Skip to main content

Tag: Stichting Tileng

Tileng rocks! Kumpulan 27 september 2008 (4)

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Nunusaku en Willy Manusama

Zowel Nunusaku en Willy Manusama zorgen voor een vrouwelijk muzikaal tegenwicht. Nunusaku (3 zangeressen en 1 zanger) met traditionele liederen; Willy met een dijk van een stem zingt moderne ballads.

Met Ernst Jansz zingt ze ‘Endless love’ en de zaal mag meesmelten.

Haar stem en volume doen me aan Mahalia Jackson denken. Bij navraag blijkt dat Mahalia inderdaad één van haar favoriete zangeressen is.

Volgende kumpulan

Nu is deze kumpulan al bijna een dag verstreken. Als vrijwilliger kan ik me voorstellen dat je na afloop even de benen wilt strekken op een van de fraaie Raffle’s tuinbanken. Of nog een laatste koekje smullen bij catering Mandy.  Ik als bezoeker heb volop genoten.

Beste sponsor waar was U? Ik heb u gemist! Stichting Tileng kent ca. 150 donateurs en sponsors. Was u uw auto aan het wassen of zat u thuis voor de buis? Volgende keer niet meer doen. De artiesten die optreden doen dit of gratis. U waagt het om niet te komen mee genieten van al dat talent dat wij Indischen én sympathisanten rijk zijn.

Ik leun nog even over mijn keukenbalkon en kijk naar miss Senegal. Een prachtig houten beeld dat mijn buurvrouw meegenomen heeft van haar vakantie. Mijn miss Wayang Kertas ga ik volgend keer tegen opbod verkopen en schenk dan de opbrengt aan Tileng. Komt u dan wel bieden?

Sites die ik u niet wil onthouden:

–     www.woutermuller.com

–     www.rafflesfurniture.nl

–     www.ernstjansz.com

Wie in contact wil komen met Shelly Dupré over haar verteltheater en workshops kan mailen naar: shelly.lapre@hetnet.nl

Tileng rocks! Kumpulan 27 september 2008 (2)

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

De making of miss Wayang Kertas

Ellen Mierop, bestuurslid van de Stichting Tileng, weet dat ik nogal ”Crea de Pea” ben dus als zij zegt ‘doe je mee met de workshop wayangpop maken’ onder leiding van Shelly Lapré zeg ik geen nee! Shelly legt de deelnemers uit hoe je op vrij eenvoudige wijze met stevig kartonpapier, een goede schaar, splitpennen, priklap en prikpen een wayangpop voor het schimmenspel kunt maken.

Shelly heeft een aantal voorbeelden meegenomen die zij tegen het zonlicht houdt. Door de minuscule gaatjes waaiert het zonlicht uiteen op onze werktafel. Binnen een mum van tijd is het een bijenkorf van knippende en plakkende dames.

Schimmenspel – Sprookje Luna Luna

‘Shelly Lapré maakt zelf decors, maskers en kostuums voor haar voorstellingen. De laatste jaren werkt zij samen met Ernst Jansz, die speciaal voor haar zijn Indische Sprookjes schreef. De voorstelling Luna Luna is van een betoverende schoonheid’ staat er op Shelly’s visitekaart geschreven. Na afloop van de voorstelling Luna Luna kan ik er weinig anders aan toevoegen dan ‘ontroerend’. Het is lange tijd geleden dat ik me zo ontroerd voelde door een sprookje. Zijn het de verstilde bewegingen of zit het in de stem van Ernst Jansz? In de tragiek van het sprookje? Als ik terugloop naar de workshoptafel ligt miss Wayang Kertas nog onaangekleed op mij te wachten. Tussen al die boeiende programma onderdelen probeer ik snel een vrolijk batikbaadje te maken. Ajoh nee, opschieten want…

Wordt vervolgd. Hou de site volgende week in de gaten!

Tileng rocks! Kumpulan 27 september 2008 (1)

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Miss Senegal en Miss wayang Kertas

Zondagmiddag 28 september 15:17 uur. Mijn miss Wayang Kertas heeft een mooie plek achter het keukenraam gekregen zodat zij uit kan kijken naar Miss Senegal en genieten van de warme stralen van een weldadige herfstzon. Miss Wayang Kertas heeft gisteren het licht gezien op de 2e kumpulan van Stichting Tileng. Op een prachtlocatie met schitterend weer, nog schitterender optredens, catering, muziek… maar jammer genoeg niet zo veel bezoekers.

Deels daarom schrijf ik deze impressie. Om de donateurs een hart onder de riem te steken (over wat u allemaal hebt gemist) en deels om allen die aan deze dag hebben meegewerkt te bedanken.

Raffle’s en de Gordel van Smaragd

De 1e kumpulan in Kallenkote is goed gelopen. Zowel qua opkomst als opbrengst. Steeds meer mensen geloven in kleinschalige goede-doel-projecten met korte lijnen. Zo komt het geld snel op de plek waar het hoort en wordt het direct omgezet in materialen en/of goederen.

Stichting Tileng is deze dag te gast op het terrein van Raffle’s Furniture aan de Kanaalweg 2a in Capelle aan den IJssel. Als we er rond de klok van 11.00 arriveren worden we keurig door een van de vrijwilligers naar een parkeerplek geloodst.

De vrijwilligers zijn vroeg opgestaan om alles voor de bezoekers in orde te maken. Ze dragen vrolijke oranje shirts met daarop de namen van sponsors. Normaliter ben ik niet zo “into orange” maar bij een volgend kampioenschap wil ik me wél in zo’n Tileng Tee hullen.

De optredens zullen plaatsvinden in de loods ter rechterzijde op het terrein; bij de winkel met meubelen aan de linkerkant is een heuse warung Mandy ingericht. De mensen van Mandy Catering uit Capelle hebben hun heerlijke makanans meegenomen samen met hun wadjans, geheimzinnige potjes met kruiden en sambalans. Zodra de eerste pisang in de hete olie verdwijnt beginnen mijn neusvleugels krachtig te krullen.

Maar silence die buik… eerst de omgeving verkennen. Ik loop de meubelenloods binnen en waan me al snel in de Gordel van Smaragd. De geur van het hout vermengd met die geur van bloemen (-wierook) en kleurige rieten manden die je vaak op Bali ziet.

Er is een massage salontafel tussen de bewerkte houten deuren geplaatst. Hier gaat straks Relax massage praktijk van Natascha Breiding de vermoeide kumpulanganger into wellness brengen. Daarnaast ontwaar ik de stand met zelfgemaakte sieraden van Natasja den Dikkenboer. Een schat aan fonkelende kralen en Boeddha-bedels; warme Pashima’s en vrolijke oorbellen. De beide Natasja’s geven een deel van de opbrengst van vandaag aan Stichting Tileng. De slogan van de laatst genoemde ‘Zoveel moois voor jezelf’ deelt zij dus met de ander.

In de aanpalende tuin geeft een grote walnotenboom zijn vruchten prijs en tooit zijn bladerdak in stemmige herfsttinten. De zon trilt door; wil ons nog éven heerlijk verwarmen. Ik word teruggetrokken door de pisang gorenggeuren. De vrijwilligers die al zo vroeg op zijn, zijn de eersten die aan de borden bami en nasi goreng gaan. En wat voor borden! Op prachtige houten borden wordt het voedsel met een bladvormig sierservet gedrapeerd. Elke uitgeserveerde maaltijd is een plaatje.

 

Wordt vervolgd. Hou de site volgende week in de gaten!

 

Imogiri

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

In Imogiri zijn na twee jaar nog steeds de gevolgen zichtbaar van de aardbeving in mei 2006. Ook tijdens mijn verblijf afgelopen augustus 2008 was er weer een schok van 5,2 op de schaal van Richter. Je went er niet aan; ook de mensen daar niet. Bij het minste of geringste schokje staan ze buiten. Het zal voorlopig wel zo blijven, denk ik.

Het is goed te zien dat de door de stichting gefinancierde noodwoningen in een behoefte voorzien. Het blijft natuurlijk wel een noodoplossing. Afgesproken is dat in september 2008 al kan worden gestart met de bouw van een (model) permanente woning. Op deze wijze kan er een goede nacalculatie plaatsvinden en kan er ervaring worden opgedaan voor de bouw van meerdere permanente woningen, waarvoor naar verwachting over niet al te lange tijd aan aanvraag bij de stichting zal worden ingediend.

Van de goedgekeurde plannen van de 5 kleuterscholen kan gemeld worden dat er drie gereed zijn, er één in aanbouw is en dat er in oktober 2008 één zal worden opgeleverd. Daarna zal er worden begonnen met de vijfde kleuterschool. Ook hier is goed werk verricht, niet in de laatste plaats vanwege de participatie van de ouders van de leerlingen.

Tijdens mijn verblijf in Imogiri ben ik gevraagd of ook zij, net als in Baturraden, een aanvraag kunnen indienen voor de financiering van een aantal scholarships. Uiteraard heb ik dat aangemoedigd. Ik verwacht dan ook op korte termijn een aanvraag voor de eerste leerlingen.

Verslag van onze reis naar Indonesië

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

We vertrokken op zondag 27 juli 2008 met de voorzitter van Stichting Tileng en zijn vrouw van Amsterdam via Singapore naar Jakarta, het was daar wel even wennen aan de andere cultuur en het klimaat.

Via Bogor en Bandung kwamen we na een treinreis van 5 uur aan in de regio Banyumas en de desa Baturraden.

De ontvangst was zeer gastvrij. De familie Santosa kwam ons van de trein halen.

We hebben 7 schitterende dagen bij hun doorgebracht en de omgeving van Baturraden bekeken.

De heer T. Santosa, die een van de vertegenwoordiger is van Stichting Tileng in Baturraden, heeft ons alle projecten en mogelijke projecten voor de toekomst laten zien. Bij alle projecten werden we zeer gastvrij ontvangen. Aan alle mensen kon je merken dat ze erg blij zijn dat Stichting Tileng zoveel voor hen doet.

Ook hebben we de ingebruikname meegemaakt van een lagere school voor 115 leerlingen, waarbij wij ook gekleed moesten gaan in Javaanse klederdracht.

We werden bij deze plechtigheid persoonlijk begroet door de Bupati (een soort commissaris van de provincie) en hebben s’middags op zijn verzoek een bezoek gebracht aan zijn kantoor in Banyumas.

Na Baturraden zijn we vertrokken naar Imogiri waar we verbleven bij de heer P. Purwanto, die ook voor de Stichting Tileng werkt, en zijn familie, ook daar zijn wij zeer gastvrij ontvangen en hebben daar in totaal 9 dagen doorgebracht.

Ook daar hebben we verschillende projecten bezocht en ook de noodwoningen die daar gebouwd zijn na de aardbeving van 2006.

In de omgeving van Imogiri hebben we ook de bekende toeristische attracties bezocht.

In Manggung bezochten we de “Buffelbank” of wel de sapi’s die er allemaal goed verzorgd uitzien. Al met al hebben wij een schitterende vakantie gehad en hebben nu als donateurs van de stichting met eigen ogen gezien dat er al veel gedaan is en nog veel meer gedaan moet worden.

De mensen zijn er enorm dankbaar en komen ook zelf met goede ideeën van wat er verbeterd kan worden. Dus onzer alle financiële steun aan Stichting Tileng blijft nodig. Het wordt goed besteed dat geven wij u op een briefje.

Wij gaan zeker nog eens terug.

Baturraden

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Eerder schreef ik dat ik terug zou komen met verhaaltjes en foto’s over mijn belevenissen tijdens mijn laatste bezoek aan de desa’s van Stichting TiIeng. Ik begin met Baturraden. De ingebruikname van de lagere school. Ziet het er niet voortreffelijk deze school!

Naast het doorknippen van doorknippen van een lint, moest ook een kruik met rijst stuk gegooid worden.

Ook moest er van de Bupati en mij een voetafdrukgeplaatst worden als herinnering aan deze ingebruikname.

De kinderen vragen ook altijd de aandacht en willen van alles van Bapak (Pa) Ton weten over de stichting en Nederland.

In oktober 2008 is de school in zijn geheel gereed. Een prachtig resultaat om trost op te zijn.

Eerste kleuterschool in de desa Baturraden

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Video.

Voor ontwikkeling is de participatie nodig van diverse instanties, zoals die van de Stichting Tileng en de Stichting Woningpartners Baturraden — “Voor ontwikkeling is de participatie nodig van diverse instanties, zoals die van de Stichting Tileng en de Stichting Woningpartners” zei het Districtshoofd van Banyumas, HM Aris Setiono, donderdag 1 juni jongstleden bij de officiële ingebruikname van het gebouw van de kleuterschool in Karangsalam Baturraden, in aanwezigheid van Jim van de Kuil uit Nederland. De leider van het project, drs Iksan, legde uit dat de keuterschool financiële hulp ontving via de Stichting Tileng van Stichting Woningpartners van in totaal 38 miljoen Rupiah. Vrijwillige assistentie van de gemeenschap bestond uit het beschikbaar stellen van de grond, de aanleg van de omheining en arbeid voor een totaal bedrag van 48 miljoen Rupiah.

Als vertegenwoordiger van de Stichting Tileng, wees donateur Jim van de Kuil er op dat zowel de Stichting Tileng als de Stichting Woningpartners financiële steun verlenen ter verbetering van de leefomstandigheden, waartoe ook projecten voor de verbetering van schoolgebouwen kunnen worden gerekend.

Toespraak bij de opening in Baturraden

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Tijdens de ingebruikname van de lagere school in Baturraden op 4 augustus 2008 heb ik de volgende kleine toespraak gehouden.

“Geachte Bupati Banyumas, beste mensen van Baturraden. Apa kabar? (hoe gaat het met u?) Ik ben zeer blij hier weer bij jullie te zijn. Zeker nu ik ook deze prachtige school heb gezien. Het resultaat van een goede samenwerking tussen Stichting Tileng en de mensen van Baturraden, onder coördinatie van de Djatmiko en Tekad. Het is goed te horen dat er zoveel participatie is geweest van de ouders van leerlingen.

Ik kan u vertellen dat het bestuur van Stichting Tileng heeft gezegd dat er van de week geld zal worden overgemaakt naar Baturraden, zodat de school inclusief Mushola in zijn geheel kan worden afgemaakt. Zo kan de school in oktober helemaal klaar zijn.

Van de week zal duidelijk worden of het bestuur ook akkoord gaat met het nieuwe plan van de TK Anak2 Pertiwi in deze desa. Ik heb daar aan het bestuur per e-mail om gevraagd.

Ik nodig de Bupati Banyumas uit nog meer te gaan samenwerken met Stichting Tileng, zodat er nog meer mooie plannen in Baturraden gerealiseerd kunnen worden.

Ik ben graag bereid straks samen met de Bupati Banyumas symbolisch de koepel te plaatsen van de school Mushola. Tevens zal ik met de Bupati Banyumas een voetafdruk plaatsen om deze samenwerking verder te symboliseren. Ook zal ik met de Bupati met de kedil (kapot gooien aardewerkpot met rijst) de school inwijden in hoop dat het met de school goed zal gaan.

Beide handelingen om aan te geven dat er geen onderscheid is in mensen, wat voor geloof ze ook hebben. Ik weet dat er mensen in Nederland zijn die daar anders over denken, maar dat is een enkeling. Het is goed dat jullie dat weten. In Nederland mag men zeggen wat men vindt en denkt. Maar ik vind ook dat dat niet altijd kan, zeker als je daar mensen pijn mee doet. Maar houdt goed voor ogen, wij blijven vrienden, wat een individu in Nederland ook zegt of vindt.

Ik wil dan ook besluiten u nogmaals te bedanken en hoop nog veel van deze bijeenkomsten mee te maken in Baturraden.

Als laatste wil ik de vertegenwoordigers van Stichting Tileng en mijn vrienden, Tekad, Djatmiko, Suci en Tri bedanken voor het vele werk en het vertrouwen.

Salam, terima kasih. (gegroet en bedankt)”