Skip to main content

Tag: Tileng

Het idealisme

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Noem het aangeboren, noem het een levensmissie, maar het bestaat: ergens voor gaan. Als voorzitter van Stichting Tileng, droom ik vaak over wat de mensen in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden nog zouden willen uitvoeren met steun van de stichting. Het blijkt vaak aan te sluiten bij hun dromen.

Veel mensen hebben van kinds af aan grote dromen. Acteur, zanger worden. Bij de politie. Maar de meeste van de mensen verliezen gaandeweg dat plan. Geen, talent, geen balgevoel, geen zin meer. Sommige zetten wél door. De ene die wel alle uren wil trainen voor een medaille. Of die, zoals de mensen in de desa’s, tijd, energie en alles wat ze kunnen missen inzetten om met z’n allen projecten te realiseren die hun leef- en woonomstandigheden. kunnen verbeteren Ja met z’n allen. Want dat gebeurt altijd als de stichting met een project start. Participatie van de mensen in een project is van cruciaal belang voor  de start maar ook het behoud op langere termijn.

Ik schrijf vaak over deze dromen omdat ik een ieder deelgenoot wil maken van die dromen en gelijker tijd wil laten lezen en zien welke door de mensen uit de desa’s en de stichting worden gerealiseerd.

Voor onze dromen kijk op de website naar “PROJECTPORTEFEUILLE” en voor de gerealiseerde projecten naar “LOPENDE EN AFGERONDE PROJECTEN”.

Heeft vragen of opmerkingen mail ons: info@tileng.nl

 

Beste Facebook vriendinnen …….

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Ik wend mij nu tot mijn “vriendinnen” op Facebook. Waarom zullen jullie denken? Ik vraag jullie naar beide plaatjes te kijken. Een huisje (foto links) wat je veel ziet in de desa’s zoals Tileng, Imogiri en Baturraden. Daar krijgen jullie volgens mij geen mooie woonbeelden bij. Ook geen ideeën hoe je het in zo’n huisje gezellig kunt maken.

Ik denk dat die beelden en ideeën wel naar boven komen als je een door Stichting Tileng gebouwde woning (foto rechts) ziet. Een woning met een woonkamer, 2 slaapkamers, keuken, badkamer en een verandaatje voor de deur. Neem nu in gedachte hoe je zo’n huisje kan inrichten en hoe je er zelf zou willen wonen. Bedenk daarbij dat als je de stichting financieel ondersteunt, zo’n huisje ook echt gebouwd kan worden en een familie in jouw denkbeeldige inrichting zou kunnen gaan vertoeven. In de literatuur heb ik gelezen dat vrouwen betere denkbeelden kunnen ontwikkelen dan wij mannen. Vrouwen wikken en wegen langer, vormen denkbeelden en hebben daardoor meer oog voor nuances en uitkomsten.

Dus dames, maak het waar en help de stichting om (nog) zo’n huisje te kunnen bouwen en blijf het beeld houden hoe een familie zou kunnen wonen in zo’n door jou denkbeeldig ingericht huisje.

Bijschnabbelen voor Stichting Tileng

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Ik zat gelukzalig te niksen, maar diep in mijn hart vond ik dat ik aan de slag moest voor Stichting Tileng, mails lezen en beantwoorden, deadlines halen en acties bedenken.

Ik heb het die dag maar bij gelukzalig niksen gelaten. De andere dag begon immers weer een nieuwe week met nieuwe kansen en uitdagingen. Er moet gepresteerd worden. Er moeten zich toch weer nieuwe donateurs en sponsors aanmelden!

Acties bedenken is best lastig. Immers, alle charitatieve instellingen zoals Stichting Tileng bedenken acties en doen een beroep op de mensen in Nederland. Dat wordt steeds meer gevraagd en is ook nieuw beleid van de rijksoverheid, omdat men vindt dat het geen kerntaak is van de overheid. Mensen kunnen zelf bepalen of zij een gift willen doen aan een ontwikkelingsorganisatie; die hoeft niet te worden ‘afgedwongen’ via belastingheffing vindt de overheid. Vandaar de recente korting van een miljard op ontwikkelingssamenwerking. De nieuwe Geefwet voorziet in gunstige regelingen voor mensen om geld aan goede doelen over te maken. Dus zelfredzaamheid en vrije keuzes maken.

Nederland kent een rijke traditie van particuliere vrijgevigheid en van filantropie in bredere zin. Deze vrijgevigheid spreidt zich uit over een gevarieerd veld tot aan ontwikkelingshulp.

Ik vind het dan ook interessant om aan jullie, donateurs, sponsors en lezers, te vragen of jullie ideeën hebben voor een actie die geld in het laatje brengt voor de projecten in Indonesië en/of je bereidt bent zelf een actie op touw te zetten voor de stichting.

Zo kunnen we bijschnabbelen voor de goede zaak, ofwel voor de mensen op Java in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden.

Mail je idee(en) naar info@tileng.nl. Ik ben benieuwd.

 

Schenk een koe ……….

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

De duurzame ontwikkelingssamenwerking van Stichting Tileng is het verlenen van financiële steun en het samen werken met de lokale bevolking aan vooruitgang in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden op het eiland Java in Indonesië.

Duurzame ontwikkelingssamenwerking is een wijze van samenwerking, waarbij de dorpscommitees en de inwoners zich in alle rust en vrede kunnen ontwikkelen, waarbij niemand van ontwikkeling wordt uitgesloten en waarbij de ontwikkeling niet ten koste gaat van het milieu. Bovendien heeft duurzame ontwikkelingssamenwerking als doel om Stichting Tileng op den duur overbodig te maken: de samenwerking moet zodanig worden ingericht dat financiële steun op den duur overbodig is  en de mensen zichzelf kunnen redden. Een voorbeeld is de “Buffelbank”.

De “Buffelbank” is een eenvoudig voorbeeld van effectieve steun voor een traditioneel gebruik. Traditioneel sparen boeren in Indonesië niet bij een bank maar via vee. Het werkt zo: een boer verzorgt een of meer buffels (koeien) van iemand anders (Stichting Tileng). De buffel wordt gedekt en het kalf is het eigendom van de verzorgende boer.

Deze traditionele vorm van kapitaalvermeerdering kost veel tijd. Met steun van buiten, zoals via het buffelproject van Stichting Tileng, kunnen meer boeren meer buffels per persoon verzorgen om zo hun economische situatie sneller te kunnen verbeteren.

Als u dit bijzondere project financieel wilt steunen, meld u dan aan bij de Stichting Tileng als donateur of schenk een koe. Maak in dat geval een bedrag van 500 euro over o.v.v. “koe”.

Zo werkt u met Stichting Tileng aan duurzame ontwikkelingssamenwerking. Bij voorbaat dank.

 

Daar was je zoet mee ………….

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

In het AD Rotterdams Dagblad bijlage Weekend van zaterdag 16 maart 2013 las ik het interview met Kees van Kooten naar aanleiding van zijn boekenweekgeschenk “De verrekijker”.

Het ging ook over het verleden van Kees. Hij liet opschrijven “……….. Toch is nostalgie erg aan mijn generatie gebakken. Waarschijnlijk doordat er zo weinig prikkels waren toen we opgroeiden. Er was geen televisie voor kinderen ook geen radio en natuurlijk geen internet. Zo kreeg alles een goud randje. Je was in 1948 als jongen op van de zenuwen als je van de melkboer een voetbalplaatje kreeg. Een voetbalplaatje! En daar was je dan een hele dag zoet mee, alleen met het bekijken en bevoelen van zo’n plaatje. Het klinkt pathetisch, maar het was zo zuiver dat ik er met genoegen aan terugdenk.”

Bij het lezen van het interview moest ik gelijk aan mijn eigen jeugd denken. Een jeugd ook zonder televisie, internet en dergelijken. We spaarden allerlei plaatjes, sigarenbandjes, suikerzakjes en sigarettenpakjes. De laatste werden ook gebruikt om te kaarten. Hier was ik na schooltijd zoet mee.

Bootplaatjes waren voor mij weer aanleiding om naar de Rotterdamse haven te gaan om te zien of de boten van die plaatjes daar waren aangemeerd. Daar was ik de hele woensdagmiddag mee bezig. Immers, je moest alles te voet afleggen. Trammen was er niet bij, daar was in die tijd geen geld voor.

Als ik die periode nu vergelijk met die van het heden in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden is er geen verschil. In de desa’s zijn de kinderen heden ten dagen nog de hele dag bezig met plaatjes, plasticflessen en steentjes. De tijd lijkt daar te hebben stil gestaan. De tijd moet weer voort gaan daar.

Stichting Tileng doet zijn best om het voor kinderen op Java beter te laten worden. Immers, zij zijn de toekomst. Ze worden betere mensen als ze een goede jeugd gehad hebben met voldoende en goed speelgoed en ontwikkelingsmogelijkheden. Dat moet dan wel meer zijn dan plaatjes en/of steentjes.

Daarom blijven we ons in zetten voor de kinderen van de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden met de daaraan gerelateerde projecten.

 

Indonesië, Gordel van Smaragd …….

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Indonesië wordt vaak de Gordel van Smaragd genoemd. Het immense land is dan ook te vergelijken met een parelsnoer. Het land heeft talloze parels, die allemaal net even anders zijn. En je kunt hier wel vijf rondreizen maken. Of meer. Of alleen een strandvakantie. Het eiland Java, waar de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden op liggen, is vooral bekend vanwege de Borobudur, de grootste boeddhistische tempel ter wereld. Maar niet een ieder maakt op een indringende wijze kennis met de bewoners. Er is daarvoor niet altijd tijd binnen een vol reisprogramma. Onze sponsor Stichting Bersama ruimt, op verzoek van de reiziger, voor zo’n kennismaking wel ruimte in een programma.
Toeristen zijn erg belangrijk voor de mensen waar dan ook in Indonesië. Het geeft hen de gelegenheid een centje (bij) te verdienen voor het dagelijkse levensonderhoud. Eten, drinken, service e.d.. Lees onder andere mijn verhaal “Alles op de fiets” nog eens.

Indonesië is typisch een land waar je elke keer wat nieuws ontdekt. Zowel op reis in weer een ander deel van Indonesië als bij je bezoeken in de desa’s gelegen in het werkgebied van de stichting.

Nieuws uit de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden waar Stichting Tileng actief is. Nieuws over de woon- en leefomstandigheden van de mensen in de desa’s. Het gaat stapje voor stapje vooruit met ze daar in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden. De mensen zijn dagelijks bezig te onderzoeken hoe het beter kan. Zij zijn het immers die als geen ander weten op welke schaal en op welk niveau de woon- en leefomstandigheden verbeterd kunnen worden. Daarom heeft de stichting ervoor gekozen alleen die projecten te financieren die door de bevolking zélf, mede door tussenkomst van het dorpscomité en ons lokale projectmanagement, voor financiële steun bij de stichting worden voorgedragen.

Het per project beschikbaar stellen van geld maakt het eigen initiatief uitvoerbaar, terwijl het voor alle betrokken partijen inzichtelijk en beheersbaar blijft. Het geloven in een actieve betrokkenheid van de mensen en het investeren in oplossingen die door de mensen zelf worden aangedragen, zorgen op de lange duur voor werkelijke verbetering van hun leef- en woonomstandigheden. Met andere woorden de financiële hulp van de stichting komt rechtstreeks en volledig ten goede aan zichtbaar effectieve projecten. Het betreft dus geen noodhulp, maar financiële steun aan structurele projecten, gericht op het direct (via inkomen gegenereerde projecten), dan wel indirect (via onderwijs) stimuleren van de bevolking om zelf de levenstandaard te verhogen.

Jong geleerd, oud gedaan

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Toen ik deze foto zag van deze vissende jongen moest ik gelijk denken aan twee regels die ik vaak opschrijf. “Geef de mensen een hengel en geen vis” of “Verbeter de wereld begin bij de kinderen”. Daar mag nu wat mij betreft ook bij “Jong geleerd is oud gedaan”. Een waarheid als een koe.

Verbeter de wereld, begin bij de kinderen & Jong geleerd is oud gedaan
Al meer dan 5 jaar verstrekt Stichting Tileng, met behulp van een aantal fantastische sponsors, studiebeurzen aan schoolkinderen in Tileng, Imogiri en Baturraden. Deze studiebeurzen zijn met name bedoeld voor kinderen die goed kunnen leren, maar door gebrek aan geld het risico lopen van school gehaald te worden.

Teneinde dit mogelijk te maken zoeken wij continue naar personen of bedrijven die een leerling willen sponsoren en, afhankelijk van de beschikbare gelden, voegen wij nog een aantal leerlingen toe, die door Stichting Tileng uit algemene middelen worden bekostigd.

Geef de mensen een hengel en geen vis
Een van de grootste successen hier is de tot de verbeelding sprekende  “buffelbank”. Wij in Nederland zouden het “koeienbank” noemen. De koe (sapi) is ook een uitstekende ‘mestfabriek’ en wordt als zodanig ingezet om het land vruchtbaar te houden. Bovendien is de koe, over het algemeen na kunstmatige inseminatie, de voortbrenger van een waardevol kalf, dat op de markt verkocht kan worden, zodat de familie in kwestie naast de opbrengst in natura er ook financieel op vooruit gaat en hun levenstandaard kunnen verbeteren.
Iedere familie heeft een eigen koe gekregen. En iedere familie heeft de verantwoordelijkheid voor die koe. Als de koe niet aan het werk is, staat ze in de houten stellingen naast het land. Dit is wat gebeurt in de woongemeenschap Manggung, onderdeel van de desa Tileng en in de desa Tileng zelf. In de overige 14 woongemeenschappen moeten er ook nog “buffelbanken” gerealiseerd worden, zodat meer mensen er op vooruit gaan.

Help ons helpen
U kunt u altijd voor beide projecten aanmelden voor sponsoring via vdjagt@tileng.nl. De kosten van een studiebeurs zijn, afhankelijk van het soort onderwijs, tussen de EUR 175 en EUR 500 per leerling per jaar. De kosten voor de aanschaf van een koe voor de “buffelbank” ligt tussen de EUR 300 en EUR 600 afhankelijk van de prijs op de veemarkt op dat moment. Ons management in Indonesië zorgt er voor dat het geld ook daadwerkelijk aan die projecten wordt uitgegeven.

 

 

 

 

Cadeaubon doneren ………………

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Je kent het wel: je krijgt een cadeaubon bij mooie gelegenheden zoals je verjaardag, Valentijnsdag, jubileum e.d. en deze belandt  in een lade om vervolgens vergeten te worden. Soms komen ze later weer boven water. Nu is er een oplossing om ze goed te gebruiken. Heb jij zelf of je familie, vrienden en buren zulke rondslingerde bonnen? Geef ze dan aan Stichting Tileng. Stichting Tileng is aangesloten bij de Stichting Cadeaubon Doneren en je kunt ons steunen door je cadeaubonnen aan ons te doneren!

Stuur ze naar Stichting Tileng of naar het volgende postbusadres:

Stichting CadeaubonDoneren

t.a.v. Tileng (Stichting)

Postbus 10856
1001 EW  Amsterdam

Ons beider beleving & ervaring …….. (deel 2)

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Door een publicatie over het verhaal van journalist en correspondent Step Vaessen “Jihad met sambal” heb ik de paperback gekocht. Ik was benieuwd of haar 14 jarige ervaringen met de mensen in Indonesië overeenkomt met die van mij. Immers, ik ben al meer dan 12,5 jaar voorzitter van Stichting Tileng en in die rol regelmatig (op eigen kosten) in Indonesië geweest. Haar verhaal zette mij aan om me op schrift te uiten over mijn ervaringen in het werelddeel waar ik graag vertoef. Step, dank daarvoor.

Nu ben ik in het boek aangekomen bij een privé verhaal. Een verhaal over haar zwangerschap en het werken tijdens die periode. Daarna volgt het werken tijdens de babyjaren van haar zoon en tevens de moeilijke periode voor Indonesië.

Ze stelt een ander fenomeen aan de orde. Het weggeven van kinderen aan kennissen omdat ze er niet voor willen zorgen of omdat die kennis er beter voor staat dan henzelf, zodat de kinderen naar school kunnen. Een van de vertegenwoordigers van Stichting Tileng in Indonesië heeft ook zo’n kindje in de familie opgenomen, dat wordt beschouwd als eigen kind. De omgeving heeft daar ook geen moeite mee. Baby’s gaan in het normale leven ook van hand tot hand als de moeder iets anders moet doen.

Dan volgt een heel relaas over haar bezoek aan Nederland en de ontmoeting met haar chatvriend.

Verderop schrijft ze dat ze moeite heeft met het feit dat onze huidskleur in Azië gelijk staat aan succes. We staan nog steeds hoog in de hiërarchie. Ik kan daar ook nog steeds niet aan wennen. Het is moeilijk te accepteren. Ik ben geen hoogwaardigheidsbekleder die om de zoveel tijd langskomt om te kijken naar de resultaten van de door Stichting Tileng gefinancierde projecten. Ik ben een van hen, zo voel ik dat tenminste en dat moet ik nog altijd uitleggen. Step en ik kunnen niet wennen aan de leugencultuur. Liegen is vaak een deugd in Indonesië omdat de waarheid te hard is en deze mensen mogelijk pijn kan doen. Het gaat meestal om vergeten afspraken en/of beloften. Ik heb de ervaring dat het uiteindelijk weer goed komt. Je moet soms geduld hebben en dat hebben wij westerlingen niet altijd.

In dat zelfde hoofdstuk schrijft Step dat mensen met verschillende geloofsovertuigingen vredig naast elkaar wonen. Ik deel deze waarneming ook. Ik deel dit ook regelmatig met mensen die door de media weer op het verkeerde been zijn gezet, omdat veel van die berichten zo generaliserend zijn.

Volgende week deel 3 van “Ons beider beleving & ervaring …..”

Het is zo makkelijk ……..

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

“Het is makkelijker om Stichting Tileng voluit te steunen dan later uit te leggen waarom je het niet gedaan hebt.” Ja, een waarheid als een koe.

Dan moet je uitleggen waarom je de projecten vanaf juni 2000 niet hebt gesteund. Projecten in de desa’s Tileng – met zijn 16 woongemeenschappen -, Imogiri en Baturraden. Projecten op het eiland Java in Indonesië, met de desa Tileng als speerpunt. De stichting heeft ten doel de verbetering van de leef- en woonsituatie, in de breedste zin van het woord, van deze desa’s. De stichting tracht haar doel met name te bereiken door het initiëren, begeleiden en financieren van projecten van de lokale bevolking. De ondersteuning is gericht op structurele hulp, bijvoorbeeld via onderwijs en via inkomen genererende projecten.

In de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden heeft Stichting Tileng in de begin periode de slogan ‘Verbeter de wereld, begin bij de kinderen’ gelanceerd.

Een studente kon door bemiddeling van de stichting haar artsenstudie afmaken en zich specialiseren. Deze zou zij anders hebben moeten stopzetten wegens geldgebrek. Ook betaalt de stichting van een groot aantal leerlingen de kosten van de middelbare school of universiteit. Het gaat om kinderen die goed kunnen leren, maar door geldgebrek, wegens familie omstandigheden, geen scholing kunnen bekostigen.

De kosten van een middelbare school bedragen per leerling IDR 2.000.000 (circa EUR 170) tot IDR 12.000.000 (circa EUR 1.025) per jaar.

Naast deze kinderen krijgen de leerkrachten van de door de stichting (her)bouwde scholen een salaris toelage van de stichting van IDR 1.750.000 (circa EUR 150) tot IDR 3.000.000 (circa EUR 260) per jaar. Deze toelage stelt de leraren in staat zich de gehele dag aan het onderwijs te wijden. Als ze de toelage niet ontvangen zijn ze genoodzaakt zich een deel van de dag met andere werkzaamheden – op stap met de buffel of werken in de sawa – bezig te houden om in hun levensonderhoud te kunnen voorzien.

U ziet dat onze structurele hulp divers is. Waarbij we ook de hulp van derden hard nodig hebben.

Spreekt deze hulp u aan neem dan contact op met onze penningmeester – vdjagt@tileng.nl – om te bezien of u het eerst volgende kind op de scholarship wachtlijst kunt gaan steunen.

Zoals ik hiervoor schrijf: “Het is makkelijker om Stichting Tileng voluit te steunen dan later uit te leggen waarom je het niet gedaan hebt.”