Wel stil maar niet stilgezeten
Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.
De eerste resultaten daarvan hebben we al gemerkt. De complimenten voor het team op Java. De communicatie is een stuk verbeterd. Trouwe volgers van onze stichting op Facebook en LinkedIn hebben meegekregen dat er vergaderingen zijn van de leraren, dat er vrijwilligers van Bouworde Vlaanderen aan het werk zijn en dat er een mooie uitbreiding is gerealiseerd van de buffelbank. We zijn nu nog meer op de hoogte en krijgen de beelden sneller door. Zo ook van de eerste kalveren die geboren zijn na de uitbreiding van de buffelbank.
Gaat dan alles naar wens? Nee, natuurlijk zijn er nog voldoende verbeterpunten. Ik zou bijna zeggen gelukkig, want anders waren wij klaar en konden we achterover gaan zitten. Nee hoor, de lijntjes moeten continue scherp gehouden worden, zowel hier als op Java. Ons team op Java doet daar natuurlijk zelf ook aan mee. We zullen dan ook dit jaar wederom, vermoedelijk in november, afreizen naar Java. Dan pakken we de draad weer op.
Ook in Nederland en België timmeren we nog steeds hard aan de weg als het gaat om fondsenwerving. Bouworde Vlaanderen doet haar best om minimaal twee tot drie keer per jaar een groep vrijwilligers naar Java te sturen. Zij helpen dan mee bij het realiseren van een van onze lopende projecten of ze pakken samen met onze vertegenwoordigers een nieuw project op. De vrijwilligers weten ook iedere keer een mooi bedrag op te halen om in het benodigde materiaal te kunnen voorzien. Hierdoor leunt het project minder op onze bijdrage en kunnen wij meer doen. We zijn enorm blij met de inzet van de Bouworde en haar vrijwilligers.
In Nederland worden we ook regelmatig uitgenodigd om op gesprek te komen. Nog niet zo lang geleden zijn we bij een bekende organisatie op de koffie geweest. Waar zij in het verleden niets voor ons konden betekenen, lijken de deuren nu voor ons open te gaan. Welke organisatie het is houd ik nog lekker geheim. Vind ik wel zo netjes en bovendien zou het slagen van deze missie betekenen dat ik u weer wat kan vertellen.
Want juist dat vertellen blijkt een deel van onze donateurs te missen. Dat snap ik wel. Voorheen stond er iedere week een nieuw verhaaltje op de site. In onze nieuwe samenstelling krijgen we dat helaas niet gerealiseerd, zoals we u reeds eerder hebben verteld. Toch realiseer ik me, en daarmee ook de rest van het bestuur, dat we nu te weinig doen. Ook niet goed, maar vergeef ons, wij moeten toch nog steeds wennen aan de nieuwe situatie.
Wat belangrijker is, is dat we qua enthousiasme, in Nederland en op Java, niet ingeleverd hebben. Dat iedereen in het bestuur, iedere vrijwilliger en iedere donateur er nog steeds vol voor wil gaan. Vergeet daarbij niet dat we een toename hebben in het aantal Kumpulans dat we mogen organiseren. Kumpulans die goed bezocht worden, waar bezoekers blij van worden, waar geïnteresseerden met ons van gedachte kunnen wisselen en waar we veel geld voor onze mooie stichting op mogen halen. In oktober, de 28e om precies te zijn, is er weer een gezellig Kumpulan in Den Haag. Voor meer informatie verwijs ik u graag naar deze pagina.
Ik zei u al dat we begrijpen dat u ons een beetje mist en dat we ons best gaan doen om meer over het wel en wee van de stichting te gaan schrijven. Ik zou het ook graag eens om willen draaien. Wie durft ons uit te dagen? Wie vraagt ons een stukje te schrijven over iets waar u nieuwsgierig over bent? Zijn er vragen die we kunnen beantwoorden? Of misschien nog beter, wilt u zelf eens uitleggen waarom u ons al jaren steunt. We zijn een open stichting en willen graag alles toelichten, kennen geen geheimen en willen graag van u leren. Doet u mee? Heeft u een vraag of een idee, aarzel dan niet om dit te mailen naar info@tileng.nl. U krijgt altijd antwoord en wie weet kunnen wij er een mooi verhaal over schrijven, krijgt u van ons de eeuwige roem en iedereen die onze stichting een warm hart toe draagt een mooi verhaal.
Hebben we een afspraak?
