Skip to main content

Tag: projecten

Doe wat andere mensen gelukkig maakt

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Ik denk altijd aan en doe iets om de kinderen van de desa’s te helpen zodat ze zoveel mogelijk kunnen leren en daardoor kunnen ze concurreren in het zoeken naar werk.

Door de komst van de Aziatische economische gemeenschap MEA, wordt de concurrentie op allerlei gebieden steeds heviger. Daarvoor hebben ze vaardigheden nodig hebben om met de andere Aziatische landen te wedijveren.

Goede faciliteiten voor het leren zijn daarom nodig op de Indonesische scholen. Ik ben erg dankbaar dat ik via Stichting Tileng een steentje kan bijdragen. Al een tijd helpt de stichting uit Nederland ons door de bouw van basisscholen, kleuterscholen, kinderopvang en speelparken.

Via de stichting Tileng krijgen een aantal scholen in de omgeving van mijn woonplaats steun, in de vorm van nieuwe gebouwen, renovaties van de bestaande schoolgebouwen waardoor ze er beter uitzien.

Dat is niet alles. De stichting biedt ook hulp voor het onderwijs vanaf de basisschool, middelbare school onderbouw, middelbare school bovenbouw tot aan de hogeschool en de universiteit. Sommigen hebben medische studies afgemaakt, zijn onderwijzer op de basisschool geworden. Anderen werken op cruiseschepen. Weer anderen werken als kassier, accountant in het bedrijfsleven.

Ik ben blij dat ik voor hen de spreekbuis ben geworden tegenover de Stichting Tileng. Ze zijn immers niet zo goed in het Nederlands of Engels.

Niet op alle Indonesische scholen moeten de leerlingen het schoolgeld betalen, want sommige scholen zijn door de staat gesubsidieerd. Maar om naar school te gaan naar de stad hebben de leerlingen uit het dorp geld nodig voor transport, ook voor andere schoolbenodigdheden.

Daarom vragen ze voor hun opleiding hulp aan bij de stichting.

Door de hulp worden ze enthousiast om te leren om de beste prestatie te halen waardoor ze kunnen concurreren in het vinden van het werk dat bij hen past en bij de kennis die ze beheersen.

De stichting betaalt ook extra honorarium aan de docenten die nog niet als ambtenaar zijn benoemd. Ondanks het geringe bedrag dat ze ontvangen, hebben deze leerkrachten sinds lange tijd veel en met toewijding gedaan voor het onderwijs.

Ze zijn blij met het extraatje dat ze van de stichting krijgen. Ze zijn ook trots op de stichting die zich om hen bekommert.

In het belang van de communicatie onderling hebben ze een soort vereniging opgericht bestaande uit mensen die extra honoraria van de stichting ontvangen. Elke maand organiseren ze een bijeenkomst, terwijl de uitbetaling van hun honorarium jaarlijks plaatsvindt. Ze organiseren zelfs een arisan, een soort routine loterij bijeenkomst waar iedereen om de beurt kan winnen. Daarbij kunnen ze in groepsverband geld sparen en plannen met vakantie te gaan naar Bali. “Als er geld genoeg voor is”, zeggen ze trots.

De Stichting Tileng geeft ook economische hulp in de vorm van een melkkoe die ze om de beurt kunnen lenen. Ik hoop dat het vee het welzijn aan de boeren schenkt en dat het beter gaat met hun economie en dat de koe bij iedere boer terecht komt.

Bij elke gelegenheid probeer ik informatie te delen aan elke Nederlandse toerist die ik als gids begeleid. En de meeste toeristen zijn tevreden als ze de projecten van Stichting Tileng hebben gezien. Dan worden ze enthousiast om donateur te worden.

Ik word nog blijer omdat de Stichting Tileng samenwerkt met de maatschappelijke organisatie uit België, Bouworde. Deze faciliteert de jongeren die zich om Indonesië en vooral Baturraden bekommeren. De samenwerking is twee jaar gaande en het resultaat ervan is geboekt zoals de nieuwe natuurschool te Baturraden.

Bovendien logeren ze bij mij in het dorp. Zo leren ze het leven van de dorpelingen kennen.

Het meest interessante is dat ze zich gemakkelijk aanpassen aan de jongelui van het dorp. Ze spelen, leren de taal, dansen en natuurlijk koken: het originele Javaanse gerecht. En ze vinden het leuk om in het dorp te wonen.

Elke maandag tot en met vrijdag moeten ze activiteiten hebben. Zo helpen ze met timmeren, lesgeven op school, middaglessen geven aan de kinderen en de dorpelingen die het Nederlands en het Engels willen leren.

Zaterdag en zondag hebben ze vrij en kunnen genieten van de schoonheid van de mooie en exotische toeristische bestemmingen van Indonesië.

Dat waren mijn ervaringen als toeristische gids waarbij ik een steentje kan bijdragen aan de mensen om me heen. Ik hoop datgene dat ik heb gedaan en doe, mijn kinderen en mensen om me heen motiveert.

Namens de kinderen en de leraren alsmede het bestuur van de Stichting Tileng, heel veel dank voor de hulp, samenwerking en het vertrouwen. Ik hoop dat het steeds beter gaat met de Stichting Tileng en dat zij steeds meer vertrouwen krijgen van mensen in Nederland.

De werkelijkheid van Stichting Tileng

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Je creëert je eigen werkelijkheid! Een kreet die door velen wordt gebruikt om aan te geven dat je alles kan bereiken wat je maar wilt. Dat is niet wat ik wil uitdragen.

Wat dan wel? Dat binnen alles wat zich in je leven zich voordoet, jij degene bent die dat kleurt, door je gedachten, je gevoelens, de ervaringen die zijn opgeslagen in al je cellen. En die bepalen jouw unieke interpretaties en antwoorden op hetgeen de stroom van het leven je biedt.

Vanuit dat perspectief is het goed jezelf te kennen, je gedachten en gevoelens te onderzoeken en de kern van wie je bent zo af en toe in stilte op te zoeken. Zodat je meer en meer in staat bent jouw echte unieke antwoorden op het leven te geven.

Daar kun je veel over lezen op de social media en diverse websites.

Naast het kleuren van je eigen leven hoort daarbij het kleuren van een andermans leven.

Daar is wat mij betreft Stichting Tileng goed in. Al vanaf het jaar 2000.

Zo hebben we nu meer dan EUR 500.000 richting Indonesië overgemaakt ter financiering van een van onze projecten. Een bijzondere mijlpaal wat mij betreft. Op naar de EUR 1.000.000.

Het zou toch fantastisch zijn als we dat ook zouden kunnen bereiken. Zeker voor de mensen in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden op Java in Indonesië.

Blijft u ons steunen?

Na de kinderdans …….

Geschreven door admin op . Gepost in Weekendverhalen.

De laatste tijd gaan er geruchten de ronde dat sommige liefdadigheidsprojecten bewust in slechte staat worden gehouden om bezoekers over te halen om te doneren. Of dat er kinderen bij elkaar worden geroepen om een dansje te doen of een leuk liedje te zingen voor toeristen, die komen kijken of er bijvoorbeeld een klaslokaal moet worden opgeknapt.

Dat doen wij toch anders. Wij zijn trots op onze projecten en tonen graag de gerealiseerde resultaten. We laten dus liever zien hoe goed het nu gaat, dan hoe slecht het voorheen was.

Onze projecten omvatten onder andere de bouw/renovatie van scholen, de bouw van woningen, de “Buffelbank” (lees koeienproject) en ons scholarship-programma.

Een greep uit onze projecten die we u graag laten zien als ze klaar zijn. Wanneer die resultaten onderstreept worden met dans en zang, dan is dat mooi meegenomen, maar het gaat om het succes van de projecten.

Immers, Stichting Tileng zijn we met z’n allen, niet waar? Dat geldt dus ook voor de resultaten.

Een mooie boodschap

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Ik lees de laatste meer en ik werk wat minder. Ik kan nu redelijk rustig in een stoel gaan zitten genieten. Ik maak mij minder druk over klussen rondom huis, gemeenteraadswerk en het werk voor Stichting Tileng. Ik breng nu meer tijd thuis doordat ik minder vergader c.q. op pad ben. Ik probeer meer te genieten, er op uit te trekken en mijn momenten te koesteren.

‘Ooit’ en ‘misschien op een dag’ verliezen hun grip op mijn woordenschat. Als het de moeite waard is om te zien, te horen, te voelen, te ervaren, dan doe ik het nu. Het zijn de kleine gave dingen, die ik niet langer uitstel. Ik kies voor de mooiste, belangrijkste en fijnste ervaringen.

Ik probeer heel hard om datgene wat glans geeft aan mijn dag zeker niet meer uit te stellen. Ik wil ieder moment dat er te lachen valt, ook lachen. Ik wil iedere ochtend als ik wakker word de dag zien als een hele bijzondere dag. Elke dag, elk uur, elke minuut, elke ademhaling en gezond zijn is een geschenk.

Het leven is misschien niet altijd het feestje waarop ik gehoopt had. Maar nu ik er toch ben kunnen we beter er iets van te maken. Pluk de dag zeg ik.

Ik pluk de dag ook voor de mensen in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden op Java Indonesië. Ondanks dat ik mij minder druk hoeft te maken voor Stichting Tileng, we hebben immers een goed en collegiaal bestuur, blijf ik natuurlijk voor mijn “kindje” aan de slag. Ik ben daar natuurlijk niet voor niets aan begonnen in 2000.

Stichting Tileng is een in Capelle aan den IJssel gevestigde charitatieve instelling. De stichting stelt zich ten doel de leef- en woonsituatie van een drietal desa’s op Midden-Java in de breedste zin van het woord te verbeteren. De stichting tracht haar doel met name te bereiken door het initiëren, begeleiden en financieren van projecten van de lokale bevolking. De ondersteuning is gericht op structurele hulp, bijvoorbeeld via onderwijs en via inkomen genererende projecten.

Sinds de oprichting van Stichting Tileng in 2000 kunnen steeds meer projecten vanuit Nederland worden gefinancierd. Zo werd in oktober 2002 in Tileng de eerste kleuterschool opgeleverd. Inmiddels heeft de stichting diverse projecten afgerond, zoals de bouw van een aantal kleuter- en lagere scholen in Baturraden en Imogiri. En heeft de stichting de afgelopen twee jaar ook projecten gerealiseerd in samenwerking met Bouworde Vlaanderen en door de Belgische overheid gesubsidieerde vrijwilligers organisatie in België.

De op dit moment lopende projecten hebben met name betrekking op het structureel verhogen van de levensstandaard via onder andere onderwijs (door middel van de bouw, renovatie, inrichting en ondersteuning van scholen en door het ter beschikking stellen van studiebeurzen) en inkomen (door middel van het ter beschikking stellen van sapi’s, het zogenoemde “buffelbank-project”). Tevens is de stichting actief bij de herbouw van Imogiri na de aardbeving van 27 mei 2006.

De stichting heeft een grote wisselende projectportefeuille, met vaak tientallen plannen, variërend van enkele honderden tot vele tienduizenden euro’s per project. Selectie hieruit vindt plaats op basis van de financiële en de technische haalbaarheid, alsmede van de te verwachten effecten op de samenleving ter plaatse.

Een voorbeeld. Na de dramatische aardbeving in mei 2006, waarbij veel huizen van de bewoners in Imogiri totaal onbewoonbaar zijn geworden, heeft Stichting Tileng in samenspraak met de getroffen bewoners in eerste instantie een 30-tal noodwoningen gefinancierd. Deze financiering was mogelijk na een royale bijdrage van de gemeente Capelle aan den IJssel. In 2009 is begonnen met een aanvullend project, namelijk met het bouwen van permanente woningen. Inmiddels zijn er 4 opgeleverd. Maar, we gaan door. In totaal moeten er nog zo’n 10 woningen worden gebouwd.

Ik blijf deze mooie boodschap over Stichting Tileng in alle rust rond vertellen. Doe met ons mee. Vertel ons verhaal aan familie, vrienden en wordt, als u dat nog niet bent, donateur. U bent van harte welkom.

 

Het is geen sprookje

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Een sprookje is in oorsprong een mondeling overgeleverd volksverhaal dat gebruik maakt van magie en fantasie. Het begint vaak met de woorden “Er was eens…” en speelt zich typisch af op een onbepaalde plaats in een onbepaald verleden.

Sprookjes behoren tot een oude orale traditie en bevatten vaak een diepere wijsheid. Er wordt onderscheid gemaakt tussen het mondeling overgeleverde sprookje en het literaire sprookje, het individuele creatieve werk van een schrijver zoals Hans Christian Andersen. Een duidelijke scheiding tussen beide is echter niet altijd te maken. In een of andere vorm komen sprookjes over de hele wereld voor met vergelijkbare elementen. Het woord sprookje is afgeleid van het middeleeuwse ‘sproke’, dat verhaal of vertelling betekent. Als ongeschreven vertelling richtte een sproke zich tot ongeletterde volwassenen. Via de vertellings traditie kregen zij de moraliserende verhalen mee. Tegenwoordig zijn “sprookjes” meer levenslessen.

Zo aan het einde van een jaar en een start van een nieuwe wil ik toch mijn levensles kwijt. Dat is echt geen sprookje.

In de afgelopen jaren heb ik geleerd dat je de wereld kan verbeteren als je begint bij de jeugd. Dat is een van de pijlers van Stichting Tileng. Het project scholarship.

Bij de stichting werken we er hard aan en worden sprookjes ook werkelijkheid. Dat heeft u onlangs tweemaal kunnen lezen.

Wanneer u denkt: ‘’Ik wil ook een sprookje uit laten komen en ga ook een leerling ondersteunen’’, neem dan contact met ons op (vdjagt@tileng.nl). U bent van harte welkom.

Volgende week besteed ik weer op een andere wijze aandacht aan ons scholarship programma.

 

Prettige feestdagen

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Terugblikken en vooruitkijken.

December is een maand van feesten en gezelligheid. Een maand waar velen naar uitkijken en volop van genieten.

Het is ook de maand waarin we een jaar afsluiten en denken aan de toekomst. De maand van goede voornemens.

Ook Stichting Tileng blikt uiteraard terug en kijkt ook vooruit. Hebben we genoeg gedaan en kunnen we niet meer doen? Ieder jaar is de conclusie eigenlijk hetzelfde: We zijn trots op wat is bereikt, maar we hadden nog zoveel meer mooie plannen.

Ieder jaar nemen we ons dan ook voor om het nieuwe jaar nog meer energie in fondsenwerving te steken, om zo nog meer projecten op te kunnen pakken. En uiteraard hopen we dan ook dat een ieder die Stichting Tileng een warm hart toedraagt ons daarbij steunt.

Maar laten we naast al die overpeinzingen en goede voornemens niet vergeten waar dit stukje mee begon. Laten we vooral ook genieten van de feestdagen.

 

Hallo allemaal

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Een droom die vorig jaar uitkwam omdat ik met mijn gezin naar Java en Bali ben gegaan.

Het is een reis geworden die veel indruk op mij heeft gemaakt en waar ik nog dagelijks aan terugdenk.

De reis was geheel georganiseerd voor ons gezin en we hadden ook een auto met privé chauffeur die ons overal heen bracht.

Na 1,5 week kwamen we in Baturraden aan waar we verbleven in Santos Homestay van Santos (Tekad Santosa) en zijn familie. We werden er hartelijk ontvangen en hadden er 2 kamers met eigen badkamer en we konden er ook mee eten als we dat wilde.

Nou over het eten kan ik alleen maar zeggen dat het water er van in je mond gaat lopen, werkelijk de vrouw van Santos, Succi, is de cateraar van het dorp en kan voortreffelijk koken!

Santos is een bezige man die hart heeft voor anderen. Hij doet erg veel als General Manager van Stichting Tileng. Hij houdt zich onder andere bezig met het bouwen van scholen en studiebeurzen in de desa’s van de stichting: Tileng, Imogiri en Baturraden. Daarnaast neemt hij ook zijn gasten mee op hele mooie wandeltochten. Laat je echt de meest mooie plekken van Baturraden zien.

Zo hebben wij met ons gezin een dag een tocht gemaakt van ongeveer 10 uur en daarin watervallen, warmwaterbronnen, schitterende natuur gezien. Dat was echt een belevenis en dat alles onder leiding van Santos.

Stichting Tileng financiert ook veel projecten in Baturraden. Helaas hebben wij geen bezoek kunnen brengen aan de scholen omdat het op dat moment vakantie was. Maar de vanuit Nederland meegenomen kleine spulletjes voor de scholen en de kinderen heeft Santos voor ons naar de scholen gebracht en er toen ook foto’s van gemaakt. Ze waren er blij mee en wij dus ook.

Ik ben helemaal verknocht aan Santos, hij heeft een speciaal plekje in mijn hart en ik ga er ook zeker nog eens terug. Ik hoop de volgende keer projecten van Stichting Tileng te kunnen bezoeken. De resultaten zijn het waard om gezien te worden.

‘Schuldgevoel’ ten opzichte van mijn dorpsgenoten

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

De dorpen op Midden-Java die Stichting Tileng helpt doen me denken aan de dorpen waar mijn ouders geboren zijn in Zuid-Sumatra. Dat zijn Bayau en Landur die eerst onder het regentschap Lahat vielen, maar nu onder Empat Lawang. De twee dorpen behoren na de herindeling van de regentschappen nog steeds tot de provincie Zuid-Sumatra.

Bayau is het dorp waar mijn moeder vandaan komt en Landur is het dorp van mijn vader. Hoewel ik nooit in Bayau heb gewoond toch blijf ik half-Bayauer. Bij ons geldt de traditie dat je een persoon blijft van waar je oorspronkelijk vandaan komt. Als antwoord op de vraag ‘’waar kom je vandaan’’ zeg ik in het Indonesisch: Saya orang Landur. Ik ben een persoon uit Landur, mijn vaders dorp waar ik als kind wel heb gewoond. Al met al ben ik “anak desa”, een dorpskind.

De bewoners van de twee dorpen beschouwen me nog steeds als “orang kampung kita”, een mens uit ons dorp. Het zit dieper dan wat je in het Nederlands zegt: “Hij heeft in ons dorp gewoond ” of  “hij is in ons dorp geboren”. De laatste zin is voor mij helemaal niet van toepassing. Want ik ben geboren in een ander dorp, waar mijn vader als godsdienstleraar heeft gewerkt. Dit dorp is Ngulak in de regentschap (kabupaten) Banyuasin, een klein stadje dichtbij Palembang, de hoofdstad van de provincie Sumatra Selatan (of Zuid-Sumatra). Toch behoor ik niet tot dit dorp.

De bewoners van de twee dorpen hebben geld verzameld toen ik naar het buitenland wilde vertrekken. Dit terwijl ze het niet zo breed hadden, wat nu nog het geval is. Ze zijn trots op me en sommige beschouwen me als voorbeeld van “een succesvol dorpsgenoot of streekgenoot”. Na bijna 40 jaar zeggen ze nog steeds: Dia orang kampung kita (Hij is iemand van ons dorp).

Omdat ik bij hen hoor en zij bij mij, voel ik me verplicht om hen te helpen. Mijn broers en zus, mijn neven en nichten hebben veel guldens en euro’s ontvangen. Nu stuur ik nog veel geld aan mijn nicht die hopelijk dit jaar afstudeert. Dan hoef ik hopelijk niemand meer van de familie financieel te steunen. Ik kan dan genieten van mijn geld.

Niets is minder waar. Ik houd mijn neef, de directeur van een madrassa (Islamitische school) in mijn dorp Landur, nog steeds aan het lijntje. Ik heb de voor hen grote hulp van ongeveer 3.000 euro’s nog niet kunnen sturen. Soms denk ik dat ik het niet aan kan. Dan voel me schuldig. Ik wou dat ik zo’n stichting zoals Tileng had, droom ik vaak. Anders dan bij zovele andere stichtingen, komt de hulp van Stichting Tileng bijna honderd procent terecht bij de hulpbehoevenden. Met de onvermoeibare Ton Lange breidt de stichting haar activiteiten uit en stroomt er regelmatig geld naar de dorpen op Java.

Daarmee worden er schoollokalen bijgebouwd en de docenten worden betaald. Ook worden er studiebeurzen gegeven.

In Indonesië heeft de stichting een enthousiaste manager in de persoon van Santos. Aan de hand van de te vertalen email teksten zonder puntjes, hoofdletters en alinea’s heb ik de indruk – het is niet beledigend bedoeld – dat hij niet veel onderwijs heeft genoten. Maar hij is wel iemand met lef, creativiteit en mentaliteit van hard werken. Dat weet ik aan de hand van de verhalen die ik over hem heb gehoord. Was er maar iemand uit mijn dorpen zoals hij, denk ik wel eens.

Daarom ben ik blij dat ik een kleine bijdrage kan leveren als vrijwillige vertaler bij Stichting Tileng. Hopelijk vermindert dit mijn ‘schuldgevoel’ ten opzichte van mijn dorpsgenoten.

Nalatenschap

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

De tijd gaat hard. We gaan weer richting het einde van het jaar. Rond die tijd zijn er van die overdenkingsmomenten. Zo ook dat we ons realiseren dat we allemaal ouder worden. En weten dat er een tijd komt dat we er niet meer zullen zijn. Het is goed daar eens rustig over na te denken. Wat gebeurt er met onze spullen en ons geld?

Natuurlijk hebben we erfgenamen, die hun deel krijgen. Dat is goed geregeld in Nederland. Dat geeft een goed en rustig gevoel.

Misschien overweegt u om ook iets na te laten aan een goed doel, zoals Stichting Tileng. Een charitatieve instelling met een 99% bestedingsgarantie, die zeer actief is in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden op Java in Indonesië, met als doelstelling het verbeteren van de leef- en woonsituatie in deze desa’s.

Wanneer u Stichting Tileng opneemt in uw testament, maakt u het mogelijk dat de stichting ook in de toekomst het belangrijke werk kan voortzetten. Uw nalatenschap aan Stichting Tileng is geheel vrij van erfbelasting. Alles wat u nalaat komt volledig ten goede van de projecten in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden.

Heeft u vragen, neem dan contact op met onze penningmeester Cees van der Jagt. Per mail via vdjagt@tileng.nl of tijdens kantooruren op +31 (0)180 -744 285.

Voor andere gedetailleerde informatie over de stichting en haar projecten in Indonesië, ga naar www.tileng.nl .

 

Het mes snijdt aan meerdere kanten …….

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Onze penningmeester Cees van der Jagt, als portefeuillehouder scholarships, schrijft regelmatig over hoe Stichting Tileng, met behulp van een aantal fantastische sponsors, al vele jaren studiebeurzen verstrekt aan schoolkinderen in onder anderen Baturraden.

Deze studiebeurzen zijn met name bedoeld voor kinderen die goed kunnen leren, maar door familieomstandigheden en gebrek aan geld het risico lopen van school gehaald te worden.

verhaal-11-11-2016-aOnlangs kregen we het bericht dat een van deze scholieren aan de universiteit geslaagd is voor leerkracht voor het lager onderwijs. Dat is dan al de tweede die met een studiebeurs van Stichting Tileng een universitaire studie met succes heeft afgerond.

Ze is inmiddels ook getrouwd met eveneens een leerkracht en heeft inmiddels ook een zoontje, Lanang Zayan Ahnaf Lange Widadi (mijn achternaam is verwerkt in zijn naam. Bijzonder!). Deze nu beide afgestudeerde leerkrachten hebben nog een vrij laag salaris. Ze wachten beide op een aanstelling van overheidswege. Zodra die aanstelling binnen is kunnen beide met het verdiende geld ook beide families financieel bijstaan, zonder nevenwerkzaamheden te hoeven uitvoeren.

Zo ziet u dat het geven van een studiebeurs de kinderen een goede toekomst garandeert, maar dat ook de familie ervan profiteert. Hiermee wordt aangetoond dat het mes aan twee kanten snijdt door de hulp van de stichting.

Wij hopen dat de fantastische donateurs ons trouw zullen blijven en dat zij als ambassadeurs van de stichting hun familie, vrienden en kennissen zover kunnen krijgen ook een leerling te gaan steunen, zodat wij nog een aantal leerlingen kunnen toevoegen aan ons scholarship-programma.

U kunt u altijd aanmelden voor sponsoring via vdjagt@tileng.nl. De kosten van een studiebeurs zijn, afhankelijk van het soort onderwijs, tussen de EUR 175 en EUR 400 per leerling per jaar. Voor de universiteit is dat circa EUR 700. Onze management in Baturraden zorgt ervoor en bewaken dat het geld ook daadwerkelijk aan de studie wordt uitgegeven.

Verbeter de wereld, begin bij de kinderen. Draag bij aan goed onderwijs, steun Stichting Tileng.