Als donateurs van het 1ste uur zijn wij vol lof over de Stichting Tileng.
Zeker als wij de nieuwsbrieven lezen en zien wat er allemaal gedaan wordt van alle donaties en de vele giften die zij krijgen.
Ook is het heel goed te merken dat de mensen ter plaatse zoveel mogelijk alles zelf doen om huizen, kleuter- en lagere scholen te realiseren. Door die scholen kunnen de kinderen beter leren voor hun toekomst.
Ook wordt er gezorgd voor lesmateriaal, speelgoed en de opleidingen van onderwijzers en kleuterleidsters.
Door de vrijwilligers wordt heel veel gedaan en iedere cent gaat helemaal naar de projecten in Indonesië.
In het jaar 2000 startte de Stichting Tileng met een mooi idee, maar verder nog niets. Nog geen lokale vertegenwoordigers, nog geen projectaanvragen, maar bovenal nog geen inkomsten. Het valt niet mee om met name dat laatste in gang te brengen. Hierbij speelt het kip en ei principe. Je hebt geld nodig om projecten te starten en je hebt succesvol afgeronde projecten nodig om donateurs te interesseren. Het doet ons daarom deugd te kunnen vaststellen dat onze inkomstenstroom gestaag groeit. Enerzijds omdat hieruit blijkt dat u de successen van onze projecten op prijs stelt en anderzijds, en dan vooral, omdat het ons in staat stelt verder te gaan met lopende en nieuwe projecten.
Inmiddels hebben wij ruim 900 bijdragen mogen ontvangen, van meer dan 150 verschillende personen en organisaties, uiteenlopend van 5 tot 65.000 euro. Uiteraard zijn wij daar bijzonder dankbaar voor, maar wij zullen niet rusten voor de duizendste. (En daarna uiteraard ook niet.)
Op zaterdag 16 september jl. heeft in het Indisch Cultureel Centrum “De Graanschuur” te Zoetermeer een zogenaamde kumpulan met familie en vrienden plaatsgevonden. Behalve bijkletsen en eten heeft er ook een optreden plaatsgevonden van Wouter Muller, ambassadeur van Stichting Tileng.
Tijdens deze middag is uitgebreid stil gestaan bij het werk van Stichting Tileng. Behalve dat Wouter Muller weer voor een spetterende en indrukwekkende voorstelling zorgde, vertelde hij ook over het vele en goede werk van Stichting Tileng en verwees verder naar de voorzitter van de stichting, Ton Lange, die ook aanwezig was. Er was veel belangstelling voor het informatiemateriaal dat Ton Lange bij zich had en ook de collectebus was niet onopgemerkt gebleven. De opbrengst is nog dezelfde avond overgemaakt en ik denk dat deze dag ook nieuwe donateurs heeft opgeleverd. En door de natuurrampen die ook een desa van Tileng hebben getroffen, is extra geld nodig voor de wederopbouw. Stichting Tileng helpt, maar kan niet zonder uw hulp. Stort daarom een bijdrage op rekeningnummer 64.45.17.824 en geef de bewoners van de desa’s een nieuwe kans!
Vanmorgen bereikte mij het bericht dat de aardbeving in Indonesië ook een gedeelte van het werkgebied van Stichting Tileng, namelijk desa Imogiri, getroffen heeft. De omvang van de ramp was op dat en is tot op dit moment nog niet geheel bekend, maar zal zeker aanzienlijk zijn. Ik ben ervan overtuigd dat Stichting Tileng zich zal inzetten om de bewoners zoveel mogelijk te helpen in deze moeilijke tijd.
Als donateur wil ik bijdragen om dit mogelijk te maken en ik roep alle donateurs en andere op Stichting Tileng juist nu ruimhartig te steunen!
Gebruikt u het echt voor de vakantie, of gaat u uw huis verbouwen, of is misschien uw auto aan vervanging toe? Zulk soort zorgen hebben de bewoners van desa Tileng niet. Zij vragen zich af hoe ze het hoofd boven water kunnen houden en hun kinderen een goede toekomst kunnen geven. Hoe ze hun kinderen naar school kunnen sturen, of er wel onderwijzers zijn en of er wel voldoende lesmateriaal is. Zorgen, die wij niet kennen. Zou het niet mooi zijn, als zij die zorgen ook niet meer zouden hebben. Als we allemaal nou een beetje van ons vakantiegeld storten op rekeningnummer 64.45.17.824 t.n.v. Stichting Tileng te Capelle a/d IJssel, onder vermelding van onderwijs voor de kinderen, dan geven wij met z’n allen de kinderen van desa Tileng een toekomst. Is dat geen mooie vakantiegedachte? Ik doe het, u ook? (donateur Ellen Mierop uit Den Haag)
Onlangs ontvingen wij uit de desa Tileng een tweetal aanvragen voor een geheel nieuw concept. De vorming van een fonds, bestaande uit een aantal koeien, waarvan de opbrengst gaat dienen om salarissen van onderwijzend personeel van te betalen. Eén van onze adviseurs, specialist op het gebied van ontwikkelingsamenwerking in Indonesië, heeft de aanvragen voor ons beoordeeld.
Zijn advies luidt: “Een concept voor een operationeel fonds ten behoeve van het salaris voor de onderwijzers vind ik echt een vondst. Ik ben zo’n constructie nergens anders nog niet tegengekomen en het lijkt me alle steun waard. Het ontwerp past binnen de lokale agrarische cultuur en het is in die zin “low tech”. Het enige dat fout zou kunnen gaan, is dat een van de stieren/koeien dood gaat. Mocht dat onverhoopt gebeuren dan valt het hele plan in duigen. Ik zou daarom de mensen in Tileng aanbeveling doen om via dezelfde constructie een soort ‘noodfonds’ te creëren, bestaande uit een of twee koeien extra, die onder verantwoordelijkheid van de schoolstichtingen zouden moeten vallen. Het succes van de rekensom is erg afhankelijk van de marktprijs van vee. Het idee is om de dieren na zes maanden te verkopen, zodat de onderwijzers dan contant geld in handen hebben plus twee nieuwe dieren”.
Het bestuur van de stichting zal nog bekijken of dit “unieke” project voor ondersteuning in aanmerking komt. Naar het zich laat aanzien zal dat vermoedelijk wel het geval zijn, waarbij het scheppen van een noodfonds in de beoordeling van het project zal worden meegewogen.
Op die manier krijgt het goed lopende buffelbankproject een extra dimensie, namelijk het garanderen van inkomsten voor het onderwijzend personeel. Zo ziet u maar weer waar een idee van een kleine Nederlandse charitatieve instelling al niet toe kan leiden.
Er zijn wel honderden goede doelen die om geld zitten te springen. Tureluurs word je soms van hun verzoeken. Bedelbrieven met mooie ansichtkaarten en zelfs soms met geld er in! Zonde, denk ik dan, gebruik dat geld toch voor dat goede doel. Bij de Stichting Tileng werkt dat anders. Ik ben op hun site terecht gekomen via de site van Wouter Muller, ambassadeur van de Stichting. En daar vond ik waar ik al tijden naar op zoek was. Een goed doel in Indonesië waar rechtstreeks het geld naar toe gaat. Géén grote organisaties met duur betaalde directeuren, maar een stichting met vrijwilligers die er voor zorgen dat ál het geld wat gedoneerd wordt, wordt gebruikt om de woon- en leefomstandigheden van desa Tileng te verbeteren. Voor structurele hulp. En dat in samenspraak met de bevolking. Want wie weet nou beter waar het geld het hardst nodig is?
Ik draag de stichting een warm hart toe en ik hoop, dat vele anderen dat ook zullen gaan doen, zodat de bewoners van desa Tileng zicht hebben op een betere toekomst!
In augustus vorig jaar is het werkgebied van de stichting uitgebreid tot heel Java. Op dit moment is de stichting actief in de desa Tileng (blijft speerpunt) met haar zestien woongemeenschappen, in Baturraden en in Imogiri. Wij hebben op dit moment een projectportefeuille van 22 plannen, variërend van € 7.000 tot € 60.000 per project, voor een totaal-bedrag van € 157.961,00. Het gaat hierbij o.a. om een buffelbankproject, de opleidingen van onderwijzeressen, het bouwen en verbouwen van scholen, schoolmeubilair en – materialen, financiële ondersteuning van leerlingen, e.d.. Het gaat niet om noodhulp, maar om structurele hulp die gericht is op het direct (via inkomen gegenereerde projecten), dan wel indirect (via onderwijs) stimuleren van de bevolking om zelf de levenstandaard te verhogen.
In de bestuursvergadering van 18 januari 2006 is het startsein gegeven voor een zevental projecten waarvoor op dit moment voldoende geld aanwezig is.
Het gaat daarbij om de financiële ondersteuning van 4 scholieren die anders zouden moeten stoppen met het vervolgonderwijs én de tweede fase van de verbetering van de kleuterschool in Imogiri en het eerste deel van de tweede fase van de lagere school in Baturraden. Alles bij elkaar goed voor een bedrag van ca. € 10.000,- . Om alle projecten te kunnen uitvoeren is er dus nog heel veel geld nodig.
Daarom doen wij een blijvend beroep op bedrijven en particulieren om ons te steunen, zodat ook de andere projecten zo snel mogelijk van start kunnen gaan. Voor meer informatie kunt u mailen naar lange@tileng.nl.
Dit weekend zijn de mensen in Baturraden gestart met de (her)bouw van de tweede fase van de lagere school. Dit is een van de projecten uit de projectportefeuille van 22.
** Foto: De voorzitter bekijkt projectplan in Imogiri.
Afgelopen 5 december, zie nieuwsarchief, deelde ik u mee dat de stichting op korte termijn een verzoek uit Baturraden kon verwachten om voor twee leerlingen de kosten van de lagere school te betalen. Het zijn leerlingen die goed kunnen leren maar die door geldgebrek zouden moeten stoppen. Het verzoek is inmiddels ontvangen. Het betrof niet een verzoek voor twee leerlingen maar voor vier in totaal.
Een echtpaar uit Rotterdam heeft de stichting laten weten een van de vier financieel te gaan ondersteunen. Een geweldig initiatief nietwaar? Als u dit leest en denkt dat u de kosten van een van de anderen voor uw rekening wilt nemen neem dan contact met mij op (lange@tileng.nl). Het gaat om niet meer dan € 113,00 per leerling per jaar. Ik zie de positieve reacties met belangstelling tegemoet. Help deze leerlingen. Verbeter de wereld en begin bij de jeugd.
Zoals er al eerder werd geschreven gaat het er bij Stichting Tileng om dat samen met de inwoners van de dorpen plannen worden gemaakt voor structurele hulp. De voorwaarde is altijd, dat zij zelf ook bijdragen door middel van geld en inzet. Het geld dat de stichting binnen krijgt wordt volledig gebruikt voor onze projecten. De inschrijving bij de Kamer van Koophandel was tot voor kort onze enige kostenpost in Nederland. Inmiddels heeft onze ambassadeur, de zanger Wouter Muller, laten weten voortaan die kosten voor zijn rekening te nemen, zodat er voortaan helemaal niets meer aan de “strijkstok” blijft hangen. Door dit gebaar kunnen we voor 100% zeggen en schrijven dat de gelden die de stichting ontvangt volledig worden gebruikt voor projecten in Indonesië.
