Skip to main content

Tag: Manggung

Tidak ber malas malasan (niet luieren)

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Het is weer een zondagmorgen met veel regen. Op Facebook lees je dan veel berichten over het houden van een pyjamadag. Mensen die schrijven dat zulk weer ze de gelegenheid geeft om lekker te luieren na een drukke werkweek. Gelijk hebben ze, zou je zo zeggen. Maar dat geld niet voor een ieder.

Als je als voornaamste taak “fundraising” (fondsen werven) hebt, dan ben je daar 24 uur per dag mee bezig. Ja, 24 uur per dag moet je alert zijn om direct te kunnen reageren op wat voorbij komt, als je denk dat daar mogelijk een donatie of sponsoring te halen is. Alles neerleggen waar je mee bezig bent en direct aan de slag gaan. Mailen of een brief schrijven, met als bijlage de “one pager” van de stichting.

Je hoop dan dat die persoon of instantie zal reageren. Ik vraag dan ook altijd om een reactie, wat deze dan ook zou mogen zijn. Je weet dan waar je aan toe bent en je blijft je niet afvragen of je actie resultaat zal hebben. Het is duidelijk dat je met dit soort werk met teleurstellingen  om moet kunnen gaan. Je weet ook dat je met vele in de zelfde “vijver” zit te vissen. Er zijn veel charitatieve instellingen als Stichting Tileng, die goed werk verrichten en ook geld nodig hebben om hun doelen te bereiken.

Dus het zal duidelijk zijn; voor mij op zondag tidak malas malas (niet luieren).

Maar denk niet dat dit gelezen moet worden als een klaagverhaaltje. Ik doe niets liever dan bezig zijn voor Stichting Tileng, ofwel de mensen in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden op Java in Indonesië. 

Wat mij ook blijvend inspireert zijn de dankbare berichten van de mensen ter plekke. De geweldige resultaten die we daar, als Stichting Tileng (dankzij Nederlandse donaties), bereiken via de inzet en het doorzettingsvermogen van de mensen in de desa’s.

 

(Foto: Carnero Mediadesign, puinruimen in Imogiri na aardbeving in 2006. Tidak malas malas)

 

 

Soms heb je iemand nodig

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Soms heb je gewoon iemand nodig die voor je gaat en die zorgt dat het goed komt. Om te zorgen dat het op termijn goed komt  met de mensen in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden is in 2000 Stichting Tileng opgericht. Ja, soms hebben die mensen ons nodig. Nodig om hun leef- en woonsituatie, in de breedste zin van het woord, te verbeteren, omdat ze dat bepaalde project niet op eigen kracht kunnen realiseren. Dit doet de stichting door het initiëren, begeleiden en financieren van hun projecten.

Dat betekent niet dat de mensen uit de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden achterover kunnen of gaan leunen. Niets is minder waar. Bij elk project moeten ze zelf participeren in de vorm van arbeid of financiële bijdragen naar vermogen. De participatie zorg er voor dat het echt hun project is. Een project dat ze zelf moeten realiseren en vervolgens in goede staat houden.

Zo komen alle projecten tot stand die de stichting initieert, begeleidt en financiert. Over de resultaten kunt u lezen op deze site.

Ook Stichting Tileng heeft mensen nodig die voor de stichting gaan om zo te kunnen zorgen dat het goed komt in de desa’s. Het zal nog de nodige inspanning en tijd vergen voordat een ieder in de desa’s een goede leef- en woonsituatie heeft. We moeten de kinderen ook niet vergeten. Voor de kinderen blijft het verstrekken van studiebeurzen in het kader van het scholarshipproject zeer belangrijk. Als je kinderen laat studeren geeft dat een kans op een beter leven en een betere wereld.

Op dit moment hebben de mensen en kinderen uit de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden gewoon iemand nodig die voor ze gaat en zorgt dat het goed komt.

 

Stichting Tileng steunt de desa’s, steunt u Stichting Tileng?

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Video.

Stichting Tileng steunt een aantal desa’s (dorpen) op het eiland Java in Indonesië, met de desa Tileng als speerpunt. De stichting heeft ten doel de verbetering van de leef- en woonsituatie, in de breedste zin van het woord, van deze desa’s. De stichting tracht haar doel met name te bereiken door het initiëren, begeleiden en financieren van projecten van de lokale bevolking. De ondersteuning is gericht op structurele hulp, bijvoorbeeld via onderwijs en via inkomen genererende projecten. Op dit moment richt de stichting zich op een drietal desa’s, te weten Imogiri, Baturraden en uiteraard Tileng.

Als u Stichting Tileng steunt, steunt u de bevolking van de desa’s met het realiseren van eigen projecten ter verbetering van hun woon- en leefomstandigheden. Uw bijdrage is van harte welkom.

Verkoop 3D kerstkaarten

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Kaart 006De donkere dagen komen er weer aan, dat merken we allemaal ‘s-ochtends na het opstaan en aan het eind van de middag. Dit is ook weer de tijd om na te gaan denken wie we dit jaar een Kerstkaart gaan sturen. Zo’n kaart geeft bij de ontvanger het gevoel niet vergeten te zijn. Fijn om te weten zo rond de feestdagen. Als we weten hoeveel er verstuurd moeten worden, dan moet er tot aanschaf worden overgegaan. Daar kan Stichting Tileng een handje bij helpen.

Van een drietal van onze donateurs, waarvan een met name in natura doneert, hebben we weer een groot aantal Kerstkaarten ontvangen. Deze verkopen wij per set van vijf stuks inclusief verzendkosten. De opbrengst gaat onder aftrek van de portokosten naar projecten in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden.

kaart 007Voor het bedrag van € 7,50 (inclusief verzendkosten) kunt in het bezit komen van een set van vijf mooie verschillende handgemaakte 3D kerstkaarten. Bestel ze via onze donatiepagina of door het bedrag over te maken op rekening 1237.98.965, t.n.v. Stichting Tileng, Capelle aan den IJssel, onder vermelding: Kerstkaarten met naam en e-mailadres. Na ontvangst van het bedrag vragen wij u per mail uw postadres op.Mocht de voorraad op zijn op het moment dat uw bedrag op de rekening van de stichting is bijgeschreven dan neemt de penningmeester contact met u op. U bepaalt in overleg met de penningmeester wat te doen met het door u gestorte bedrag. Terugstorten of inzetten voor de projecten op Java. U, en u alleen, bepaalt wat er met u geld wordt gedaan. Laat dat duidelijk zijn!

We zien uw bestelling met belangstelling tegemoet.

Desa Tileng in woongemeenschap Manggung waar het allemaal begonnen is

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Video.

Tileng ligt op ongeveer 75 km ten zuidoosten van de stad Yogyakarta. Tileng bestaat uit zestien woongemeenschappen (Manggung, Ngalombo, Teken, Tileng, Mloko, Sentul, Ngasem, Nanas, Mandesan, Pugeran, Papringan, Ngrombo, Sawah, Bonagung, Ploso en Nangin). De totale oppervlakte van Tileng bedraagt 1.772 ha.

Bijschnabbelen voor Stichting Tileng

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Ik zat gelukzalig te niksen, maar diep in mijn hart vond ik dat ik aan de slag moest voor Stichting Tileng, mails lezen en beantwoorden, deadlines halen en acties bedenken.

Ik heb het die dag maar bij gelukzalig niksen gelaten. De andere dag begon immers weer een nieuwe week met nieuwe kansen en uitdagingen. Er moet gepresteerd worden. Er moeten zich toch weer nieuwe donateurs en sponsors aanmelden!

Acties bedenken is best lastig. Immers, alle charitatieve instellingen zoals Stichting Tileng bedenken acties en doen een beroep op de mensen in Nederland. Dat wordt steeds meer gevraagd en is ook nieuw beleid van de rijksoverheid, omdat men vindt dat het geen kerntaak is van de overheid. Mensen kunnen zelf bepalen of zij een gift willen doen aan een ontwikkelingsorganisatie; die hoeft niet te worden ‘afgedwongen’ via belastingheffing vindt de overheid. Vandaar de recente korting van een miljard op ontwikkelingssamenwerking. De nieuwe Geefwet voorziet in gunstige regelingen voor mensen om geld aan goede doelen over te maken. Dus zelfredzaamheid en vrije keuzes maken.

Nederland kent een rijke traditie van particuliere vrijgevigheid en van filantropie in bredere zin. Deze vrijgevigheid spreidt zich uit over een gevarieerd veld tot aan ontwikkelingshulp.

Ik vind het dan ook interessant om aan jullie, donateurs, sponsors en lezers, te vragen of jullie ideeën hebben voor een actie die geld in het laatje brengt voor de projecten in Indonesië en/of je bereidt bent zelf een actie op touw te zetten voor de stichting.

Zo kunnen we bijschnabbelen voor de goede zaak, ofwel voor de mensen op Java in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden.

Mail je idee(en) naar info@tileng.nl. Ik ben benieuwd.

 

Schenk een koe ……….

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

De duurzame ontwikkelingssamenwerking van Stichting Tileng is het verlenen van financiële steun en het samen werken met de lokale bevolking aan vooruitgang in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden op het eiland Java in Indonesië.

Duurzame ontwikkelingssamenwerking is een wijze van samenwerking, waarbij de dorpscommitees en de inwoners zich in alle rust en vrede kunnen ontwikkelen, waarbij niemand van ontwikkeling wordt uitgesloten en waarbij de ontwikkeling niet ten koste gaat van het milieu. Bovendien heeft duurzame ontwikkelingssamenwerking als doel om Stichting Tileng op den duur overbodig te maken: de samenwerking moet zodanig worden ingericht dat financiële steun op den duur overbodig is  en de mensen zichzelf kunnen redden. Een voorbeeld is de “Buffelbank”.

De “Buffelbank” is een eenvoudig voorbeeld van effectieve steun voor een traditioneel gebruik. Traditioneel sparen boeren in Indonesië niet bij een bank maar via vee. Het werkt zo: een boer verzorgt een of meer buffels (koeien) van iemand anders (Stichting Tileng). De buffel wordt gedekt en het kalf is het eigendom van de verzorgende boer.

Deze traditionele vorm van kapitaalvermeerdering kost veel tijd. Met steun van buiten, zoals via het buffelproject van Stichting Tileng, kunnen meer boeren meer buffels per persoon verzorgen om zo hun economische situatie sneller te kunnen verbeteren.

Als u dit bijzondere project financieel wilt steunen, meld u dan aan bij de Stichting Tileng als donateur of schenk een koe. Maak in dat geval een bedrag van 500 euro over o.v.v. “koe”.

Zo werkt u met Stichting Tileng aan duurzame ontwikkelingssamenwerking. Bij voorbaat dank.

 

Daar was je zoet mee ………….

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

In het AD Rotterdams Dagblad bijlage Weekend van zaterdag 16 maart 2013 las ik het interview met Kees van Kooten naar aanleiding van zijn boekenweekgeschenk “De verrekijker”.

Het ging ook over het verleden van Kees. Hij liet opschrijven “……….. Toch is nostalgie erg aan mijn generatie gebakken. Waarschijnlijk doordat er zo weinig prikkels waren toen we opgroeiden. Er was geen televisie voor kinderen ook geen radio en natuurlijk geen internet. Zo kreeg alles een goud randje. Je was in 1948 als jongen op van de zenuwen als je van de melkboer een voetbalplaatje kreeg. Een voetbalplaatje! En daar was je dan een hele dag zoet mee, alleen met het bekijken en bevoelen van zo’n plaatje. Het klinkt pathetisch, maar het was zo zuiver dat ik er met genoegen aan terugdenk.”

Bij het lezen van het interview moest ik gelijk aan mijn eigen jeugd denken. Een jeugd ook zonder televisie, internet en dergelijken. We spaarden allerlei plaatjes, sigarenbandjes, suikerzakjes en sigarettenpakjes. De laatste werden ook gebruikt om te kaarten. Hier was ik na schooltijd zoet mee.

Bootplaatjes waren voor mij weer aanleiding om naar de Rotterdamse haven te gaan om te zien of de boten van die plaatjes daar waren aangemeerd. Daar was ik de hele woensdagmiddag mee bezig. Immers, je moest alles te voet afleggen. Trammen was er niet bij, daar was in die tijd geen geld voor.

Als ik die periode nu vergelijk met die van het heden in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden is er geen verschil. In de desa’s zijn de kinderen heden ten dagen nog de hele dag bezig met plaatjes, plasticflessen en steentjes. De tijd lijkt daar te hebben stil gestaan. De tijd moet weer voort gaan daar.

Stichting Tileng doet zijn best om het voor kinderen op Java beter te laten worden. Immers, zij zijn de toekomst. Ze worden betere mensen als ze een goede jeugd gehad hebben met voldoende en goed speelgoed en ontwikkelingsmogelijkheden. Dat moet dan wel meer zijn dan plaatjes en/of steentjes.

Daarom blijven we ons in zetten voor de kinderen van de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden met de daaraan gerelateerde projecten.

 

Hoe ziet hun toekomst eruit?

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Hoe ziet de toekomst van de mensen in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden eruit? Ik weet het niet, maar in mijn fantasie krijg ik wel een beeld.

De toekomst voorstellen is moeilijk. De toekomst begint over 0,00001 seconden en dat is bij het schrijven van deze woorden alweer verleden tijd. Best ingewikkeld als je er over na denkt.

Met de toekomst denk ik aan tien jaar verder, als we ongeveer in het jaar 2023 zitten. Tot dat moment moet er toch veel zijn veranderd in de leef- en woonomstandigheden van de mensen op Java en in het bijzonder die van de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden.

Ik kan in mijn fantasie wel honderden ideeën bedenken voor de mensen om hun leef- en woonomstandigheden daar te verbeteren. Maar zo werkt het niet bij Stichting Tileng. Immers,  de lokale bevolking van de desa’s weet als geen ander op welke schaal en op welk niveau de woon- en leefomstandigheden verbeterd kunnen worden. Dus ik hoef niets voor hen te bedenken. Zij doen dat zelf. Daarom heeft de stichting er ook voor gekozen alleen die projecten te financieren die door de bevolking zelf, mede door tussenkomst van het dorpscomité en ons lokale projectmanagement, voor financiële steun bij de stichting worden voorgedragen.

Het per project beschikbaar stellen van geld maakt het eigen initiatief uitvoerbaar, terwijl het voor alle betrokken partijen inzichtelijk en beheersbaar blijft. Het geloven in een actieve betrokkenheid van de mensen en het investeren in oplossingen die door de mensen zelf worden aangedragen, zorgen op de lange duur voor werkelijke verbetering van hun leef- en woonsituatie. Met andere woorden de financiële hulp van de stichting komt rechtstreeks en volledig ten goede aan zichtbaar effectieve projecten. Het betreft dus geen noodhulp, maar financiële steun aan structurele projecten, gericht op het direct (via inkomen gegenereerde projecten), dan wel indirect (via onderwijs) stimuleren van de bevolking om zelf de levenstandaard te verhogen.

Ik hoop dan ook dat het beeld in mijn fantasie zal uitkomen en de leef- en woonomstandigheden van de mensen uit de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden door hun eigen inzet en aanpak nog meer is verbeterd ten opzichte van de al verbeterde situatie van  de afgelopen jaren.

Het Jaarfeest in Torpes

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Verhaal 12-10-2012 aAfgelopen augustus waren mijn vrouw Wil en ik tien dagen in het gehucht (le hameau) Le Portail – vlak bij het dorp Torpes – in Frankrijk, bij donateurs De Boer van Stichting Tileng, die met succes de stichting onder de aandacht brengen van Nederlanders die wonen in het departement Saone-et-Loire, in het zuiden van Bourgondië.


Het departement is zes verschillende toeristische streken rijk. De Autunois-Morvan is een natuurgebied dat tweeduizend jaar geleden al de Romeinen erg bekoorde, zoals blijkt bij een bezoek aan Autun. Creusot-Montceau is een gebied van weilanden en vijvers en van het Canal du Centre. De Châlonnais ligt tussen de Côte de Beaune en de Mâconnais, een gebied dat beroemde wijnen voortbrengt, onder andere Mercurey, Rully, Givry en Crémant de Bourgogne. Aan de oevers van de jonge Loire strekt zich de Charolais-Brionnais-streek uit. Zachte hellingen, versterkte boerderijen en kastelen bepalen er het uitzicht. De vlakke Bresse Bourguignonne reikt van de oevers van de Saône tot aan de uitlopers van de Jura. De rots van Solutré intrigeert sinds de prehistorische bewoners van de Mâconnais-Clunisois. Hier heerst een zuidelijke sfeer en vermaarde wijnen zoals Pouilly-Fuissé, Saint-Véran, Mâcon en Beaujolais dragen daar toe bij.

Maar nu het jaarfeest in het dorp Torpes met een wetenswaardigheid over het vlees bij het eten.

Op de eerste zondag van ons verblijf zijn we naar het jaarlijkse dorpsfeest van Torpes geweest. Een feest waar de mensen uit de regio elkaar ontmoeten met muziek, dans, eten en na afloop vuurwerk. Eten met de wereldberoemde Poulet de Bresse, de Franse boerenkip.

Verhaal 12-10-2012Bressekip is een kippenras uit de Bresse-regio in Frankrijk. De kip wordt gezien als een product van hoge kwaliteit. Zeer mals en smaakvol vlees. De kippen zijn dan ook relatief duur vergeleken met normaal kippenvlees.
De kip wordt slechts in een kleine regio grootgebracht en was het eerste dier dat in Frankrijk een Appellation d’origine contrôlée ontving. Hieraan zijn bepaalde eisen verbonden, zoals een gegarandeerde voedselkwaliteit en minimum leefruimte voor de kip. De Appelation Bresse is herkenbaar aan het vignet: de kip met rode kam, witte veren en blauwe poten, met daaraan een ring met de naam van de fokker.

Terug naar het feest wat doet denken aan de dorpsfeesten in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden. Een feest opgezet en verzorgd door en voor de bewoners zelf. Ook hier zie je dat zo’n feest voor de bewoners volop genieten is. Zoals de bewoners uit de desa’s dat ook op hun feesten doen. Hiermee wordt voor mij weer eens bevestigd dat als mensen waar dan ook op de wereld de schouders er onder zetten er een fantastisch resultaat wordt bereikt. Waar uiteindelijk een ieder tevreden is.

De schouders er onder dat is ook wat er gebeurt door de mensen in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden als er genoeg financiële middelen zijn om een project te starten. Participatie van bewoners is een vereiste om een fantastisch resultaat te bereiken waar een ieder mee tevreden is. Dat is het enige dat werkt, hebben wij als stichting ervaren in het werkveld.