoningen, die na de aardbeving in 2006 door de stichting gebouwd zijn, vervangen door stenen huisjes. Op dat moment was het vierde huis net gereed en konden we ook hier met eigen ogen constateren dat de steun van Stichting Tileng zichtbaar is.

Tevens bezoeken we de kleuterschool aan de voet van de immense trap, die leidt naar de Sultansgraven. We maken kennis met de kleuterleidsters en mogen een kijkje nemen in de lokaaltjes. De kindertjes zijn gekleed in groen/gele joggingpakjes, hun sportoutfit. Ook hier is mede dankzij de stichting een veilige plek voor de kinderen gecreëerd.

Met een hoofd vol dierbare herinneringen en een intens tevreden gevoel verlaten we Yogyakarta en vervolgen onze reis, want het volgende avontuur wacht op ons. Per boot de Komodo archipel verkennen.

U ziet het, dromen zijn soms géén bedrog. Helpt u mee de droom van Stichting Tileng waar te maken?

Ooit een droom gehad die is uitgekomen…………(deel 1)

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Tijdens een reis in 2007 door Indonesië en voor het eerst terug in mijn geboorteland raakten we bij toeval in contact met Santos, de contactpersoon voor Stichting Tileng in Baturraden. Hij was onze gids voor een bezoek aan de prachtige bronnen en een wandeling door de sawa’s. Vol toewijding vertelde hij over de schoonheid van de natuur en over zijn werkzaamheden voor de stichting. Wij werden gegrepen door zijn enthousiaste verhalen over de projecten van de stichting. Hier is de basis gelegd voor MIJN droom!

Na terugkeer van een prachtige reis door Thailand in 2009 vond ik dat ik mijn droom moest omzetten in daden. Zomaar geld geven wilde ik niet, ik wilde er een inspanning voor leveren en zo ontstond mijn Aanschuiftafel. Voor een klein bedrag krijgt men een heerlijke Indonesische rijsttafel of een prachtige Thaise maaltijd. De opbrengst van zo’n aanschuifdinertje gaat in zijn geheel naar Stichting Tileng.

Dat mijn droom nu werkelijkheid is geworden, is voor mij de gedroomde werkelijkheid.

Om met eigen ogen te kunnen zien wat de stichting met het geld doet op Java vertrokken mijn man en ik in november 2010 wederom naar Indonesië. Het land waar ik zoveel van ben gaan houden sinds mijn eerste bezoek.

Van Jakarta reizen we per trein, een avontuur dat al begon op Gambir station, naar Purwokerto. Daar werden we opgewacht door de dochter van Santos en diens zwager. De komende dagen verblijven we bij Santos en zijn gezin. Santos was met spoed naar een vergadering in Semarang en zou pas rond middernacht terugkeren, dus werden we allerhartelijkst door Suci, zijn echtgenote, ontvangen. We kregen de heerlijkste hapjes te eten geserveerd met dampende thee. Door de smaak van de koekjes, die mijn oma vroeger ook maakte, kwamen weer de prachtigste herinneringen boven. Bijvoorbeeld hoe de overheerlijke eigengemaakte hapjes en recepten tijdens verjaardagen en familiefeestjes werden uitgewisseld. In aluminium en plastic zakjes verpakte bapao’s, risolles, pasteitjes, kaasstengels, hopjes, klepon en kwe pisang gingen van hand tot hand. Suci maakt de heerlijkste gerechten voor ons en de herinneringen komen in geuren en kleuren weer boven drijven. Met Santos kan ik mijn Indonesisch weer een beetje ophalen, want het stadium van tot-10-tellen ben ik inmiddels al gepasseerd.

De komende dagen bezoeken we samen met Santos 4 scholen in Baturraden. Wat we zien blijft dagenlang op ons netvlies hangen en maakt ontzettend veel indruk op ons. De blije kindergezichtjes, toegewijd en betrokken personeel en bovenal de prachtige, in vrolijke kleuren geschilderde, schooltjes. Hier en daar moet nog één en ander aangepast worden. Het “ziekenkamertje” moet nodig onder handen genomen worden, er ontbreekt nog meubilair op een kleuterschool en op een andere school moeten de toiletten vernieuwd worden, want 2 toiletten voor 300 leerlingen zou in Nederlandse scholen ondenkbaar zijn. Ik ben ervan overtuigd dat het met hulp van de stichting en de inzet van de lokale bevolking zeker in orde komt. Bij het afscheid zingen de kinderen ons toe, zwaaien ons enthousiast uit en drukken liefdevol onze hand tegen hun wang, een uiting van dankbaarheid en respect. Dat de stichting hier zijn stempel drukt is duidelijk te zien. Op vele foto’s prijkt het gezicht van de grondlegger van stichting Tileng, Ton Lange en er hangen spandoeken met de naam van de stichting. Ook alle eer valt ten deel aan Santos. Een bevlogen, betrouwbaar en goed mens met hart voor zijn dorp en het welzijn van zijn dorpsgenoten. Een betere vertegenwoordiger kan de stichting zich niet wensen.

Volgende week deel 2.

Aanschuiftafel Bunga lili

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Sinds vorige maand bestaat de mogelijkheid om eens per twee maanden in Lopik aan te schuiven aan de Indische en Thaise eettafel van Sonja van de Lely. De opbrengst van deze zogenoemde “aanschuiftafel” is bestemd voor het werk van de Stichting Tileng. Dit initiatief wordt door ons natuurlijk van harte toegejuicht. Op haar eigen website legt Sonja uit hoe het allemaal zo gekomen is.

“Het initiatief voor de aanschuiftafel is ontstaan tijdens een reis in 2007. In januari van dat jaar maakten wij met mijn ouders (beide al in de 80) een reis naar Indonesië en trokken wij van West- naar Oost-Java, Bali en de Gili eilanden (ten noordwesten van Lombok). Het werd een hele bijzondere reis, want voor de eerste keer ging ik terug naar mijn geboorteland.

Op Midden-Java verbleven wij o.a. in Baturraden, een prachtige plek waar we samen met een gids een wandeling maakten door de prachtige natuur en langs de heetwaterbronnen. Onze gids, Santos, vertelde over de omgeving en over de stichting waar hij in het dagelijkse leven werkzaam is, Stichting Tileng. Wij werden gegrepen door zijn toewijding en enthousiasme, vooral toen hij later op de dag één van de projecten van de stichting aan ons liet zien, een lagere school in Baturraden. Een reis in februari 2008 naar Bali, wakkerde onze plannen om iets te willen doen voor het goede doel weer aan en na terugkeer besloten we de Stichting Tileng op een niet alledaagse manier te ondersteunen. Zo ontstonden de plannen voor een “aanschuiftafel”. Indisch (oosters) koken voor een klein aantal betalende gasten, waarvan de opbrengst naar de Stichting Tileng gaat.”

Meer informatie over de “aanschuiftafel” op www.bungalili.nl.