Skip to main content

Tag: Stichting Tileng

Bezoek Baturraden november 2010

Een paar jaar geleden kwam ik in contact met Ellen Mierop, bestuurslid van Stichting Tileng. Door haar werd ik nieuwsgierig wat deze stichting deed en door de berichten op Hyves van Ton Lange kreeg ik warme gevoelens. De wijze waarop de stichting te werk gaat door met de bevolking van de desa’s zelf te werken is geweldig!  In elk geval raakte ik zo enthousiast dat ik nog meer wilde weten, het zelf wilde zien. Het toeval wilde dat vorig jaar oktober (2010) mijn neef ging trouwen in Kuala Lumpur, van daaruit zou ik doorreizen naar Indonesië. Terwijl Ellen en ik later eens in gesprek waren, vernam ik dat Ellen naar de projecten van de stichting zou gaan en hebben we de handen ineen geslagen en zijn we samen gaan reizen. Ja, inderdaad is Ellen eerst met mij mee geweest naar de bruiloft, daarna was het haar feestje, maar werd het al gauw ons feestje.

In eerste instantie werden we warm en gastvrij onthaald door Tekad Santos, de vertegenwoordiger van de stichting in Baturraden. Het werd al heel snel duidelijk hoe gedreven hij is om “zijn” mensen te begeleiden, te helpen, te motiveren en te stimuleren. Ook dat het regelrecht vanuit zijn hart komt. Wij zijn bij heel veel scholen geweest die een aanvraag hadden ingediend bij de stichting, bij scholen die al geheel of gedeeltelijk gerenoveerd waren of opnieuw gebouwd waren. De leerkrachten waren allen enthousiast dat er weer iemand van  Stichting Tileng kwam kijken. Hen kwam bezoeken om een helpende hand te geven. Het is wel duidelijk dat er nog veel werk te verrichten valt om alle kinderen zo goed mogelijk en onder veiliger omstandigheden onderwijs te kunnen laten volgen.  Wat ook zo mooi was om te zien was dat de mensen zelf zoveel mogelijk zelf doen om het aangenaam te maken, zoals het opnieuw beschilderen van de stoeltjes en tafeltjes. Wat een likje verf dan al niet kan doen (voorlopig). Santos heeft ons niet alleen de projecten laten zien, hij heeft ons ook de prachtige omgeving van Baturraden laten zien. Helaas heeft het niet zo mogen zijn dat wij ook Imogiri konden bezoeken. Dit, vanwege de uitbarstingen van de vulkaan Merapi. We zouden een groot en gevaarlijk risico nemen als we toch die kant uit zouden gaan dus is het in elk geval zeker dat Ellen nog een keer terug moet om ook hier een bezoek te brengen. En als ze dan toch in de buurt is…….

Het mag duidelijk zijn dat Stichting Tileng de mensen van Baturraden, Tileng en Imogiri een warm hart toedraagt, meerdere zullen volgen…..ik ben er van overtuigd.

Brainnet doet aan goede doelen

Brainnet is medio 1996 opgericht en ondersteunt haar klanten geheel of gedeeltelijk bij de inhuur van tijdelijke medewerkers. Bij de oprichting van Brainnet is statutair vastgelegd dat een deel van de winst beschikbaar wordt gesteld aan goede doelen.

In februari jl. ontving Stichting Tileng een mooie donatie van Brainnet omdat men onder de indruk is van de gedrevenheid van de stichting.

Het ging er met name om dat het financieel steunen van juist Stichting Tileng de zekerheid geeft dat het geld voor bijna 100% direct ten goede komt aan alle projecten op Midden-Java. Het gaat hierbij o.a. om een buffelbankproject, de opleiding van onderwijzeressen, het bouwen en verbouwen van scholen, schoolmeubilair en – materialen, financiële ondersteuning van arme leerlingen, het bouwen van woningen, etc.. Het gaat niet noodhulp, maar om structurele hulp gericht op het direct (via inkomen genererende projecten), dan wel indirect (via onderwijs) stimuleren van de bevolking om zelf de levenstandaard te kunnen verhogen.

Het motto van Brainnet: “Open en eerlijk zaken doen” sluit mooi aan bij onze stichting.

Goed voorbeeld, doet goed volgen. Wie volgt Brainnet?

“Verleden land”

Wouter Muller ambassadeur van Stichting Tileng presenteert op 29 mei a. s. zijn nieuwe cd “Verleden land” om 14:30 uur in het Rabotheater te Hengelo (O). 

Wouter is in 1947 geboren in Bandung (West – Java) en kwam in de jaren vijftig naar Nederland. Voor het grote publiek is Wouter nog een onbekende, maar hij maakt al jaren muziek. Speelde in diverse bands waaronder vele jaren in de Oost-Nederlandse folkgroep Jakkes (2 elpees). Richtte in Enschede de groep Quasimodo op als begeleidingsband voor Willem Wilmink. Maakte daarmee enkele theaterprogramma’s en de CD ‘Achterlangs’ en de kinder – CD ‘Verboden voor kinderen’. Schrijft geregeld Nederlandstalige teksten en muziek en componeerde behalve voor Quasimodo en Willem Wilmink ook voor Wieteke van Dort.

Met ‘Verleden land’ brengt Wouter Muller al weer zijn vijfde cd uit. Met zijn vorige cd’s veroverde de Enschedese muzikant, tekstschrijver en componist zich een vaste plek in vele harten. Vooral van mensen die net als hij van Indische afkomst zijn. Die Indische afkomst is in zijn muziek en vooral zijn liedteksten altijd een belangrijke inspiratiebron geweest. Dat geldt ook voor zijn nieuwe cd. De belangrijkste thema’s daarvoor zijn ontleend aan een recente groepsreis door Java/Bali, aan het Indië van vroeger en aan Enschede, de stad waar hij nu al jaren woont.
In 17 nieuwe nummers biedt Wouter Muller een even liefdevolle als trotse terugblik op zijn vroegere en huidige wortels. Bijzondere vermelding verdienen vijf liederen over ‘de njai’, de inlandse vrouwen waarmee vele Europese mannen buitenechtelijke relaties onderhielden en er kinderen bij verwekten. Muller zette oeroude onbekende gedichten over dit jarenlange taboeonderwerp op nieuwe muziek. Het vroegere verleden komt ook opnieuw tot leven in soms aangrijpende nummers over de ‘Bersiap’ (de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd), over de akkoorden van Linggajati en over de ‘Puputan’, het collectieve zelfmoordritueel op Bali. Zijn woonplaats komt aan bod met enkele gedichten over Enschedese herdenkingsmonumenten en in ‘Mijn stad’ blikt Wouter terug op de vuurwerkramp die zijn stad trof in 2000.
Muzikaal biedt deze cd een verscheidenheid aan toegankelijke muziekstijlen, waarin folk, country en (Indo)rock elkaar afwisselen. Maar eigenlijk is zijn nieuwste cd vooral een rondreis door het persoonlijke leven van een muzikant, die van zijn (Indische) hart geen moordkuil maakt, maar muziek gebruikt om een verhaal te vertellen.

Voor, na en tijdens de presentatie zal Wouter aandacht vragen voor Stichting Tileng.

Wouter Muller : “Het werk van Stichting Tileng inspireert mij en de projecten van de stichting inspireren vele anderen.”

 

Ooit een droom gehad die is uitgekomen…………(deel 2)

Zoals gepland, vertrekken we na 4 dagen samen met Santos per auto naar Yogyakarta. Een rit van zo’n 7 uur door prachtig landschap. We krijgen uitgebreid de tijd om onderweg foto’s te maken en genieten met volle teugen van al het moois om ons heen. We rijden door het gebied dat getroffen is door de uitbarsting van de Merapi en weten niet wat we zien. We hadden nadrukkelijk aan de chauffeur te kennen gegeven dat we geen ramptoeristen wilden zijn, maar helaas kon dit stukje van de route niet vermeden worden. Zoals bij ons in de winter de sneeuwhopen langs de weg liggen, zijn het hier de ashopen. De aanblik treft ons diep; geknakte palmbomen, volledig verwoeste oogsten en tentenkampen, waar de vluchtelingen in gehuisvest zijn. De grote legertenten fungeren als gaarkeukens omdat de maaltijden door het leger worden verstrekt. Wat ons nog meer treft, is de solidariteit van de bevolking. Bij stoplichten, op straten en in restaurants wordt geld ingezameld voor de slachtoffers van de ramp. Mensen lopen met zelfgemaakte inzamelingsdozen met de tekst “Merapi” erop. Petje af voor de Javaanse bevolking, die het zelf al niet zo breed heeft en zich zo inzet voor de medemens. Wat kunnen wij veel van hen leren!

In Yogjakarta nemen wij afscheid van Santos en plannen onze bezigheden voor de komende dagen. Samen met Amik, onze chauffeur, brengen wij een bezoek aan Imogiri. Eén van de drie desa’s van de stichting, waar op dit moment o.a. het huizenproject wordt gesteund. Hier ontmoeten we de contactpersoon aldaar, Puri. Met hulp van Stichting Tileng worden de bamboe noodwoningen, die na de aardbeving in 2006 door de stichting gebouwd zijn, vervangen door stenen huisjes. Op dat moment was het vierde huis net gereed en konden we ook hier met eigen ogen constateren dat de steun van Stichting Tileng zichtbaar is.

Tevens bezoeken we de kleuterschool aan de voet van de immense trap, die leidt naar de Sultansgraven. We maken kennis met de kleuterleidsters en mogen een kijkje nemen in de lokaaltjes. De kindertjes zijn gekleed in groen/gele joggingpakjes, hun sportoutfit. Ook hier is mede dankzij de stichting een veilige plek voor de kinderen gecreëerd.

Met een hoofd vol dierbare herinneringen en een intens tevreden gevoel verlaten we Yogyakarta en vervolgen onze reis, want het volgende avontuur wacht op ons. Per boot de Komodo archipel verkennen.

U ziet het, dromen zijn soms géén bedrog. Helpt u mee de droom van Stichting Tileng waar te maken?

Ooit een droom gehad die is uitgekomen…………(deel 1)

Tijdens een reis in 2007 door Indonesië en voor het eerst terug in mijn geboorteland raakten we bij toeval in contact met Santos, de contactpersoon voor Stichting Tileng in Baturraden. Hij was onze gids voor een bezoek aan de prachtige bronnen en een wandeling door de sawa’s. Vol toewijding vertelde hij over de schoonheid van de natuur en over zijn werkzaamheden voor de stichting. Wij werden gegrepen door zijn enthousiaste verhalen over de projecten van de stichting. Hier is de basis gelegd voor MIJN droom!

Na terugkeer van een prachtige reis door Thailand in 2009 vond ik dat ik mijn droom moest omzetten in daden. Zomaar geld geven wilde ik niet, ik wilde er een inspanning voor leveren en zo ontstond mijn Aanschuiftafel. Voor een klein bedrag krijgt men een heerlijke Indonesische rijsttafel of een prachtige Thaise maaltijd. De opbrengst van zo’n aanschuifdinertje gaat in zijn geheel naar Stichting Tileng.

Dat mijn droom nu werkelijkheid is geworden, is voor mij de gedroomde werkelijkheid.

Om met eigen ogen te kunnen zien wat de stichting met het geld doet op Java vertrokken mijn man en ik in november 2010 wederom naar Indonesië. Het land waar ik zoveel van ben gaan houden sinds mijn eerste bezoek.

Van Jakarta reizen we per trein, een avontuur dat al begon op Gambir station, naar Purwokerto. Daar werden we opgewacht door de dochter van Santos en diens zwager. De komende dagen verblijven we bij Santos en zijn gezin. Santos was met spoed naar een vergadering in Semarang en zou pas rond middernacht terugkeren, dus werden we allerhartelijkst door Suci, zijn echtgenote, ontvangen. We kregen de heerlijkste hapjes te eten geserveerd met dampende thee. Door de smaak van de koekjes, die mijn oma vroeger ook maakte, kwamen weer de prachtigste herinneringen boven. Bijvoorbeeld hoe de overheerlijke eigengemaakte hapjes en recepten tijdens verjaardagen en familiefeestjes werden uitgewisseld. In aluminium en plastic zakjes verpakte bapao’s, risolles, pasteitjes, kaasstengels, hopjes, klepon en kwe pisang gingen van hand tot hand. Suci maakt de heerlijkste gerechten voor ons en de herinneringen komen in geuren en kleuren weer boven drijven. Met Santos kan ik mijn Indonesisch weer een beetje ophalen, want het stadium van tot-10-tellen ben ik inmiddels al gepasseerd.

De komende dagen bezoeken we samen met Santos 4 scholen in Baturraden. Wat we zien blijft dagenlang op ons netvlies hangen en maakt ontzettend veel indruk op ons. De blije kindergezichtjes, toegewijd en betrokken personeel en bovenal de prachtige, in vrolijke kleuren geschilderde, schooltjes. Hier en daar moet nog één en ander aangepast worden. Het “ziekenkamertje” moet nodig onder handen genomen worden, er ontbreekt nog meubilair op een kleuterschool en op een andere school moeten de toiletten vernieuwd worden, want 2 toiletten voor 300 leerlingen zou in Nederlandse scholen ondenkbaar zijn. Ik ben ervan overtuigd dat het met hulp van de stichting en de inzet van de lokale bevolking zeker in orde komt. Bij het afscheid zingen de kinderen ons toe, zwaaien ons enthousiast uit en drukken liefdevol onze hand tegen hun wang, een uiting van dankbaarheid en respect. Dat de stichting hier zijn stempel drukt is duidelijk te zien. Op vele foto’s prijkt het gezicht van de grondlegger van stichting Tileng, Ton Lange en er hangen spandoeken met de naam van de stichting. Ook alle eer valt ten deel aan Santos. Een bevlogen, betrouwbaar en goed mens met hart voor zijn dorp en het welzijn van zijn dorpsgenoten. Een betere vertegenwoordiger kan de stichting zich niet wensen.

Volgende week deel 2.

Ondersteuners van het eerste uur

Het is goed aan het begin van een nieuw jaar weer eens stil te staan bij onze ondersteuners van het eerste uur. Daarmee wil ik geen afbreuk doen aan de geweldige steun die wij al jaren ontvangen van onze (vaste) donateurs en sponsors. Deze ondersteuners maken het mogelijk, dat de stichting zijn bestedingsgarantie kan afgeven.

Stichting Tileng heeft immers nagenoeg geen overheadkosten, behalve de jaarbijdrage voor de inschrijving bij de Kamer van Koophandel en de kosten van de bankrekeningen. De bestuursleden en een aantal fantastisch meewerkende bedrijven nemen deze kosten voor hun rekening. Stichting Tileng zet ook voor het werven van donateurs geen kostbaar bureau in. Alle donaties en schenkingen aan de stichting gaan dientengevolge voor circa 99% naar de projecten in Indonesië!

Met andere woorden, wie Stichting Tileng financieel steunt, kan er op rekenen dat het geld rechtstreeks wordt besteed aan projecten van, voor en door de bewoners van de desa’s Tileng, Baturraden en Imogiri.

Maar nu de verdiende aandacht voor onze ondersteuners:

Eureka CaterWare is een groothandel in innovatieve en hoogwaardige disposable producten met name gericht op de catering branche. Eureka CaterWare is onderdeel van een groep bedrijven die investeert in snelgroeiende en innovatieve ondernemingen en projecten en deze verder actief begeleid naar volle wasdom. Diverse vennootschappen uit de groep ondersteunen de stichting bij toerbeurt. De groep is reeds ondersteuner van het eerste uur. Zij verschaft de stichting kantoor- en vergaderruimte en neemt verder alle kantoorkosten, inclusief porti, voor haar rekening.

Netvlies Internetdiensten helpt sinds 1997 de meest uiteenlopende organisaties met het realiseren van hun online doelstellingen.

Dit doen zij door het beschikbaar maken van de modernste technieken en opzienbarende ontwerpen voor iedere klant. De hosting van de website van de stichting wordt (gratis) verzorgd door Netvlies Internetdiensten te Breda.

Stichting “BERSAMA” is ook een van de eerste ondersteuners van Stichting Tileng. Stichting “BERSAMA” Nederland – Indonesië heeft als belangrijkste doelstelling het bevorderen van de sociale band tussen de bevolking van Nederland en Indonesië. Stichting Bersama staat een deel van haar netto winst af aan Stichting Tileng voor projecten in Indonesië.

NautaDutilh is een van de grootste onafhankelijke advocatenkantoren in de Benelux met ruim 400 advocaten, notarissen en belastingadviseurs en heeft (gratis) de statutaire werkzaamheden voor de stichting verzorgd.

Ernst & Young is wereldwijd toonaangevend op het gebied van accountancy en financiële, fiscale en organisatorische advisering. Zij zijn de accountants van de stichting en voorzien jaarlijks de jaarstukken van Stichting Tileng van een beoordelingsverklaring. Ook dit kost de stichting niets.

Rabobank Graafschap-Noord verzorgt onze bankzaken en neemt de helft van de kosten van het betalingssysteem iDEAL voor haar rekening. Hierdoor kunnen de bankkosten worden beperkt.

Indonesia OK (http://indonesia-ok.com/) is een bezoek meer dan waard. Al meer dan vier jaar wordt via deze website hulp geboden aan reizigers en andere belangstellenden om hun weg te vinden in Indonesië en de site biedt daarvoor veel praktische informatie. De beheerder van de site adviseert en vertaalt voor de stichting desgewenst stukken vanuit Bahasa Indonesië naar het Nederlands en omgekeerd.

Carnero Mediadesign is een full-service ontwerpstudio voor webdesign, corperate identity, print, advertising, photography and internet consultancy. Vanaf de oprichting van de stichting ontwerpt en verzorgd Carnero de huisstijl en alle grafische uitingen. Remco Lange eigenaar van Carnero Mediadesingn is als adviseur en vrijwilliger in het bestuur van de stichting actief.

 

U begrijpt wel deze ondersteuners zijn van cruciaal belang voor een charitatieve instelling als Stichting Tileng.

 

Dank mensen!

Tijd van keuzes maken breekt weer aan

Nu de feestdagen al weer een poosje voorbij zijn, breekt bij het begin van een nieuw jaar voor veel bedrijven en particulieren weer de tijd aan een keuze te maken aan welk goed doel in 2011 men een financiële bijdrage zal geven. Bij het afwegen en het nemen van die beslissing hopen wij dat Stichting Tileng op uw netvlies zal komen te staan.

Het financieel steunen van juist onze stichting geeft de zekerheid dat het geld voor bijna 100% direct ten goede komt aan alle projecten op Midden-Java. We hebben op dit moment een grote projectportefeuille. (link https://www.tileng.nl/index.php?page_id=1128) Het gaat hierbij o.a. om een buffelbankproject, de opleiding van onderwijzeressen, het bouwen en verbouwen van scholen, schoolmeubilair en – materialen, financiële ondersteuning van arme leerlingen, het bouwen van woningen, etc.. Het gaat niet noodhulp, maar om structurele hulp gericht op het direct (via inkomen genererende projecten), dan wel indirect (via onderwijs) stimuleren van de bevolking om zelf de levenstandaard te kunnen verhogen.

Onze stichting kan dit uitsluitend realiseren met de hulp van anderen. Een kring van vaste donateurs is daarvoor van groot belang. U kunt uw bijdrage overmaken op bankrekening 1237.98.965 ten name van Stichting Tileng te Capelle aan den IJssel. Zodra uw eerste bijdrage op onze bankrekening is bijgeschreven, ontvangt u van ons een bevestiging.

Wij rekenen op uw steun.

Ervaring van reizigers

4 Jaar geleden zijn wij met de reisorganisatie Bersama naar Indonesië geweest en zo zijn we in Baturraden terecht gekomen. We hebben toen kennis gemaakt met de activiteiten van Tileng. Met Santos, de plaatselijke gids, hebben wij destijds een school bezocht. De ontmoeting met de medewerkers en de kinderen was hartverwarmend, maar het was wel duidelijk dat er nog heel wat moest gebeuren.

Wij waren erg enthousiast over Baturraden (we hebben daar een prachtige wandeling gemaakt) en dat was voor ons aanleiding om tijdens onze vakantie in 2010 naar Indonesië weer naar Baturraden te gaan. Santos heeft ons meegenomen naar dezelfde school en wij waren zeer onder de indruk. Eigenlijk was de school niet meer te herkennen. Dat waar ze 4 jaar geleden mee bezig waren, was af; er waren bijv. nieuwe lokalen bijgekomen. Wat niet veranderd was, was de ontvangst van de medewerkers en de kinderen. Ze waren zo enthousiast. Geweldig!

Santos bracht ons nog naar diverse andere projecten en overal was de ontvangst hartverwarmend. De medewerkers en kinderen stonden opgesteld voor de school en zongen ons toe. Wij voelden ons bijzonder welkom. We hebben overal gekeken waar ze nu bezig waren en er wordt volop gewerkt.

We hebben zelf kunnen constateren dat Stichting Tileng daar heel goed werk doet!

In memoriam Bapak Ruspriyanto

Van de week ontvingen wij het verschrikkelijke nieuws uit Baturraden dat Bapak Ruspriyanto, 30 jaar (hier op zijn trouwfoto), is overleden. Hij laat een vrouw en een dochtertje van 4 jaar achter. Hij is op 27 december jl. tijdens het verzorgen van zijn bescheiden vee in het veld dodelijk getroffen door de bliksem. Hij stierf ter plekke.

Bapak Ruspriyanto was een van de harde en goede werkers in Baturraden, die altijd klaar stond om werk op te pakken voor het realiseren van projecten van Stichting Tileng.

Wij betuigen ons medeleven met zijn vrouw, kind en familie alsook met de vereniging PMBP Baturraden met het verlies van een gewaardeerd lid.

Het is overduidelijk dat de mensen in Indonesië niets bespaard blijft. Aardbevingen, uitbarsting van een vulkaan en nu blijkt ook de bliksem je nog fataal te kunnen worden.

Komende bestuursvergadering zal het bestuur van de stichting bezien op welke wijze we de achtergebleven vrouw en kind kunnen ondersteunen. Een weduwen- en wezenpensioen bestaat niet voor de gewone man of vrouw  in Indonesië. Stichting Tileng kan bijvoorbeeld wel een scholarship verzorgen, zodat zijn dochtertje, Denisa Verenina Prianto, op een goede wijze naar school kan blijven gaan nu haar vader is weggevallen en er geen inkomen meer is.

Beste wensen

Zij wensen geen wie
Hoeven geen attentie
Geen winnend lot, geen geld
Niets via internet besteld

Zij willen slechts
Een handvol rijst
Of een gebouw
Voor onderwijs

Zij vragen slechts
Een kopje water
Een toekomst
Een kans op later

De beste wensen
Voor 2011
En wens eens meer
Dan voor jezelf