Skip to main content

In gedachte verzonken

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Het is een zondagmiddag begin juli. Lekker weer. Zittend buiten in de serre zie ik de natuur in volle glorie.

Ik zie de Magnolia weer grote knoppen maken voor het volgende seizoen. Die dan in het vroege voorjaar weer in volle bloei zal staan. Ik droom in gedachten weg naar Indonesië waar het altijd mooi groen is.

De Indische archipel heeft een zeer rijke flora, die zich van west naar oost wijzigt in samenhang met het in deze richting droger wordende klimaat. In totaal zijn er meer dan 45.000 bloeiende plantensoorten, en dat is ca. 10% van alle soorten bloemen en planten die er op aarde voorkomen. Er zijn 250 bamboesoorten en 150 verschillende soorten palmen.

Als vanzelf denk ik dan aan de mensen in de dorpen (desa’s) Tileng, Baturraden en Imogiri. Hoe zou het daar zijn op dit moment? Loopt alles wel op rolletjes? Ik betrap mij er weer op dat ik eigenlijk de dagelijkse controle zou willen hebben op de projecten van de stichting daar. Onzin natuurlijk. Onze mensen daar hebben het goed onder controle. Dat weet ik maar al te goed. Ze werken volgens het boekje, ons handboek implementatie van beleid op lokaal niveau. Laat ze nu, denk ik, ze hebben toch ons vertrouwen!

De vogels en de vissen in de tuin trekken weer mijn aandacht en ik word weer wakker. Ja ze hebben ons vertrouwen!

Wilt ook wat beelden zien van onze desa’s en projecten? Kijk dan eens naar onze video’s of foto’s.

We gaan er even tussenuit

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Ja, we gaan even tussenuit en zijn op vrijdag 7 augustus weer terug met een verhaal.

Wij hopen dat u de afgelopen periode genoten heeft van de verhalen over 15 jaar Stichting Tileng. Verhalen in beeld en geluid die u inzicht hebben gegeven over het werk van de stichting in de afgelopen 15 jaar. Heel bijzonder was daarbij de song “Het geheim van Tileng”. Geschreven en gezongen door onze ambassadeur Wouter Muller, op wie we altijd een beroep op kunnen doen en voor wie niets te veel is.

Wanneer we het hebben over ons jubileum, dan moeten we natuurlijk ook stil staan bij de Kumpulan van afgelopen zondag 21 juni in Leidschendam. Daar trad Wouter Muller weer belangeloos op, samen met zijn bandleden Bep Kamphuis en Nick de Vos. Dat gold ook voor Fifty Fifty and The Dangers. Gezien het enthousiasme op de dansvloer was deze combinatie een schot in de roos.

Uiteraard was er ook naast de muziek volop vermaak.

Er was een mooie stand van Arts and Crafts by LIEK waar zoals gebruikelijk de mooiste unieke sieraden gekocht konden worden. En op deze Vaderdag was er uiteraard ook voldoende keuze voor mannen.

Ook kon men zich deze keer bij Irmgard Bernasco laten masseren. Het toppunt van ontspanning waar zichtbaar van genoten werd.

Natuurlijk mogen we Kelapa Muda (Peter Lefeber), die als vanouds de catering verzorgde, niet vergeten. Wat is een Kumpulan zonder die overheerlijke Indonesische maaltijden en snacks?

De oneliner, waarmee wij ons jubileum onder de aandacht brachten, was: “Maak van kristal goud, word donateur”. Op naar naar het zilveren jubileum. Hopend dat die jaren gouden jaren mogen worden voor de stichting en de mensen in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden. Chris Soebroto schreef in zijn verhaal van 5 juni jl. “Voor Stichting Tileng blijft er daarom nog veel te doen in Indonesië.”

Langs deze weg willen wij een ieder bedanken die in de afgelopen periode met hun verhaal stil hebben gestaan bij 15 jaar Stichting Tileng.

Joke Leliman – van de Berg met: “Waarom ben ik donateur”

Bram van der Weele met: “Waarom ik nog steeds donateur van Stichting Tileng ben……” 

Jim van de Kuil met: “Voor de dingen die ik niet kan verklaren” 

Cees van der Jagt over: “Aanschuiftafel Bunga lili (Bloem van de lelie)” 

Remco Lange met: “Met goud kristal bereiken…” 

Eveline Bruijn met: “Hoe een kleine stichting al 15 jaar grote dromen najaagt” 

Chris Soebroto met: “Dat kan een heel stuk beter” 

Tekad Santos met: “Buffelbank” Baturraden” 

En natuurlijk de song van Wouter Muller met: “Het geheim van Tileng” 

Daarbij mag ik Carnero Mediadesign niet vergeten te bedanken voor de grafische ondersteuning bij alle beelduitingen.

En u, als trouwe lezers, wil ik bedanken voor jullie aandacht en reacties. Tot 7 augustus a.s.

Stichting Tileng zijn we immers met z’n allen!

 

 

Kumpulan21 juni 2015

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Aanstaande zondag vieren wij ons 15-jarig bestaan en u kunt dit met ons vieren. Meld u zich (alsnog) aan of kom spontaan naar het Landgoed Schakenbosch, Veursestraatweg te Leidschendam.

De Kumpulan van 21 juni staat in het teken van het 15-jarig bestaan van Stichting Tileng. Uiteraard is de ambassadeur van de stichting, Wouter Muller, aanwezig. Hij treedt op samen met zijn bandleden Bep Kamphuis en Nick de Vos.

De verdere zang en muzikale omlijsting is in handen van Fifty Fifty and The Dangers (The Sunset Band is onlangs uit elkaar gegaan). Zij spelen zowel Country rock als Indo rock, nummers waarop je lekker kan dansen!

Al deze muzikanten treden gratis op, dat wil zeggen dat de opbrengst uit de kaartverkoop en de tombola geheel ten goede komt van Stichting Tileng.

Bent u op zoek naar een speciaal cadeautje, bijvoorbeeld een uniek sieraad, grote kans dat u op onze Kumpulan slaagt!  Arts and Crafts by LIEKis met een stand aanwezig.

De catering wordt als vanouds verzorgd door Kelapa Muda. Dat wordt lekker smullen.

Datum: zondag 21 juni van 13 – 18.00 uur, zaal open 12.30 uur

Locatie: Landgoed Schakenbosch, Veursestraatweg 185, 2264 EG Leidschendam

Toegang: € 10,00, incl. een lot voor de tombola.

Kinderen tot 4 jaar gratis, tot 12 jaar € 5,00

Reserveringen:

Alex von Ende: 06-22984482   Nancy Pelupessy-Vorster: 06-48784550   Peter Lefeber: 06-55540441

Of mail naar:   mierop@tileng.nl

Het woord Kumpulan of Koempoelan betekent letterlijk bijeenkomst van desahoofden met (Wedono’s)districtshoofden en de regent. In Indische kringen heeft het de betekenis van een gezellig samenzijn, in ons geval met vrienden, donateurs en sponsors van Stichting Tileng, waarbij – onder het genot van een rijstgerecht of een andere Indische lekkernij – bijgepraat wordt over allerlei zaken, muziek gemaakt en gedanst. Dus gewoon gezellig met een hoog reünie gehalte.

Ik hoop u op de Kumpulan te mogen begroeten zodat we gezamenlijk van kristal goud kunnen maken.

Tot zondag dan!

Stichting Tileng zijn we met z’n allen.

 

“Buffelbank” Baturraden

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

(In Bahasa Indonesia en Nederlands)

Baturraden dikenal keindahanya dan udaranya yang sejuk dan bebas polusi, dan keramahan masyarakatnya yang kental dengan adat istiadanya dan budaya yang sangat mereka banggakan.

Sejak jaman koloniale belanda desa ini sudah sangat disukai karena masyarakatnya harmonis  mutli kultur toleransi, sebagai masyarakat agraris desa ini sangat dikenal kesuburan tanahnya sumber daya alam sangat melimpah di desa kemutug lor kecamatan baturraden ini.

Desa yang berada di lereng kaki gunung slamet gunung terbesar di jawa dan tertinggi ke 2  dengan tinggi 3434 dpl gunung ini tampak indah dan menjulang tinggi sebagai simbol kemakmuran masyarakatnya.

Kebesaran gunung slamet dikenal sebagai obyek wisata alam,masyarakat sekitar yang sebagian basar bergantung pada pariwisata untuk meningkatkan ekonomi dan kesejahteraan keluarga mereka, dengan adanya obyek obyek wisata alam, seperti lokawisata baturraden,palawi dengan bumi perkemahanya,sumber air panas pancuran 7, pancuran 3, sokolah Alam Baturraden, Baturraden Adventure Forest / BAF.

Di era tahun 1987 desa kemutug lor dilirik oleh MEE Masyarakat Ekonomi Eropa yang menyalurkan bantuan sapi perah secara bergulir kepada mansyarakat sekitar baturraden desa, Kemutug lor, Ketenger, Karang mangu, Karang salam dan Limpa kuwus,setiap orang yang punya lahan dan mau bekerja keras bisa mengajukan permohonan untuk mendapatkan bantuan sapi perah ke MEE melalui  BPTHMT pada saat itu.

Setiap pemohon bisa mendapatkan 1 sampai 2 paket sapi , 1 paket terdiri dari 2 sapi betina dalam kondisi bunting / hamil, kewajiban pemohon setiap 1 ekor sapi mengembalikan 2 anak sapi/ pedet kepada kelompok untuk digulirkan lagi ke kelompok yang lain sehingga sapi sapi ini setiap tahun bertambah.

Projek / bantuan ini sangatlah membantu masyarakat secara ekonomi setiap sapi yang sudah bisa diperah susunya mengeluarkan 15 sampai 20 liter dengan hasil ini petani bisa menyekolahkan anak anak mereka hingga jenjang perguruan tinggi / kuliah,membeli lahan,memperbaiki rumah dan kebutuhan lainya.

Projek ini sangat membantu petani ternak oleh karena itu masyarakat / petani ternak mengajukan permohonan projek dan cara/sistim yang sama ke yayasan tileng blanda,semoga yayasan tileng yang selama ini membantu masyarakat melalui dunia pendidikan dan pariwisata bisa mangabulkan permohonan petani ternak untuk mendapatkan bantuan / projek sapi perah buat mereka.

Apabila yayasan tileng blanda bisa mengabulkan permohonan petani maka dikemudian hari akan mendatangkan kesjahteraan baru bagi masyarakat,dan bantuan bergulir ini tidak akan putus karena setiap tahun sapi akan terus bertambah, dari 10 paket yang diajukan di tahun ke2 sudah bertambah  5 petani dengan 5 paket bergulir baru.

Sebagai projek / kelompok percontohan sapi sapi ini akan di berikan untuk desa kemutug lor baturraden, di desa ini petani sudah lebih siap , mereka sudah belajar bagaimana cara merawat sapi yang baik dan menghasilkan,dari desa kemutug lor ini paket baru dari generasi / keturunan dari paket  ke 1 / pertama.

Salam dari kami masyarakat baturraden untuk semua donatur dan semoga terus akan memberikan donasi ke yayasan Tileng.

“Buffelbank” Baturraden – door Tekad Santosa (Santos de General Manager van Stichting Tileng in Indonesië)
(Vertaling Bari Muchtar)

Baturraden is bekend om zijn schoonheid en frisse klimaat en is vrij van luchtvervuiling. De bewoners zijn vriendelijk en trots op hun cultuur en gewoontes.

Sinds de Nederlandse koloniale tijd is dit dorp al erg geliefd omdat de bewoners in harmonie leven en tolerant zijn tegen verschillende culturen. Met zijn agrarische gemeenschap is het dorp Kemutug Lor, in Baturraden, bekend om zijn vruchtbare grond en zijn overvloedige natuurlijke bronnen.

De desa is gelegen aan de voet van de grootste en de op een na hoogste berg van Java, de Slamet, die er schoon en erg hoog uitziet en het welzijn van de bevolking symboliseert.

Door zijn grootheid is de berg Slamet bekend als een natuurlijke toeristische bestemming met een bevolking die hoofdzakelijk van het toerisme leeft, waarbij ze het economische leven en het welzijn van hun gezinnen kunnen verbeteren. De natuurlijke toeristische bestemmingen bestaan uit bestemmingen in Baturraden, Campings in Palawi, de 7 warmwaterbronnen, 3 fonteinen, de natuurschool Alam Baturraden en Baturraden Adventure Forest / BAF.

In 1987 kreeg Kemutug Lor aandacht van de Europese Unie, die later hulp aanbod in de vorm van melkkoeien. Iedere bewoner van Kemutug Lor, Ketenger, Karang Mangu, Karang Salam en Limpa Kuwus die grond had en hard wilde werken, kon toen via BPTHMT een verzoek indienen om beurtelings voor de koeien te zorgen.

Iedere indiener kon 1 tot 2 koppels koeien krijgen. Een koppel bestaat uit 2 zwangere koeien. De fokker die aan de beurt is moet ervoor zorgen dat hij 2 kalfjes kan doorgeven aan de volgende fokker.

Dit project is erg nuttig geweest voor de economie van de bewoners. Elke koe produceerde 15 tot 20 liter melk. Door de verkoop van melk konden de bewoners hun kinderen laten studeren tot aan het hoger onderwijs en hun huizen laten opknappen en aan andere behoeften voldoen.

Dit project heeft de veehouders heel veel geholpen. Maar nu verder in 2015 en volgende jaren.

Daarom gaat Stichting Tileng uit Nederland hen helpen, zoals zij ook de mensen in Tileng/Mangung hebben geholpen, met een soortgelijk project met het zelfde systeem. Ze gaan ervan uit dat de stichting, die tot zover via het onderwijs en andere projecten hulp heeft gegeven aan de bewoners, verder wil gaan met de veehouders met hun melkkoeienproject.

Door Stichting Tileng in Nederland kan dit in de toekomst nieuw welzijn teweegbrengen voor de bewoners. Deze hulp zal nooit ophouden, omdat elk jaar het aantal koeien steeds toeneemt. In het eerste jaar heb je 10 koeien en in het tweede jaar heb je al 5 boeren met 5 koeien.

Als pilot/voorbeeld project worden de eerste koeien aan dessa Kemutung Lor Baturraden gegeven.

De boeren van dit dorp zijn er klaar voor. Ze hebben al geleerd hoe ze voor de koeien goed en met succes moeten zorgen. Van desa Kemutug Lor zal een nieuwe generatie nakomelingen ontstaan die afkomstig is van de eerste groep.

Groeten van de veehouders uit Baturraden aan de donateurs van Stichting Tileng. Blijf ons steunen.

 

“Dat kan een heel stuk beter”

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

De geboorte van een mensenbaby of een dierenbaby is altijd mooi, ontroerend en uniek. Ooit was ik getuige van een heel andere geboorte, namelijk die van een stichting.

Ook dat was uniek.

Ik zag het al aankomen. Het gebeurde in de laatste jaren van de 20e eeuw in Yogyakarta, Indonesië. Ton en Wil Lange gingen op bezoek bij hun ‘pleegkind’ in het dorp Tileng in Gunungkidul. De grote internationale organisatie die zij steunden had besloten het ontwikkelingswerk daar af te ronden en een nieuw werkgebied in het straatarme oosten van het land te openen.

In het dorpje van hun ‘pleegkind’ keek Ton oplettend rond. In het door hen gefinancierde opgeknapte huisje van het ‘pleegkind’ vroeg hij of het ontbreken van een plafond zo hoort. ‘Ja,’ zei ik, ‘in bijna alle huizen hier kijk je tegen de dakpannen aan.’

‘Hm,’ zei Ton. Ik hoorde hem bijna denken: ‘dat kan een heel stuk beter.’

Hij voegde de daad bij de gedachte en niet lang daarna, 15 jaar geleden, kreeg ik te horen dat hij met enkele vrienden de Stichting Tileng had opgericht om de woonsituatie van de bevolking in Tileng te verbeteren. En dat gebeurde. Althans, in het begin. Ik voorzag dat je bij het verbeteren van de woonsituatie al snel voor de vraag komt te staan: waarom is die woonsituatie zo beroerd?

Om een lang verhaal en vele avonturen kort te maken: Stichting Tileng breidde de werkzaamheden al snel uit naar bestrijding van de economische armoede. Bijvoorbeeld door de beroemde “Buffelbank” in het leven te roepen. Maar ook door kleuteronderwijs mogelijk te maken. Want destijds was dat voor het Indonesische ministerie van onderwijs nog geen prioriteit. Stichting Tileng investeerde ook in het opknappen van schoolgebouwen. En bouwde huizen na de verwoestende aardbeving van 2006.

Anno het tweede decennium van de 21e eeuw gaat het lang niet slecht met Indonesië. De welvaart stijgt, de middenklasse groeit snel. Dat geldt dan vooral voor de grote steden, waar de dure winkelcentra en het luxe onroerend goed bijna niet zijn aan te slepen. Maar de verschillen en de ongelijkheid groeien ook. Op het groene platteland met z’n rijstvelden en palmbomen, dat tijdens de luxe verzorgde rondreis zo idyllisch voorbij glijdt, is de armoede hardnekkig. Ook al zijn de kosten van het basisonderwijs aanzienlijk verlaagd en ondanks de gratis medische verzorging voor iedereen.

Voor Stichting Tileng blijft er daarom nog veel te doen in Indonesië.

In een samenleving die zo snel verandert zal Stichting Tileng nieuwe avonturen beleven en voor veel nieuwe vragen komen te staan. Want ontwikkelingswerk, grootschalig of kleinschalig, is nooit rechttoe, rechtaan, logisch of gemakkelijk.

Ik hoop dat steeds meer donateurs betrokken raken bij die avonturen en zo vele mooie ervaringen rijker worden.

 

Hoe een kleine stichting al 15 jaar grote dromen najaagt

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Ik blijf het een prestatie vinden. Vanuit het niets beginnen met de ambitie een verschil te willen maken en dat dan al 15 jaar volhouden. Stichting Tileng doet het. En Stichting Tileng is dit jaar jarig. Allereerst wil ik de stichting daarom van harte feliciteren. Gefeliciteerd, mooie stichting, met jullie bestaan, met de resultaten die jullie boeken, met het verschil dat jullie maken.  

Wat is het geheim van deze stichting? Hoe doe je dat, van droom naar realiteit en dan zorgen voor 15 jaar continuïteit? Toen ik van 2008 tot en met 2013 bestuurslid was van de stichting, kreeg ik gedurende een paar jaar een ‘kijkje in de keuken’. Als ik terugkijk op mijn ervaringen als bestuurslid kom ik tot de volgende conclusies:

  1. Passie
    Het realiseren van een droom begint met passie. Het is de motor om een bestaande situatie te veranderen en om iets nieuws op te bouwen. Bij Stichting Tileng is het de passie voor het mooie land dat Indonesië is, voor de cultuur, de kleuren en geuren, maar vooral ook voor het verschaffen van nieuwe kansen – de passie om zelfredzaamheid mogelijk te maken.
  2. Doorzettingsvermogen
    Als passie de motor is om een droom mogelijk te maken, is doorzettingsvermogen de kracht die nodig is om de motor iedere dag weer opnieuw aan te slingeren. Er is enorm veel doorzettingsvermogen om de afstand tussen Nederland en Indonesië te overbruggen, om steeds weer opnieuw manieren te bedenken om geld in te zamelen, om om te gaan met tegenvallers en altijd mogelijkheden te blijven zien. Stichting Tileng zou ik typeren als een terriër die zijn tanden ergens inzet en niet meer loslaat. Dat heb je nodig om te overleven als stichting. Zeker als je jaar na jaar wil blijven bestaan.
  3. Structuur
    En als de motor eenmaal loopt, dan moet hij natuurlijk ook steeds onderhouden worden, hij moet gesmeerd blijven lopen. De structuur, consistentie en consequentie van Stichting Tileng zijn dan ook als smeerolie. De duidelijke richtlijnen, de rapportages, het ritme in de interne en externe communicatie – dag in dag uit wordt daar aandacht aan besteed.

En tot slot, heb je natuurlijk donateurs en sponsoren nodig die je steeds maar weer blijven ondersteunen. Maar het geval wil dat als je als kleine stichting met grote dromen beschikt over passie, daadkracht en structuur, je donateurs en sponsoren aan blijft trekken. Al kunnen het er natuurlijk nooit genoeg zijn. Ik wens de stichting nog vele mooie jaren! Steun Stichting Tileng!

 

Met goud kristal bereiken…

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Het is al weer vijftien jaar geleden dat de eerste stappen werden gezet om met Stichting Tileng mooie projecten te realiseren. Huizen bouwen, waterputten slaan, buffels kopen, noodwoningen bouwen, kleuterscholen opknappen en herbouwen. Als je het zo snel zegt is het als of het niets is. Maar stiekem zijn er veel projecten opgestart en tot een goed eind gebracht. Sommige projecten duren nog voort, andere projecten zijn misschien al weer aan een opknapbeurt toe. Werk zat, altijd al geweest, dat zal ook in de toekomst niet veranderen. Veel vrijwilligers hebben zich in de afgelopen jaren hard gemaakt voor de stichting, zowel in Nederland als in Indonesië. Nog meer donateurs en sponsors hebben hun financiële bijdrage kunnen leveren. Er is geld opgehaald met spontane acties, de verkoop van kaarten en met 12,5 jaar hebben we zelfs onze eigen glossy verkocht. Dat deze stichting bij veel mensen diep in het hart zit mag duidelijk zijn. Simpelweg omdat je het anders niet 15 jaar volhoudt. Ik kan hier nu nog meer ruimte gaan spenderen en u vragen nog meer tijd vrij te maken om dit relaas te lezen. Ik wil u echter maar een ding vragen, met al de vrijwilligers, donateurs en sponsors hebben we goud in handen en hebben we het kristallen jubileum bereikt. Zullen we er samen voor zorgen dat we voor goud gaan?

Bedankt voor uw inzet in welke vorm dan ook en ik vertrouw er op dat we samen met Stichting Tileng nog veel mooie doelen mogen bereiken.

Met vriendelijke groet,

 

Aanschuiftafel Bunga Lili (Bloem van de lelie)

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Natuurlijk mag de ‘aanschuiftafel’ Bunga Lili niet ontbreken in onze reeks verhalen rondom het 15-jarig bestaan van Stichting Tileng. Uiteraard hebben wij initiatiefneemster Sonja van der Lely gevraagd haar ideeën en ervaringen op papier te zetten. Zij wilde dat graag, maar was daartoe helaas niet in de gelegenheid. Dat nemen wij daarom maar voor onze rekening. Bijkomend voordeel is daarbij dat wij nu de loftrompet over haar werk kunnen steken, iets wat ze zelf vast niet zou doen.

Onder de naam Bunga Lili heeft Sonja de afgelopen jaren bij haar thuis menig ‘aanschuifdiner’ georganiseerd voor mensen die van lekker Oosters eten houden en die tegelijkertijd het goede doel, Stichting Tileng, willen steunen. Dit onder het motto: “Schuif aan en ervaar de smaak van Azië!”

Sonja’s liefde voor Indisch eten is haar met de paplepel ingegeven. Haar beide oma’s waren sublieme koks met hun eigen specialiteiten. Op familiebijeenkomsten werden de overheerlijke specialiteiten van verschillende tantes en oma’s regelmatig uitgewisseld.

De Indonesische gerechten die zij kookt zijn veelal familierecepten van haar moeder en oma’s. Sommige recepten komen uit haar oma’s kookschriftje uit 1944. Naast de familierecepten kookt zij de traditionele gerechten als gado gado, babi ketjap, saté, etc.

Het initiatief voor de aanschuiftafel is ontstaan tijdens een reis in 2007. In januari van dat jaar maakten Sonja, met haar man Boelo en met haar ouders, een reis naar Indonesië en trokken zij over Java, Bali en de Gili eilanden.

Op Midden-Java verbleven zij o.a. in Baturraden, waar ze samen met een gids een wandeling maakten door de prachtige natuur en langs de heetwaterbronnen. Deze gids (u raadt het al, dat was Santos) vertelde over de omgeving en over Stichting Tileng, waarvoor hij in het dagelijkse leven actief is. Ze werden gegrepen door zijn toewijding en enthousiasme, vooral toen hij later op de dag één van de projecten van de stichting liet zien, een lagere school in Baturraden.

Mede dank zij deze reis werd besloten Stichting Tileng op een niet alledaagse manier te ondersteunen. Zo ontstonden de plannen voor de aanschuiftafel: Oosters (Indisch en Thais) koken voor een klein aantal betalende gasten, waarvan de opbrengst naar de Stichting Tileng gaat.

Wij zijn altijd zeer blij met iedereen die zich verbonden voelt met Stichting Tileng. Of het nou gaat over mensen die hun ervaringen in Indonesië met ons willen delen, of die Nederlanders kennis willen maken de Indonesische cultuur, of die als vrijwilliger iets willen doen voor de stichting, of die zorgen voor een financiële bijdrage, of ……….

Wij stellen het allemaal op prijs. Heel soms kom je echter iemand tegen die in al die categorieën valt, zoals Bunga Lili. Daarom, Sonja bedankt. Je maakt een onlosmakelijk deel uit van 15 jaar Stichting Tileng.

Stichting Tileng: Lekker samen!

Voor de dingen die ik niet kan verklaren

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

In 2002 vertrokken wij voor de tweede keer naar Indonesië om mijn schoonmoeder haar roots te laten zien. Samen met onze gids Paul Kawilarang maakten wij de reis van Jakarta naar Surabaya en daar vandaan naar Lombok.  Surabaya was de geboorteplaats van mijn schoonmoeder en daar verheugden wij ons op.

Voor mijn vrouw waren het de woorden uit een mooi gedicht:

Indonesia het moederland
De schoot waarin ik terug kruip
Ik wil een verklaring
Voor mijn gedachten en gevoelens
Voor mijn geschiedenis
Voor de kleur van mijn huid
Voor de manier waarop ik handel 

Voor de dingen die ik niet kan verklaren
Ben ik jou komen bezoeken Ibu Indonesia

Wij maakten een stop in Baturraden en logeerden in het hotel Rose Garden.

Toen we het hotel uitliepen voor een wandeling ontmoetten wij een jonge man en die zei tegen ons “goedemiddag meneer hoe gaat het met U?”

Deze jongeman genaamd “Santos” nodigde ons uit in zijn kleine Warung recht tegenover het hotel.
Hij zong liedjes van de zangeres zonder naam, vertelde dat hij Yvonne Keuls kende en dat er een meneer Ton Lange was die een stichting had opgericht om desa’s te ondersteunen.
Toen wij weggingen vroeg hij of hij ons nog eens mocht mailen, dus wisselden we mailadressen uit.

Deze Santos is 1 van de mensen die je eens in je leven tegenkomt en nooit meer vergeet. Een bijzonder mens die leeft in een prachtige omgeving met geweldige aardige mensen.

We namen hem mee in onze gedachten en de hele vakantie was hij bij ons.

Toen we terug kwamen in Nederland was diezelfde week de Tong Tong fair. En het ongelofelijke gebeurde, we ontmoette daar Yvonne Keuls en vroegen haar of zij Santos kende. Een enigszins geëmotioneerde Yvonne Keuls vertelde ons over Santos en zijn opa over de behandelingen met Lida Buwaya.

Dat bracht ons op het idee om die meneer Ton Lange ook maar eens te gaan bellen.

Dat was het begin van een mooie relatie die wij hebben met Stichting Tileng.

Ton vertelde ons over zijn plannen en wij werden enthousiast. Van dat moment af zijn wij begonnen met ondersteunen van de stichting.

Al jaren leveren wij een bijdrage in het salaris voor dat deel van het onderwijzend personeel dat niet betaald wordt door de Indonesische overheid. Het geld levert een bijdrage aan het nog meer gemotiveerd lesgeven, doordat de leerkrachten dan niet langer worden gedwongen om andere werkzaamheden uit te voeren teneinde enigszins een inkomen te genereren.

Uji Rujinah die schrijft in het weekeind verhaal van 27 maart 2015  (Cerita dari ……… / Het verhaal van …….. Uji Rujinah)  hoe belangrijk dit wel niet is. Dus doe ook mee en steun een leerkracht.

Voor ouders en onderwijzers begint elk jaar opnieuw weer een ingewikkeld spel om de eindjes aan elkaar te knopen. Onderwijs is gratis, maar er zijn bijdragen voor het uniform, voor schoolboeken, etc.. En dat zijn vaak onmogelijke bedragen voor een arm gezin. Bijna een vijfde van de Indonesische gezinnen heeft minder dan twee euro per dag te besteden.

Daarom ondersteunen wij een jonge dame met haar studie.  Dit jaar is zij aan haar studie op de universiteit begonnen. Met regelmaat krijgen wij van haar een berichtje en kunnen wij haar resultaten volgen. We zijn ook heel trots op wat zij presteert.

Enkele malen hebben we nu het werk van de stichting tijdens onze bezoeken aan Indonesië gezien en wij zijn nog steeds enorm enthousiast.

In 2004 (Red.: oplevering eind 2003) mochten wij zelfs namens de stichting een nieuwe school openen. Een onvergetelijke belevenis. Zo’n gerenoveerde of nieuwe school ziet er niet alleen geweldig uit, maar geeft de kinderen bovendien het gevoel een volwaardige leerling te zijn op een goede school . Heel belangrijk voor het zelfvertrouwen van leerlingen en leerkrachten.

We hebben de resultaten van Stichting Tileng goed kunnen volgen en daarmee de voortgang die geboekt is. Het is veel meer dan alleen de lachende gezichtjes van de kinderen. Het is een enorme stap voorwaarts in de ontwikkeling en ook in de manier waarop zij het nu zelf ter plaatse oppakken.

Wij zijn al die jaren enorm enthousiast over wat de stichting doet en in het bijzonder het vele werk wat Ton met zijn bestuur en de mensen in Indonesië allemaal wel niet realiseren.

En de aanpak van de stichting is natuurlijk heel doordacht. De kinderen zijn de toekomst van het dorpje. Als zij een vak kunnen leren, hebben ze later kans om beter voor zichzelf en hun familie te kunnen zorgen, waardoor ondersteuning van buitenaf op een gegeven moment overbodig moet worden.

Het streven naar een situatie waarin onze hulp in desa Tileng, Imogiri en Baturraden niet meer nodig zal zijn, zou prachtig zijn.  Al moeten we ons terdege beseffen dat dat moment nog ver in de toekomst ligt.

We lezen steeds meer dat Indonesië behoort tot de krachtigste opkomende economieën. De nieuwe president en zijn regering staan voor belangrijke keuzes in de sectoren mijnbouw, landbouw, voedselvoorziening en industrialisering.  En wellicht nog belangrijker: hoe wordt het economische succes vertaald in meer sociale rechtvaardigheid?

Het Bruto Nationaal Product (BNP) van Indonesië in 1970 was afgerond 90 miljard dollar. Tegen 1997 was dat gegroeid tot 200 miljard dollar. In 1999 – na de financiële en politieke crisis – was dat opnieuw teruggevallen tot 90 miljard dollar, maar in 2014 overschreed het BNP de kaap van 1 biljoen dollar.

De keerzijde van die medaille is dat Indonesië in de Human Development Index van het VN-Ontwikkelingsprogramma UNDP slechts de 121 ste plaats krijgt, slechter dan de buurlanden Maleisië, Thailand en Filipijnen. Bovendien vertaalde de sterke economische groei zich meteen in een even sterke toename van de ongelijkheid.

Daarom laten we niet verwachten dat het morgen goed gaat in de werkgebieden van Stichting Tileng en er moet nog heel veel gebeuren voordat dit zover is, en er is nog genoeg werk aan de winkel en ook uw steun is hard nodig.

Steun daarom Stichting Tileng, een stichting waar elke eurocent goed wordt uitgegeven en ten goede komt van de projecten in Indonesië.

 

 

 

Kumpulan21 juni 2015

Geschreven door Remco Lange op . Gepost in Weekendverhalen.

Zondag 21 juni vieren wij ons 15-jarig bestaan en u kunt dit met ons vieren. Meld u zich (alsnog) aan of kom spontaan naar het Landgoed Schakenbosch, Veursestraatweg te Leidschendam.

De Kumpulan van 21 juni staat in het teken van het 15-jarig bestaan van Stichting Tileng. Uiteraard is de ambassadeur van de stichting, Wouter Muller, aanwezig. Hij treedt op samen met zijn bandleden Bep Kamphuis en Nick de Vos.

De verdere zang en muzikale omlijsting is in handen van Fifty Fifty and The Dangers (The Sunset Band is onlangs uit elkaar gegaan). Zij spelen zowel Country rock als  Indo rock, nummers waarop je lekker kan dansen!

Al deze muzikanten treden gratis op, dat wil zeggen dat de opbrengst uit de kaartverkoop en de tombola geheel ten goede komt van Stichting Tileng.

Bent u op zoek naar een speciaal cadeautje, bijvoorbeeld een uniek sieraad, grote kans dat u op onze Kumpulan slaagt!  Arts and Crafts by LIEKis met een stand aanwezig.

De catering wordt als vanouds verzorgd door Kelapa Muda. Dat wordt lekker smullen.

Datum: zondag 21 juni van 13 – 18.00 uur, zaal open 12.30 uur

Locatie: Landgoed Schakenbosch, Veursestraatweg 185, 2264 EG Leidschendam
Toegang: € 10,00, incl. een lot voor de tombola.

Kinderen tot 4 jaar gratis, tot 12 jaar € 5,00

Reserveringen:

Alex von Ende: 06-22984482   Nancy Pelupessy-Vorster: 06-48784550   Peter Lefeber: 06-55540441

Of mail naar:   mierop@tileng.nl

Het woord Kumpulan of Koempoelan betekent letterlijk bijeenkomst van desahoofden met (Wedono’s)districtshoofden en de regent. In Indische kringen heeft het de betekenis van een gezellig samenzijn, in ons geval met vrienden, donateurs en sponsors van Stichting Tileng, waarbij – onder het genot van een rijstgerecht of een andere Indische lekkernij – bijgepraat wordt over allerlei zaken, muziek gemaakt en gedanst. Dus gewoon gezellig met een hoog reünie gehalte.

Ik hoop u op de Kumpulan te mogen begroeten zodat we gezamenlijk van kristal goud kunnen maken.


Stichting Tileng zijn we met z’n allen.