De afgelopen tijd is er hard gewerkt om de pagina’s van de website van Stichting Tileng uit te breiden. Deze uitbreiding moest voldoen aan één heel belangrijke eis, namelijk het nog beter informeren van onze sponsors, donateurs en natuurlijk alle mensen die geïnteresseerd zijn in Stichting Tileng.
Op de site vindt u nu 3 nieuwe pagina’s: Rapportages, Financiën en Referenties. Binnenkort zal de pagina Projecten geheel worden vernieuwd. Wij hopen dat deze wijzigingen u beter in staat stellen kennis te nemen van het reilen en zeilen van Stichting Tileng.
Voor alle duidelijkheid attenderen wij er op dat de kosten van de (ver)bouw van onze website geheel door derden worden gefinancierd; met andere woorden: ook hier geen overheadkosten. Alle ontvangen giften en donaties zijn bestemd voor de projecten in Indonesië.
Dus kijk snel naar de nieuwe pagina’s met de aanduiding (nieuw!!!)
Onlangs heb ik onderstaande mail gestuurd naar een aantal familieleden en vrienden:
Lieve allemaal,
De collectebus, die jullie tijdens etentjes bij ons hebben gevuld, is geleegd. Bij deze wil ik jullie, ook namens Stichting Tileng, bedanken voor het geld wat jullie erin hebben gestopt. Het geld is gestort, uiteraard verhoogd met een bijdrage van ons! De collectebus blijft op zijn plekje staan, dus als jullie weer bij ons zijn……
Groetjes en liefs,
Ellen en Martin
Misschien ook een ideetje voor U? De projecten van Stichting Tileng hebben financiële hulp nodig. En de inwoners van desa’s Tileng, Imogiri, Baturraden en omstreken zullen U een warm hart toedragen.
Ik groet en dank de pleegouder van Stichting Tileng voor de hulp die u mij geeft.
Ik ben verlegen om te schrijven omdat hij maar een dorpskind is. Het schoolgeld dat u heeft gestuurd is goed aangekomen. Ik heb er ook schrijfmateriaal, een tas en schoenen van gekocht.
Ik heb eindexamen gedaan en over een poosje worden resultaten bekend gemaakt. Ik hoop dat ik naar de SMP kan (onderbouw middelbaar onderwijs) gaan.
Ik heb op school meegedaan aan allerlei wedstrijden op districts- en regentschapsniveau (Kecamatan en Kabupaten), onder andere badminton, hoogspringen, padvinderij, zingen en spelen op een Rebana (een regionaal muziekinstrument).
Ik heb het niet zo goed gedaan op school als Syarit Santosa. Ik heb mijn hand gebroken en heb meer dan een maand verzuimd.
Ik vraag mij af of ik kan doorleren. Hij zou het graag willen, maar de kosten zijn te hoog. Ik hoop dat ik weer op uw steun kan rekenen.
Sinds 2005 is de Stichting Tileng door de belastingdienst erkent als instelling bedoeld in artikel 24, lid 4 van de Successiewet 1956. Oftewel in gewoon Nederlands: Wij zijn een erkend goed doel.
Aangezien de wetgeving in deze per 1 januari a.s. wijzigt, heeft ieder goede doel in Nederland opnieuw een aanvraag hiertoe moeten indienen, zo ook dus de Stichting Tileng.
Inmiddels is de Stichting Tileng door de belastingdienst ervan op de hoogte gesteld dat zij ook na 1 januari 2008 aangemerkt wordt als Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI), zoals de nieuwe naam luidt.
In de praktijk betekent dit voor u dat schenkingen aan de Stichting Tileng, zowel voor bedrijven als voor particulieren (mits voldaan aan overige voorwaarden), aftrekbaar zijn voor de belasting, zonder dat eerst moet worden aangetoond dat de schenkingen inderdaad naar een goed doel gaan.
Ik ben blij dat de pleegouders van Stichting Tileng mij helpen, maar ik ben ook verlegen omdat ik maar een dorpsjongen ben.
Ik ben bang dat jullie boos worden om wat ik schrijft of dat jullie mij uitlachen.
Ik heb eindexamen gedaan en over een poosje worden resultaten bekend gemaakt. Ik hoop dat ik naar de SMP kan (onderbouw middelbare school) gaan.
Ik heb op school meegedaan aan allerlei wedstrijden op districts- en regentschapsniveau (Kecamatan en Kabupaten), onder andere badminton, hoogspringen, padvinderij, zingen en spelen op een Rebana (een regionaal muziekinstrument). Daarnaast heb ik ook meegedaan aan de technische en wiskunde olympiade (en ook schaken).
Ik weet niet of ik zal doorleren. Ik kan de kosten niet dragen. Op dit moment hoed ik een geit.
Wat raadt u mij aan? doorleren op de SMP (onderbouw) of niet? Als ik slaag verhuis ik naar Sukoraja, naar het huis van mijn oom en tante, want mijn opa kan verder onderwijs niet betalen.
Ik groet u en hoop dat samenwerking met Stichting Tileng nog doorgaat en dat alle voorstellen uit Baturraden gehonoreerd kunnen worden. De school heeft bijvoorbeeld nog behoefte aan een bibliotheek en lesboeken.
Dankzij de samenwerking met Stichting Tileng heeft de school het predicaat “Uitstekend Schoolhoofd Banyumas 2007” verkregen. We gaan nu voor de titel voor Midden-Java in Semarang met 35 deelnemers uit 35 regentschappen/steden. Als we nummer èèn worden zullen we de samenwerking met Stichting Tileng weer benadrukken. Tijdens het evenement zullen we de foto tentoonstellen van uw voorzitter met de Regent van Banyumas, waarbij uw voorzitter de laptop overhandigt.
Helaas is de laptop stuk. Wij hopen dat u nog een andere laptop of geld voor een andere PC heeft, want een PC is onontbeerlijk voor het schoolhoofd en de onderwijzers.
Tot zover.
Hartelijk dank voor uw aandacht en wij hopen dat de samenwerking nog lang mag voortduren.
Vorig jaar zomer waren wij op groepsreis naar Costa Rica – Nicaragua – Panama. Tijdens deze reis kwamen wij in contact met Ton en Wil Lange.
Zij vertelden over hun ervaringen en verhalen over Stichting Tileng in Indonesië en hoe prachtig de omgeving is en wat voor een werk deze stichting in onder andere Baturraden verricht.
Afgelopen mei zijn wij zelf naar Java afgereisd. Ook weer een groepsreis. En wat een prachtig land en een aardige mensen. Nu had Ton Lange geregeld dat wij in Baturraden de lagere school konden bekijken. Vroeg in de ochtend werden we opgehaald door Santos, de vertegenwoordiger van de stichting daar. Met z’n drietjes op de brommer door het prachtige dorp. We reden heuveltjes op en af. Toen kwamen we bij een schoolgebouw. Hier had Stichting Tileng al gebouwd aan nieuwe lokalen. Het verschil was duidelijk te zien. De nieuwe lokalen waren fris en schoon, terwijl de oude er slecht onderhouden en donker uit zagen. Hier kregen kinderen nog steeds les! Ongelooflijk! Er wordt binnenkort aan de andere lokalen gewerkt. Ook aan de schoolbibliotheek.
Dankzij Stichting Tileng krijgen veel kinderen in Baturraden een prachtige school en de kans op een betere toekomst.
Een paar maanden geleden heeft Stichting Tileng zich aangemeld voor de goede doelen actie van NRV Holiday. NRV Holiday was op zoek naar interessante goede doelen om creatief te ondersteunen.
Het ondersteunen gebeurt niet door financiële middelen, maar door het aanwenden van haar kennis en contacten of door het fungeren als platform.
Stichting Tileng kreeg goed nieuws: NRV Holiday heeft Stichting Tileng uitgekozen als één van de interessante stichtingen, die NRV Holiday een warm hart toe draagt. Dit houdt in dat op dit moment de stichting een vast onderdeel wordt binnen haar website. Zo hoopt men de klanten te attenderen op het werk van de stichting en om wellicht sponsoring voor ons te werven.
NRV Holiday wil in de toekomst graag over eventuele samenwerking met de stichting verder praten. Hierbij wordt bijvoorbeeld gedacht aan het bezoeken van projecten van onze stichting op Java. Die uitnodiging zullen wij gaarne aanvaarden.
Kort geleden heb ik met mijn man Ton als figurant opgetreden op de filmset van de film van Marion Bloem “Ver van Familie”.
Tijdens deze opnamen kwamen we weer samen met mogelijk belangrijke mensen voor Stichting Tileng. De heer Ruud Hoemakers, de dames Marion ( www.marionbloem.nl ) en Joyce Bloem ( www.constructart.com ) en Natalie Ypma ( www.natalieypma.exto.nl ).
“Ver van Familie” is een familiefilm over Indische migranten, die in een andere omgeving een nieuw bestaan hebben moeten opbouwen, maar zich nooit helemaal los hebben kunnen maken van hun verleden.
De film geeft soms op hilarische wijze, dan weer met ontroering, zicht op de hechtheid van een migrantenfamilie. Maar ook het benauwende karakter van de hechte familieband wordt getoond.
Barbie König, 26 jaar, laat na de dood van haar stiefmoeder alles in Amerika achter om haar oma in Nederland terug te zien. De uitgebreide Indische familie in Nederland zit echter totaal niet te wachten op het onverwachte familiebezoek uit Amerika en probeert het weerzien van oma en haar kleindochter tegen te houden. Want naast het feit dat oma op sterven ligt, heeft niemand behoefte aan de vergeten tragedies, familiegeheimen en –taboes uit het verleden, die door Barbie’s komst ongetwijfeld opgerakeld zullen worden. Barbie echter loopt in Nederland te tobben met haar eigen geheim en wordt geconfronteerd met het dramatische verleden van haar echte ouders…………………………..
De film zal in het voorjaar van 2008 in de bioscoop worden uitgebracht.
“Ver van Familie” geldt ook voor het bestuur van de stichting. Ver van de mensen in Indonesië die de stichting zo dierbaar zijn. De stichting blijft ze dan ook steunen!
,,Wil jij een weekendverhaaltje schrijven?’’ vroeg Ton Lange een poosje geleden. Dat wil ik best! ,,Misschien kan het gaan over jouw bijdrage aan de nieuwe brochure?’’ (Ik heb onlangs de teksten voor deze brochure geredigeerd.) Tja…. Dat kan wel, maar dan moet ik wel eerst even goed nadenken. Waarom wil ik graag iets doen voor deze stichting? Er zijn er vele, waarom dan juist deze? Ik denk dat ik het weet.
Het kan niemand ontgaan dat er vreselijk veel leed is in de wereld. Mijn hart breekt steeds een klein stukje als ik lees over overstromingen, armoede, ziekte en noem maar op. We willen allemaal best iets doen voor mensen in nood, maar ja… We stoppen wat geld in een passerende collectebus en weten meteen dat onze bijdrage slechts een druppel op de gloeiende plaat van de ellende is. Als er een grote actie wordt gevoerd, compleet met tv-beelden en interviews, moet je wel van steen zijn wil je niet wat geld overmaken. Geeft ons dat voldoening? Ik denk het niet. Voor mij niet echt in elk geval.
Soms heb je het geluk iemand te ontmoeten die daadwerkelijk actie onderneemt. Ik ben daar elke keer opnieuw zeer van onder de indruk. Er bestaan mensen die hun tijd, energie, geld en passie inzetten voor een doel, dat absoluut onze steun verdient, maar waar we zelf alsmaar niet toe komen. We hebben het immers allemaal zo druk met werken, carrière maken, ons gezin, vakantie vieren, en nog veel meer dingen waardoor we onszelf een excuus verschaffen om het maar bij de euro in de collectebus te laten en verder niets te doen. Sommige mensen doen wèl wat en niet zo’n beetje ook! Zo’n Capelse weldoener is Ton Lange.
Ook ik ben druk met van alles. Toch zijn er zaken die ik kan doen; ik kan op mijn eigen manier bijdragen, een beetje helpen bij al dat werk dat de mensen van Tileng doen voor de bewoners van de desa’s. Ik schrijf, dat is mijn werk. Ik heb een tekstbureau. Toen Ton me vroeg mee te werken aan de brochure hoefde ik niet lang na te denken. Ik was eerlijk gezegd stiekem een beetje opgelucht. Ja! Dìt kan ik en dit geeft meer voldoening dan alleen die euro in een collectebus.
Ik ben me er terdege van bewust dat een tekst redigeren vreselijk in het niet valt bij al dat goede werk van de vrijwilligers van de Stichting Tileng. Het stelt eigenlijk niets voor. Toch ben ik er blij mee dat ik het mocht doen. Het gaat denk ik om het feit dat ik daadwerkelijk iets kon bijdragen om te helpen. Ieder kan doen wat in zijn of haar macht ligt. Ik kan schrijven en voor Tileng doe ik dat graag!
