Skip to main content

Tijdens onze reis naar Java / Indonesië

In het verhaal van 27 juni jl. deed Stichting Tileng de volgende oproep; “Heeft u een verhaal dat verband houdt met het werk van Stichting Tileng en u wilt het kwijt op onze site, laat het ons weten via info@tileng.nl”.

Ja, ik heb ook zo’n verhaal.

Tijdens mijn groepsreis naar Java / Indonesië , hebben wij weer Baturraden aangedaan. Twee jaar geleden waren wij er ook met een reisgezelschap. Nu mochten wij met beide ogen aanschouwen hoeveel ten goede veranderd is in Baturraden.

De mooie projecten van Stichting Tileng werpen hun vruchten af. Wij kregen weer een geweldige uitleg van Santos (de vertegenwoordiger van Stichting Tileng in Indonesië) over wat er allemaal in de afgelopen periode gedaan is.

De schooltjes, het koeienproject, en wij waren tijdens een voor ons georganiseerde feestavond getuige van het uitreiken van de aanvulling op salaris van de leerkrachten. Leerkrachten verdienen gewoonlijk zo weinig dat de meesten naast het lesgeven er een baan bij moeten nemen om rond te kunnen komen. Dit gaat ten koste van de kwaliteit van het lesgeven. Vandaar dat de stichting hun salaris aanvult zodat zij zich de gehele dag met het onderwijs kunnen bezighouden.
In ons reisgezelschap was ook Wouter Muller aanwezig. Hij is ambassadeur van de Stichting Tileng.

Santos heeft daar goed op ingespeeld om wat notabelen uit de regio uit te nodigen om aandacht te vragen voor al de projecten van de stichting. Het was een mooie avond. Met optredens van de kinderen, leerkrachten en heel veel lekker eten.

Wouter Muller heeft ook zijn steentje bijgedragen tijdens deze bijeenkomst en heeft zijn lied “Indonesia” ten gehore gebracht. Wat op de notabelen grote indruk heeft gemaakt.
Hiermee vraagt Santos ook om aandacht voor de projecten van de stichting.

De volgende dag zijn wij naar de scholen geweest om daar onze meegebrachte schriftjes, kleurpotloden e.d. af te geven. Wij werden in de klassen warm onthaald door de kinderen met in het Nederlands gezongen liedjes. Ook hebben we mooie wandelingen gemaakt door en rond Baturraden. Waar wij ook met de plaatselijke bevolking kennis maakten. Zo onder de indruk van dit alles heeft onze reisgroep spontaan besloten om gezamenlijk een koe te doneren. Wij kunnen mooi terugkijken op een mooie tijd in Baturraden.

Ik heb er een geweldige tijd gehad. Aan Baturraden heb ik mijn hart verloren. Wat een prachtig mooi stukje Indonesië.

Nederlands-Indië is mijn verhaal

In het verhaal van 27 juni jl. deed Stichting Tileng de volgende oproep; “Heeft u een verhaal dat verband houdt met het werk van Stichting Tileng en u wilt het kwijt op onze site, laat het ons weten via info@tileng.nl”.

Ja, ik heb een verhaal over hoe ik, vanuit mijn belangstelling voor de geschiedenis van Nederlands-Indië, tot Stichting Tileng ben gekomen.

Door vragen aan mijn schoonvader (Pa Tielman) en mijn pleegvader (Nootje Mansveld), en te vertellen over Nederlands-Indië, kwam al snel de interesse bij mij boven over Indië.

Het verre paradijs, dat kon ik mij wel voorstellen, maar nooit echt over gelezen. Wel iets op school, ik weet nog wel dat de Borobudur veel indruk heeft achtergelaten in de geschiedenislessen. Ja, ik vroeg al in 1963 aan deze personen: Hoe was het daar in Indië en wat deden jullie dan, behalve dan altijd lekker Indisch eten?

Door mijn pleegvader/vriend Nootje Mansveld werd ik naar Goes gebracht, waar zijn moeder woonde en zijn zussen, en al direct voelde ik mij thuis bij deze lieve mensen. Ik ben er verschillende keren geweest en het was altijd een feestje om daar te zijn.

Natuurlijk heb ik daar leren Indisch eten. Alle gerechten werden opgediend op een bord en zoek maar een plaatsje op de bank of op een stoel en ga maar lekker makan (eten).

Makan, zeker bij de familie Tielman in Loosdrecht, want daar kom ik vandaan. De vader (broer Tielman) van mijn vriendin Inge (later mijn vrouw) had een Warong Keliling, ofwel een rijdende winkel met alle Indische ingrediënten en gerechten, en daarbij ben ik vaak mee geweest naar de Indische buurten in het Gooi.

Je gaat steeds meer lezen over Nederlands-Indië, ook omdat familie van mij in Indonesië is geweest na 1945. Het waren twee ooms van mij die moesten dienen. Bandung was het sleutelwoord om hun verhalen te horen en de Tangkoeban Prahoe, want daar stond ome Wout in uniform. Dat maakte indruk.

En de verhalen van Ome Joop, die met zijn Harley Davidson als koerier werkte in Bandung en omgeving.

Natuurlijk, je hoorde op school ook over Jan Pieterszoon Coen, die Batavia had gesticht, en over Deandels met zijn Grote Postweg. Ja, maar alleen maar over horen zeggen. Maar wat was dat dan in dat Indië, mysterieus, verhalen van de scheepsjongens van Bontekoe. Prachtige verhalen om te lezen, maar dan ben je er nog niet.

Batavia, Surabaya, Bandung, Malang, Oost-Java, bekende namen, maar het zegt eigenlijk niets als je geen interesse hebt. Dat heb ik gelukkig wel, altijd veel lezen over Indië, omdat het mij boeide.

img122Ik ben begonnen om het verhaal van mijn schoonvader uit te pluizen. Hij was in 1935 in het leger van het KNIL, bij de bergartillerie in Tjimahi, boven Bandung. Ik vond foto’s met hem erop en een groepsfoto. Op deze foto staat hij met zijn maat.Toen kon je zien wat het was, in zo’n leger van het KNIL.

Later heb ik zijn Japanse interneringskaart gevonden en van daaruit ben ik er achter komen dat hij in Japan bij het eiland Kyushi in Fukuoka 9B had gezeten, met veel ontberingen.

Van mijn pleegvader (Mansveld) kreeg ik niet zoveel te horen over zijn verleden daar. Wel dat hij in oktober 1945 in de Werfstraatgevangenis werd opgesloten en maar ternauwernood werd bevrijd door Jack Boer.

 

 

NaamloosMaar je blijft toch zoeken. Ik wist van zijn familie dat zijn vader bij de Staatsspoorwegen werkte en dat hij, ook toen hij nog jong, was in Purwokerto woonde, tegenover het station. Ik kreeg een foto van zijn zus en daar staat de hele familie op. Mijn pleegvader staat in het midden van deze foto.

Je kan zien dat het huis van de Staatsspoorwegen is vanwege het straatnummer.

Dit huis staat nog steeds in Purwokerto tegenover het station. Ik heb het in 2013 tijdens een van mijn reizen bezocht. Dat werd opgemerkt door Tekad Santos, de vertegenwoordiger van Stichting Tileng in Indonesië. Ik had namelijk mijn verhaal op Facebook gezet. Vanaf die tijd heb ik contact met Tekad Santos van de stichting. Hij vroeg mij ook de volgende keer tijdens mijn reizen in Indonesië naar Baturraden te komen, vanwege de prachtige omgeving dicht bij Purwokerto en natuurlijk de mooie projecten van Stichting Tileng.

Door Tekad Santos ben ik gaan lezen over de Stichting Tileng en over de prachtige projecten die de stichting steunt op Java. De ambassadeur van de stichting, Wouter Muller, ontmoette ik tijdens een concert in Nijmegen van het Colourful City Koor. Een koor met Johnny Rahaket als dirigent.

Ton Lange, voorzitter van de stichting, en zijn vrouw mocht ik begroeten tijdens een Kumpulan op zondag 16 maart jl. in Leidschendam. Het was een gezellige dag met veel zang van een koor, een band en natuurlijk Wouter Muller. Je kon de Indische sfeer proeven. Tevens kon men geïnformeerd worden over het werk van de stichting en zich aanmelden als donateur. Tijdens deze Kumpulan werd ook stilgestaan bij het overlijden van Reggy Tielman, een bandlid van de Tielman Brothers. Familie van mijn vrouw Inge Tielman.

Het volgen van Ton Lange en zijn vrouw tijdens zijn reizen in Indonesië, en hun werkbezoeken (op eigen kosten, kan niet teveel gezegd en geschreven worden) aan de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden op Java, geeft mij een goed gevoel en daarbij krijg je een beeld wat de Stichting Tileng realiseert.

Ik zeg:

“Maak van de desa’s plannen werkelijkheid. Steun de projecten van Stichting Tileng. Wordt donateur.”

 

SponsorKliks en Tileng – door Ton Lange

schermplaatjeIn Nederland shoppen we steeds meer online. Zeker met de komende Feestdagen. Weet u dat u met online shoppen nu ook direct GRATIS kunt doneren!

Stichting Tileng is al een geruime tijd, niet zonder succes, aangesloten bij SponsorKliks.com. Met SponsorKliks kunt u nu zelf een financiële bijdrage leveren aan de projecten van Stichting Tileng, zonder dat het u extra geld kost!

Via de categorieën in het menu van SponsorKliks.com kunt u bij diverse bekende web winkels bestellen. Een percentage van het aankoopbedrag gaat dan ook naar StichtingTileng. En nogmaals, het kost u echt niets extra!
Ook kunt u online via Dinnersite.nl bij een restaurant reserveren of online een pizza bestellen via o.a. Thuisbezorgd. Ook dan ontvangt Stichting Tileng een bedrag.

U kunt dus, naast doneren, Stichting Tileng steunen door uw online aankopen via SponsorKliks.com te doen.
Denk voortaan bij al uw online aankopen aan Stichting Tileng en doet uw aankopen via de SponsorKliks-pagina van Stichting Tileng. Voor u een kleine moeite, voor ons directe inkomsten. Stelt u zich eens voor wanneer iedereen dit zouden doen?

Zet deze link http://www.sponsorkliks.com/winkels.php?club=4021 op uw bureaublad van uw PC en u gaat direct naar onze pagina van SponsorKliks.
Geef dit door aan familie, vrienden en aan andere mensen die Stichting Tileng een warm hart toedragen en deel dit verhaal op alle social media.

Want:

Stichting Tileng steunt de desa’s en u steunt hiermee Stichting Tileng

(We hebben genoeg projecten in portefeuille die wachten op sponsoring of donatie. Zodra er voldoende middelen zijn voor een project kan er direct gestart worden.)

 

Als ik terug denk, ……………

In het verhaal van 27 juni jl. deed Stichting Tileng de volgende oproep; “Heeft u een verhaal dat verband houdt met het werk van Stichting Tileng en u wilt het kwijt op onze site, laat het ons weten via info@tileng.nl”.

Ja, ik heb ook zo’n verhaal.

Als ik terug denk, wanneer ik de allereerste keer over Stichting Tileng hoorde, was dat eigenlijk via mijn dochter, zij zat vanaf 2004 op de basisschool De Horizon in Capelle aan den IJssel.
Er was toen een project gaande dat de kinderen van deze basisschool o.a. een tekening moesten maken, voor de kinderen van de basisschool in het dorp Baturraden op West-Java / Indonesië. Kan me herinneren dat dit een ontzettend leuk en spannend gebeuren was voor de kinderen, het ging immers naar een ver land!

IMG_9226Ook waren er voorleesochtenden, waardoor ze eigenlijk al op relatief jonge leeftijd in aanraking kwamen met de wetenschap dat er ook kinderen waren die niet zo bevoorrecht waren zoals zij om vanzelfsprekend naar school te kunnen gaan, het maakte een grote indruk op ze, hoe jong ze ook waren!
In de jaren daarna kwam ik de Stichting Tileng bij toeval weer tegen met een stand op een Pasar Malam en werd mijn interesse opnieuw gewekt. Toen pas eigenlijk leerde ik de Stichting beter kennen en begreep ik wat deze voor de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden betekende. Mijn respect en belangstelling groeide verder nadat ik zag wat er allemaal voor, door en met deze mensen daar aan de andere kant van de wereld voor projecten ontstonden en bewerkstelligd werden.

Alles was duidelijk en helder….je stond erbij en je keek er naar…zo te zeggen. Wat mij ook erg aansprak was dat de donatiegelden ook daadwerkelijk en aanwijsbaar voor meer dan 99% daar terecht komen waar het zo hard nodig is…namelijk bij de bevolking ter ondersteuning voor een betere leef en woonsituatie….en voor scholen…de kinderen kunnen hierdoor leren en zo mogelijk verder studeren, ze hebben een toekomst en er ontstaat daardoor een positief domino-effect, er is groei.

Dit sprak mij heel erg aan en raakte mijn hart …want ook daar zijn de kinderen de toekomst, ze hebben recht op onderwijs om later een beroep uit te kunnen oefenen en om zo mee te kunnen dragen aan een goed ontwikkelende maatschappij in eigen land!

Graag probeer ik daarom de Stichting Tileng een stukje verder te promoten, naast het persoonlijk vertellen, ook via Facebook en door middel van verwijzing naar de website, met de daarop prachtige projecten en ontwikkelingen, die er in der loop der jaren in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden zijn volbracht ! Daarnaast voel ik een stukje trots om extra te kunnen benadrukken dat de bestuursleden, vrijwilligers en ook diversen bedrijven geheel belangeloos hun activiteiten verrichten!

Ik zeg chapeau !!..voor al deze mensen die hun hart verpacht hebben aan de Stichting Tileng en dat zij dit allen nog lang mogen voortzetten!!

Mijn dank dat ik een stukje over Stichting Tileng mocht schrijven.

Baturraden: ‘Hier maken mensen zelf het verschil’

Tijdens een rondreis over Java met een kleine groep Nederlandse reisgenoten kwamen we op 28 september jl. ’s avonds aan in Baturraden. Een van de drie desa’s van Stichting Tileng. Bij het hotel worden we al opgewacht door Tekad Santos, de vertegenwoordiger van Stichting Tileng in Indonesië en grote animator van vele Tileng-projecten. Ons weerzien is aller hartelijkst en we nemen samen het programma door wat hij voor de volgende dag voor ons in petto heeft.

Jos 7 bronnenDat blijkt heel veel te zijn. Het begint ’s morgens al vroeg met een tocht door een geweldig mooi natuurgebied en een spannende wandeling naar ‘De 7 bronnen’. Warmwaterbronnen die zwavel bevatten en die daar ontspringen. Een prachtig gezicht om te zien, maar nog mooier om te ondergaan. Daarvoor worden we eerst ingesmeerd en gemasseerd met gele zwavelmodder. Daarna afspoelen met dat warme bronwater is voor ons allen een verrukking.

 

 

 

 

 

sawah3Daarna wandelen we naar een prachtige plek waar een heerlijke lunch ons wacht. ’s Middags maken we een pittige wandeling door alles wat Baturraden aan rijke natuur te bieden heeft: bossen, bloemen, vergezichten, de mooiste sawah’s en rustieke kampongs met overal ontzettend vriendelijke mensen.

 

 

 

Tileng3Terug in het hotel komen we even bij en maken we ons op voor het avondprogramma. Wat dat is houdt Santos voor ons geheim, maar het is duidelijk dat hij iets bijzonders voor ons heeft bedacht. En inderdaad: we worden naar een schoolplein gebracht dat is omgetoverd tot een grote feesttent met podium, muziek en de heerlijkste hapjes op feestelijk versierde tafels en stoelen. Er zijn zo’n 150 mensen, grotendeels uit Baturraden, maar Santos en Iko (de andere vertegenwoordiger van de stichting in Indonesië) zijn er in geslaagd om ook allerlei belangrijke autoriteiten naar deze avond te halen.

Wij worden onthaald als eregasten uit Nederland en beschouwd als vertegenwoordigers van de Stichting Tileng. Dat is eigenlijk ook zo, want de hele reisgroep draagt Tileng een warm hart toe. En ik voel me alsmaar trotser worden dat ik hier ben als ambassadeur voor de stichting.

Tileng5Het feestprogramma is één grote verrassing voor ons. De leraressen van scholen die door Tileng ondersteund worden hebben prachtige dansen ingestudeerd. De scholieren zingen speciaal ingestuurde Nederlandse liedjes als ‘ Berend Botje’ en ‘Vader Jacob’. Geweldig! En 4 jonge meisjes voeren een adembenemend mooie dans uit. Baturraden op zijn best!

 

 

Tileng4

Het meer officiële programma omvat diverse toespraken van enkele autoriteiten, zoals de burgemeester en een lid van het Indonesisch parlement. Speciaal voor ons spreken sommigen ook een welkomstwoord in het Nederlands! Daarna bieden ze aan een groep leraren en leraressen een officiële oorkonde uit die recht geeft op een aanvulling op hun salaris. Maar liefst 39 personen komen daarvoor in aanmerking.Deze aanvulling is van wezenlijk belang omdat het normale onderwijssalaris onvoldoende is.

 

De onderwijsgevenden zijn dan niet meer genoodzaakt om allerlei bijbaantjes te nemen wat weer slecht is voor de kwaliteit van hun onderwijs.

Vervolgens word ik uitgenodigd om aan 15 scholieren een zgn. ‚scholarship’ (studiebeurs) te overhandigen. Zowel de salarisaanvullingen als de scholarships zijn met steun van de Stichting Tileng tot stand gekomen. En ik voel me onder de sterrenhemel van Baturraden super trots om juist hier het werk van de stichting als ambassadeur te vertegenwoordigen en uit te dragen. Dat laatste mag ik doen met een speech voor alle aanwezigen. Daarin benadruk ik vooral de eigen inzet van de lokale bevolking als motor voor de eigen ontwikkeling. En hoe belangrijk het is om in onderwijs, om in kinderen te investeren. Wie in kinderen investeert, investeert in de toekomst. En de kinderen van Baturraden zijn de toekomst van Indonesië.

Na dit officiële gedeelte wordt het feestbuffet geopend en reken maar dat alle aanwezigen daar heerlijk van hebben genoten. Terug in het hotel zijn we als reisgroep nog lang onder de indruk van deze geweldige feestavond met de lokale bevolking van Baturraden.

De volgende dag maken we een rondtocht langs de diverse projecten die Stichting Tileng hier ondersteunt. We bezoeken drie scholen en een bijzonder onderwijsproject in de natuur. En wat is het opnieuw buitengewoon inspirerend om met eigen ogen te zien hoe leraren en leraressen vol toewijding met kinderen werken aan hun toekomst. Hier gebeurt voor onze eigen ogen wat de Stichting Tileng zich ten doel stelt. Geen vage projecten, maar concrete ondersteuning van wat men daar zelf wil en zelf hard aan werkt. Op basis van duidelijke afspraken, goede verantwoording en met concrete resultaten als bewijs.

Bobbie2Ter afsluiting brengt Santos ons naar een stal waar drie prachtige koeien ons opwachten, het begin van de “Buffelbank” van Baturraden, mede mogelijk gemaakt door Tileng-donateurs. Hartverwarmend om te zien. Zo hartverwarmend dat mijn reisgenoten spontaan besluiten om samen een donatie te doen voor nog een koe (ongeveer 650 euro).

 

 

Dankwoord Wouter Baturraden 2014Terug in het hotel nemen we hartelijk afscheid van Santos en bedanken we hem voor alles wat hij en zijn medewerkers hebben gedaan om ons een doorkijk te geven in hoe Baturraden zelf aan zijn toekomst werkt met steun van Stichting Tileng.

 

En op weg naar ons volgende reisdoel zing ik in stilte het refrein van het lied dat ik voor het werk van Stichting Tileng schreef:

“In Tileng, Baturraden, Imogiri, wordt de toekomst gemaakt / met wat men zelf kan / met wat men zelf wil / hier maken mensen zelf het verschil”

Ja, de wereld wordt een beetje mooier door de inzet van mensen als Santos en vele anderen daar en onze ondersteuning hier. Laten we dus doorgaan, ik heb zelf gezien hoe zeer dat de moeite waard is en hoe goed het werkt. Steun dat werk!

Stichting Tileng steunt de desa’s, steunt u Stichting Tileng!

Aangetoon effect

 

Het Java van Stichting Tileng

werkgebiedZoals u weet beperkt het werkgebied van de stichting zich tot de drie desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden op Java.

JAVA

Het werkgebied ligt in het midden van het eiland Java. Java (Indonesisch: Jawa) is een eiland in de Republiek Indonesië. Het eiland is 132.000 km² groot (ruim drie keer zo groot als Nederland) en heeft meer dan 143 miljoen inwoners (2014). Daarmee is het het dichtstbevolkte eiland van Indonesië met gemiddeld 864 mensen per vierkante kilometer.

De hoofdstad en tevens residentie van Indonesië, Jakarta, ligt op de noordwestkust van Java. Jakarta met de voorsteden wordt gewoonlijk de Jabotabek genoemd, een acroniem voor Jakarta – Bogor – Tangerang – Bekasi. Deze grootstedelijke regio met een totale oppervlakte van 6.400 km² (ongeveer even groot als Noord-Brabant en Nederlands Limburg tezamen), heeft een bevolking van ongeveer 20 miljoen. Jakarta-stad (met een oppervlakte van 664,32 km²) zelf heeft een bevolkingsaantal van 10 miljoen.

Op Java liggen veel vulkanen waaronder de Bromo, de Merapi en de Slamet (Baturraden). Slamet is dit jaar nog uitgebarsten. Ze behoren tot de 16 gevaarlijkste vulkanen.

De cultuur van Java kent een rijke geschiedenis. De vorsten van Java hebben in het verleden onder invloed van het animisme, het hindoeïsme en de islam de nodige sporen achtergelaten in het huidige Java. De vorsten van Java zijn dan ook verantwoordelijk voor de bouw van de vele prachtige tempels en het hoge niveau van de kunstvormen. De bekendste tempels zijn de Borobudur en het Prambanan-complex.

TILENG

TilengTileng ligt op ongeveer 75 km ten zuidoosten van de stad Yogyakarta. Tileng bestaat uit zestien (dusuns) woongemeenschappen (Manggung, Ngalombo, Teken, Tileng, Mloko, Sentul, Ngasem, Nanas, Mandesan, Pugeran, Papringan, Ngrombo, Sawah, Bonagung, Ploso en Nangin). De totale oppervlakte van Tileng bedraagt 1.772 ha. In Tileng wonen ongeveer 1.000 families met in totaal zo’n 500 kinderen onder de 10 jaar.

In de dusun Manggung is op initiatief van de bewoners het succes volle project de “Buffelbank” gestart. Wij schrijven daar regelmatig over. Zoals laatst het stukje “Kent u dit langlopende project nog?” Langzamerhand gaan we soortgelijke projecten opstarten in de andere desa’s.

IMOGIRI

ImogiriImogiri maakt onderdeel uit van het district Bantul en ligt ongeveer 15 kilometer ten zuiden van de stad Yogyakarta. Imogiri bestaat uit 8 (dusuns) woongemeen-schappen (Sriharjo, Selopamioro, Wukirsari, Girirejo, Karangtengah, Karangtalun, Imogiri, en Kebonagung). De totale oppervlakte van Imogiri bedraagt 5.449 ha. In Imogiri wonen 57.000 mensen.

In Imogiri heeft de stichting vele scholen gebouwd en zijn we begonnen aan de bouw van permanente woningen, die als vervanging dienen voor de bamboe noodwoningen die gebouwd zijn na de aardbeving van mei 2006.

BATURRADEN

BaturradenDe desa Baturraden ligt op ongeveer 193 km ten westen van de stad Yogyakarta. Baturraden is een subdistrict van Banyumas Regency, dat 12 kampongs omvat. De totale oppervlakte van Baturraden bedraagt 4.553 ha en het ligt op 500 tot 700 meter boven de zeespiegel. Per jaar regent het 5.331 mm. In Baturraden wonen ruim 21.000 families.

In Baturraden zijn een drietal lagere scholen en een tweetal kleuterscholen gebouwd. Op initiatief van de bewoners van de kampong Kemutug Lor is er in 2013 een badgelegenheid gebouwd. Onlangs zijn de eerste aankopen gedaan voor de “Buffelbank” Baturraden. De komende tijd zal u daar vast meer over kunnen lezen. Onze ambassadeur Wouter Muller heeft immers een bezoek gebracht aan Baturraden en zal daar vast nog over schrijven.

TILENG, IMOGIRI EN BATURRADEN

De meeste bewoners van de drie desa’s leven, ook gemeten naar regionale omstandigheden, onder de armoedegrens.

INFORMATIE?

Mocht u geïnteresseerd zijn in meer gedetailleerde informatie over de stichting, kijk dan op de website van de stichting (www.tileng.nl) of mail naar info@tileng.nl.

Aangetoon effect

Na mijn eerste kennismaking

In het verhaal van 27 juni jl. deed Stichting Tileng de volgende oproep; “Heeft u een verhaal dat verband houdt met het werk van Tileng en u wilt het kwijt op onze site, laat het ons weten via info@tileng.nl”.

Ja, ik heb ook zo’n verhaal.

Tsja, hoe ben ik in de ban geraakt van de Stichting Tileng? Dát ik ze in mijn hart heb gesloten is een ding wat zeker is.

Mijn eerste kennismaking met Tileng is volgens mij via Ellen Mierop verlopen. Ik kende Ellen via het Indisch Informatiepunt en later via een andere groep op MSN, waar wij alle een hele hechte band hadden. Door haar ben ik bij een Kumpulan in 2009 in Capelle aan den IJssel geweest, bij een benefietmiddag voor Stichting Tileng. Daar traden Wieteke van Dort, Wouter Muller en Wouter Pieplenbosch op. Wouter Pieplenbosch kende ik nog van het Indisch Informatiepunt via de oude MSN-groepen en ik wist dat hij hele mooie gedichten schreef. Hij las daar voor uit zijn bundel Indische emoties. Ik had die bundel daarvoor al van hem gekocht. Ik had van de MSN-groep IIP al verschillende malen een gedicht van hem opgeslagen, omdat ik die zo mooi vond, maar hij wilde niet dat ik er teveel zou overnemen i.v.m. zijn boek.

Ook stond daar Liek Mac Gillavry met een standje en later leerde ik haar zelf kennen en dat was grappig, omdat ik zonder haar te kennen al had gezien toen op die Kumpulan. Zij maakt soms kleine sieraden voor Stichting Tileng, is super creatief.

Ik maakte daar ook kennis met Ton Lange, dé man van Stichting Tileng en was diep onder de indruk van deze man. Dat hij de opzet van Tileng allemaal uit eigen zak had betaald en nu sponsoren trachtte te werven, omdat het nu om steeds meer geld ging om zijn projecten in Tileng, Imogiri en Baturraden waar te kunnen blijven maken.

Via Facebook maakte ik ook kennis met een van zijn medewerkers in Indonesië, Tekad Santos, en ik chat wel eens met hem. Hij wilde graag Nederlands leren en hij vertelde zo af en toe hoe bezorgd hij zich maakte over de koeien in de desa Tileng. Het was dan een tijd zo droog dat er niet genoeg te eten was voor de koeien. Zo betrokken dat ook hij mij raakte. Hij en ik werden ook tegelijk grootouder, dat was helemaal leuk. Hij liet foto’s van zijn familie zien.

Ik had zelf ook graag geld willen doneren aan de Stichting Tileng, maar aangezien mijn eigen budget niet toereikend is heb ik Ton beloofd altijd reclame te maken voor zijn stichting op mijn eigen pagina op FB pagina Indische en Molukse Kwesties. Dat doe ik nu een paar jaar en elk bericht maak ik een hoogtepunt van. Eerst kreeg je dan op je pagina dat bericht helemaal in de breedte te staan, dan viel het lekker op. Helaas is dat nu veranderd.

Toen ook bleek dat Tekad Santos met hulp van Ton een eigen Home Stay opzette, heb ik ook voor hem ook reclame gemaakt, want ik denk dat het best moeilijk is om aan de weg te timmeren met een nieuw gastenverblijf. Tekad had zelf op Facebook zoveel prachtige foto’s gezet dat dat zeker de aandacht trok en zijn eigen vrouw verzorgt de keuken van Santos Home Stay.

Deze week had Ton geen plaatje maar een video om op mijn pagina te delen en ik moest hem zeggen dat ik deze keer niet kon delen, aangezien ik altijd zijn plaatjes zelf opsla om op mijn pagina te zetten en met die video lukte het niet. Geen probleem hoor, binnen no time had Ton er een You Tube link aan gegeven en zodoende kon ik het alsnog delen, knap.

Ik merk altijd hoe gedreven Ton en zijn bestuursleden zijn als het om zijn de stichting gaat en dat siert hen, no nonsens, de stichting gaat voor alles.

Dan hoor je hem zeggen dat mensen denken dat hij geld in eigen zak steekt. Dan word ik erg boos, want als er mensen zijn voor wie ik mijn hand in het vuur steek, is Ton met zijn bestuur het wel. Iemand die eerst alles uit eigen zak heeft betaald is geen persoon om daarna aan de haal te gaan met geld van anderen. Dat noem ik jaloezie en nodeloze argwaan. Niets van aantrekken en gewoon doorgaan. Ik denk dat er heel wat jaloezie opgewekt wordt als men die zo gedreven is, belangrijke figuren in de Indo-wereld bereid weet om voor de stichting te willen werken, onbezoldigd, want ook naast Ton betalen bestuursleden en vrijwilligers hun eigen ticket naar Java.

Dat merkte ik toen ik Ton vroeg of ik mijn zoon bij hem zou kunnen laten werken als vrijwilliger. Maar, zei hij, dan moet hij wel zijn eigen ticket en verblijfkosten zelf betalen,.Dat ging helaas niet voor ons, want dat is te duur, maar dat geeft wel aan dat er niets aan de strijkstok blijft hangen bij deze hartverwarmende stichting.

Iedere keer zie ik ook op de foto’s de stralende gezichtjes van de kinderen in Tileng, Imogiri en Baturraden die zoveel baat hebben met hun ouders van de nieuwe huizen, de scholen en de hoognodige sanitaire voorzieningen.

Dáár wordt een mens blij van, want daar doen ze het ook voor, mensen hun basisbenodigdheden geven die wij hier in Nederland als vanzelfsprekend ervaren.

Als het aan mij ligt blijf ik doorgaan met reclame maken voor deze stichting zolang ik dat kan, want ik weet, ook al ben ik er zelf helaas nog niet geweest, hoe belangrijk hun werk is voor de mensen die ze helpen. Maar als ik de mogelijkheid zou hebben om daarheen te reizen zou ik ook niet aarzelen en erheen gaan om met eigen ogen te aanschouwen, hoe mooi alles is geworden. Kennis maken met de mensen die ze zo in hun hart hebben gesloten.

Tekad in het echt ontmoeten en zeker bij hem en zijn lieve vrouw een verblijf boeken, want dat is iets wat ik heel erg graag zou willen. En hem dan als gids hebben om allerlei prachtige plekken te laten zien die hij op foto al heeft laten zien. Ik weet zeker dat dat een onvergetelijke reis zal zijn. Tot die tijd droom ik er dan maar gewoon van.

Ton en overige bestuursleden, heel erg veel geluk en succes met jullie acties om de stichting nog meer bekendheid te geven en samen met Tekad en totaalplaatje maken, mensen de stichting op Java te laten bezoeken en hen tevens een verblijf laten boeken in Tekad Home Stay.

Ik vind ook dat:

Stichting Tileng zijn we met z’n allen.

 

Geïnterviewd door Bari Muchtar – van Berita Belanda

Het interview in het Bahasa Indonesia staat op de website van Berita Belanda.

Interview

Wanneer is de stichting opgericht?

De stichting is in 2000 opricht, maar was via haar oprichters reeds een drietal jaren daarvoor actief.

Waarom is het opgericht?

Stichting Tileng heeft als doelstelling het verbeteren van de leef- en woonsituatie in deze desa’s.

Waarom heet het Tileng?

De naam Tileng is de naam van de desa waar het allemaal is begonnen. Een van de oprichters was al actief in 1997 in de dusun Manggung, een van de 16 dusuns in de desa Tileng.

Hoe komt de stichting aan geld?

Ontvangt haar gelden van sponsors, particulieren en bedrijven.

Wat voor hulp wordt er aangeboden in Indonesië?

Sinds de oprichting in 2000 steunt Stichting Tileng aan aantal desa’s (dorpen) op het eiland Java in Indonesië. In eerste instantie uiteraard de desa Tileng, inmiddels uitgebreid met Imogiri en Baturraden. Dit doet zij door middel van het bouwen van huizen en scholen, het verlenen van studiebeurzen, het opzetten van een veestapel (de ‚Buffelbank’), en nog veel meer.

Heeft de stichting partners in Indonesië?

Nee, de stichting heeft geen partners in Indonesië. De stichting heeft wel een management in Indonesië, gestationeerd in de desa Baturraden. De desa Baturraden ligt op ongeveer 193 km ten westen van de stad Yogyakarta. Overeenkomstig ons “Handboek, Implementatie van beleid op lokaal niveau” is in Indonesië het volgende Management Team benoemd: Tekad Santosa – General Manager, Deskart Sotyo Jatmiko – Manager BackOffice, Suci Wahyuni en Tri Hastuti gezamenlijk – Manager Finance. Zij doen verschrikkelijk goed werk. Zij wonen allen in en om Baturraden.

De in de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden plaatselijke actieve functionarissen rapporteren aan het Management Team in Baturraden.

Hoe weet je dat het geld goed besteed wordt?

Stichting Tileng heeft geen strijkstok. Uiteraard heeft ook de stichting te maken met kosten die onvermijdelijk zijn (zoals bankkosten), maar dat betreft relatief bescheiden bedragen. Verder zijn er absoluut geen overheadkosten!

Stichting Tileng kan daarom de volgende bestedingsgarantie afgeven:

“Van alle donaties en sponsorgelden die Stichting Tileng ontvangt wordt meer dan 99% besteed aan projecten in Indonesië.”

Dit kan worden bereikt doordat alle betrokkenen hun activiteiten voor de stichting geheel belangeloos verrichten en doordat alle overige kosten door bestuursleden, vrijwilligers en een aantal fantastisch meewerkende bedrijven voor hun rekening worden genomen. Ook het kantoor, inclusief faciliteiten, wordt kosteloos ter beschikking gesteld.

Verder geschiedt fondsenwerving geheel in eigen beheer en niet via een kostbaar bureau. Ook mag niet onvermeld blijven dat iedereen alle reis- en verblijfkosten geheel voor eigen rekening neemt, inclusief reizen naar de projecten in Indonesië.

Met andere woorden, wie Stichting Tileng financieel steunt, kan er op rekenen dat het geld rechtstreeks wordt besteed aan projecten van, voor en door de mensen uit de desa’s Tileng, Imogiri en Baturraden.

Vertel over de geslaagde projecten of activiteiten in Indonesië?

De stichting begeleidt en financiert alleen projecten, die zijn geïnitieerd door de lokale bevolking. Dat wil zeggen dat de mensen in de desa’s zelf aangeven wat zij nodig hebben en met steun van de stichting zouden willen realiseren. Deze lokale initiatieven waarborgen de betrokkenheid van de lokale bevolking en vergroten daarmee de effectiviteit van de projecten.

In Tileng/Manggung loopt ons geslaagde project de “Buffelbank”. Traditioneel sparen boeren in Indonesië niet bij een bank maar via vee. De ‘Buffelbank’ werkt als volgt: een boer verzorgt een sapi (koe) die door Stichting Tileng ter beschikking wordt gesteld. De koe wordt gedekt en het kalf wordt eigendom van de boer, waarna de koe door kan naar de volgende boer. Een duurzame ontwikkelingsmethode, waarbij de dorpen zich rustig kunnen ontwikkelen en waarbij niemand wordt uitgesloten, waardoor hun economische situatie zal verbeteren. Hun kapitaal staat immers achter het huis, met melk en kalveren als opbrengst. Een groot succes wat zijn navolging gaat krijgen in de andere desa’s van de stichting. In de begin periode is er een kleuterschool gebouwd.

In Imogiri hebben we ons gericht op de herstel van de schade na de aardbeving in mei 2006. We hebben daar een vijftal kleuterscholen herbouwd en zijn bezig de 35 door ons gebouwde bamboe noodwoningen te vervangen door stenen permanente woningen.

In Baturraden zijn een drietal lagere scholen gebouwd en twee kleuterscholen. Succesprojecten die regelmatig worden bezocht door andere schooldirecties om te zien hoe met de samenwerking met Stichting Tileng daar is opgepakt.

In alle drie de desa’s vullen we salarissen aan van het personeel van de door de stichting (her)gebouwde scholen, voor zover dat niet volledig wordt betaald door de Indonesische overheid. Het gaat om leerkrachten en conciërge(s).

Ook is er een doorlopend project. Dit project behelst de vergoeding voor de jaarlijkse schoolkosten van goed presterende leerlingen. De thuissituatie van deze leerlingen is zodanig dat die kosten niet door hun ouders kunnen worden bekostigd.

Deze kosten worden grotendeels gedragen door een aantal van onze donateurs.

U kunt u altijd voor dit project aanmelden voor sponsoring via vdjagt@tileng.nl. De kosten van een studiebeurs zijn, afhankelijk van het soort onderwijs, tussen de EUR 175 en EUR 500 per leerling per jaar. Voor een universitaire studie zijn de kosten van een studiebeurs tussen de EUR 2.000 en EUR 2.500. Ons management in Indonesië zorgt er voor dat het geld ook daadwerkelijk aan die projecten wordt uitgegeven.

Hiernaast zijn er nog wat kleinere projecten zoals het bouwen van een bad- en wasgelegenheid, medische hulp, e.d.

Inmiddels bestaat Stichting Tileng meer dan 14 jaar en zijn er tientallen projecten gerealiseerd en is iets minder dan een 450.000 euro effectief besteed in Indonesië. Een resultaat om, als kleine organisatie, uitsluitend steunend op vrijwilligers, ongelofelijk trots op te zijn.

Wat denk je wat de stichting heeft bereikt over 5 jaar?

Stichting Tileng streeft er naar zo groot mogelijk te worden. Deze groei zal worden bepaald door de (mogelijkheden van) fundraising, met daarbij een tweetal randvoorwaarden:

  • De groei mag nooit groter zijn dan de organisatie aan kan; Stichting Tileng mag nooit zo groot worden dat de snelheid van communicatie en handelen verloren gaat;
  • De projecten zelf moeten kleinschalig blijven, zodat elk project kan worden gedragen door de lokale bevolking.

De stichting is transparant. Alle relevante informatie over beleid, financiën en aanpak kan gevonden worden op www.tileng.nl of opvragen via info@tileng.nl .

Laatste vraag: Wat drijft je om dit allemaal te doen? Religie, sociale motivatie? Wat trekt uw vereniging en donateurs naar Indonesië?

Voor mij is het een sociale gedrevenheid. Geen enkel kerkelijke of politieke binding. Ik heb geen Indonesische roots. Maar Indonesië is wel mijn „moederland” geworden. Ik ben gaan houden van de mensen daar. Donateurs zijn van alle pluimage. Met andere worden vele steunen ons werk.

 

Hoe komt zo’n Hollander betrokken bij ………

In het verhaal van 27 juni jl. deed Stichting Tileng de volgende oproep; “Heeft u een verhaal dat verband houdt met het werk van Tileng en u wilt het kwijt op onze site, laat het ons weten via info@tileng.nl”.

Ja, wij hebben zo’n verhaal.

Geachte lezer, hierdoor vertel ik waarom ik zoveel waardering heb voor de Stichting Tileng.

Misschien vraagt u zich af: “Hoe komt zo’n Hollander betrokken bij het werk van Stichting Tileng?”

Vanaf heel jong heb ik het gevoel meer in het “Oosten” thuis te horen dan hier. Zo werd ik in de beginperiode van de Ambonese voetbalverenigingen als voetbalscheidsrechter vaak gevraagd daar wedstrijden te leiden en had ik daar fijne gastvrije ontmoetingen. Via Indische vrienden kwam ik later in de typische Indische sfeer terecht en het is dan ook logisch dat ik direct verliefd werd toen ik mijn vrouw – inderdaad een Indische – ontmoette, nu inmiddels 50 jaar terug. Wij bezochten een paar maal Indonesië, waarbij wij vooral Java doorkruisten. We zagen en beleefden de grote verschillen tussen arm en rijk.

We gingen na welke instellingen vanuit Nederland actief zijn als hulporganisatie, of in Indonesië zelf,  zoals het goede kleinschalige  “Ibu dan Anak” op Bali. Voor betrokkenheid is het voor ons vooral van belang in hoeverre de eigen bevolking invloed heeft op het ondersteuningsaanbod en het niet vooral om het belang van de hulporganisatie gaat.

Zodoende kwam Stichting Tileng in beeld. Al jaren volgen wij met instemming het werk en met tevredenheid de resultaten. Eerder en nu via Facebook doet het me plezier met foto’s en informatie aandacht te geven aan de Stichting. Vooral wijs ik op het uitgangspunt dat de mensen van de desa’s zelf hun behoeften kenbaar maken en zij zelf, met de financiële bijdrage, het gewenste waar kunnen maken.  Het levert geen tijdelijke oplossingen, maar zijn garanties voor de toekomst, zoals het onderwijs in goede en aantrekkelijk gebouwde scholen met eigen leerkrachten voor wie een redelijk inkomen is gegarandeerd. Dat het heden en de toekomst voor de schoolgaande kinderen wordt versterkt met goed lesmateriaal en moderne apparatuur. Dat er ook verder kan worden gestudeerd.

Voor de bewoners van de desa’s is natuurlijk ook van groot belang dat zij een leefbaar inkomen kunnen verwerven en dat ze dat in gezonde leefomstandigheden kunnen doen. Verbetering van de huisvesting met hygiënische voorzieningen en landbouw en veeteelt kan worden bereikt dankzij de inzet van de bewoners zelf met ondersteuning vanuit de Stichting. Uiteraard is ook de aandacht voor medische zorg van groot belang.

Al met al voor mijn vrouw en mij veel goede redenen om door te gaan de Stichting onder de aandacht te brengen.

Ook wij vinden:

Stichting Tileng, dat zijn we allemaal!

 

De Soto Ajam van …………..

Ingrediënten:

  • Ca. 2 l. water
  • 1 kip (of kipfilet naar hoeveelheid eters)
  • 2 knoflookteentjes
  • 2 uien
  • 1 vleestomaat
  • Mespuntje suiker
  • 3 maggiblokjes of kipbouillonpoeder
  • Beetje trassi zwarte peperkorrels
  • 2 salamblaadjes
  • Stukje laos
  • 1 sereh
  • Flink stuk gember
  • Beetje zoete ketjap A
  • Zout en zwarte peper
  • Selderij

Bereiding:

  • Zet de kip in stukken (of kipfilet) op met de ui (halve ui overlaten), knoflook, salam, sereh, laos, gember tomaat, maggiblokjes, zwarte peperkorrels, trassi (beetje), ketjap, zwarte peper (theelepel) en zout naar smaak.
  • Laten koken tot de kip gaar is.
  • De stukken kip eruit halen en de bouillon zeven en terug doen in de pan.
  • De kip in stukjes plukken en in de olie krokant bakken of als je dat teveel werk vindt, kun je de gekookte kip er in kleine stukjes terug in doen.
  • Bak in een klein pannetje in wat olie de halve ui in stukjes knapperig bruin en doe de uitjes met de geurige olie terug bij de soep. Ook een eetlepel gehakte verse selderij.

Opdienen:

  • Hard gekookte eieren
  • Sambal
  • Taugé (alleen van te voren wassen en eventueel kokend water erover gooien)
  • Selderij
  • Gebakken stukjes kip (die je hebt gekookt voor de bouillon)
  • Rijstvermicelli
  • Gefruite uitjes

Doe in een kommetje wat rijst-vermicelli. Doe daar overheen wat taugé, gefruite uitjes, een half gekookt ei en selderij. Gooi hierover de hete soep met kip. Smakelijk eten!!