Skip to main content

Tag: Donatie

Kumpulan Benefiet 2016

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

De Kumpulan Benefiet van afgelopen zondag was weer een succes!

Afgelopen zondag had Stichting Tileng weer een benefiet Kumpulan georganiseerd. Er waren al meer dan 60 reserveringen geplaatst, dus dat het gezellig zou worden stond bij voorbaat al vast.

Verhaal 18-03-2016bRond 10 uur ’s morgens meldde de band Blue Pearl zich al om op te bouwen en langzaamaan druppelden ook de anderen (Wouter Muller en zijn bandleden Bep Kamphuis en Nick de Vos, Kaja Pitjit, Arts and Craft by Liek, bestuursleden en vrijwilligers van Stichting Tileng) binnen. Voordat alles op tijd klaar staat komt er nog heel wat organisatiewerk aan te pas! De zaal ging (officieel) om 12:30 uur open, maar uiteraard meldden zich de eerste gasten al voor die tijd.

Om 13:00 uur konden de voetjes van de vloer. De dansliefhebbers konden zich prima uitleven op de muziek van Blue Pearl. Er moest even pas op de plaats gemaakt worden voor het welkomstwoord van Ton Lange, voorzitter van Stichting Tileng.

Het was een gevarieerd programma. Na het dansen was het tijd om te luisteren. Wouter Muller, Bep Kamphuis en Nick de Vos gaven weer een voorstelling waar je stil van werd. Met zijn teksten weet Wouter iedere keer menig mens te raken.

Tijdens de 2e set van Blue Pearl konden er ook weer lootjes voor de tombola gekocht worden. Ook deze keer zijn alle prijzen gedoneerd, dus de volledige opbrengst gaat voor 100% naar de projecten in Indonesië!

Maar voordat het zover was, was het eerst tijd voor tante Lien (Wieteke van Dort). Al snel had ze de lachers op haar hand, maar er kwamen ook serieuze zaken aan bod.

Blue Pearl speelde nog een set en ook Wouter Muller nam nog een set voor zijn rekening. En in de laatste set van Blue Pearl  speelde en zong Wouter met hun mee! Al met al vloog de tijd voorbij en was het een geslaagde middag. En dan te bedenken, dat iedereen belangeloos meewerkte, waardoor de opbrengst van de kaartverkoop volledig gebruikt gaat worden voor de projecten in Indonesië. Ook Arts and Crafts by Liek en massagepraktijk Kaja Pitjit doneerden (een deel van) hun omzet aan Stichting Tileng! Bij deze nogmaals bedankt allemaal en natuurlijk ook een grote dank aan de bezoekers. Mede dankzij u is de middag een succes geworden!

Klik hier op om de foto’s van deze middag te zien.

 

Wegdromen

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Een kop koffie, een lekkere stoel, koek erbij, even geen afleiding. Ik vind het heerlijk om dan een beetje weg te dromen. Dit keer over de komende reis naar “mijn” Indonesië. Een reis die wederom verzorgd gaat worden door onze sponsor Stichting Bersama.

Weer een vakantiereis, samen met mijn vrouw Wil, waarin 10 dagen is ingepland voor een bezoek aan Baturraden op Java. Enerzijds naar ons pleeggezin Santosa – Santos, Succi, Dimas (en de inmiddels daaruit voortgekomen gezinnetjes Tika, Agung, Lanang en Ridlo, Destia, Wengku) – en anderzijds naar het kantoor van Stichting Tileng. Het management van de stichting is immers gehuisvest in Santos Homestay in Baturraden.

Ons management daar, Santos, Iko, Succi, Tri en Amik, kan dan laten zien wat er de afgelopen periode heeft plaatsgevonden en tevens de boekhouding ter controle laten inzien. Ook zal worden gesproken over het wederzijds communiceren en functioneren. Dat blijft altijd noodzakelijk als je met z’n allen goede resultaten wilt blijven behalen. Die verantwoording moet altijd worden afgelegd en ook worden doorgegeven aan onze donateurs en sponsors.

Ja, wegdromen over je komende reis die er als volgt uit moet gaan zien:

Een reis die zal beginnen op Amsterdam Schiphol, waarvandaan wordt vertrokken naar Jakarta. Bij aankomst in Jakarta naar het hotel om even bij te komen van de vliegreis. De volgende dag met de trein in 4 á 5 uur naar Purwokerto. Daar worden we opgehaald door Santos, waarschijnlijk met aanhang, voor de rit naar Baturraden.

Na Baturraden reizen we via Yogyakarta naar Kalimantan. Kalimantan is het Indonesische deel van het eiland Borneo, het grootste eiland van Indonesië. Daar verblijven we op een houseboot en varen alle bijzonderheden tegemoet.

We varen de rivieren van Kalimantan af naar onherbergzame en idyllische plaatsen, de beste manier om de natuur en de lokale bevolking van dichtbij te beleven. Met de boot kriskras varend door de ongerepte jungle. Borneo is heel groot maar dunbevolkt. Een aanzienlijk deel is bedekt met oerwoud en er zijn nog grote stukken ruige jungle vol met enorme bomen en je vindt er de meest bijzondere plant- en diersoorten ter wereld.  We zullen ons vergapen aan mangrovebossen, tropisch regenwoud, neusapen, herten, makaken, gibbons, ongekend veel vogels, reptielen, insecten en prachtige vlinders. Maar ook de orang-oetan populatie. Bepaalde gedeeltes van het park functioneren als opvangcentra voor orang-oetans. Hier wordt met succes getracht gevangen orang-oetans terug te plaatsen in hun natuurlijke omgeving.

Vanuit Kalimantan gaan we weer terug naar Java bij Semarang en steken we over naar het eiland Karimun Jawa. Moederziel alleen in de Java zee, ten noorden van midden-Java, één van Indonesisch best bewaarde geheimen: de Karimun Jawa Archipel.

De Karimun Jawa Archipel in Indonesië bestaat uit 27 tropische bounty-eilandjes omringd door azuurblauwe zee en prachtig koraal. De meeste eilanden zijn onbewoond. De lokale bevolking concentreert zich op de twee ‘grotere’ eilanden Karimun Jawa Island en Kemujan Island, die via een brug met elkaar verbonden zijn. Eerstgenoemde hoofdeiland heeft één klein dorpje, een heuvelachtig binnenland en poederwitte zandstranden. Kemujan is wat platter en heeft veel mangroves.

Het einde van de reis moet gaan via Jepara, een paar dagen Yogyakarta, en dan weer naar Amsterdam.

Ik hoop dat de reis wordt zoals ik bij mijn wegdromen heb beleefd.

Niet eerder opgeschreven

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Soms heb je van die momenten dat je in je eentje rustig in de woonkamer zit weg te mijmeren en zo het een en ander de revue laat passeren.

Ik dacht, velen kennen inmiddels wel mijn verhaal “Van bezoek tot stichting”. Maar wellicht nog niet het verhaal hoe ik een jonge gids ontmoette voor een hotel. Een jongen die nu de General Manager is van Stichting Tileng in Indonesië met vestigingsplaats Baturraden.

Toen wij (Wil en ik) in 2001 voor de derde keer sinds 1997 terug waren op Java voor een rondreis en een bezoek aan Manggung, een van de 16 woongemeenschappen (dusuns) van de desa Tileng, gebeurde er iets bijzonders. We deden Baturraden aan en verbleven daar  in het Hotel Rosenda.

Toen we even rond het hotel wilde gaan lopen zagen we tegenover de uitgang van het hotel een kleine bamboe toko, met daarin een jonge man. Daar langslopend werden we door deze jongeman aangesproken in redelijk goed Nederlands: “Goedemiddag mevrouw, mijnheer, zoekt u een gids? Zo ja, mag ik u gidsen?”. Nee, zeiden wij, onze chauffeur heeft dat voor morgen al geregeld. Hij vroeg “Wie is uw chauffeur, als ik vragen mag?”. Dat is Puri Purwanto zeiden wij. Hij zei “Dat is mooi, dan ben ik morgen uw gids en ik heet Santos”. We werden gelijk uitgenodigd in zijn toko om wat te drinken en zijn overheerlijke pisang goreng te proeven. Van het een kwam het ander. Hij vroeg mij hem te helpen wat promotiemateriaal te maken over wandeltochten die hij als gids uitvoert in Baturraden. Zo kon hij zich beter gaan presenteren aan de Nederlandse toeristen, die Baturraden tijdens hun rondreis op Java aandoen.

We maakten afspraken over hoe we de PR zouden gaan aanpakken en uitwerken. Daarnaast spraken we af hoe laat we de volgende dag aan de wandeltocht van minimaal 5 uur zouden beginnen.

We worden om 09:00 uur opgehaald door Santos. De zon schijnt en de temperatuur is aangenaam. Goed weer om te lopen. Het is een tropisch regenwoud waar we door wandelen. Santos vertelt ons dat de berg “Genung Slamet “ de afgelopen periode niet actief is geweest. We wandelen verder en hij plukt wat takken van varens en iets verder een aantal palm- en bananenboombladeren. Dit alles is voor een verrassing voor ons, zei hij. We zijn benieuwd. Het is een mooi pad waarover wij wandelen met toch wel een flinke stijging. Het pad gaat verderop zelfs over in trappen. Hier staan allerlei stalletjes, waar ze zowel souvenirs als eten en drinken verkopen. In een van die stalletjes drinken we wat. Nadat onze glazen leeg zijn, lopen we de trappen verder af. Dan komen we bij de 7 heetwaterbronnen. Het water is erg warm, tussen de 68 en 90 graden. Iets verder zien we dames en heren op krukjes zitten, die door jongens met klei worden gemasseerd. Het is de bedoeling dat wij dit ook ondergaan, zegt Santos. Hiervoor moesten we dus onze badkleding meenemen. We kleden ons om en gaan op een van de krukjes zitten. We worden met klei besmeurd en meteen gemasseerd, wat best lekker is. Hierna lopen de jongens die ons gemasseerd hebben en Santos met ons mee de trappen af naar beneden, waar een warme waterval ons moet schoonspoelen. Het water is hier ook echt warm en voelt heerlijk aan.

Wanneer we denken ons goed genoeg te hebben afgespoeld, kunnen we ons in een klein hokje weer omkleden. Iets verder moet Wil op een boomstronk zitten voor de verrassing. We zijn benieuwd. Eerst krijgt zij door Santos een palmblad om haar hoofd geknoopt. Hierna wordt het palmblad gevuld met de bladeren van de varens en de bloemen van de Bougainvillea, die Santos vanmorgen vroeg al geplukt heeft en waar hij al die tijd mee gelopen heeft. Daar zit Wil dan met een kroon van bladeren en bloemen op haar hoofd. Hierna ben ik aan de beurt. Ik krijg ook een palmblad om mijn hoofd geknoopt, maar de bloemen worden achterwege gelaten. Santos maakt van een palmblad een vlecht en knoopt die vervolgens om mijn hoofd. Met onze kronen op vervolgen we de weg door het woud en de sawa’s naar een kampong. De weg door het woud is echt prachtig. We lopen langs een gebouw, dat door Nederlanders is gebouwd bij een watervoorziening. Dit huis is een monument en mag niet verbouwd worden. De watervoorziening is weer goed voor de irrigatie van de rijstvelden. We lopen over randen van irrigatiekanalen. Daarna volgt het laatste stuk sawa en begint het ontzettend hard te regenen. We gebruiken een bananenboomblad als paraplu. Geeft een redelijke bescherming. We eindigen in een kampong, waar we door onze chauffeur worden opgehaald. We zijn moe van de tocht, maar voldaan. We rijden niet meteen naar het hotel, maar eerst naar het huis van Santos. Daar ontmoeten we de gehele familie. Niet wetende dat het een jaar daarna ons pleeggezin zou worden. Buiten de stichting om, privé dus. We hebben er dan ineens een zoon, schoondochter en drie kleinkinderen bij. Wat tot op dit moment nog steeds het geval is, met inmiddels zelfs twee achterkleinkinderen.

Ook vertelt Santos dat hij graag met zijn vrouw een Bed and Breakfast wil beginnen en we moeten zijn huis zien. Het Bed and Breakfast heeft hij inmiddels mede met onze steun kunnen realiseren met Santos Homestay.

Het is niet bij dat ene bezoek aan Baturraden gebleven. Ik ben er sinds 1997 nu 15 keer geweest. Toen in 2000 de Stichting Tileng werd opgericht, is statutair vastgelegd dat het werkgebied zich beperkte tot de desa Tileng met zijn 16 woongemeenschappen (dusuns). Later zijn Baturraden en Imogiri daar aan toegevoegd. We hebben inmiddels veel projecten in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden kunnen ondersteunen.

Gaandeweg ontplooide Santos, met zijn maatje Iko, zich tot onze aanspreekpunten in Indonesië, later vastgelegd (in ons Handboek “Implementatie van beleid op lokaal niveau”) als ons management in Indonesië. Dat management bestaat vanaf die tijd uit Santos, Iko, Suci, Tri en in september jl. (op proef) aangevuld met Amik uit Yogyakarta. Een geweldige groep mensen, met een groot hart op de goede plaats, om de mensen in Tileng, Imogiri en Baturraden te helpen om hun projecten met onze steun te realiseren. Projecten die direct gericht zijn op het genereren van inkomen, dan wel indirect bijvoorbeeld via onderwijs. Dit om de mensen in de desa’s te stimuleren zelf structureel hun levensstandaard te verhogen.

Zo zie je, wat er allemaal kon gebeuren na ons eerste bezoek in 1997. Het blijft bijzonder.

 

Uit eten thuis

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Voor afgelopen zaterdagavond, 13 februari 2016, hadden we een uitnodiging ontvangen. Thuis bij Hans en Fredie zouden mensen komen koken voor een goed doel, en of we interesse hadden. Nou hebben Hans en Fredie een goede neus voor dat soort zaken, we hadden ze al lang niet gezien en waarom niet? Dus we waren er zaterdagavond in februari, in dat heerlijke huis in Bilthoven. We waren er niet alleen, in totaal waren er meer dan twintig gasten gekomen om zich te laten verwennen en te informeren. Een gemêleerd gezelschap, maar gelet op het netwerk van Hans, was er een relatief groot aantal huisartsen.

Verhaal 26-02-2016 bVreemd is dat wel een heel klein beetje, want je bent dan bij hen – Hans en Fredie – te gast, maar eigenlijk ben je ook te gast van initiatiefnemende kokkin Sonja* en haar staf Silvia en Boelo, en ook een beetje van Ton, de trekker van Stichting Tileng. Nu was natuurlijk heel snel uitgelegd wat ieders rol die avond was: eten en drinken. Alle kosten waren voor rekening van de kokkin, alle opbrengsten – onze bijdrage voor eten en drinken – zouden naar het goede doel gaan, Stichting Tileng.

Het verhaal in het kort: een bezoek aan hun Foster Parents pleegkind in Indonesië ergens eind jaren ’90 – het verhaal vertelt niet hoe ze aan de geschenken kwamen, die ze hadden meegebracht: hoe koop je een geit en kippen en hoe vervoer je ze in een vreemd land? ** – had Ton op het idee gebracht om meer te betekenen voor het dorp. Ze zochten daarop sponsors en begonnen in het klein met de ondersteuning van de bouw van drie stenen woning in plaats van de bamboehutten. Als je gewend bent aan de filmpjes van bijvoorbeeld Tanzania, dan verbaas je je wel over de zorgvuldigheid van het resultaat hier in Tileng op Java. Blijkbaar was Ton ook onder de indruk van de resultaten, want hij liet het er niet bij. Na aanvankelijk het geld op de eigen rekening te hebben beheerd werd een stichting opgericht, en in de afgelopen 15 jaar van het bestaan van de stichting is nu bijna een half miljoen euro besteed aan woningen en schoolgebouwen en aan de ondersteuning van het onderwijs. Inmiddels niet meer alleen in Tileng maar in nog twee andere dorpen op Java. Dit wordt ter plaatse gecoördineerd door Tekad Santos, die de oorspronkelijke pleegzoon was. Een getalenteerde ondernemer mag je stellen, want om het in verhouding met onze situatie te zien: één eenvoudig huis, van het begin, koste daar toen 600 euro. Andere kost dan in Bilthoven.

Kokkin Sonja komt ook via reizen naar Zuidoost Azië in het verhaal. Ze besloot om voor een goed doel te gaan koken, en vond bij Stichting Tileng een bestemming voor de opbrengst.

En wat doe je dus op deze avond? Je eet heerlijk, drinkt naar believen, je ontmoet en spreekt interessante nieuwe mensen in ontspannen sfeer, je hoort het verhaal, je betaalt voor je eten en je weet tegelijkertijd dat het eten geheel getrakteerd is door de gulle gastgevers. Het geld gaat in zijn geheel naar het kleinschalig initiatief op Java.

Vanzelfsprekend is het Indonesisch eten. De koffie konden wij niet afwachten, want de kinderoppas moest worden afgelost. De drie gelukskoekjes die we voor de kinderen hadden meegenomen stelden: heb nooit spijt, je hebt een fantastische verbeeldingskracht, je bent een veelzijdig talent.

Tot ziens lieve mensen.

Kijk ook eens op https://www.tileng.nl/

* Red.: van Bunga Lili ofwel Aanschuiftafel

** Red.: onderweg richting de desa Tileng gekocht en meegenomen in het busje. Zie ook het verhaal “Van bezoek tot stichting”

Kent u deze nog?

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

(Een keer in de maand halen we met u oude verhalen op!)

We doen het echt samen – door Cees van der Jagt

GEPLAATST OP: 15 JANUARI 2010 · GEPLAATST IN: WEEKENDVERHALEN

Een van de belangrijkste pijlers van Stichting Tileng is de nauwe samenwerking met de lokale bevolking. Zij moet de ideeën aandragen, de planning maken, het project uitvoeren, etc. Kortom, de bevolking moet er volledig achter staan. Dat is – zo is onze ervaring, de beste garantie voor de kans op succes.

En aansprekend voorbeeld zijn de in Imogiri gebouwde noodwoningen na de aardbeving in 2006. Wij hebben er in samenwerking met de mensen daar ruim dertig gebouwd, die allemaal nog steeds worden gebruikt. Tijdens een van onze bezoeken de afgelopen tijd zagen we echter ook een noodwoning, die door een – ongetwijfeld – goedwillende hulporganisatie was gebouwd. Kennelijk was dit gebeurd zonder overleg met de lokale bevolking; door fout materiaalgebruik was deze woning zo onpraktisch dat hij nooit in gebruik is genomen.

Het verheugt ons dan ook altijd enorm,  wanneer er – naast de structurele samenwerking – spontaan hulp uit regio wordt aangeboden. Soms heeft dat de vorm van een financiële bijdrage of  zijn het vrijwilligers die komen helpen en in een ander geval zijn het materialen die ter beschikking worden gesteld. Zo bereikte ons kort geleden het bericht dat de lokale autoriteiten in Pamijen (onderdeel van Baturraden) 4 m3 hout ter beschikking heeft gesteld voor de bouw van een gebedsruimte bij de lagere school, waaraan de stichting op dit moment druk aan het bouwen is.

Uiteraard is het hout bijzonder welkom en zal het goed gebruikt worden, maar nog belangrijker is het zoveelste signaal dat het wel goed zit met de samenwerking tussen de stichting en de lokale bevolking.

 

Betrokkenheid is van groot belang en gaat verder dan ……………

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Betrokkenheid 003“Betrokkenheid is van groot belang en gaat verder dan veel mensen zich realiseren. Het gaat niet alleen om donaties, maar ook om het delen van kennis, ervaring of een netwerk.”

“Keterlibatan sangat penting dan maknanya lebih dari apa yang dibayangkan banyak orang. Bukan hanya menyumbang dana, tetapi juga membagi pengetahuan, pengalaman atau jaringan.”

Ook in 2016 slaan we de handen ineen

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Na een succesvolle kennismaking en samenwerking met Stichting Tileng, zet Bouworde deze verder door in 2016. Dit jaar willen we 3 vrijwilligersreizen organiseren naar Baturraden. Waar onze Vlaamse jongeren zich zullen inzetten in het verbeteren van de lokalen van de plaatselijke scholen, daarnaast gaan ze ook helpen met het les geven van de Engelse taal.

Met de eerste twee kampen, in juli en augustus, gaan we ons vooral concentreren op het bouwen van een verdieping.  In TK Pertiwi en Pos Paud Pangestu (eerste crèche in Baturraden) Kemutug Lor is de school, wegens grote belangstelling, te klein geworden voor het aantal leerlingen. Daarom moet er een eerste verdieping worden gebouwd. Onze vrijwilligers gaan, samen met Indonesische vakmannen, hier aan werken.

Het septemberkamp zal helpen met de afwerking van die school en ook aan de slag gaan met enkele kleine renovatietaken in een andere kleuterschool (TK Pertiwi Negeri Karangsalam), zodat ook deze weer helemaal in orde is. TK Pertiwi Negeri Karangsalam is de eerste kleuterschool die stichting Tileng heeft gebouwd.

Verblijven doet onze groep terug in Santos Home Stay, waar de vrijwilligers van 2015 heel tevreden over waren. Lekker eten, goede bedden, een verblijf tussen de lokale bevolking en een hele vriendelijke man des huizes die nog eens Nederlands spreekt, ideaal dus.

Wij kijken ook uit naar deze samenwerking en weten dat onze vrijwilligers niets zullen te kort komen.

Van tijd tot tijd een rondje lopen

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Apetrots ben ik op ons bestuur en ons management in Indonesië. Telkens zie ik de mooie resultaten voorbijkomen, die we met z’n allen behalen met onze projecten in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden.

Zoals met de zogenaamde Buffelbank, de bouw van scholen, het “scholarship” programma, etc.

Met het doorlopend project “de Buffelbank” is in 2004 een aanvang gemaakt in de woongemeenschap Manggung binnen de desa Tileng. Ook in de woongemeenschap Tileng zelf en in Baturraden is sindsdien een aanvang gemaakt met een buffelbank, ten behoeve van het ‘ traditioneel sparen’.

Indonesische boeren beleggen traditioneel niet bij een bank, maar met hun vee. Het kapitaal staat achter het huis, met melk en kalveren als opbrengst. Met steun van buiten, zoals de Buffelbank, kunnen meer boeren de beschikking over koeien krijgen, om zo hun economische situatie sneller te verbeteren. De Buffelbank werkt als volgt: een boer verzorgt een koe (buffel) die door Stichting Tileng ter beschikking wordt gesteld. De koe wordt gedekt en het kalf wordt eigendom van de boer, waarna de koe door kan naar de volgende boer. Een duurzame ontwikkelingsmethode, waarbij de dorpen zich rustig kunnen ontwikkelen en waarbij niemand wordt uitgesloten.

U kunt zich altijd aanmelden voor de sponsoring van (een gedeelte van) een koe via vdjagt@tileng.nl. De kosten voor de aanschaf van een koe voor de “buffelbank” liggen tussen de EUR 300 en EUR 700, afhankelijk van de soort en de prijs op de veemarkt op moment van aankoop.

Scholen bouwen, en dan? Een van de uitgangspunten van Stichting Tileng is een duurzaam karakter van de projecten en wat is er nou duurzamer dan het verbeteren van onderwijs?

Al jaren houdt de stichting zich dan ook bezig met het (her)bouwen van scholen. Veel scholen in Indonesië zijn niet gezond en niet veilig voor de leerlingen. Door het bouwen van nieuwe kleuter- en lagere scholen kunnen de kinderen van ‘onze’ desa’s zonder ongewenste gevolgen een opleiding genieten en daarna meehelpen aan de ontwikkelingen in hun regio.

Natuurlijk is het belangrijk dat de kinderen veilig naar school kunnen, maar daar wordt het onderwijs nog niet beter mee. Daarvoor moet meer gebeuren.

Stichting Tileng doet dat door de scholen te voorzien van leermiddelen, zoals bijvoorbeeld computers, en door het verstrekken van studiebeurzen.

Een belangrijk ander punt is de tijd en aandacht die het onderwijzend personeel aan de school kunnen geven. Dat is namelijk niet zo voor de hand liggend als het lijkt.

Veel leerkrachten in Indonesië worden betaald door de overheid. Ze krijgen daarvoor een salaris dat ze, naar lokale maatstaven, goed in staat stelt in hun levensonderhoud te voorzien. Nu zit er echter een addertje onder het gras. Er zijn per regio maar een gelimiteerd (en veel te laag) aantal overheidsfuncties voor leerkrachten beschikbaar. Wanneer scholen meer leerkrachten nodig hebben (en dat is dus altijd het geval), dan moeten de scholen die uit eigen middelen betalen. Deze leerkrachten krijgen daarom een beduidend lager salaris dan hun collega’s in overheidsdienst. Zij moeten daarom vaak naast het onderwijs een tweede baan hebben. Dat gaat uiteraard ten koste van de aandacht voor het onderwijs.

Stichting Tileng vult daarom al enkele jaren het salaris van een aantal van deze leerkrachten aan tot (bijna) het niveau van hun collega’s. Zij kunnen daardoor hun volledige aandacht aan het onderwijs geven. Ook kunnen zij zich verder scholen zodat hun kans op een overheidsaanstelling toeneemt. Wij hebben op dit moment 37 onderwijzers en onderwijzeressen in het programma!

Gemiddeld kost dat circa EUR 15 per leerkracht per maand. Voor ons een bescheiden bedrag, maar daar van groot belang.

U kunt ook dit programma sponsoren, zodat wij op dit gebied nog meer kunnen doen.

Het doorlopend ‘Scholarship’ programma omvat de vergoeding voor de jaarlijkse schoolkosten van goed presterende leerlingen. De thuissituatie van deze leerlingen is zodanig dat die kosten niet door hun ouders kunnen worden bekostigd. Het gaat in concreto om verschillende bijdragen per onderwijsniveau.

In totaal hebben wij in de loop der jaren al meer dan 30 scholarships toegekend.

Deze kosten worden grotendeels gedragen door een aantal van onze donateurs.

U kunt u altijd aanmelden voor de volledige of gedeeltelijke sponsoring van een leerling via vdjagt@tileng.nl. De kosten van een studiebeurs zijn, afhankelijk van het soort onderwijs, tussen de EUR 175 en EUR 400 per leerling per jaar. Voor een universitaire studie zijn de kosten van een studiebeurs circa EUR 700.

Onderwijs helpt echt! Onderwijs levert een van de grootste bijdragen aan ontwikkeling van kinderen en jongeren, aan hun leefgemeenschap en aan het land waarin zij wonen. Goed onderwijs is de sleutel voor duurzame ontwikkeling in hun omgeving en daarmee de meest effectieve investering. Want goed onderwijs geeft mensen toegang tot een hoger inkomen, dus minder armoede, en een betere gezondheid en het stimuleert tevens de gelijkheid tussen mannen en vrouwen.

Ik ben zoals ik hiervoor schrijf apetrots, maar ben soms ook ongeduldig en te kritisch. Mijn excuses daarvoor aan het bestuur in Nederland en het management in Indonesië. En vooral ook mijn dank voor de goede samenwerking aan Cees, Iko, Ellen, Jonathan, Jos, Remco, Santos, Suci en Tri, en natuurlijk iedereen die hen voorging.

Laatst heb ik gelezen dat je leven, naast het werken voor de stichting, nog leuker wordt als je meer geduld en minder kritisch bent en jezelf van tijd tot tijd een rondje lopen gunt. Ik ga dat dan ook maar snel doen.

 

Kent u deze nog?

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

(Een keer in de maand halen we met u oude verhalen op!)

Tijdens de bouw gaat het lesgeven gewoon door

GEPLAATST OP: 13 NOVEMBER 2009 · GEPLAATST IN: WEEKENDVERHALEN  

Schermafbeelding 2016-01-08 om 08.43.45Deze maand ontving het bestuur van Stichting Tileng een tussenrapportage van de (her)bouw van de lagere school SDN 3 Pamijen 2 in Baturraden.

Voordat met de sloop van de bestaande school en met de nieuwbouw kon worden begonnen, moest er naar vervangende leslokalen gezocht worden. Via Facebook liet drs. Iksan, directeur van de school, aan mij weten dat ze die gevonden hadden. Een aantal mensen uit de omgeving was bereid overdag hun huis af te staan als leslokaal. Dat is in dank aanvaard, ook al was het behelpen.

Nu is meer dan de helft van de nieuwbouw gerealiseerd. Met voortvarendheid is er gestart met de laatste fase. Op de foto’s kunt u zien dat zodra het maar mogelijk is, men het schoolmeubilair terugzet, opdat er weer les gegeven kan worden.

Na de lessen gaan de bouwvakkers verder met de afwerking van de lokalen, die nog niet voor 100% af zijn.

Met andere woorden: “Het gaat uitstekend in Baturraden”. Zodra deze school helemaal klaar is, kunnen ze aan de volgende lagere school, SDN 5 Karangsalam, beginnen. Natuurlijk houden we u op de hoogte.

 

Het blijvende effect van en donatie

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Onlangs kwam in het nieuws dat niet alle Amsterdamse leerlingen uit groep 8 naar de middelbare school van hun voorkeur mochten. Dit  had alles te maken met het feit dat er meer leerlingen dan plekken waren op de populaire Amsterdamse middelbare scholen. Hoewel het erg frustrerend moet zijn om niet op de school van je voorkeur te worden geplaatst, kun je er in Nederland van uit gaan dat je altijd wel ergens middelbaar onderwijs kunt volgen.

Hoe anders is dat in Indonesië. Veel kinderen volgen daar niet of nauwelijks onderwijs. Dit heeft niet zo zeer te maken met beschikbare plekken, maar met geld. Wanneer een familie weinig geld heeft, kan een kind vaak geen onderwijs volgen. Hierdoor zal dit kind laagopgeleid blijven en is de kans dat dit kind later genoeg verdient om zijn of haar kinderen naar school te laten gaan erg klein.

Daarom houdt Stichting Tileng zich bezig met scholarships. Deze scholarships geven kinderen wiens familie te weinig geld heeft om onderwijs te kunnen bekostigen de gelegenheid om toch onderwijs te volgen.  Niet alleen voor de scholieren is het fijn dat ze naar school kunnen, een scholarship stelt ze ook in de gelegenheid om zichzelf te ontwikkelen en kennis te vergaren. Hierdoor is de kans groter dat deze scholieren later een goede baan hebben, waarmee ze genoeg kunnen verdienen om hun eigen kinderen naar school te laten gaan, zodat die weer een goede baan krijgen en hun kinderen naar school kunnen laten gaan, et cetera.

Dit heet het vliegwieleffect en is altijd een doelstelling van Stichting Tileng geweest. Door één iemand te helpen, krijgen toekomstige generaties een betere levensstandaard.

Uw donatie kan helpen om  toekomstige generaties van een betere levenstandaard te voorzien. Voor meer informatie kunt u terecht opwww.tileng.nl of mail naar info@tileng.nl