Skip to main content

Tag: Donateurs

Kumpulan 2017

Een aantal onder u vraagt zich – terecht – af, of er dit jaar nog een benefiet-kumpulan ten bate van Stichting Tileng wordt georganiseerd. Het is al mei en u heeft nog niets van ons gehoord! Ja, het is zeker de bedoeling om dit jaar weer een gezellige kumpulan te organiseren. Wij zijn echter nog op zoek naar een geschikte locatie met voldoende gratis parkeergelegenheid in de buurt en die ook met openbaar vervoer te bereiken is. Weet of heeft u een geschikte locatie voor onze kumpulan?

Of organiseert u zelf een kumpulan of pasar en mogen wij bij u ‘aanschuiven’? In het verleden hebben wij ook wel op uitnodiging deelgenomen aan een kumpulan of pasar, die georganiseerd werd door sympathisanten van de stichting. Zij stelden ruimte en tijd beschikbaar en nodigden ook de artiesten uit. Uiteraard houden wij ons ook hiervoor van harte aanbevolen en helpen we graag mee met de organisatie hiervan. Als wij plaats hebben voor een tafel/kraampje, kunnen wij ons presenteren met o.a. brochures en videobeelden. Vragen van bezoekers worden door de aanwezige bestuursleden beantwoord. Door onze aanwezigheid krijgen wij meer naamsbekendheid, ontvangen wij ook giften en worden bezoekers donateur.  

Kunt u ons helpen, heeft u ideeën voor ons waar we eventueel terecht kunnen, organiseert u zelf iets en wilt u de baten aan Stichting Tileng doneren, mail dan naar mierop@tileng.nl .

Namens de inwoners van de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden alvast hartelijk dank voor uw meedenken! Want u weet, alle opbrengsten komen voor zeker 99% terecht bij genoemde desa’s. Niets blijft aan de strijkstok hangen!

Ik kreeg bezoek

Ik kreeg op een dag bezoek van een paar mensen.

Nieuwsgierig vroegen ze mij wat voor nut het leven in stilte, rust en meditatie had. Met name werd gedacht aan Stichting Tileng. Want ik moest toch wel elke dag bedenken wat te doen met de mensen uit de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden? En wat we aan onze trouwe sponsors en donateurs te vertellen hadden?

Ik, die net met een gieter water haalde uit de vijver, stopte met mijn werkzaamheden en zei: ‘Kijk eens in de vijver. Wat zien jullie?’

De mensen tuurden naar het water en zeiden: ‘We zien helemaal niets.’

Enige tijd later herhaalde ik mijn vraag. ‘Kijk weer in de vijver. Wat zien jullie nu?’

De mensen keken weer en zeiden opgetogen: ‘We kunnen in de weerspiegeling onszelf zien!’

‘Dat is de kracht van de stilte,’ legde ik uit. ‘Ik was water aan het putten en daarom was het water onrustig. Nu is het rustig en kunnen jullie jezelf zien. De stilte van meditatie zorgt ervoor dat je jezelf kunt zien. Maar blijf nog even hier wachten. ‘

Enige tijd later zei ik weer: ‘Kijk nu nog een keertje in de vijver. Wat zien jullie nu?’

De bezoekers tuurden naar de vijver en riepen uit: ‘Nu zien we de stenen op de bodem van de vijver!’

‘Juist,’ beaamde de ik, ‘als je maar lang genoeg wacht en opgaat in stilte en meditatie, kun je de grond van alles aanschouwen.’

Ook die van het werk van Stichting Tileng en resultaten daarvan!

Want wij zijn de stichting immers zelf en wij bepalen als sponsor en donateur zelf wat te doen met het geld.

Kent u deze nog?

(We halen met u regelmatig oude verhalen op!)

Het land dat mijn leven volledig veranderde – door Ton Lange

GEPLAATST OP: 14 FEBRUARI 2014 · GEPLAATST IN: WEEKENDVERHALEN

Het is allemaal begonnen in de jaren negentig, na een bezoek van aan ons ‘pleegkind’ in de dusun (woongemeenschap) Manggung, een van de dusuns van de desa Tileng op het eiland Java.

Na onze eerste rondreis door Indonesië -Sumatra, Java en Bali, – brachten we vanuit Yogyakarta een bezoek aan het ‘pleegkind’ en haar familie. Een bezoek van twee dagen.

De eerste dag zijn wij onder veel belangstelling van de dorpsgenoten goed doorgekomen. Van slapen kwam natuurlijk niet veel terecht. Gelukkig duurde de nacht niet zo lang. Deze mensen komen om 04.00 uur weer tot leven en dan begint de vrouw alweer aan haar dagelijkse bezigheden.

In een  gesprek met het dorpscomité werd mij gevraagd of ik bereid was meer voor het dorp te doen. Ze hadden een idee. Ze wilden een plan ontwikkelen voor de bouw van en renoveren van woningen in het dorp. En of ik dan in Nederland op pad wilde gaan om sponsors zoeken, die dat plan zouden willen financieren. Ik had gezegd daar mee aan de slag te gaan als ze zelf met een plan zouden komen. Ik wilde dit niet voor hen doen. Het moest immers een plan van hun zelf zijn. Dit is nu nog steeds het uitgangspunt van de daarna in 2000 opgerichte Stichting Tileng.

Er kwam inderdaad  snel een plan van de bewoners. Het betrof de nieuwbouw van drie woningen en het renoveren van zeven woningen. Met dit plan ben ik op pad gegaan en heb ik een sponsor gevonden. Nu konden de bewoners met een aantal vaklui aan de slag.

In 1999 zijn mijn vrouw en ik weer naar Indonesië gegaan. Naast de rondreis op Oost-Java zijn wij natuurlijk weer in Manggung geweest. Naast de gebruikelijke activiteiten konden wij de gerenoveerde en een afgebouwde woning(en) aanschouwen. Twee woningen waren nog in aanbouw, zodat ik daar zelf ook nog aan heb kunnen metselen.

In Nederland blijf je je bezighouden met  Manggung. Er kwamen signalen richting Nederland dat men wel met andere projecten verder wilde gaan, maar dat dan op desa-niveau zou moeten gebeuren om Manggung niet meer privileges te geven boven de andere 16 dusuns die samen de desa Tileng vormen.

Nu ik meer geld nodig had voor andere projecten en voor een groter gebied zeiden mijn sponsors dat ik dan het een en ander maar zou moeten formaliseren.

Tijdens het vertonen van de vakantie documentaire over onze reis op Oost-Java werd het idee geboren een stichting op te richten. Een van de toeschouwers was bereid een stichting met mij op te zetten. Nadat ook een collega van mij bereid was een bestuursfunctie te bekleden was het snel bekeken. Op naar de notaris en Stichting Tileng was geboren in juni 2000.

Vanaf dat moment moest het bestuur gaan werken om de stichting verder vorm te geven en operationeel te krijgen.

En vanaf dat moment is mijn leven ook veranderd en wel zodanig dat ik vanaf dat moment dagelijks met de stichting bezig ben. Men zegt wel eens dat mijn leven ten dienste staat van de mensen in dat mooie land Indonesië, maar ik kreeg daarmee wel een leven met voldoening en ook werd mijn leven rijker.

Sekarang tiba saatnya untuk menceritakannya kepada semua!

Sebagai penyumbang, pembaca cerita akhir pekan dan follower di medsos tanpa diragukan mencolok bagi Anda bahwa Yayasan Tileng sejak awal 2017 jarang memberi kabar.

Selama dua belas bulan kami di internal pengurus sempat merasa tegang. Tidak ada pertengkaran, percekcokan malah tidak ada perbedaan pendapat sama sekali. Sama sekali tidak ada. Yang jelas kesinambungan yayasan tidak pernah mengalami bahaya. Kami hanya sempat mengalami masa-masa bergejolak. Dan inilah yang yang diceritakan hari ini.

Ton Lange: “Bukanlah apa yang menimpa diri kita yang membentuk kehidupan kita, tapi bagaimana kita menanganinya dan bergerak maju.”

Pada saat liburan Paskah 2016, ketua kita dan pendiri yayasan Ton Lange berhadapan dengan kenyataan bahwa di paru-parunya ada kanker. Akibatnya ia mengalami pengobatan intensif, dan terjadilah pergantian pengurus dan komunikasi pun dikurangi. Tidak ada jalan lain. Ton adalah sumbu yayasan dan bersama dengan para relawan lain kami selama ini berusaha sebaik mungkin untuk menangani semua masalah.

Kemudian Ton mengalami pengobatan dan berhasil dioperasi, tetap di bawah pengawasan dokter dan sampai 9 Januari tidak ada apa-apa lagi. Bukankah Ton sudah dinyatakan “bersih.”

Pada September 2016 ia sempat melihat proyek bersama antara Yayasan Tileng dengan Bouworde Vlaanderen. Dia ia melihat sendiri betapa para relawan bekerja keras dan hidup bersama dengan waraga desa Baturraden.

Namun pada 9 Januari 2017 dunia Ton tiba-tiba berubah. Serangan jantung menimpa dirinya. Ia pun langsung dirawat di rumah sakit dan dipasanglah stent untuk memperbaiki arus darah di dalam tubuhnya. Dua minggu kemudian ia dirawat lagi di rumah sakit gara-gara serangan jantung dan lalu dipasanglah dua stent di sebelah kiri.

Ton Lange: “Sikap percaya diri dan positif pasti membantu kita untuk pulih dan menang tetap merupakan semboyan saya, dulu dan sekarang.”

Lalu tiba saatnya untuk menguatkan jasmani yang ditunggu-tunggu Ton. Akhirnya kembali membina masa depan lagi dan kembali giat melakukan apa yang paling suka dilakukannya. Cucu-cucu, Yayasan Tileng dan pekerjaan sebagai anggota Dewan Kotapraja di Capelle aan den IJssel. Namun tanpa diduga, kondisi Ton tidak membaik. Selama lima minggu kami mencari penyebab rasa mual, kepala pusing dan berbicaranya yanag gagap. Pendarahan otak, yang mungkin disebabkan oleh pemasangan stent, juga diselidiki dengan mendalam. Hasil penyelidikan ini menunjukkan bahwa bukan pendarahan otak yang diidapnya, tapi tumor otak. Sayang, kanker paru-parunya menyebar.

Ton pun mendapat kabar dari dokter syaraf dengan disaksikan keluarganya. Pilihannya sederhana: operasi atau beberapa bulan lagi berpisah. Sebuah pil pahit, tapi dikatakan pula bahwa dokter tidak ragu bahwa tumor tipe ini bisa dioperasi. Anda pasti mengerti, bahwa pilihan cepat diputuskan. Maka pada 22 Maret Ton berhasil dioperasi dan proses pemulihan berjalan lebih cepat dari dugaan. Terapi radio terapi harus dilakukan, dan terapi terakhir akan dilakukan Senin mendatang.

Ton Lange: “Saya akan lakukan ini semua dan berharap bisa berjumpa dengan kalian lagi lewat webstie atau medsos.”

Sementara itu Ton sudah sempat menghadiri rapat pengurus lagi dan mulai minggu depan akan giat lagi di yayasan “miliknya”. Mungkin belum akan rutin seperti sebelumnya, suatu hal yang harus pelan-pelan dikembangkan dan untuk itu ia mohon pengertian. Kalau Anda ada pertanyaan, jangan ragu untuk menyampaikannya. Karena kami transparan tentang seluk beluk yayasan, maka kami pun akan terbuka tentang ini semua.

Ton Lange: “Saya ingin menambahkan bahwa kita memiliki pengurus yayasan yang luar biasa, yang mampu menjalankan semua kegiatan, juga pada saat saya absen atau dipusingkan oleh masalah-malah lain. Terima kasih Remco, Jonathan, Cees, Ellen, Sonja dan Janou!”

Atas nama pengurus kami gembira Ton bisa aktif kembali dan berharap semoga ia bisa menikmati hidup sepenuhnya. Ton, terima kasih kembali!

 

 

 

Indonesië voor beginners

Hieronder volgt een aantal citaten uit “India voor beginners” eerder dit jaar door Hans Avontuur geplaatst in het AD. Hoewel mijn reizen naar Indonesië waren en mijn chauffeur Amik heette, is veel van dit verhaal zo herkenbaar dat ik het jullie niet wilde onthouden.

“India voor beginners

Als nieuwkomer in India kun je één probleem direct oplossen: transport. Voor de prijs van een huurauto in Spanje boek je een auto met chauffeur en ben je van al je zorgen over haperende treinen, overvolle bussen en vage dienstregelingen verlost. Mijn chauffeur heet Subramani en is de komende dagen mijn beste vriend, raadgever en verlosser.

Subramani heeft het talent van Max Verstappen, maar dan op de openbare weg. Rijdend van de

miljoenenstad Chennai – voorheen Madras – naar het zuiden van Tamil Nadu ben ik op één ochtend

tenminste drie keer overleden en uit de dood weer opgestaan. Mani lacht: ,,No problem mister Hans, I

know Indian driving!”;

Op de weg geldt het recht van de sterkste. Onder aanhoudend getoeter wordt er links en rechts ingehaald, door rode stoplichten gereden, vol gas door blinde bochten gestuurd en drukke kruispunten

overstoken. De enige verkeersdeelnemer die op ieders respect mag rekenen is de koe. Ook als deze

besluit om midden op een overvolle weg zijn middagslaap te houden.

……….

Stukje bij beetje komt het landelijke India tevoorschijn. In de straten van het provinciestadje

Kanchipuram lopen mannen in lompen met handkarren vol onduidelijke koopwaar, zitten vrouwen

aan de kant van de weg vis te verkopen terwijl bussen en vrachtwagens dampend langsrijden. Het is

een wonder dat hun voeten er niet af worden gereden.

……….

Dwars door het platteland. Er worden rijstvelden bewerkt, noten geoogst, katoen en thee verbouwd.

Subramani stuurt langs piepkleine hutjes waarin hele families wonen. Langs de weg lopen vrouwen in

uitbundig gekleurde sarongs langs de weg. Hoe is het toch mogelijk om die mooie kleding zo schoon te

houden in hutjes van takken en leem?

……….

Het is fijn om ongestoord door de stad te kunnen slenteren, een boek te lezen in het park, de tempel te

bezoeken en de zon te zien ondergaan. Hoe begrijpelijk het ook is dat mensen die niets bezitten je

aanklampen, op een bepaald moment heb je behoefte aan rust. Vreemd genoeg zijn het echter vaak de

ontmoetingen die de reis bijzonder maken. Mensen willen met me op de foto, mensen willen alles van

me weten, mensen willen dat ik hen fotografeer.

……….

Ik haat India, ik houd van India. Ik moet in elk geval terug.”

De werkelijkheid van Stichting Tileng

Je creëert je eigen werkelijkheid! Een kreet die door velen wordt gebruikt om aan te geven dat je alles kan bereiken wat je maar wilt. Dat is niet wat ik wil uitdragen.

Wat dan wel? Dat binnen alles wat zich in je leven zich voordoet, jij degene bent die dat kleurt, door je gedachten, je gevoelens, de ervaringen die zijn opgeslagen in al je cellen. En die bepalen jouw unieke interpretaties en antwoorden op hetgeen de stroom van het leven je biedt.

Vanuit dat perspectief is het goed jezelf te kennen, je gedachten en gevoelens te onderzoeken en de kern van wie je bent zo af en toe in stilte op te zoeken. Zodat je meer en meer in staat bent jouw echte unieke antwoorden op het leven te geven.

Daar kun je veel over lezen op de social media en diverse websites.

Naast het kleuren van je eigen leven hoort daarbij het kleuren van een andermans leven.

Daar is wat mij betreft Stichting Tileng goed in. Al vanaf het jaar 2000.

Zo hebben we nu meer dan EUR 500.000 richting Indonesië overgemaakt ter financiering van een van onze projecten. Een bijzondere mijlpaal wat mij betreft. Op naar de EUR 1.000.000.

Het zou toch fantastisch zijn als we dat ook zouden kunnen bereiken. Zeker voor de mensen in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden op Java in Indonesië.

Blijft u ons steunen?

Na de kinderdans …….

De laatste tijd gaan er geruchten de ronde dat sommige liefdadigheidsprojecten bewust in slechte staat worden gehouden om bezoekers over te halen om te doneren. Of dat er kinderen bij elkaar worden geroepen om een dansje te doen of een leuk liedje te zingen voor toeristen, die komen kijken of er bijvoorbeeld een klaslokaal moet worden opgeknapt.

Dat doen wij toch anders. Wij zijn trots op onze projecten en tonen graag de gerealiseerde resultaten. We laten dus liever zien hoe goed het nu gaat, dan hoe slecht het voorheen was.

Onze projecten omvatten onder andere de bouw/renovatie van scholen, de bouw van woningen, de “Buffelbank” (lees koeienproject) en ons scholarship-programma.

Een greep uit onze projecten die we u graag laten zien als ze klaar zijn. Wanneer die resultaten onderstreept worden met dans en zang, dan is dat mooi meegenomen, maar het gaat om het succes van de projecten.

Immers, Stichting Tileng zijn we met z’n allen, niet waar? Dat geldt dus ook voor de resultaten.

Een van de mooiste dingen

Eén van de mooiste dingen van Stichting Tileng is de herkenbaarheid. Of je nu een bezoek brengt aan een plaats ergens in Nederland of op reis bent in Azië, zodra de woorden uit je mond rollen, is Stichting Tileng daar. De taal is wat ons onderscheid, maar het doel is wat ons bindt.

De stichting is zo langzamerhand een onderdeel van je identiteit geworden. Zo borg je onze stichting en zorg je ervoor dat deze generatie op generatie wordt doorgegeven. Een stichting die je niet verwaarloost, maar juist een stichting waar je fier op bent.

Dat diepgewortelde merk heel erg als je in Azië rondloopt. Een buitenstaander merkt hoe diepgeworteld het zit. Daar hoef je niet eens een encyclopedie voor te raadplegen.

Ik geloof dat veel mensen iets willen doen voor de stichting, maar weten niet goed hoe of wat? Stichting Tileng zijn we immers met z’n allen.

Om het op je gemak door te lezen en te kijken wat je zou willen c.q. kunnen doen kijk op www.tileng.nl of vraag nadere informatie via info@tileng.nl. Ook tips zijn van harte welkom.

Wie help ons mee?

Indonesisch of Indische keuken? (bron: Getaway Travel) Vaak worden deze twee verward met elkaar, terwijl ze toch echt verschillend zijn. De Indonesische keuken is de authentieke keuken van Indonesië. Deze keuken is zeer divers, omdat de honderden eilanden van de archipel op culinair gebied verschillen.

De Indische keuken kent zijn oorsprong echter in de koloniale periode van het huidige Indonesië. De oorspronkelijke gerechten van Indië zijn aangepast aan de smaak van de Nederlandse kolonisten. Zij ontdekten in Indië de eetgewoonten en producten van de plaatselijke bevolking. Toen zij na de oorlog terugkeerden in Nederland probeerden zij de nieuwe gerechten te bereiden. Ook kwamen er veel mensen van gemengde afkomst (Nederlands-Indisch) naar Nederland. Zij begonnen hier toko’s en eethuisjes.

In plaats van de exotische ingrediënten uit Indië werden hier oer Hollandse producten gebruikt. Ook werden de gerechten aangepast aan de Westerse smaak door de sambal weg te laten. Deze samenvoeging van Indonesisch en Nederlands noem je de Indische keuken. De Indische keuken is ook een beetje beïnvloed door de Britten en Portugezen, die in de koloniale periode eveneens invloedrijk waren in Indië.

Een perfect voorbeeld van een Indisch gerecht is Soto Ajam. Hieronder een recept voor “Soto Ajam Tileng”. Maar nu de vraag. Welke internetwinkel kan voorzien in de nodige producten om de soto te maken en wil bij elke bestelling een klein deel van de opbrengst afstaan aan Stichting Tileng?

Wie wil die uitdaging aangaan? Zo ja, meld je bij info@tileng.nl. We zijn benieuwd!

“Soto Ajam Tileng”

Ingrediënten:

  •        Ca. 2 l. Water
  •        1 kip (of kipfilet naar hoeveelheid eters)
  •        2 knoflookteentjes
  •        2 uien
  •        1 vleestomaat
  •        Mespuntje suiker
  •        3 maggiblokjes of kippenbouillonpoeder
  •        Beetje trassi zwarte peperkorrels
  •        2 salamblaadjes
  •        Stukje laos
  •        1 sereh
  •        Flink stuk gember
  •        Beetje zoete ketjap A
  •        Zout en zwarte peper
  •        Selderij

Bereiding:

  •        Zet de kip in stukken (of kipfilet) op met de ui (halve ui overlaten), knoflook, salam, sereh, laos, gember tomaat, maggi blokjes, zwarte peperkorrels, trassi (beetje), ketjap, zwarte peper (theelepel) en zout naar smaak.
  •        Laten koken tot de kip gaar is.
  •        De stukken kip eruit halen en de bouillon zeven en terugdoen in de pan.
  •        De kip in stukjes plukken en in de olie krokant bakken of als je dat teveel werk vindt, kun je de gekookte kip er in kleine stukjes terug in doen.
  •        Bak in een klein pannetje in wat olie de halve ui in stukjes knapperig bruin en doe de uitjes met de geurige olie terug bij de soep. Ook een eetlepel gehakte verse selderij.

Opdienen:

  •        Hardgekookte eieren
  •        Sambal
  •        Taugé (alleen van te voren wassen en eventueel kokend water erover gooien)
  •        Selderij
  •        Gebakken stukjes kip (die je hebt gekookt voor de bouillon)
  •        Rijstvermicelli
  •        Gefruite uitjes

Doe in een kommetje wat rijst-vermicelli. Doe daar overheen wat taugé, gefruite uitjes, een half gekookt ei en selderij. Gooi hierover de hete soep met kip. Smakelijk eten!!

SELAMAT MAKAN – SMAKELIJK ETEN

Een mooie boodschap

Ik lees de laatste meer en ik werk wat minder. Ik kan nu redelijk rustig in een stoel gaan zitten genieten. Ik maak mij minder druk over klussen rondom huis, gemeenteraadswerk en het werk voor Stichting Tileng. Ik breng nu meer tijd thuis doordat ik minder vergader c.q. op pad ben. Ik probeer meer te genieten, er op uit te trekken en mijn momenten te koesteren.

‘Ooit’ en ‘misschien op een dag’ verliezen hun grip op mijn woordenschat. Als het de moeite waard is om te zien, te horen, te voelen, te ervaren, dan doe ik het nu. Het zijn de kleine gave dingen, die ik niet langer uitstel. Ik kies voor de mooiste, belangrijkste en fijnste ervaringen.

Ik probeer heel hard om datgene wat glans geeft aan mijn dag zeker niet meer uit te stellen. Ik wil ieder moment dat er te lachen valt, ook lachen. Ik wil iedere ochtend als ik wakker word de dag zien als een hele bijzondere dag. Elke dag, elk uur, elke minuut, elke ademhaling en gezond zijn is een geschenk.

Het leven is misschien niet altijd het feestje waarop ik gehoopt had. Maar nu ik er toch ben kunnen we beter er iets van te maken. Pluk de dag zeg ik.

Ik pluk de dag ook voor de mensen in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden op Java Indonesië. Ondanks dat ik mij minder druk hoeft te maken voor Stichting Tileng, we hebben immers een goed en collegiaal bestuur, blijf ik natuurlijk voor mijn “kindje” aan de slag. Ik ben daar natuurlijk niet voor niets aan begonnen in 2000.

Stichting Tileng is een in Capelle aan den IJssel gevestigde charitatieve instelling. De stichting stelt zich ten doel de leef- en woonsituatie van een drietal desa’s op Midden-Java in de breedste zin van het woord te verbeteren. De stichting tracht haar doel met name te bereiken door het initiëren, begeleiden en financieren van projecten van de lokale bevolking. De ondersteuning is gericht op structurele hulp, bijvoorbeeld via onderwijs en via inkomen genererende projecten.

Sinds de oprichting van Stichting Tileng in 2000 kunnen steeds meer projecten vanuit Nederland worden gefinancierd. Zo werd in oktober 2002 in Tileng de eerste kleuterschool opgeleverd. Inmiddels heeft de stichting diverse projecten afgerond, zoals de bouw van een aantal kleuter- en lagere scholen in Baturraden en Imogiri. En heeft de stichting de afgelopen twee jaar ook projecten gerealiseerd in samenwerking met Bouworde Vlaanderen en door de Belgische overheid gesubsidieerde vrijwilligers organisatie in België.

De op dit moment lopende projecten hebben met name betrekking op het structureel verhogen van de levensstandaard via onder andere onderwijs (door middel van de bouw, renovatie, inrichting en ondersteuning van scholen en door het ter beschikking stellen van studiebeurzen) en inkomen (door middel van het ter beschikking stellen van sapi’s, het zogenoemde “buffelbank-project”). Tevens is de stichting actief bij de herbouw van Imogiri na de aardbeving van 27 mei 2006.

De stichting heeft een grote wisselende projectportefeuille, met vaak tientallen plannen, variërend van enkele honderden tot vele tienduizenden euro’s per project. Selectie hieruit vindt plaats op basis van de financiële en de technische haalbaarheid, alsmede van de te verwachten effecten op de samenleving ter plaatse.

Een voorbeeld. Na de dramatische aardbeving in mei 2006, waarbij veel huizen van de bewoners in Imogiri totaal onbewoonbaar zijn geworden, heeft Stichting Tileng in samenspraak met de getroffen bewoners in eerste instantie een 30-tal noodwoningen gefinancierd. Deze financiering was mogelijk na een royale bijdrage van de gemeente Capelle aan den IJssel. In 2009 is begonnen met een aanvullend project, namelijk met het bouwen van permanente woningen. Inmiddels zijn er 4 opgeleverd. Maar, we gaan door. In totaal moeten er nog zo’n 10 woningen worden gebouwd.

Ik blijf deze mooie boodschap over Stichting Tileng in alle rust rond vertellen. Doe met ons mee. Vertel ons verhaal aan familie, vrienden en wordt, als u dat nog niet bent, donateur. U bent van harte welkom.