Skip to main content

Tag: projecten

Bezoek aan Indonesië (deel 1)

Ruim acht jaar geleden was ik een van de oprichters van de Stichting Tileng en al ruim acht jaar neem ik mij voor (hernieuwd) met Indonesië kennis te gaan maken. Mijn laatste reis naar de Gordel van Smaragd dateerde dan ook al weer van 20 jaar geleden.

Dit jaar is het er dan eindelijk van gekomen. Samen met onze voorzitter Ton Lange ben ik midden oktober naar Indonesië afgereisd, met het vaste voornemen om alles in 1 keer goed te maken. Dat wil zeggen: kennismaken met onze vertegenwoordigers en de diverse dorps- en schoolcomités en het bezoeken van alle afgewerkte, lopende en in aanvraag zijnde projecten. Waarlijk een ambitieus plan. Dat neemt niet weg dat het volledig gelukt is. In een wervelwind van 9 dagen is het hele programma afgewerkt.

Uiteraard wil ik hierover een zo volledig mogelijk verslag doen. Dat gaat niet in 1 keer lukken. Ik zal dan ook hieronder aandacht besteden aan mijn algemene indrukken en de kennismaking met alle betrokkenen en later terugkomen op de projecten in drie overzichtelijke afleveringen: Tileng, Imogiri en Baturraden.

Deze eerste aflevering is verreweg het moeilijkst. Hoe geef je indrukken weer van een zo mooi, zo veelzijdig en zo vriendelijk land. Wellicht het beste via een paar foto’s van het landschap en een foto van een van de bewoners.

Verder was het buitengewoon prettig kennis te maken met onze vertegenwoordigers Puri, Renata, Jatmiko, Santos en Iko. Het was hartverwarmend om hun inzet te zien, niet alleen voor onze projecten, maar ook altijd op zoek om te kijken wat ze verder nog voor de gemeenschap kunnen doen. Met alle vijf hebben we hernieuwde contracten gesloten tot en met het jaar 2009. Met hun hulp heb ik alle vertrouwen in het succes van de stichting.

Op mij persoonlijk maakte ook de goede zorgen grote indruk. Wij mochten verblijven bij Puri en Santos thuis en waren daar gelijk deel van de familie. Werkelijk niets was te veel. Ook op bezoek bij Renata is het duidelijk dat de uitspraak van haar broer, “Tileng is familie, dus ons huis is jullie huis.”, oprecht gemeend is.

Ook bij de kennismaking met de dorps- en schoolcomités blijkt de warmte, de behulpzaamheid en de bereidheid tot samenwerken van de Indonesiër. Uiteraard zal daar ook een stukje eigenbelang bij gespeeld hebben, maar al snel werd ons duidelijk dat de vriendschap oprecht is. Toen kort na aankomst Ton wegens trieste familieomstandigheden naar huis werd geroepen, stapte circa 20 mensen in Baturraden in de auto voor een rit van 5 uur heen en 5 uur terug, om hun medeleven te komen betuigen. Vanaf dat moment wist ik het zeker; samen met deze mensen komen we er wel.

Tot slot waar we het allemaal voor doen. Wanneer ik dit zie, smelt ik.

 

 

 

 

 

 

 

 

Wordt vervolgd.

Gericht op de toekomst

Stichting Tileng streeft er naar zo groot mogelijk te worden. Hoe groter we zijn, hoe meer we kunnen bereiken. Toch hebben we daar een aantal kanttekeningen bij. Zo mag de groei nooit sneller gaan dan de organisatie aan kan. Ook mag de stichting nooit zo groot worden dat de snelheid van de communicatie en handelen verloren gaat. De projecten zelf moeten sowieso kleinschalig blijven, zodat elk project kan worden gedragen door de lokale bevolking. Zolang we aan deze voorwaarden blijven voldoen is het devies: “hoe groter, hoe beter”.

Helpt u ons groter worden, zodat wij de lokale bevolking nog meer kunnen steunen? Doneren kan zie www.tileng.nl

Verslag van onze reis naar Indonesië

We vertrokken op zondag 27 juli 2008 met de voorzitter van Stichting Tileng en zijn vrouw van Amsterdam via Singapore naar Jakarta, het was daar wel even wennen aan de andere cultuur en het klimaat.

Via Bogor en Bandung kwamen we na een treinreis van 5 uur aan in de regio Banyumas en de desa Baturraden.

De ontvangst was zeer gastvrij. De familie Santosa kwam ons van de trein halen.

We hebben 7 schitterende dagen bij hun doorgebracht en de omgeving van Baturraden bekeken.

De heer T. Santosa, die een van de vertegenwoordiger is van Stichting Tileng in Baturraden, heeft ons alle projecten en mogelijke projecten voor de toekomst laten zien. Bij alle projecten werden we zeer gastvrij ontvangen. Aan alle mensen kon je merken dat ze erg blij zijn dat Stichting Tileng zoveel voor hen doet.

Ook hebben we de ingebruikname meegemaakt van een lagere school voor 115 leerlingen, waarbij wij ook gekleed moesten gaan in Javaanse klederdracht.

We werden bij deze plechtigheid persoonlijk begroet door de Bupati (een soort commissaris van de provincie) en hebben s’middags op zijn verzoek een bezoek gebracht aan zijn kantoor in Banyumas.

Na Baturraden zijn we vertrokken naar Imogiri waar we verbleven bij de heer P. Purwanto, die ook voor de Stichting Tileng werkt, en zijn familie, ook daar zijn wij zeer gastvrij ontvangen en hebben daar in totaal 9 dagen doorgebracht.

Ook daar hebben we verschillende projecten bezocht en ook de noodwoningen die daar gebouwd zijn na de aardbeving van 2006.

In de omgeving van Imogiri hebben we ook de bekende toeristische attracties bezocht.

In Manggung bezochten we de “Buffelbank” of wel de sapi’s die er allemaal goed verzorgd uitzien. Al met al hebben wij een schitterende vakantie gehad en hebben nu als donateurs van de stichting met eigen ogen gezien dat er al veel gedaan is en nog veel meer gedaan moet worden.

De mensen zijn er enorm dankbaar en komen ook zelf met goede ideeën van wat er verbeterd kan worden. Dus onzer alle financiële steun aan Stichting Tileng blijft nodig. Het wordt goed besteed dat geven wij u op een briefje.

Wij gaan zeker nog eens terug.

Het was weer bijzonder daar in Indonesië

Het was weer bijzonder in Indonesië. Zeker ook omdat er twee donateurs van de stichting meereisden naar de projecten.

De mensen, in elke desa, hebben hard gewerkt aan de projecten en er zijn weer bijzonderheden te melden.

Met deze bijdrage wil ik in het kort aangeven hoe de bezoeken aan de desa’s Baturraden, Imogiri en Tileng/Manggung zijn verlopen. De komende tijd kom ik daar met verhaaltjes en beelden, nog verder op terug.

Baturraden

In deze desa heb ik de lagere school in gebruik gegeven door middel van het doorknippen van een lint, het kapot gooien van een kruik met rijst en het zetten van een voetafdruk. Tevens heb ik samen met de Bupati Banyumas (te vergelijken met een commissaris van de provincie) symbolisch de koepel van de school Musola overhandigd aan de directeur. Deze koepel vormt met wat andere werkzaamheden het laatste gedeelte van de bouw. In oktober 2008 is de school dan in zijn geheel gereed. Een prachtig resultaat om trost op te zijn. Zeker als je te horen krijgt dat ze minder kosten hebben gemaakt dan begroot door efficiënter te werken en door financiële/arbeid participatie van de ouders van leerlingen.

Tijdens mijn verblijf in Indonesië heeft de stichting goedkeuring gegeven voor de bouw van een kleuterschool voor 90 leerlingen. Op korte termijn wordt met de bouw gestart, zodat daar a.s. oktober het eerste resultaat te zien is.

Imogiri

In Imogiri zijn na twee jaar nog steeds de gevolgen te zien van de aardbeving van mei 2006. Ook tijdens mijn verblijf was er weer een schok van 5,2 op de schaal van Richter. Je went er niet aan. Ook de mensen daar niet. Bij het minste trillinkje staan ze buiten. Het zal voorlopig wel zo blijven, denk ik.

Het is goed te zien dat de gebouwde noodwoningen aan een behoefte voldoen. Het blijft natuurlijk een noodoplossing. Afgesproken is dat deze maand nog wordt gestart met de bouw van een (model) permanente woning. Zo kan er een goede nacalculatie plaatsvinden en kan er ervaring worden opgedaan. Het is de bedoeling dat er op korte termijn meerdere woningen gebouwd gaan worden.

Van de goedgekeurde plannen van de 5 kleuterscholen kan gemeld worden dat er drie gereed zijn, één in aanbouw en één binnen een maand gereed is en dat daarna aan de vijfde kleuterschool wordt begonnen. Ook hier is goed werk verricht en is er geparticipeerd door de ouders.

Men heeft gevraagd ook hier het scholarship te mogen gaan invoeren naar het voorbeeld in Baturraden. Ze komen daarvoor binnenkort met een aanvraag voor de eerste leerlingen.

Tileng/Manggung

Het loopt geweldig met het “Buffelproject”. Zo goed zelfs dat de mensen in Manggung een 1ste, 2e en 6e prijs hebben gewonnen op een regionale sapi-keuring. Ik kom daar nog een keer op terug als ik de foto’s daarvan heb ontvangen.

Men heeft gevraagd, alvorens te beginnen met de andere 14 woongemeenschappen (dusun), eerst van Manggung een “model-dusun” te mogen maken, die als voorbeeld moet gaan dienen voor de andere. Naast de wijze van organiseren – en het gebruiken van de buffelbank voor sociale doeleinden – wil men een coöperatie opzetten. Dit voor de in- en verkoop van allerlei landbouwproducten. Zo kan het een en ander voor veel lagere kosten gerealiseerd worden. Ze zullen dan ook een aanvraag indienen voor een gebouwtje dat als onderdak moet gaan dienen voor de coöperatie.

Tevens hebben de mensen in Tileng/Manggung tijdens mijn verblijf het geld ontvangen voor de laatste 25 sapi’s voor deze twee dusuns.

In de komende tijd zal ik verslag doen van mijn verblijf in dat prachtige land en bij die fijne mensen. Ook zullen de meegereisde donateurs binnenkort met een weekendverhaal komen, waarin zij ingaan op hun belevenissen.

 

Bezoek aan Indonesië

Eind juli vertrek ik weer voor een privé-bezoek aan Indonesië. Naast vakantie vieren en het bezoeken van onze pleeggezinnen zal ik ook als Voorzitter van de Stichting Tileng een bezoek brengen aan de lopende projecten in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden.

In Tileng zal ik met ons plaatselijk management een bezoek brengen aan de zgn. “Buffelbank” en met de mensen praten hoe het met de organisatie van de bank gaat na het overlijden van de heer (Bapak) Purnomo waarover ik schreef op 29 februari jl..

In Baturraden hoop ik de lagere school te openen. De 3e en volgende fases zijn dan gereed. In de eerste en tweede fase waren 7 lokalen en een lerarenkamer gerealiseerd. Dit project is met instemming van de mensen in Baturraden tijdelijk stopgezet na de aardbeving van mei 2006. Hierdoor kon prioriteit worden gegeven aan de herbouw van de desa Imogiri.

De school is nu volledig afgemaakt. Dit houdt onder meer in de realisatie van nog vier lokalen, de toiletten, het hekwerk voor het schoolplein, de keuken, het laboratorium, een educatieve schooltuin en -plein, schooluitrusting, meubilair, e.d.

De school (voor ruim 115 leerlingen) wordt als een landelijk voorbeeld gezien van hoe, in goede samenwerking tussen de plaatselijke bevolking, de regionale overheid en de Stichting Tileng, tot een goed resultaat gekomen kan worden. Niet alleen de samenwerking wordt als uniek gezien, maar ook de kwaliteit van de nieuwbouw.

Als de stichting voldoende geld ter beschikking heeft, wil ik dan ook het startsein geven voor de renovatie en uitbreiding van de 1-lokalige kleuterschool voor zo’n kleine 30 leerlingen.

In Imogiri ga ik kijken naar de gerealiseerde noodwoningen en kleuterscholen (3 stuks) en naar de in aanbouw zijnde kleuterscholen (2 stuks). Tevens zal ik met het plaatselijke management in overleg gaan voor het realiseren van de eerste (model) permanente woning in Imogiri, die op termijn de na de aardbeving geplaatste noodwoningen moet gaan vervangen.

Bij dit alles zal ook bezien moeten worden hoe er een goed woningverdeelsysteem opgezet kan worden. Het vervangen van de noodwoningen moet natuurlijk niet een soort loterij worden, want dat brengt binnen zo’n gemeenschap alleen maar onrust met zich mee.

Wij houden u zo als gebruikelijk op de hoogte.

Royale bijdrage van Stichting Alle Beetjes

Begin 2008 heeft Stichting Tileng een verzoek om financiële steun ingediend bij de Stichting Alle Beetjes in Amsterdam. Dit heeft onlangs geresulteerd in een forse bijdrage die onze stichting goed kan gebruiken voor het realiseren van projecten die we nog in portefeuille hebben. We zijn dan ook heel blij dat ons verzoek om steun is gehonoreerd.

Langs de projecten van Stichting Tileng

Naar aanleiding van vragen van reizigers van Stichting Bersama heeft Stichting Tileng door haar grafische vormgever Carnero Mediadesign (uiteraard zonder kosten doorberekening) een reisbrochure laten ontwerpen. Deze brochure kan Bersama aan haar reizigers overhandigen bij de (offerte) reisbescheiden.

Op deze wijze kunnen de reizigers aan Bersama aangeven welke projecten van de stichting tijdens hun (rond)reis in Indonesië zouden willen bezoeken.

Op deze wijze kunnen beide stichtingen samen de reizigers interesseren voor het werk van Stichting Tileng in Indonesië, onder het motto “Ga op uw Bersamareis ook eens langs de projecten van Stichting Tileng”. Tijdens hun reis kunnen zij kennismaken met het leven in de desa’s en kijken hoe de kinderen daar naar school gaan. Daarbij kunnen projecten getoond worden zoals de (kleuter)scholen, de (nood)woningen en de koeien van het buffelproject.

Duidelijk is dat het mes aan twee kanten snijdt. De reiziger is er van verzekerd een mooie reis met de Stichting Bersama te maken en men krijgt, indien men dat op prijs stelt, oog en aandacht voor het werk van de Stichting Tileng.

De desa Imogiri

Tijdens de laatste bestuursvergadering zijn de volgende opleveringsrapporten besproken: Huis no.1 Projectrapport TK PKK Nogosari II Nawungan en TK PKK Pucung Kalidadap. Deze projecten, een woning en twee kleuterscholen, zijn gerealiseerd in het kader van de wederopbouw van de desa Imogiri ten gevolge van de aardbeving in 2006. Beiden zijn volgens de standaard procedure gereedgemeld en door het bestuur akkoord bevonden.

Tevens  zijn  besproken een tweetal aanvragen voor de herbouw van de kleuterscholen TK Gejayan en TK Karangtengah. Deze aanvragen zijn in principe akkoord bevonden. Alvorens het groene licht te geven dienen onze vertegenwoordigers in Imogiri eerst duidelijkheid te verschaffen hoe de eigendomsverhouding ligt van de grond waarop de schooltjes worden gebouwd.

Over de aanvraag van een Permanent huis, die gaandeweg de noodwoningen moeten gaan vervangen, zijn wat vraagtekens geplaatst bij de indeling van de plattegrond in relatie tot de manier van wonen in Indonesië. Hierover zijn ook vragen gesteld aan de vertegenwoordigers. Benadrukt wordt dat niet het bestuur, maar de lokale bevolking het laatste woord heeft in de indeling van de plattegrond.

Het zal u duidelijk zijn dat we nog lang niet klaar zijn met de wederopbouw c.q. op orde brengen van Imogiri dat zwaar getroffen is tijdens de aardbeving in 2006. De stichting gaat in ieder geval door met hulpverlening.

 

Lieve luitjes

In mei 2007 heb ik voor het eerst kennis gemaakt met de mensen van Stichting Tileng en hun werk. Dat was tijdens de Kumpulan Benefiet in Kallenkote in Overijssel.

Zeer betrokken mensen die weten wat er onder de bevolking van de desa’s Tileng, Baturraden en Imogiri op Java leeft.

Stichting Tileng heeft nagenoeg geen overheadkosten. Dat houdt in dat van alle donaties en schenkingen aan de stichting dientengevolge voor circa 99% naar de projecten in Indonesië gaan!

Ik vind het een openbaring om elke keer te lezen wat er allemaal aan projecten wordt gerealiseerd daar in de desa’s in Indonesië.

Lieve luitjes, doe net als ik en steun Stichting Tileng.

 

Lezing

Zoals u wellicht weet, steunt Stichting Tileng een aantal desa’s (dorpen) op het eiland Java in Indonesië met de desa Tileng als speerpunt. De stichting heeft ten doel de leef- en woonsituatie, in de breedste zin van het woord, van deze desa’s te verbeteren. De stichting tracht haar doel met name te bereiken door het initiëren, begeleiden en financieren van projecten van de lokale bevolking. De ondersteuning is gericht op structurele hulp, bijvoorbeeld via onderwijs en via inkomen genererende projecten. Op dit moment richt de stichting zich op een drietal desa’s, te weten Imogiri, Baturraden en uiteraard Tileng.

Bij het realiseren van haar doelstellingen heeft de stichting veel hulp nodig. Hulp van de overheid, scholen, van particulieren en/of van het bedrijfsleven.

Om hier in Nederland nog meer bekendheid te krijgen (en uiteraard ook om fondsen te werven), biedt de stichting aan lezingen te verzorgen over haar werk en de resultaten daarvan. Bijvoorbeeld bij plaatselijke verenigingen, scholieren, clubs etc. Een speciale vorm van lezing is de “Kumpulan Kecil”, waarbij we bij iemand thuis een avond verzorgen voor een kleine groep belangstellenden.

Met andere woorden aan hen die de doelstellingen van de stichting onderschrijven en die daaraan wellicht willen bijdragen, kan een lezing worden aangeboden. Zo proberen wij op een actieve en positieve manier de boodschap van de stichting uit te dragen en natuurlijk een netwerk voor goodwill, publiciteit, interesse, sympathie en – heel belangrijk – donateurs op te bouwen.